نیت عجیب آقای کارگردان از صحنه جنجالی تیراندازی به خاوری / معظمی: کلیت قصه از پروندههای واقعی است
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۱۰۸۴۹
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مشروح گفتگو با احمد معظمی، کارگردان سریال «خانه امن» را از نظر میگذرانید :
الحمدلله خیلی از مردم خانه امن را میبینند و چه داخل کشور و چه خارج از کشور بیننده دارد. از ابتدا یک طرح کلی آماده بود که آقای اصفهانی آن را نوشته بود، ولی طرح اولیه بود. وقتی کار سارق روح و ترور خاموش هم ساخته میشد این طرح را ایشان کاملتر میکردند که به خانه امن رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کلیت قصه از پروندههای واقعی است، ولی در جزئیات تخیل نویسنده است.تصمیم این بود که ادای دینی به سردار شهید قاسم سلیمانی کنیم. یعنی امیدواریم این کار را بهخوبی انجام داده باشیم. از دریای رشادتهای ایشان قطرهای را اشاره کردیم. امیدوارم این ادای دین بهخوبی انجام شده باشد.
بیشتر بخوانید
بازیگر سریال «خانه امن»:فرزندان مفسدان اقتصادی سنگر را در کشورهای خارجی حفظ کردهاند! سعی میکنم تمام بازیگران در خدمت فیلمنامه باشنداصولا شخصیتی با عنوان قهرمان در کارها نداریم. این امر بد نیست، ولی به شرطی که در فیلمنامه تعریف شود. اصولا سعی میکنم تمام بازیگران و عوامل در خدمت فیلمنامه باشند و درواقع در ساختار سعی میکنم بازیگری بالاتر از بقیه نباشد و همگی در یک سطح باشند.
ترکیب آقای پگاه، امین زندگانی، ترکیب جدید و نویی است که قصه را متفاوت کرده و این ترکیب درکنار حمیدرضا پگاه که خیلی متفکر است و بازی خونسردی دارد با امین زندگانی که شلوغکنتر است، خوب جواب داده است.
صرفا اینچنین نیست که ماموری را نشان دهیم که کارهای این تیپی انجام میدهد درحالی که خانواده دارد و زندگی و مشکلاتی در خانه خود دارد. همه اینها برای این فرد هم وجود دارد.
گاهی با سه خط قصه جلو میرویمبا یک خط قصه جلو نمیرویم و گاهی با سه خط قصه جلو میرویم و سه شخصیت قصه موازی با هم جلو میروند. هرچقدر قصه جلو میرود التهاب بیشتر میشود و پیچیدگیها سختتر و عمیقتر میشود.
خاوری را زدم تا دلم خنک شود!در رابطه با تیراندازی علیه خاوری که حاشیه درست کرد و مخالف زیادی داشت اصولا از این زاویه نگاه کنید که هشدار میدهیم. به همین راحتی نیست که حق ملت را بردارید و بروید و اتفاقی هم نیفتد. اواخر هم خبری خواندم که پلیس امنیت درگیر این شده که از کانادا خاوری را به ایران بازگردانند. این هشداری است که میگوید به این راحتی نیست که بخورید و فرار کنید و فکر کنید خبری نمیشود. این اتفاقا احساس مسئولیتهاست.
من در فیلم این را نشان دادم و دلم خنک شد. این صرفا به این علت بود که نشان دهیم به این راحتی نیست که بخورید و بردارید و ببرید. بهنظرم بیشتر هشدار است.
در خانه امن جعبهسیاه تروریسم را برای مردم باز میکنیمچیزی که در مجموعه خانه امن برای من مهم بود واکاوی تروریسم علیه مردم ایران بود. در خانه امن جعبهسیاه تروریسم را برای مردم باز میکنیم.
خیلی از اینها واقعیت است. بالای ۷۰درصد از آن جعبهسیاه را بازگو میکنیم، ولی ملاحظاتی داریم و این طبیعی است. هدف این بود که از اجماع نامبارک علیه مردم صحبت کنیم. هیچ چیزی از این مهمتر نیست. بحث داعش، تروریسم و مطالب دیگر است که وقتی جلوتر میرویم بهشدت جذابتر میشود. همه اینها با تحقیق و پژوهش بوده است.
کارهای این تیپی هم کاری نیست که فکر کنید در ۳-۲ماه و با چهارتا کتاب بتوانیم این کار را انجام دهیم. این فیلمنامهها طوری است که احتیاج به طراحی مهندسیشدهای دارد. آقای مرتضی اصفهانی سالیانسال استاد دانشگاه هستند و این رشته را تدریس میکنند. شخصیتی کنار فیلم است که دقیقا روی اینها شناخت دارد و آنها را تدریس میکند.
در هالیوود کار نمیکنیم/ عوامل فیلم از سر غیرت در این سریال کار کردندتعقیب و مراقبت کف خیابان تهران کار سادهای نیست. در هالیوود کار نمیکنیم که بهراحتی بتوان کار کرد. من میخواهم سریالی بسازم که ۴لوکیشن دارد و بیدردسر است. ساختن این کارها سخت نیست. زحمت کارهایی همچون خانه امن زیاد است و تنها بر دوش کارگردان هم نیست بلکه تهیهکننده، نویسنده، تولید، تدارکات، فیلمبرداری و ... زحمت کشیدهاند.
فیلمبردار وقتی خانه امن را فیلمبرداری میکند میتواند همزمان سر فیلم دیگری هم برود که پول بیشتری هم گیر او میآید. از سر غیرت است کسانی که در این سریال کار کردند و روزهای سختی را فیلمبرداری کردیم. در دل کرونا و سختی کار کردیم.
یکسال و خردهای فیلمبرداری طول کشید. یکماهونیم بهخاطر کرونا کار خوابید و ۴-۳ماه در کرونا بود. مثلا فیلمبرداری در ترمینال جنوب شلوغ کار سختی است که هزار نفر به دوربین نگاه میکنند. ما ترور داعشی را در آنجا فیلمبرداری کردیم. به من همین الان ۴-۳سریال راحت و آپارتمانی پیشنهاد کردهاند. پول این سریالها بیشتر است و زحمت کمتری دارد، ولی احساس خودم این است که ژانر اینچنینی مورد علاقه من است و نمیخواهم سمت هر کاری بروم.
صحبتهایی درباره ساخت یک سریال جاسوسی انجام دادهایم/ نمیخواستیم گاندو باشیمبا آقای صفری یک صحبتهایی درباره سریالی میکنیم که بهزودی رسانهای میشود. ژانر ما تقریبا جاسوسی است. چون در حد صحبت است بعد از تصمیمگیری عنوان میکنیم که بتوانیم پیش برویم. این مساله قطعی نیست.
درمورد مسئولان خودمان سعی کردیم چیزی نگوییم. بحث ما بیشتر داعش و تروریسم است. این مساله متفاوت است. ممکن است در جایی از سریال عنوان شد ۱۵قاضی فاسد محاکمه میشوند، ولی درمورد اینکه بخواهیم مسئولان خود را زیرسوال ببریم از اهداف سریال نبوده است. هدف سریال فراتر از این مسائل است. جهانیتر نگاه میکنیم. سریالی بود که مسئولان را میکوبید، ولی پایه این سریال این مسائل نیست.
سریال گاندو مسئولان را میکوبید. هدف ما چیز دیگری است و درباره این مسائل صحبتی نمیکنیم. من فیلمساز هستم و بحث ما آشنایی با تروریسم و اتفاقاتی است که در این حوزه میافتد. این از همهچیز برای من مهمتر است. ممکن است در یک قسمتهایی اشاراتی داشته باشیم، ولی اینها جزئی است. اینطور نیست که مسئولان داخل را بکوبیم.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: کارگردان تلویزیون سریال تلویزیونی خانه امن قصه جلو کار ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۱۰۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.