روشهای درمان نعوظ دائم وطولانی
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۱۲۱۸۱
نعوظ دائم( پریاپیسم) به نعوظ طولانی آلت تناسلی گفته می شود. در این شرایط، نعوظ ساعت ها ادامه می یابد و عامل آن تحریک جنسی نیست.بطور کلی نعوظ دائم یک عارضه غیرعادی است، ولی معمولاً در گروههای خاصی از اشخاص مثل مبتلایان به بیماری کم خونی داسی شکل رخ می دهد. ناطقان: پریاپیسم ایسکمیک، که به پریاپیسم جریان کم هم شناخته می شود، نتیجه عدم امکان برگشت خون از آلت تناسلی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
- نعوظی که بیش از چهار ساعت ادامه یابد یا به انگيزه یا تحریک جنسی ارتباطی نداشته باشد.
- شفت آلت تناسلی سفت شده، ولی نوک آلت تناسلی( گلنس) نرم است.
- درد پیشرونده آلت تناسلی
نعوظ طولانی مکرر یا با وقفه، نوع پریاپیسم ایسکمیک، یک بیماری غیر معمول است. این شرایط در مردان مبتلا به اختلال ارثی که با شکل گیری غیر طبیعی سلول های قرمز( کم خونی سلول های داسی شکل) شناخته می شود، رایج تر است. سلول های داسی شکل میتوانند عروق خونی در آلت تناسلی را مسدود کنند.
پریاپیسم عود کننده، بروز نعوظ طولانی به دفعات مکرر را توصیف می کند و اغلب شامل پریاپیسم ایسکمیک می باشد. در بعضی موارد، این وضعیت با نعوظ ناخواسته و دردناک کوتاه مدت شروع می شود و امکان دارد در طول زمان به نعوظ مکرر و طولانیتر تبدیل شود.
پریاپیسم غیر ایسکمیک
نعوظ دائم غیرایسکمیک که بعنوان نعوظ دائم پر فشار هم شناخته شده است، زمانی رخ می دهد که جریان خون در آلت تناسلی بطور مناسب تنظیم نمی شود. نعوظ دائم غیرایسکمیک معمولاً بدون درد است. علایم و نشانه های آن عبارتند از:
- تداوم نعوظ بیش از چهار ساعت و بدون ارتباط با میل و تحریک جنسی
- آلت تناسلی در حالت نعوظ است، ولی کاملا سفت نیست.
علائم و نشانه های پریاپیسم
در پریاپیسم ایسکمیک جسم غاری پر خون شده و باقی ماندن خون در جسم غاری باعث افزایش دی اکسید کربن و افزایش غلظت خون می شود که در پایان باعث اسیب به بافت آلت می شود. در صورتیکه بافت آلت اسیب ببیند میتواند منجر به اختلال در نعوظ شود. در موارد شدید این بیماری میتواند منجر به گانگرن بافت آلت شود.
دلایل بروز نعوظ طولانی مدت
به طور طبیعی، یک نعوظ نرمال در نتیجه پاسخ به یک تحریک روحی روانی و یا جسمی رخ می دهد. این تحریک، سبب باز شدن عروق خونی مشخص، صاف شدن عضلات و در پایان منجر به افزایش جریان خون به درون بافت اسفنجی درون آلت می شود. به دنبال این جریان خون، آلت پر از خون به نعوظ کامل می رسد. بعد از این که تحریک به پایان میرسد ، خون محبوس شده به خارج از آلت جریان می یابد و آلت به وضعیت نخست و شل برمی گردد.
پریاپیسم زمانی رخ می دهد که بخشی از سیستم نعوظ( که حاوی خون، عروق خونی، عضلات صاف و عصب میباشد )، خونرسانی نرمال را مختل نموده و به دنبال آن، نعوظ پایدار بماند. اگر چه دلیل زمینه ای پریاپیسم اغلب نامشخص است، ولی چندین حالت بعنوان دلیل اصلی شناخته میشوند ، از جمله :
بیماری های خونی
این بیماریها بیشتر فرم ایسکمیک را ایجاد می کنند. از جمله این بیماریها میتوان به موارد زیر اشاره نمود :
- کم خونی داسی شکل
- لوسمی
- بدشکلی های سلول های خونی مثل تالاسمی، مالتیپل میلوما
نکته:مهم ترین دلیل شایع تشخیص داده شده در اطفال، کم خونی داسی شکل می باشد.
درمان دارویی
نوع ایسکمیک این بیماری، امکان دارد در مصرف داروهای زیر دیده شود:
داروهایی که بطور مستقیم به درون آلت تناسلی جهت درمان ناتوانی نعوظ تزریق میشوند ، مثل:
- آلپروستادیل، پاپاورین و فنتول آمین
- ضدافسردگی ها مثل فلوکستین، بوپروپیون و سرترالین
- مهارکننده های های آلفا مثل پرازوسین، ترازوسین، دوکسازوسین و تامسولوسین
- داروهایی که برای درمان اضطراب و سایکوز( جنون) بکار میروند مثل هیدروکسی زین، رسپریدون، الانزاپین، لیتیوم، کلرپرومازین و تیوریدازین
پریاپیسم (نعوظ طولانیمدت) یکی از اختلالات جنسی
- رقیق کننده های خون مثل وارفارین و هپارین
-هورمون ها مثل تستوسترون یا هورمون های آزاد کننده گونادوتروپین( GnRh)
-داروهایی که به منظور درمان اختلال ها توجه یا بیش فعالی تجویز میشوند ، مثل آتوموکستین
الکل و مصرف مواد مخدر
الکل، ماریجوآنا ، کوکائین و ديگر مخدرها میتوانند سبب ایجاد پریاپیسم( مخصوصا از نوع ایسکمیک) شوند.
جراحت
عامل شایع در نوع غیر ایسکمیک( نعوظ دائم که به واسطه جریان خون بیش از حد به درون آلت به وجود می آید )، تروما یا ضربه به آلت، لگن و یا پرینه می باشد.
ديگر عوامل نعوظ دائم و طولانی یا پریاپیسم
عنکبوت گزیدگی، نیش عقرب و یا ديگر عفونت های سمی، بیماری های متابولیک شامل نقرس یا آمیلوئیدوز، بیماری نوروژنیک مثل صدمه به ستون فقرات یا سیفلیس و در پایان سرطان های درگیر کننده آلت از جمله مواردی هستند که میتوانند منجر به بروز نعوظ طولانی مدت شوند.
عوارض درمان پریاپیسم
عارضه های زودرس بیشتر ناشی از تزریق ترکیبات αآدرنرژیک میباشد که شامل سردرد، طپش قلب، افزایش فشار خون و آریتمی های قلبی است. لذا در زمان درمان با چنین داروهایی لازم است علائم حیاتی کنترل گردد.
عوارض دیگر شامل جراحت مجرا و فیستول مجرا به پوست یا مجرا به اجسام غاری ناشی از سوزنی که به طور نا مناسب جهت تخلیه خون به کار رفته است و نیز خونریزی و عفونت می باشد.
عوارض پریاپیسم های با جریان بالا معمولاً ثانویه به آمبولیزاسیون از طریق آنژیوگرافی است. عوارض دیر رس درمان عمدتاً به دنبال ضایعات ایسکمی در اجسام غاری و ایجاد فیبروز آنها است که می تواند منجر به اختلال در نعوظ گردد، بنابراین تخلیه ی سریع خون در نوع پریاپیسم با جریان کم مهمترین راه جلوگیری از فیبروز است.
آسپیراسیون
پریاپیسم ایسکمیک هنگامی که خون نمی تواند از آلت تناسلی خارج شود، رخ می دهد. این وضعیت اضطراری است و احتیاج به درمان دارد. این درمان معمولاً با ترکیبی از تخلیه خون از آلت تناسلی و استفاده از داروهای شروع می شود.
در این روش درمانی، خون زيادي از آلت تناسلی با استفاده از یک سوزن کوچک و سرنگ( آسپیراسیون) خارج می شود. این درمان اغلب همراه با درد است. از طرفی چونکه خون کم اکسیژن از آلت خارج می شود ، نعوظ متوقف می شود. در این درمان امکان دارد تا هنگامی که به پایان برسد نعوظ تکرار گردد.
داروهای نعوظ دائم و طولانی یا پریاپیسم
برای درمان نعوظ دائم امکان دارد داروهای سمپاتومیمتیک مثل فنیل آفرین به آلت تناسلی تزریق گردد. این دارو رگهای خونی که خون را به آلت تناسلی می رسانند، تنگ می کند. این عمل اجازه می دهد تا عروق خونی که خون را از آلت تناسلی بیرون می برند، گشاد شده و جریان خون افزایش یابد.
در صورت احتیاج این درمان امکان دارد چندین بار تکرار شود. پزشک شما را برای کنترل عوارض جانبی مثل سردرد، سرگیجه و فشار خون بالا تحت نظارت قرار خواهد داد، به ویژه اگر شما دارای فشار خون بالا یا بیماری قلبی هستید.
جراحی یا شیوه های ديگر
چنانچه درمانهای ديگر موفق نباشد، امکان دارد اعمال جراحی که منجر به ایجاد تغيير مسير جريان خون شده، و سبب شود خون از آلت تناسلی بطور طبیعی عبور کند ، استفاده شود. چنانچه نعوظ دائم به دلیل ابتلا به کم خونی داسی شکل رخ دهد، شیوه های ديگر که برای درمان این بیماری استفاده می شود هم تجویز خواهد شد.
پریاپیسم غیرایسمیک اغلب بدون درمان از بین خواهد رفت. این نوع از نعوظ دائم معمولاً آسیبی به آلت تناسلی نمی رساند. قرار دادن یک بسته یخ و فشار آن در کف لگن( منطقه بین پایه آلت تناسلی و مقعد) امکان دارد در پایان به درمان نعوظ دائم کمک کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
چنانچه در شما نعوظی به مدت بیش از چهار ساعت به وجود آمده است ، شما احتیاج به مراقبت های اورژانسی دارید. پزشک اورژانس تعيين خواهد کرد که آیا شما پریاپیسم ایسکمیک است یا غیرایسکمیک چراکه درمان هرکدام متفاوت است و درمان برای نغوظ دائم ایسکمیک باید در اسرع وقت انجام شود.
اگر شما تجربه نعوظ مکرر، پی در پی و دردناک دارید به پزشک خود مراجعه کنید.شما امکان دارد احتیاج به درمان داشته باشید تا از حملات ديگر جلوگیری کنید.
معمولاً درمان فوری نعوظ دائم برای جلوگیری از اسیب بافت ضروری است، چون این اسیب میتواند منجر به عدم نعوظ و یا حفظ نعوظ گردد.
برچسب ها: درمان ، نعوظ ، تحریک ، جنسی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: درمان نعوظ تحریک جنسی کم خونی داسی شکل آلت تناسلی نعوظ طولانی عروق خونی جریان خون رخ می دهد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۱۲۱۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علائم فشار خون بالا
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، متخصص بیماریهای قلب و عروق، فشار خون بالا را به علت نداشتن علامت اختصاصی، قاتل خاموش خواند و گفت: نشانههایی ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن میتوان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.
بیشتر بخوانید: مصرف ۲ و نیم لیوان چای سبز در روز و کاهش فشار خونپرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره سرخرگها ایجاد میشود. سرخرگها، رگهایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن میرسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص میشود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده فشار وارد شده به دیوارهی سرخرگها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده فشار وارد شده به دیواره سرخرگها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.
بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیبهای چشمی و سکته مغزی میشود.فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ باشد. در صورتی که فشار خون بین ۱۲۰/۸۰ تا۱۳/۹۹ باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون ۱۴۰/۹۰ و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری ، به طور طبیعی، باید کمتر از ۱۲۰/۸۰۰ باشد.
بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیبهای چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز میشود.چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از ۴۵ سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای ۶۵ سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.
مریم طاهرخانی، فلوشیپ اقدامات مداخلهای قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فشارخون بالا را عامل اصلی بروز بیماریهای قلبی و عروقی و مرگ و میر دانست.
طاهرخانی، تنها راه تشخیص پرفشاری خون را، اندازه گیری آن با دستگاههای فشارسنج عنوان کرد و افزود: افراد میتوانند برای اندازهگیری فشارخون به مطب پزشک مراجعه کنند، یا به کمک دستگاه هولتر فشارخون در خارج از مطب و در یک بازه زمانی طولانی مدت فشارخون خود را پایش کنند، همچنین امکان اندازهگیری فشار به کمک دستگاههای ترجیحا اتوماتیک در منزل نیز وجود دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی اظهار کرد: توصیه میشود از فشارسنجهای بازویی استفاده شود و فرد حتما پنج دقیقه به حالت نشسته و در حالت استراحت قرار گیرد، علاوه بر این، افراد باید توجه داشته باشند تا نیم ساعت قبل از اندازه گیری فشار، ورزش نکنند و چای و قهوه نیز ننوشند.
وی درباره نحوه اندازهگیری صحیح فشار خون، عنوان کرد: فشارخون باید دو یا سه بار گرفته شود؛ میانگین دو عدد نزدیک به هم، فشارخون بیمار را نشان میدهد ضمنا بهتر است از هر دو دست فشار گرفته شود و اگر فشار دو دست با یکدیگر مغایرت داشت، معیار، دستی است که فشار بالاتری دارد.
کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون تا سال ۲۰۲۵ با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقعطاهرخانی، افزود: اتحادیه جهانی فشارخون بالا (World Hypertension organization)، فشار بزرگتر مساوی ۱۴۰ روی ۹۰ میلی متر جیوه را پرفشاری خون تعریف کرده است؛ بنابراین اگر فشار فردی در منزل بزرگتر مساوی ۱۳۵ روی ۸۵ میلی متر جیوه بود، باید به پزشک مراجعه کند، البته تشخیص فشارخون بر اساس یک بار اندازه گیری داده نمیشود.
فلوشیپ اقدامات مداخلهای قلب و عروق دانشگاه با اشاره به اینکه درمان فشارخون در افراد به تشخیص پزشک به طور معمول پس از دو تا سه بار ویزیت پزشک به فاصله یک تا چهار هفته و یا اندازه گیری فشارخون با هولتر، آغاز می شود، گفت: البته اگر فشارخون در رنج خطر باشد و عوارض ناشی از فشارخون در ارگانهای حیاتی دیده شود، باید در همان ابتدا درمان شروع شود
عضو هیأت علمی دانشگاه، تصریح کرد: بنا به توصیه اتحادیه جهانی فشارخون بالا، افراد بالغ بالای ۱۸ سال باید غربالگری فشارخون شوند؛ به این ترتیب که افراد ۱۸ تا ۳۹ سال هر سه تا پنج سال باید فشارشان را اندازه بگیرند و اگر در حد نرمال بود، سه تا پنج سال بعد، مجدد ارزیابی کنند.
وی ادامه داد: این افراد اگر به علت وزن بالا (توده بدنی ( BMI) بالاتر از ۲۵)، یا ماکسیمم فشار بین ۱۳۵ تا ۱۳۹ و مینیمم فشار ۸۵ تا ۸۹ میلی متر جیوه در معرض ابتلا به فشارخون بالا هستند، باید به صورت سالانه پایش شوند، افراد بالای ۴۰ سال نیز باید هرسال فشارخون خود را اندازهگیری کنند.
طاهرخانی با بیان اینکه فشار خون بالا سالانه بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر را به خود اختصاص میدهد، به راههای پیشگیری از فشار خون در افراد اشاره کرد و گفت: حفظ وزن مطلوب، اصلاح سبک زندگی، پرهیز از رژیم غذایی ناسالم مثل مصرف غذاهای سرخ کردنی، چرب، آماده و کنسروی، حذف اسیدهای چرب ترانس، خودداری از مصرف الکل و دخانیات و پرهیز از مصرف نمک بیش از یک قاشق چایخوری از جمله اقداماتی است که در راستای پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون بسیار کمک کننده خواهد بود.
متخصص بیماریهای قلب و عروق با اشاره به اینکه هدف سازمان بهداشت جهانی، کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون بالا تا سال ۲۰۲۵ است، بیان کرد: این مهم با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع بیماری امکان پذیر است، یکی از اقدامات در این راستا، کنترل فشارخون بیمارانی است که به هر بهانهای به مراکز درمانی و کلینیکها مراجعه میکنند، بسیج عمومی و راهاندازی کمپینهای اطلاع رسانی اهمیت فشارخون و تشخیص و درمان به موقع آن، میتواند در افزایش سواد سلامت مردم نیز موثر باشد.
فشارخون بالا قابل درمان نیست، فقط کنترل می شودطاهرخانی، تصریح کرد: بعد از تشخیص، درمان مناسب و کافی منجر به کاهش خطرات حمله قلبی و عروقی خواهد شد، اما مشکل اصلی برای کنترل فشارخون، عدم پذیرش بیماران است؛ علی رغم پیشرفتهای بسیار در حوزه درمان، اغلب بیماران یا داروهایشان را مرتب مصرف نمیکنند، یا تصور میکنند پرفشاری خون قابل درمان است و با کاهش فشار ناشی از درمان، بلافاصله دارو را قطع میکنند، این آگاهی باید به بیمار داده شود که فشارخون یک بیماری قابل کنترل است، نه قابل درمان؛ این کنترل هم به روش دارو درمانی انجام میشود.
متخصص بیماریهای قلب و عروق دانشگاه اظهار کرد: خط اول درمان پرفشاری خون میتواند از گروه دیورتیکهای تیازیدی، کلسیم بلاکرها، مهارکننده آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) یا داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) باشد.
طاهرخانی درباره مزایای داروهای ترکیبی نیز عنوان کرد: داروهایی که از ترکیب دو یا سه نوع دارو تولید میشوند، قابل استفاده به صورت یک بار در طول روز هستند و برای کنترل فشارخون بسیار موثر عمل میکنند. همین ویژگی داروها موجب کاهش احتمال فراموشی مصرف و یا عدم مصرف میشود.
فلوشیپ اقدامات مداخله ای قلب و عروق ادامه داد: توصیه انجمن جهانی فشار خون بر پیروی از یک راهبرد دارویی یکسان در تمام کشورها با طیفهای مختلف اقتصادی و بهداشتی است، البته ما در کشور ملزم به استفاده از این الگوریتم نیستیم و استفاده از داروهای ترکیبی با مصرف یک بار در روز با کارایی موثر، از اولویتهای تجویزی است که نمونههای داخلی آن هم تولید شدهاند.
وی اظهار کرد: نشانههایی از ابتلا به فشار خون بالا ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن میتوان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.
این متخصص بیماریهای قلب و عروق ادامه داد: هیچ کدام از این نشانههایی که به آن اشاره شد، اختصاصی نیستند و صرفا برای مشکوک شدن به وجود خطر پرفشاری خون نباید منتظر بروز این علامتها بود.
وی در پایان با اشاره به اینکه داروهای فشارخون مثل هر دارویی ممکن است عوارضی داشته باشد، گفت: سرفه، خارش گلو و ورم پا از جمله این عوارض است که فرد باید در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسبتر جایگزین شود.
انتهای پیام/
کد خبر: 1229265 برچسبها دانستنی ها