مارادونا ؛ شیفته ارنستو چه‌گوارا و فیدل کاسترو
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۱۴۷۱۱
رویداد۲۴ مارادونا مانند دیگر بازیکنان فوتبال نبود. او یک بازیکن «استاندارد» نبود که حقوقش را بگیرد و برای کشورش افتخارآفرینی کند؛ او پله نبود. مارادونا بازیگوش و سرکش بود و همیشه با کارهایش همگان را شگفت‌زده می‌کرد. او سرکش و عاصی بود و شیطنت‌ها و روحیات دیوانه‌وارش محبوب‌ترش می‌کرد چراکه شبیه همه انسان‌ها بود؛ با همه ضعف‌ها و خطاهایشان.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کودکی مارادونا در فقر گذشت. خانواده تهیدستی داشت و مواجهه با فقر و فاقه اطرافش تا سال‌های آخر عمر در او اثر گذاشته بود. او همچنین مانند بسیاری از مردمان آمریکای جنوبی دل خوشی از ایالات متحده و اروپای غربی نداشت و به سبک دیگر چپگرایان، همواره آن را «امپریالیسم» می‌نامید. این امر بخاطر سابقه استعماری دولت‌های غربی در آمریکای لاتین بود و مارادونا نیز با این حساسیت‌ها بزرگ شد.
بیشتر بخوانید: پایان چپ در فوتبال/ به عصر ورزشکاران خنثی خوش آمدید
به گزارش رویداد۲۴ مارادونا شیفته ارنستو چه‌گوارا انقلابی بزرگ آرژانتین بود و به گفته خودشم به واسطه مطالعه آثار این هموطنش به کمونیسم گرایش پیدا کرده بود. فیدل کاسترو نیز سیاستمدار محبوب او بود و بار‌ها به کوبا سفر کرد و دوستی نزدیکی با فیدل داشت.
مارادونا در مستندی که امیر کاستاریکا درباره وی ساخته این گرایش‌های سوسیالیستی را چنین توضیح می‌دهد: «زمانی مردم نیاز به کسی داشتند که آنها را راهنمایی کند، چون فرمانده‌هان کنونی که در دنیا هستند به اندازه کافی خوب نیستند. به من می‌گویند وارد سیاست شو، ولی من می‌گویم نه. من نمی‌خواهم از مردم چیزی بدزدم. این حس عدالت‌خواهی از کجا آمد؟ از دیدن جهان، و زیاد خواندن چه گوارا و دیدن کوبا. همه جهان مستعمره آمریکاست. کاسترو تنها سیاستمداری است -اگر بشود به او گفت سیاستمدار- که هرگز متهم به دزدی نشد. او تنها سیاستمداری است که می‌تواند بگوید: من بخاطر کشورم، سرزمینم، جانم را به خطر انداختم.»
علاقه مارادونا به کاسترو و چه گوارا به حدی بود که تصاویر آنها را روی بدنش خالکوبی کرده بود و همواره می‌گفت بعد از خدا فیدل دلیل زنده ماندن من است. او هر چقدر عاشق این دو نفر و کوبا بود از آمریکا متنفر بود.
می‌گفت هشت ساعت با فیدل گپ زده و یک لحظه هم خسته نشده، ولی حاضر نیست یک دقیقه هم با هیلاری کلینتون حرف بزند. زمانی که اعتیاد داشت به کوبا رفت و فیدل در ترک مواد کمکش کرد. او فیدل را بیش از یک دوست، مانند پدر خود می‌دانست و پس از مرگ فیدل چنین گفت: «او مرا نصیحت می‌کرد. درباره مواد مخدر با من صحبت می‌کرد. او مثل پدر دومم بود. ۴ سال در کوبا زندگی کردم. وقتی که کلینیک‌های درمانی در آرژانتین، در‌های خود را به روی من بستند، او در‌های کلینیک‌ها را در کوبا به روی من گشود، چون هیچ کس مرگ مارادونا را نمی‌خواست. من باید از او تشکر کنم. فیدل به من گفت که تو می‌توانی (اعتیاد را ترک کنی) و من توانستم و اکنون اینجا هستم. این بهترین خاطره ام از اوست.»
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 مارادونا تصاویر تاریخی ارنستو چه گوارا تصاویر تاریخی چه گوارا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۱۴۷۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حراج توپ طلایی که مافیا از مارادونا دزدید!
به گزارش "ورزش سه"، توپ طلای سال 1986 که به دیه‌گو مارادونای فقید اهدا شده بود سال‌ها گم شده بود. امروز اعلام شد که این توپ طلا به زودی در پاریس به حراج گذاشته خواهد شد و گمان می‌رود با قیمتی چند میلیون دلاری فروخته شود.
توپ طلای گم‌شده مارادونا به داستانی اسرارآمیز تبدیل شده و در نهایت اعلام شد که یک کلکسیونر این توپ طلا را به شکل اتفاقی پیدا کرده است.
حراجی Aguttes در فرانسه امروز اعلام کرد توپ طلای 1986 دیه‌گو مارادونا را در ماه ژوئن به صورت مکانیسم حراج به فروش خواهد گذاشت. درحالی‌که قیمت اولیه این توپ طلا اعلام نشده، ولی کارشناسان معتقد هستند قیمت نهایی آن چند میلیون دلار خواهد بود. مالک فعلی این توپ طلا یک گالری‌دار معمولی است که آن را به به صورت اتفاقی پیدا کرده است.
جالب اینجاست که توپ طلا تا اواسط دهه 90 تنها به فوتبالیست‌های اروپایی اهدا می‌شد ولی دیه‌گو بعد از درخشش استثنایی در جام جهانی 1986 که باعث شد او عملا یک‌تنه آرژانتین را به جام برساند توپ طلا را دریافت کرد.
بعد از درخشش خارق‌العاده مارادونا، فرانس فوتبال به عنوان برگزارکننده مراسم توپ طلا با فیفا و آدیداس، به عنوان اسپانسر اصلی مراسم، به این توافق رسیدند که برای مارادونا استثنا قائل شده و توپ طلا را به او تقدیم کنند.
فارغ از ارزش ذاتی این توپ طلا، ماجرای عجیب و غریب و اسرارآمیز آن باعث شده به یک توپ طلا خاص تبدیل شود. توپ طلای 1986 توسط دیه‌گو در شهر ناپل در صندوق امانات یک بانک نگهداری می‌شد، ولی در سال 1989 گروهی به آن بانک دستبرد زدند. گروهی که در ایتالیا فاش شد متعلق به مافیای این کشور بوده‌اند.
از آن زمان بود که توپ طلای مارادونا ناپدید شده و هیچ سرنخی از آن در دست نبود. با اینکه چند نفر از سارقان بعدها مدعی شدند که توپ طلای مارادونا ذوب شده است ولی فرانس فوتبال این ادعا را رد کرد و گفت توپ طلا از برنز ساخته می‌شود و نه طلا. در نتیجه فلز به کار رفته در آن ارزشی برای سارقان نداشته است.
بعد از بیست و شش سال، یک کلکسیونر معمولی که تنها نام کوچکش فاش شده و عبدالحمید نام دارد، اعلام کرد که این توپ طلا را در یک گالری به صورت اتفاقی پیدا کرده و به مبلغی اندک خریداری کرده است.
این کلکسیونر فرانسوی-الجزایری گفت تا چند سال نمی‌دانسته در واقع توپ طلای اصلی مارادونا را در اختیار دارد. او این توپ را در اختیار کارشناسان بررسی آثار هنری-تاریخی گذاشت و آنها تایید کردند که توپ طلای در اختیار او همان توپ طلای اصلی مارادوناست. بعد از شکایت‌هایی که در فرانسه علیه عبدالحمید شد دادگاه این کشور گفت طبق قوانین فرانسه او مالک برحق این توپ طلاست. به زودی عبدالحمید توپ طلای مارادونای بزرگ را به قیمت چند میلیون دلار خواهد فروخت.
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری