به نقل از «دانا»

چراغ تنها واحد مرغ تخم‌گذار شیروان خاموش شد/ صنعت مرغ در چنگال نبود نهاده دامی دولتی

تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۴۱۸۵۲

این روزها صنعت مرغداری خراسان شمالی روزهای تیره ای را سپری می کند و بسیاری از مرغداری ها به دلیل گرانی و کمبود دان مورد نیاز با مشکلاتی زیادی مواجه بوده بطوری که برخی تعطیل شده و تعدای هم رو به تعطیلی هستند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصر اترک، گویا قصه مرغ و مرغداری ها تمامی ندارد و هر از چندگاهی از یک سو مردم این دیار با نبود مرغ و تخم مرغ یا افزایش قیمت این کالاهای اساسی دست و پنجه نرم کرده و از سوی دیگر افزایش قیمت نهاده های دامی و نبود کنجاله کام تولیدکنندگان را در سالی که با نام " جهش تولید" مزین شده تلخ و قفل تعطیلی بر واحدهای این صنعت استان می زند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

صنعت پرورش طیور در کشور ما از شش فعالیت اصلی، پرورش مرغ لاین، پرورش مرغ اجداد، پرورش مرغ مادر، تولید جوجه یکروزه، پرورش مرغ تخمگذار، پرورش مرغ گوشتی و فعالیت جنبی پرورش پولت تشکیل شده است.

واحد مرغداری پرورش مرغ تخم گذار زرنگار شیروان یکی از واحدهای تولید کننده تخم مرغ در استان و تنها واحد در شیروان است که بعلت عدم حمایت مسئولین مرتبط در صنعت طیور، وام های پر بهره و نبود وضعیت مشخص علیرغم صرف وقت و هزینه های میلیاردی پس از یک دوره 18 ماهه به تعطیلی کشیده شد.

توان تامین هزینه ها را نداریم

پرهام محمدیان صبور در گفتگو با خبرنگار عصر اترک گفت: بنده 42 ساله، اهل شیروان، فرهنگی و اصالتا کشاورز زاده هستم که در کنار شغل رسمی خودم شغل و پیشینه اجدادی ام یعنی کشاورزی را ادامه دادم.

وی افزود: مرغداری بنده با نام تجاری زرنگار از سال 93 با تولید تخم مرغ شروع بکار کرد البته پیشتر مرغداری مرغ گوشتی در محل فعلی فعال بود، در آن زمان با توجه به اینکه واحد مرغ تخم گذار فعال در استان وجود نداشت با درخواست تغییر کاربری این واحد مرغداری از پرورش مرغ گوشتی به تخم گذار تغییر موافقت شد.

محمدیان ادامه داد: پس از تهیه طرح توجیهی برای احداث واحد مرغداری تخم گذار با دریافت 880 میلیون تومان تسهیلات از محل صندوق توسعه بخش کشاورزی و 100 میلیون تومان آورده اولیه توانستیم سالن پرورش فول اتومات با تجهیزات روز و تکنولوژی روز دنیا به صورت پرورش و تولید در قفس به ظرفیت 30 هزار قطعه راه اندازی کنیم.

وی تاکید کرد: تقریبا معادل مبلغ وام دریافتی هزینه های جانبی مرغداری از جمله تهیه گاز و تامین تاسیسات ازهزینه شخصی انجام شد.

 

این پروش دهنده مرغ گفت: از شهریور سال 97 مرغداری زرنگار به بهره برداری رسید و یک دوره 18 ماهه با تولید ماهانه 50 تن تخم مرغ فعال بود تا در اردیبهشت 98 دوره اول تولید به پایان رسید و بعد از آن بعلت نبود سرمایه در گردش و نبود  نهاده دامی دولتیاین واحد غیر فعال شد.

محمدیان با بیان اینکه با توجه فاصله مکانی بسیار زیاد بین استان خراسان شمالی و بندر امام خمینی (ره) همواره قیمت نهاده در این استان بالا است، اضافه کرد: برای تامین نهاده دولتی به جهاد کشاورزی مراجعه کردیم که اعلام شد تسهیلات ارزان نداریم.

وی اظهارکرد: هزینه اولیه برای خرید پولت یا همان جوجه 90 روزه آماده تولید، قطعه ای 31 هزار تومان است که با ظرفیت مرغداری ما و هزینه های جانبی مثل حمل و واکسیناسیون حدود یک میلیارد تومان می شود.

وی با بیان اینکه خوراک مورد نیاز برای رسیدن جوجه ها به مرحله تخمگذاری حداقل 100 تن است، گفت: نهاده دولتی در بازار کم است بنابراین مجبوریم نهاده را از بازار آزاد تهیه کنیم که هزینه ها بسیار سرسام آور است.

وی ادامه داد: توان مالی تامین این هزینه ها را نداریم چراکه حدود 4 سال است که قسط ساخت و سرمایه در گردش را که از محل باید از محل سود مرغداری پرداخت می کردیم، از منبع دیگری تامین می کنیم بخاطر مواردی که اعلام شد دیگر نتوانستیم دور جدید تولید را شروع کنیم و از خرداد 98 واحد ما تعطیل شد.

وی خاطر نشان کرد: یکی از عمده مشکلات این صنعت، سیستم توزیع غلط تخم مرغ در بازار است بطوری که محصول را از تولید کننده ارزان می خرند و به مصرف کننده گران می فروشند.

این فعال صنعت مرغداری استان تاکید کرد: در بازار آزاد قیمت یک کیلو سویا 16 هزار تومان و ذرت 4 هزار تومان شده  و از طرفی داروها، ویتامین ها و مکمل ها بسیار گران شده در حالی که قیمت مصوب فروش تخم مرغ درب مرغداری کیلویی 13 هزار تومان است که عملا هزینه کرد آن بیش از این است.

محمدیان گفت: دولت متعهد شد برای واحدهای تخم گذار 50 درصد سویا و 70 درصد ذرت را با ارز 4200 تومان تهیه کند ولی این وعده عملی نشد.

وی ادامه داد: سوال اینجاست در حالی که تمام واردات نهاده دامی دست دولت است و ادعا می شود نهاده وجود ندارد پس نهاده های دامی آزاد در بازار چگونه تامین می شود؟

مسئول واحد مرغداری زرنگار شیروان گفت: 6 نفر نیرو کار بصورت دائم و 8 نفر نیروی کار موقت در این واحد تولیدی مشغول به فعالیت بودند و تولیداتمان به شهرها و استان همجوار مثل استان گلستان و مازندارن ارسال می شد که هم اکنون با تعطیل شدن این واحد این افراد نیز بیکار شدند.
 محمدیان گفت: اگر دولت با وام های کم بهره صورت از ما حمایت کند، قطعا مرغداری را دوباره فعال خواهیم کرد در غیر اینصورت توانایی خرید نهاده آزاد و وام 18 درصد را نداریم.

 

تامین نهاده ها، مهمترین مشکل

مهران حیاتی رییس اداره جهاد کشاورزی شیروان با بیان اینکه مشکل اصلی واحدهای دامی و طیور در حال حاضر ناتوانی در تامین نهاده است، گفت: میزان مصرف تخم مرغ در شهرستان شیروان روزانه پنج و نیم تن است.

حیاتی اظهار کرد:  تولید واحد تخم گذار زرنگار بطور متوسط روزانه بین 1.4  تا 1.7 تن تخم مرغ بود و 30 درصد نیاز شهرستان را تامین می کرد.

وی ادامه داد: حدود ۳۰ درصد نیاز شهرستان به تخم مرغ در حال حاضر از تولید تخم مرغ بومی در روستاها تامین می شود و ۷۰ درصد از خارج استان از جمله شهرستان های قوچان و چناران تامین می شود.

حیاتی افزود: در حال حاضر امکان تامین تسهیلات از محل اعتبارات بانک کشاورزی با نرخ 10 درصد فراهم شده که در صورت درخواست متقاضی پرونده به بانک ارسال خواهد شد.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: واحد مرغداری هزار تومان تخم مرغ پرورش مرغ هزینه ها واحد مرغ تخم گذار مرغ تخم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۴۱۸۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکفایی، اشتغال و معیشت با استفاده از پساب‌های کشاورزی

ایسنا/آذربایجان غربی صنعت آبزی پروری، سریع الرشدترین صنعت تولید خوراک مغذی برای انسان است و سالانه بیش از ۱۱۰ میلیون تن انواع آبزیان پرورشی به ارزش بیش از ۲۷۰ میلیارد دلار در دنیا تولید می شود.

کشورهای چین، اندونزی، هندوستان، بنگلادش، ویتنام و تایلند، با بالاترین تولید، جزو کشورهای توسعه یافته در این صنعت بشمار می روند. کشور ما علیرغم پتانسیل های کم نظیری که دارد فقط حدود ۵۰۰ هزار تن آبزی پرورشی تولید می کند؛توسعه صنعت میگو، ماهیان دریایی، ماهیان خاویاری و ماهیان زینتی نه تنها به تکنیکهای نوین نیازمند است بلکه این صنعت بطور ۱۰۰ درصد به آرتمیا وابسته است.

بنیانگذار پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه متاسفانه دریاچه ارومیه که زمانی بزرگترین منبع تولید آرتمیا در دنیا بود طی ۲۵ سال گذشته با بحران بی‌سابقه ای مواجه بوده و تولید آرتمیا در آن متوقف شده است، لذا این صنعت ارزآور و اشتغالزا برای تامین آرتمیای مورد نیاز خود به خارج از کشور وابسته است و ادامه این وابستگی می تواندعواقبی برای این صنعت ببار آورد، افزود: رشد سریع صنعت آبزی پروری در بسیاری از کشورهای دنیا از یک طرف و خشک شدن تعدادی از زیستگاه‌های طبیعی آرتمیا نظیر دریاچه ارومیه از طرف دیگر، باعث شده سازمان خوارو بار ملل متحد برای تامین نیاز آرتمیا مورد نیاز صنعت‌ آبزی‌پروری ابراز نگرانی کرده و در این راستا طی جلسات متعدد به دنبال آلترناتیوهای قابل دسترس باشد.

برای این منظور با حمایت و مشارکت متخصصین برجسته آرتمیا، کنسرسیوم بین‌المللی پرورش آرتمیا را ایجاد کرد و برای جبران کاهش تولید آرتمیا از دریاچه‌های شور طبیعی، پرورش آرتمیا در استخرهای خاکی را در برنامه‌های خود قرار داده است.

ناصر آق ادامه داد: در حال حاضر ۴۶ کشور دنیا از جمله ایران جزو این کنسرسیوم هستند و متخصصین و محققین آرتمیا از ۹ کشور دنیا اعضای هیات امنای آنرا تشکیل می دهند. کنسرسیوم بین المللی پرورش آرتمیا، ضمن تشویق کشورهای دارای منابع آب شور برای پرورش آرتمیا، از پروژه های تولید آرتمیا حمایت های علمی و فنی می کند.

وی با اشاره به تلاش ۲۰ سال گذشته در استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی، برای اجرای پروژه پرورش آرتمیا با استفاده از آبهای شور دریا و یا آبهای شور نامتعارف نظیر پساب آب شیرین کن ها، آبهای شور زیرزمینی، پساب تصفیه خانه های شهری و زه کش های کشاورزی و عدم حمایت مسئولین در این راستا، افزود: متاسفانه این عدم حمایت می تواند صنعت آبزی‌پروری کشور را برای همیشه به خارج وابسته کند ولی این وابستگی می‌تواند بسیار خطرناک باشد. چون در آینده نزدیک مصرف جهانی آرتمیا از تولید آن فراتر خواهد رفت و قیمت سیست آرتمیا افزایش چشمگیری خواهد یافت و صنعت آبزی پروری کشور با بحران بزرگی مواجه خواهد شد.

این استاد دانشگاه ارومیه، با بیان اینکه ما جزو معدود کشورهای دنیا هستیم که دانش فنی‌وتوانایی تولید بهترین کیفیت آرتمیا را داریم، اظهار کرد: پرورش آرتمیا در زمین‌های شور غیرقابل کشت و زرع، با استفاده از آب دریا و پساب آب شیرین کن‌ها نه فقط نیاز صنعت آبزی پروری را تامین خواهد کرد بلکه تولید آرتمیا به عنوان یک محصول شیلاتی از سودآوری بیشتری نسبت به سایر آبزیان پرورشی برخوردار است.

وی با کشورهای عربی منطقه با احداث بزرگترین تاسیسات آب شیرین کن در دنیا، روزانه ده‌ها میلیون مترمکعب آب شیرین از آب خلیج فارس و دریای عمان تولید می کنند و بدین‌ وسیله توانسته‌اند ضمن تامین نیازهای شرب، صنعت و کشاورزی، فعالیهای شیلاتی را نیز توسعه دهند، اظهار کرد: مرز دریایی ایران در جنوب کشور حدود ۱۵۰۰ کیلومتر طول دارد و جزو بهترین مناطق دنیا برای تولید انواع آبزیان دریایی منجمله آرتمیاست.

این بنیانگذار پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری با اشاره به اینکه در سیستم‌های پرورشی برای تغذیه آرتمیا از جلبک‌های تک سلولی و پسماندهای کشاورزی استفاده می‌شود، تصریح کرد: جلبک‌های تک سلولی نیز از طریق کوددهی آب دریا تولید می‌شود. بدینوسیله می‌توان پساب و پسماند را به ثروت تبدیل کرد چون با استفاده از این دو محصول که ضایعات دو صنعت مختلف هستند می‌توان محصولی بسیار با ارزش تولید کرد. بطوریکه در یک مزرعه ۵۰۰ هکتاری سالانه می‌توان حدود ۵۰ تن سیست و ۲۰۰ تن بیومس مرغوب آرتمیا به ارزش حدود هفت میلیون دلار تولید کرد در حالیکه کل هزینه‌های جاری سالانه آن کمتر از یک میلیون دلار می شود.

آق با بیان اینکه در یک مزرعه ۱۰۰ هکتاری آرتمیا می‌توان سالانه تا دو میلیون دلار محصول تولید کرد، ادامه داد: ما می‌توانیم با ایجاد یک مزرعه ۵۰۰ هکتاری کل نیاز کشور را تامین کرده و باعث خودکفایی این صنعت شویم.

این متخصص آرتمیا افزود: توسعه پروژه‌های پرورش آرتمیا به عنوان یک محصول شیلاتی بسیار با ارزش می‌تواند در کنار سایر محصولات شیلاتی کشور، باعث ایجاد اشتغال برای صدها جوان شده و سالانه میلیون‌ها دلار ارز به کشور جذب کند.

انتهای پیام