«سیدی غانم» نخستین مسجد الجزایر شبیه معماری مسجد اموی دمشق
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۷۹۵۱۱
مسجد«سیدی غانم» در الجزایر، آفریقای شمالی واقع شده است و نخستین مسجدی است که بیش از ۱۳ قرن پیش در این کشور بنا شده است و با وجود حوادث مختلف همچنان سرپا باقی مانده و نیازمند مرمت است.
خبرگزاری شبستان، گروه جهان اسلام: مسجد «سیدی غانم» نخستین مسجد الجزایر و دومین مسجد در مغرب عربی بعد از مسجد جامع «قیروان» تونس به شمار می رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این مسجد را فردی به نام «ابومهاجر دینار» در سال 59 هجری در الجزایر بنا کرده است.
مورخان در این باره می گویند: مسجد در شهر «میله» در 495 کیلومتری شرق پایتخت الجزایر واقع شده است و بر ویرانه های یک کلیسای رومانی ساخته شده است و یکی از فتوحات اسلامی به شمار می رود.
این مسجد به نام «سیدی غانم» یکی از افراد صالح اهل علم و معرفت گذاشته شده است.
مهندسی این مسجد شبیه مسجد اموی دمشق و مسجد قیروان تونس است و مستطیل شکل است و 820 متر مربع مساحت دارد.
مناره این مسجد به تعداد روزهای سال 365 پله داشت و ارتفاع آن 62 متر ، معادل بیست طبقه ساختمان مدرن است.
این مسجد از ستون های متعددی که بالای آن قوس دارد، ساخته شده است. این مسجد بیش از 13 قرن قدمت دارد.
مسجد سیدی غانم، رمز تمدن و تاریخی به شمار می رود و دارای ارزش هنری جهانی است.
مناره مسجد سیدی غانم در زمان اشغال فرانسه تخریب شد و این مکان را به دو بخش تقسیم کردند که بخشی از آن به عنوان پادگان و بخشی دیگر به عنوان استطبل استفاده می شد.
بوعروج، محقق تاریخ الجزایر در این باره می گوید: این مسجد نیازمند مرمت و بازسازی است تا ساختار و ستون های آن حفظ شود.
این مسجد بعد از استقلال الجزایر در سال 1967 میلادی به عنوان یک مکان تاریخی شمرده شد و تحقیقات بسیاری نیز تا به امروز روی این مسجد صورت گرفته است.
حسن صدیقی، رئیس جمعیت مستقل «تواصل» گردشگری الجزایر گفت: مسجد سیدی غانم به قطب گردشگری در این شهر تبدیل شده بود و پیش از شیوع ویروس کرونا از استان های مختلف مردم از این مسجد بازدید می کردند.
وی افزود: ما امیدواریم با شکست کرونا بار دیگر کارها رونق گیرد و عاشقان تاریخ بار دیگر به بازدید از این مسجد بیایند.
حسن صدیقی در ادامه اظهار کرد: مهندسی مسجد و شکل ساختاری آن همچنان حفظ شده است و سال گذشته نیز دولت بازسازی ان را آغاز کرد، اما به دلایلی نامعلوم کار مرمت آن متوقف شد.
وی درباره فعالیت این جمعیت گفت: ما تلاش داریم ترویج کننده فرهنگ و گردشگری باشیم و مکان های اسلامی را حفظ کنیم.
پایان پیام/43
منبع: شبستان
کلیدواژه: آفریقای شمالی الجزایر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۷۹۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوش مصنوعی رباتها را بهتر از انسان آموزش میدهد
به گزارس خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیواطلس، حرکت یک ربات چهارپا روی یک توپ یوگا یک آزمایش سرگرم کننده برای تماشا است؛ اما در واقعیت نشان میدهد که هوش مصنوعی مانند «جیپیتی-۴» (GPT-۴) میتواند رباتها را برای انجام کارهای پیچیده در دنیای واقعی بسیار موثرتر از ما انسانها آموزش دهد.
«دیآر یوریکا» (DrEureka) یک بسته نرمافزاری متنباز جدید است که هر کسی میتواند با آن بازی کند. از طریق این بسته نرمافزار، رباتها به کمک مدلهای زبان بزرگ مانند «چت جیپیتی ۴» (ChatGPT ۴) برای انجام وظایف واقعی آموزش داده میشوند. این سیستم «شبیهسازی به واقعیت» است، به این معنا که رباتها را در یک محیط مجازی با استفاده از فیزیک شبیهسازی شده آموزش میدهد و سپس آنها را در محیط واقعی پیادهسازی میکند.
دکتر جیم فن، یکی از توسعهدهندگان «دیآر یوریکا»، یک ربات چهارپا از نوع «یونیتیری گو ۱» (Unitree Go۱) را برای جلب توجه به حرکت درآورد. این یک ربات منبع باز «کم هزینه» و با پشتیبانی خوب است. با وجود هوش مصنوعی، رباتهای خانگی هنوز در معرض آسیب سقوط هستند.
تشویق یک مدل زبان طبیعی به نوشتن کد نیاز به دستورالعملهای ایمنی دارد؛ در غیر این صورت، مدل زبان طبیعی تلاش میکند بهترین عملکرد ممکن را داشته باشد و در واقع در شبیهسازی بدون راهنمایی «تقلب» میکند. این در یک شبیه سازی خوب است، اما در دنیای واقعی ممکن است موتورها را بیشاز حد گرم کند یا اندامها را بیشاز حد کشیده و به ربات آسیب بزند؛ محققان این پدیده را «رفتار تخریبی» مینامند.
در یک مثال از رفتارهای غیرطبیعی خودآموز، ربات مجازی کشف کرد که با فشار دادن باسن به زمین و استفاده از سه پا برای حرکت در طول زمین، میتواند سریعتر حرکت کند. این تصویری نسبتاً نگرانکننده در ذهن من ایجاد میکند، اگرچه این رفتار در شبیهسازی مزیت بود، در دنیای واقعی باعث آسیب دیدن ربات میشد.
بنابراین، محققان به جیپیتی دستور دادند که با در نظر گرفتن اینکه ربات در دنیای واقعی آزمایش میشود، بسیار مراقب باشد و در پاسخ، جیپیتی عملکردهای ایمنی را برای مواردی مانند حرکت صاف، جهتگیری بالاتنه، ارتفاع بالاتنه و اطمینان از اینکه موتورهای ربات وجود دارد ایجاد کرد. اگر ربات از این پارامترها فرار کند و آنها را نقض کند، عملکرد آن امتیاز پایینتری ارائه میدهد. درحالی که دستورالعملهای ایمنی رفتارهای تخریبی و غیرطبیعی را کاهش میدهند.
در این حالت مدل هوش مصنوعی «دیآر یوریکا» توانست انسانها را شکست دهد و مزیت ۳۴ درصد در سرعت رو به جلو و ۲۰ درصد در مسافت طی شده در زمینهای مختلط دنیای واقعی را از خود نشان دهد.
طبق گفته محققان، همه چیز به سبک آموزش بستگی دارد. انسانها به سمت یک محیط آموزشی برنامهریزی میروند؛ یعنی کارها را به قطعات کوچک تقسیم کرده و سعی میکنند آنها را به صورت جداگانه توضیح دهند، در حالی که جیپیتی این توانایی را دارد که به طور موثر همه چیز را به یکباره آموزش دهد. این چیزی است که ما انسانها قادر به انجام آن نیستیم. «دیآر یوریکا» نخستین نمونه از این نوع است. او قادر است از شبیهسازی به دنیای واقعی برود.
سازندگان «دیآر یوریکا» معتقدند که اگر بتوانند بازخورد دنیای واقعی را به جیپیتی ارائه دهند، میتوانند آموزش سیم به واقعیت را بیشتر بهبود بخشند. در حال حاضر، تمام آموزشهای شبیهسازی با استفاده از دادههایسیستمهای حس عمقی خود ربات انجام میشود، اما اگر جیپیتی بتواند خطاها را طریق ویدیویی واقعی ببیند به جای فقط خواندن خطاهای اجرایی در گزارشهای ربات، میتواند دستورات خود را به طور موثرتری اصلاح کند.
درحالی که انسان به صورت متوسط یک سال و نیم طول میکشد تا یاد بگیرد چگونه راه برود و تنها یک قسمت کوچک از ۱ درصد از انسانها میتوانند روی توپ یوگا راه بروند.
انتهای پیام/