به نقل از «خبرگزاری میزان»

سریال‌هایی امنیتی در آگاه‌سازی مخاطبان تا چه حد موفق بوده است؟

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۰۳۵۷۷

چند سالی است تلویزیون با ساخت و پخش سریال‌های با موضوع امنیت و جاسوسی و مقابله با تروریست توانسته مخاطبان زیادی را به خود جذب کند و برخی از ابهام‌های همیشگی را در این حوزه برای مردم روشن کند.

خبرگزاری میزان _ ایرنا نوشت: سریال‌های جاسوسی و امنیتی در همه جای دنیا طرفداران و علاقه‌مندان بسیاری دارد. مجموعه‌هایی که به دلیل هیجان، چالش و قصه‌های واقعی‌شان مخاطب را به راحتی می‌تواند با خود همراه کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر چند که ما معمولا این آثار را در قالب سریال‌ها و فیلم‌های آمریکایی یا اروپایی می‌بینیم، اما نمی‌توان از طرفدارانشان در داخل کشور گذشت.

چند سالی است که مسائل امنیتی، جاسوسی و تروریستی مورد توجه برخی از بخش‌های فرهنگی کشور قرار گرفته است و اتفاقا سریال‌ها و فیلم‌های موفقی هم در این زمینه ساخته می‌شود. این داستان‌ها به دلیل اینکه از دل اتفاقات و جریانات جاسوسی و امنیتی رخ داده، می‌آیند؛ می‌توانند کارکرد‌های زیادی داشته باشند البته به شرطی که سازندگان این آثار، سیاسی‌کاری و جناح‌بازی را کنار بگذارند و مانند برخی نمونه‌های یکی دو سال اخیر در پی اتهام‌زنی به مسئولان اجرایی کشور نباشند.

از آنجا که فعالیت نیرو‌های امنیتی همیشه پنهان است؛ در چنین مجموعه‌هایی می‌توان بسیاری از فعالیت‌ها، تجهیزات و اقدامات نیرو‌های امنیتی و اطلاعاتی را به مخاطب نشان داد. تلویزیون نیز البته در سال‌های گذشته در این حوزه با دست پر حاضر شده است. سریال «گاندو» و «ترور خاموش» با همین موضوع‌ها پخش شدند. در این شب‌ها هم شاهد پخش مجموعه «خانه امن» هستیم. مجموعه‌ای که به طور مستقیم به اقدام‌های گروهک داعش پرداخته است.

اما نقش این سریال‌ها و فیلم‌ها در آگاه‌سازی و اقناع مخاطبان از پشت پرده اقدامات تروریستی چیست و اصولا پرداخت به این سوژه‌ها در تلویزیون تا چه اندازه نیاز کشور است؟  برای یافتن پاسخ این پرسش‌ها با کیوان امجدیان منتقد سینما، تلویزیون و فعال رسانه‌ای گفتگو کردیم.    

  حرکت‌های خوبی برای ساخت آثار امنیتی شروع شده

امجدیان درباره نقش سریال‌هایی امنیتی در آگاه‌سازی مخاطبان از پشت پرده اتفاقات تروریستی گفت: همیشه خلاء چنین آثاری در سینما و تلویزیون ما وجود داشته است. بررسی تولیدات هالیوودی نشان می‌دهد بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از پرونده‌های امنیتی‌شان و شاید بیشتر از آن، به هسته فرهنگی‌شان ارجاع می‌شود که روی آن‌ها کار کنند و از دل آن پرونده‌ها، فیلم بسازند.

بعد از گذشت یک سال ممکن است ۲۰۰ فیلم در آن زمینه بسازند. در واقع آن‌ها اطلاعات چنین اتفاق‌هایی را به سازندگان فیلم و سریال می‌دهند که این اطلاعات یا محور اصلی یک فیلم می‌شود یا داخل یک فیلم یا سریال جانمایی.

این ماجرا در کشور ما با وجود این که پتانسیل بسیاری داشت به ندرت اجرایی شد. اما در دو سه سال اخیر اتفاقات بسیار خوبی در این زمینه افتاد. یعنی بین نهاد‌های امنیتی، نظامی و البته قضایی با بخش فرهنگی رابطه خوبی برقرار شد که به یکباره دیدید سریالی مانند «آقازاده» یا «خانه امن» ساخته شد. در واقع مجموعه‌ای از اطلاعات مربوط به نهاد‌های نظامی، امنیتی، قضایی و ... پالایش می‌شوند که در اختیار بخش فرهنگی قرار می‌گیرند و شروع به ساخت اثر می‌کنند. فیلم «روز صفر» که در جشنواره سال گذشته حضور داشت در همین راستاست.

به گفته این منتقد سینما و تلویزیون، وقتی قصه خوبی در این زمینه‌ها داشته باشیم که قاعدتا براساس واقعیت هم هستند، می‌توانیم مخاطب را آگاه کنیم که بداند چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

وی افزود: از طرف دیگر مخاطب می‌تواند یک فیلم خوب ببیند. از آنجا که چنین قصه‌هایی معمولا پرهیجان، پر از برخورد و درام هستند، وقتی با یک ساختار خوب هم مواجه شوند قاعدتا آن فیلم یا سریال می‌تواند مخاطب را اقناع کند. به اعتقاد من حرکت‌های خوبی برای ساخت آثار جاسوسی، امنیتی و تروریستی شروع شده است. هر چند هنوز در ابتدای راه است و این ارتباط باید خیلی بیش از این‌ها باشد.

  اگر آمریکا یا اروپا شخصیتی مانند شهید سلیمانی داشتند

وی با بیان اینکه ما انواع پرونده‌های امنیتی، قضایی، نظامی و جاسوسی داریم که می‌توان آثار بسیاری را بر اساس آن‌ها ساخت، اضافه کرد: اگر بخواهیم ساده به این موضوع نگاه کنیم متوجه می‌شویم که حتی درباره افراد شاخص در این پرونده‌ها کار نکردیم. به طور نمونه درباره شهید تهرانی‌مقدم می‌بینیم هنوز هیچ کاری انجام نشده است. یک فیلم نیمه کاره است که قرار بود ساخته شود یا درباره شهید شهریاری یا حاج قاسم سلیمانی نیز همینطور.

اگر آمریکا یا اروپا شخصیتی مانند شهید سلیمانی داشتند تا به امروز ۱۰  فیلم و سریال دربارهشان می‌دیدید. اما ما هنوز یک اثر نداریم. زمانی که حاج قاسم زنده بودند، یک مقاله نوشتم که سینمای ما به شخصی مانند قاسم سلیمانی نیاز دارد، اما ایشان تماس گرفته بودند که نمی‌خواهم از من چیزی مطرح شود. اما در حال حاضر که ایشان شهید شده‌اند هنوز نتوانسته‌ایم اثری را به تصویر بکشیم. به اعتقاد من، ساخت چنین آثاری آغاز خوبی است برای اینکه مسیرمان در این راه درست جلو رود و کار‌های بسیاری خوبی هم ساخته شود.

  مردم بیش از هر زمان دیگری به حماسه و قهرمان احتیاج دارند

وی در پاسخ به این پرسش که چرا و تا چه اندازه به ساخت فیلم و سریال‌هایی با موضوع‌های امنیتی و جاسوسی نیاز داریم، بیان کرد: در حال حاضر مردم ما بیش از هر زمان دیگری به حماسه و قهرمان احتیاج دارند. به عبارت دیگر به چیزی که باعث غرور آن‌ها شود و نگاه ملی‌شان را تقویت کند، بیش از پیش نیاز دارند.
اتفاقا مردم در این روز‌ها به چنین آثاری نیاز دارند نه به فیلم‌های آپارتمانی و فیلم‌های که موضوع‌شان عشق و عاشقی است. باید بسیاری از تولیدات ما به این سمت و سو برود و مردم هم به شدت از آن‌ها استقبال خواهند کرد. همانگونه که از سریال «خانه امن»، «گاندو» و «آقازاده» استقبال شد و مردم در جشنواره فجر فیلم «روز صفر» را پسندیدند.

آثاری که می‌توانند به مردم آرامش ذهنی دهند

حدود دو هفته است که سریالی با عنوان «خانه امن» از تلویزیون در حال پخش است. مجموعه‌ای جاسوسی و امنیتی که در آن برخی از تلاش‌های داعش و دیگر کشور‌ها برای اقدامات تروریستی در داخل کشور به تصویر کشیده می‌شود.

این سریال توانسته به واسطه روایت پرکشش و پرچالش قصه‌اش، تلاش و جان‌فشانی‌های بسیاری از ماموران امنیتی و اطلاعاتی را به خوبی به تصویر بکشد. تصاویری که کمتر شعاری و تصنعی هستند.

امجدیان درباره ویژگی‌های این مجموعه و اینکه تا چه اندازه توانسته حملات تروریستی و اقدامات نیرو‌های امنیتی ایران را نشان دهد، گفت: در سریال خانه امن با یک میزانسن، دکوپاژ خوب، قصه چفت و بست‌دار و با شخصیت‌هایی رو به رو هستیم که می‌توانیم باورشان کنیم. خانه امن در سطح قابل قبولی است و عمده مردم  آن را در همین سطح پذیرفته‌اند.

یکی از ایراد‌هایی که در این مجموعه می‌بینیم اینکه شاید بعضی بازی‌ها می‌توانست دقیق‌تر و حساب‌شده‌تر باشد. گاهی انتظار می‌رود بازیگر یک واکنش پر هیجان نشان دهد و بعد می‌بینید که آن واکنش وجود ندارد و بسیار کمتر از سطح توقع مخاطب عادی است. جا داشت بیشتر روی بازی‌ها کار شود که صد البته کارگردان باید آن‌ها را هدایت می‌کرد. اما در مجموع این سریال قابل قبول، با قصه و ساختار خوبی است که علاوه بر سرگرم کردن و ایجاد جذابیت برای مردم می‌تواند بسیاری مسائل را به مردم نشان دهد و شفاف کند که چه اتفاقاتی افتاده است.

امجدیان معتقد است این آثار می‌توانند نشان دهند اگر چنین کار‌ها و اقداماتی در زمینه امنیتی و مقابله با تروریست انجام نشده بود در سال چندین اقدامات تخریبی و ضد امنیتی بیشتری را شاهد بودیم.

وی خاطرنشان کرد: در هر صورت نمونه آثاری مانند خانه امن، شبی که ماه کامل شد، بادیگارد، آقازاده، روز صفر و. می‌تواند به مردم آرامش ذهنی بدهد و باید بیش از این هم تولید شوند.

بیشتر بخوانید: آذین: «خانه امن» یکی از سریال‌های پلیسی خوب تلویزیون است/کارگردانی حرفه‌ای معظمی را نمی‌توان نادیده گرفت

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

   

برچسب ها: سریال امنیت

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: سریال امنیت پرونده ها فیلم ها سریال ها خانه امن یک فیلم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۰۳۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشکیلات خودگردان؛ از مهار اعتراضات ضد صهیونیستی تا سرکوب آن

به گزارش خبرگزاری مهر، شبکه خبری الجزیره در مجموعه‌ای از مقالات خود به بررسی نقش تشکیلات خودگردان فلسطین در روند ۶ ماهه جنگ پس از عملیات طوفان الاقصی پرداخت و نوشت که موضوع فلسطین امروز در مرحله‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد. آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند که نیازمند تشکیلات خودگردان به روز شده هستند. در همین رابطه محمد أشتیه نخست‌وزیر سابق تشکیلات خودگردان اعلام کرد که تشکیلاتی که اسراییلی‌ها و متحدان آن می‌خواهند، تشکیلات ما نیست. وی در عین حال پس از اعلام این موضوع استعفای خود را به محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان تقدیم کرد، چرا به بنا به نقل قول وی «مرحله آینده و چالش‌های آن نیازمند ساختار حکومتی و سیاسی جدیدی است که اوضاع جدید در نوار غزه را مدنظر قرار دهد.»

به این ترتیب تشکیلات خودگردان سیگنال‌های موافقت خود را با نوآوری آمریکایی- اروپایی در درون خود اعلام کرد تا بتوانند در آنچه طرح غرب برای روز پس از جنگ معرفی شده، نقشی داشته باشند.

در این مجموعه تلاش خواهیم کرد مقالاتی که در رابطه با اقدامات مثبت و منفی تشکیلات خودگردان در روند جنگ غزه انجام داده را بررسی کنیم.

چرا تشکیلات خودگردان به روند جنگ غزه ملحق نشد؟

وزارت خارجه آمریکا در دسامبر سال گذشته بیانیه جالبی منتشر کرده و گفت که انتظار دارد تشکیلات خودگردان بعد از حوادث هفتم سپتامبر نقش سازنده‌ای در حفظ ثبات در کرانه باختری داشته باشد. پیش از آن نیز آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا از محمود عباس رییس تشکیلات خود گردان نسبت به نقش بسیار مهمی که این تشکیلات در کنترل و مهار کرانه باختری و جلوگیری از تبدیل شدن آن به جبهه جدید درگیری‌ها داشت، تشکر و قدردانی کرد.

پیگیری روند تحولات کرانه باختری با توجه به اینکه از ابتدای عملیات طوفان الاقصی بیش از ۴۰۰ نفر در این منطقه به ویژه در مناطق شمالی آن به شهادت رسیده‌اند، نشان می‌دهد که میزان التهاب در کرانه باختری بسیار بالا است و این چیزی است که رژیم صهیونیستی به خوبی از آن آگاهی دارد. صهیونیست‌ها در ژانویه گذشته یگان دوفدوان نیروهای ویژه خود را از غزه به کرانه باختری فراخواندند تا بتوانند واکنش خوبی در برابر ارزیابی‌های سرویس‌های اطلاعاتی خود داشته باشند که نشان می‌داد کرانه باختری در آستانه انفجار قرار دارد.

سیاست تشکیلات خودگردان فلسطین در تعامل با خشم عمومی مردم در کرانه باختری در جریان جنگ غزه نیز قابل توجه است. این سیاست از مدارا و تلاش برای کاستن خشم افکار عمومی آغاز شد و در ادامه با سرکوب مفرط اعتراضات مسالمت‌آمیز فلسطینی‌ها ادامه پیدا کرد و در نهایت تشکیلات خودگردان تلاش کرد زیرساخت‌های گروه‌های مسلحی که در مناطق مختلف کرانه باختری فعالیت می‌کنند را از بین ببرد.

در ادامه به بررسی مفصل هر کدام از این سه مرحله خواهیم پرداخت:

اول: سیاست کنترل و مهار

با گذشت ۴ ماه از تعطیل شدن حدود ۲۰۰ هزار کارگر از کرانه باختری که در شهرک‌های صهیونیست‌نشین کار می‌کردند و عقب افتادن حدود ۴ ماه حقوق بیش از ۱۴۰ هزار نفر از کارمندان بخش دولتی در تشکیلات خودگردان، حسین الشیخ دبیرکل کمیته اجرایی جنبش آزادی بخش فلسطین با رییس سرویس امنیت داخلی رژیم صهیونیستی و رییس شاباک و هماهنگ کننده فعالیت‌های کابینه اسراییل در کرانه باختری دیدار کرد. از مناصب افراد دیدار کننده مشخص بود که اسراییلی‌ها خواسته‌های امنیتی از تشکیلات خودگردان دارند و می‌خواهند این تشکیلات جلوی افزایش تنش در کرانه باختری را بگیرد.

حسین الشیخ نیز در مقابل خواستار توسعه اقتصادی و صدور مجوز برای بازگشت کارگران به سرزمین‌های اشغالی شد و اسراییلی‌ها بدون پاسخ مثبت، قول دادند که این موضوع را بررسی می‌کنند.

به این ترتیب تشکیلات خودگردان با دریافت برخی تسهیلات اقتصادی، تلاش کرده التهاب در کرانه باختری را کاهش دهد.

أشتیه بیکار شدن کارگران را فرصتی برای بازگشت آنها به کشاورزی در کرانه باختری دانست، اما مردم به خوبی می دانستند که این سخنان واقعی نیست، چرا که اکثریت قریب به اتفاق زمین‌های کشاورزی در کرانه باختری مورد سرقت روزانه صهیونیست‌ها قرار می‌گیرد، علاوه بر اینکه رژیم صهیونیستی به سختی مجوز استفاده از این زمین‌ها در کشاورزی و ساخت‌وساز را صادر می کند و از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ تنها ۹۸ مجوز در این زمینه صادر شده است.

تشکیلات خودگردان فلسطین در ابتدای بحران برای جلوگیری از تنش، مخالفت ویژه‌ای در مورد زمزمه‌های ضد صهیونیستی در کرانه باختری انجام نمی‌داد، به عنوان سال وزارت اوقاف و امور اسلامی وابسته به این تشکیلات سخنرانی در خصوص غزه و مشکلات آن را منع نکرده بود و بیشتر خطبه ها به این موضوع اختصاص داشت. البته در آن زمان نیز برخی خطیبان به علت انتقادات تند و تیز خود از سخنرانی منع شدند و از آنها خواسته شد تا به جای تحریک نمازگزاران به جمع آوری کمک‌ها و دعا برای اهالی غزه بسنده کنند.

تشکیلات خودگردان نه تنها تاثیرگذاری مسجد در رویکردهای انقلابی اهالی کرانه باختری را از بین برد، بلکه تاثیرگذاری اعتصابات مردمی را نیز به حاشیه راند. بعد از شهادت هر شهید در استان‌های کرانه باختری، تشکیلات خودگردان در حالی اعلام اعتصاب عمومی می‌کرد که این اعتصاب تنها با بسته شدن مراکز تجاری دنبال می‌شد و هیچ فعالیتی در مخالفت با رژیم صهیونیستی در آن گنجانده نمی‌شد. به این ترتیب انرژی مردم و خشم آنها فروکش می‌کرد و شرایط زندگی اجتماعی آنها نیز فلج می‌شد تا نتوانند به تقابل با رژیم صهیونیستی بپردازند.

تشکیلات خودگردان همچنین تظاهرات و اعتراض‌های برنامه‌ریزی شده‌ای را برای مهار خشم عمومی مردم تدارک دیده بود که با شعارهایی که از یک سقف مشخص فراتر نمی‌رود، بتواند عموم مردم را تحت کنترل داشته باشد و آنها را به غلیان احساساتشان نکشاند، به این ترتیب تظاهرات اعتراض آمیز آنها نیز وارد فازی روتین و بی‌محتوا شد.

در نهایت می‌توان گفت که تشکیلات خودگردان با استفاده از سیاست نرم و هوشمندانه، خشم عمومی مردم کرانه باختری را کنترل کرده و در عین حال خود را هوادار و همراه با آرمان‌های ملت توصیف می‌کند، ولی از ایجاد خیزش‌های عمومی ضد رژیم صهیونیستی جلوگیری کرده تا اسراییلی ها درگیر جبهه‌ای جدید در کرانه باختری نشوند.

دوم: سرکوب اعتراضات مردمی

این مرحله از ۱۷ اکتبر آغاز شد و وقتی مردم در اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی در کشتار بیمارستان معمدانی که بالغ بر ۵۰۰ شهید بر جای گذاشت، به خیابان ها ریختند؛ تشکیلات خودگردان از گاز اشک آور برای متفرق کردن مردم استفاده کرد. نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان نیز در این تظاهرات میان مردم نفوذ کرده بودند تا زمینه سرکوب مردم را بیش از پیش مهیا کنند.

در شرایطی که مردم کرانه باختری از ترس گلوله‌های جنگی و صوتی و گاز اشک‌آور در خیابان‌های این مناطق که توسط نیروهای امنیتی تشکیلات شلیک می‌شد، به این طرف و آن طرف فرار می‌کردند، محمود عباس در امان پایتخت اردن با آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا دیدار داشت. او این سفر را نیمه کاره رها کرده و به رام الله برگشت و در یک سخنرانی هفت دقیقه‌ای! سعی کرد خشم عمومی از جنایت معمدانی را فروکش دهد.

در اعتراضات مربوط به جنایت معمدانی، نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان از هیچ ابزاری برای سرکوب اعتراضات فروگذار نکردند و طی کمتر از دو هفته ۴ فلسطینی به دست نظامیان تشکیلات خودگردان به شهادت رسیدند. نیروهای فتح در یک هفته بیش از صد معترض فلسطینی را بازداشت کرده بودند که روند محاکمه برخی از آنها همچنان ادامه دارد. افراد بازداشت شده در زندان‌های تشکیلات خودگردان مورد شکنجه و بدرفتاری قرار گرفتند.

نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان فشار بر اهالی کرانه باختری را از طریق تهدید آنها به جریمه‌های مالی و تخریب منازل افزایش داده و مانع از شکل‌گیری اعتراضات آنها ضد رژیم صهیونیستی شدند. البته این سرکوبگری تنها به مرحله بعد از عملیات طوفان الاقصی معطوف نشد ودر مجموع سال ۲۰۲۳ تشکیلات خودگردان ۵ فلسطینی را به شهادت رسانده و ۹۰۰ نفر را بازداشت کرده و در ۵۰۰ مورد آزادی مدنی مردم را نقض کرده و ۲۷۷ مورد سرکوب تظاهرات نیز در پرونده آن ثبت شد.

سوم: مهار اعتراضات ضد صهیونیستی توسط تشکیلات خودگردان

ماجد فرح رییس سرویس اطلاعات تشکیلات خودگردان فلسطین در سال ۲۰۱۶ در گفتگویی مطبوعاتی تاکید کرد که سرویس‌های امنیتی تشکیلات خودگردان در کمتر از چهار ماه دست کم ۲۰۰ حمله احتمالی ضد اسراییل را ناکام گذاشته و بیش از ۱۰۰ فلسطینی را در این خصوص بازداشت کرده‌اند. دستاوردی که این تشکیلات به آن افتخار می‌کند، در نتیجه حضور ۶۵ هزار نیروی امنیت در تشکیلات به وجود آمده که در واقع برای هر ۴۹ فلسطینی یک نیروهای امنیتی وجود دارد.

این مصاحبه نشان دهنده میزان اهمیت تشکیلات خودگردان برای آمریکا و اروپا است. یک ماه قبل از آغاز عملیات طوفان الاقصی، آمریکایی‌ها برای جلوگیری از تقویت فعالیت‌های گروه‌های مسلح در کرانه باختری، خودروهای زرهی و تسلیحات برای این تشکیلات ارسال کردند که بنابر اذعان رسانه‌های صهیونیستی بالغ بر ۱۵۰۰ قطعه سلاح بود که از جمله آن‌ها سلاح‌های لیرزی ام ۱۶ و کلاشنیکف و ۱۰ خودروی زرهی برای سرکوب اعتراضات مردمی بود.

درست به همین علت است که یواف گالانت وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در بحبوحه عملیات طوفان الاقصی وجود تشکیلات خودگردان را بخشی از منافع امنیتی اسرابیل توصیف می‌کند و بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز ‌می‌گوید: ما نیازمند تشکیلات خودگردان هستیم و اجازه فروپاشی آن را نمی‌دهیم. بنی گانتس عضو کابینه جنگی اسراییل نیز تصریح می‌کند که تل‌آویو نیازمند حفظ مناسبات خود با تشکیلات خودگردان برای حفظ امنیت خود است.

تشکیلات خودگردان فلسطین در چهارچوب ماموریت‌های امنیتی خود برای رژیم صهیونیستی، اقدام به خنثی سازی بمب‌های دست‌ساز و کمین‌های متعددی کرده است که نیروهای مقاومت ضد نظامیان رژیم صهیونیستی‌ آن را ایجاد کرده‌اند. این نیروها همچنین چندین نفر از افراد تحت تعقیب رژیم صهیونیستی را بازداشت کرده و به این رژیم تحویل داده‌اند.

تشکیلات خودگردان طی ۲۰ سال گذشته با ریاست محمود عباس به دنبال تغییر جامعه فلسطین برآمده و تلاش دارد در چهارچوب توطئه‌های آمریکا و اسرائیل مانع از تکرار انتفاضه دوم شود. درست به همین علت بود که آمریکا بعد از انتفاضه دوم یعنی بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ بیش از نیم میلیارد دلار برای تجهیز و آموزش ۲۹ هزار نیروی امنیتی تشکیلات خودگردان هزینه کرد و کیت دایتون ژنرال آمریکایی را مأمور اصلاح سرویس های امنیتی تشکیلات قرار داد.

تشکیلات خودگردان از آگوست سال ۲۰۰۷ فعالیت‌های جنبش حماس در کرانه باختری را ممنوع اعلام کرده و هر کسی که به این جنبش کمک کند را مجازات کرده و اموال حامیان آن را مصادره می کند. بازداشت عناصر وابسته به حماس از دیگر خدمات تشکیلات خودگردان به رژیم صهیونیستی است. نیروهای امنیتی فتح همچنین بیش از ۹۰ موسسه زکات و ۱۳۰ موسسه خیریه که کمک‌های خود را به گروه‌های مقاومت اختصاص می دادند را از بین برده است.

سیاست اصلاحات اقتصادی که سلام فیاض نخست وزیر سابق تشکیلات خودگردان مطرح کرده، این بود که به بهانه رفاه اقتصادی، وام های گسترده‌ای را به اهالی کرانه باختری داده و آنها را به شدت بدهکار کرد، این در حالی بود که این وام‌ها تنها برای کالاهای مصرفی داده می شد و امکان استفاده از آنها در زمینه‌های تولید و استقلال از رژیم صهیونیستی وجود نداشت. بخشی از این وام‌ها برای واردات خودروهای لوکس به کرانه باختری ارائه شده تا جایی که در سال ۲۰۱۸ اعلام شد که ۲۲ درصد از خودروهای کرانه باختری در رهن بانک هستند.

مجموع این وام‌ها در سال ۲۰۲۳ بالغ بر ۱۱ میلیارد دلار اعلام شده است. به این ترتیب با باج خواهی اقتصادی از مردم کرانه باختری، امکان فعالیت‌های سیاسی از آن‌ها گرفته می‌شود و آنها در برابر سیاست‌های اشغالگران و شهرک‌سازی صهیونیستی حرفی برای گفتن نخواهند داشت.

کد خبر 6072037