به نقل از «مهر»

ترجمه «تراژدی قیصر» شکسپیر به چاپ هفتم رسید

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۲۲۰۵۵

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «تراژدی قیصر» نوشته ویلیام شکسپیر با ترجمه فرنگیس شادمان توسط انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ هفتم رسیده است. این‌کتاب یکی از عناوین مجموعه «ادبیات کلاسیک جهان»‌ است که این‌ناشر چاپ می‌کند. همچنین شانزدهمین کتاب «نمایش‌نامه» انتشارات علمی و فرهنگی است. اولین‌چاپ این‌ترجمه سال ۱۳۳۴ به بازار نشر عرضه شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این‌تراژدی به‌جز چندقسمت، به زبان نظم بی‌قافیه نوشته شده و ترجمه آن به‌فارسی از روی نسخه آردِن انجام شده است. اصول تراژدی قیصر بر وقایع تاریخی مبتنی است اما شکسپیر مانند دیگر آثارش، در آن، با بیان احوال قهرمانان، صفات نیک و بد و آرزوها و هوا و هوس بشری را توصیف کرده است. یکی از نکات جالب این‌تراژدی، تفاوت شخصیت‌ها و اختلاف‌نظرهای آن‌هاست.

اتفاقات این‌تراژدی، که براساس قتل ژولیوس قیصر یا سزار نوشته شده، بر پایه حوادث زندگی قیصر، بروتوس، آنتونی و کسی‌یوس نوشته شده است. اتفاقات نمایشنامه از روز ۱۴ مارس سال ۴۴ پیش از میلاد شروع می‌شود. در این‌مقطع قیصر با پیروزی از جنگ با دوست سابق و رقیبش پمپی به روم بازگشته است. او روز ۱۵ مارس در مجلس سنا توسط سناتورهای توطئه‌گر به قتل رسید. در این‌تراژدی قیصر، خلاف دیگر تراژدی‌های شکسپیر غیر از مکبث، مهم‌ترین اتفاق یعنی قتل قیصر در میانه‌های نمایشنامه رخ می‌دهد. اما اتفاقات پس از کشته‌شدن قیصر نیز بسیار مهم هستند.

تراژدی قیصر مانند دیگر تراژدی‌ها و کمدی‌های کلاسیک، ۵ پرده دارد. پرده اول، ۳ صحنه دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از:‌ «کوچه‌ای در روم»، «یک محل عمومی در روم» و «کوچه‌ای در روم». دومین پرده این‌نمایشنامه ۴ صحنه با این‌عناوین دارد: «باغ بروتوس در روم»، «خانه قیصر در روم»، «کوچه‌ای نزدیک کاپی‌تول در روم» و «قسمت دیگری از همان کوچه در روم».

«روم، مقابل کاپی‌تول»، «میدان عمومی»‌ و «کوچه‌ای در روم» هم ۳ صحنه پرده سوم نمایشنامه «تراژدی قیصر» هستند. در پرده چهارم هم مخاطب با ۳ صحنه «اتاقی در خانه آنتونی در روم»، «اردویی نزدیک ساردیس» و «درون خیمه بروتوس» روبرو می‌شود. پنجمین‌پرده این‌تراژدی هم ۵ صحنه دارد که به این‌ترتیب‌اند: «دشت فیلیپای»، «میدان جنگ در دشت فیلیپای»، «میدان جنگ در دشت فیلیپای»، «قسمتی دیگر از میدان جنگ» و «قسمتی از میدان جنگ».

در قسمتی از این‌نمایشنامه می‌خوانیم:

کسی‌یوس: ای بروتوس، مرا آزار مده. من تحمل نخواهم کرد. تو حد خود را فراموش می‌کنی که مرا محدود می‌کنی. من سربازم، من در خدمت قدیم‌تر و در تعیین شرایط از تو لایق‌ترم.

بروتوس: بس است، تو چنین نیستی ای کسی‌یوس.

کسی‌یوس: من هستم.

بروتوس: من می‌گویم که نیستی.

کسی‌یوس: مرا بیش از این برنینگیز، اختیار از دستم خواهد رفت، مراقب جان خود باش و مرا بیش از این مورد آزمایش قرار مده.

بروتوس: برو ای مرد حقیر.

کسی‌یوس: آیا ممکن است؟

بروتوس: به من گوش بده، زیرا که می‌خواهم سخن بگویم. آیا من باید به غضب شدید تو تسلیم شوم و به آن میدان بدهم؟ آیا وقتی که مردی دیوانه خیره‌خیره نگاه می‌کند باید از او بترسم؟

کسی‌یوس: ای خدایان، ای خدایان، آیا این همه را من باید تحمل کنم؟

چاپ هفتم این‌کتاب با ۱۷۰ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۷ هزار تومان عرضه شده است.

کد خبر 5088787 صادق وفایی

منبع: مهر

کلیدواژه: ویلیام شکسپیر ترجمه ادبیات جهان انتشارات علمی و فرهنگی محسن فخری زاده معرفی کتاب کتاب و کتابخوانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی رایزنی فرهنگی تجدید چاپ سازمان سمت ادبیات گرجی ویروس کرونا ترور دانشمندان هسته ای ادبیات کودک و نوجوان تازه های نشر دفتر تبلیغات اسلامی صربستان میدان جنگ کوچه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۲۲۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نگذاشت

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.

در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.

در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.

همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛

تحصیل در آمریکا

دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.

بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی

دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.

در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه یافت.

در سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.

دانشور در سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید.

در سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.

در سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.

دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌است او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین دانشور هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.

درگذشت

سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.

الهام قاسمی

کد خبر 6089822 الناز رحمت نژاد