چرا رسانه ها از «مارپیچ سکوت» استفاده می کنند؟/ افراسیابی: این تکنیک دیگر جواب نمی دهد
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۲۲۹۷۲
به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، «محمدصادق افراسیابی» معاون مرکز فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال که به عنوان کارشناس رسانه در پایان هر قسمت از سریال چای نت حضور دارد، در قسمت ۱۸ این سریال درباره مهارت تجزیه و تحلیل تبلیغات در فضای مجازی، گفت: دوستی دارم که به شدت اهل تحقیق است. یکبار میگفت در انتخاباتهای مختلف درباره کاندیدا تحقیق می کنم و به نتیجه مثبت درباره او می رسم، همان فرد خیلی کم رای می آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد:از طرفی خیلی اوقات در انتخابات ها دیده اید گفته می شود که ما به فلان فرد رای نمی دهیم چون او رای نمی آورد این تفکر ناشی از یک خصلت اجتماعی است که مردم دوست دارند در دسته بندی اکثریت قرار بگیرند.
افراسیابی در ادامه با بیات توضیحاتی درباره تکنیک مارپیچ سکوت، نیز بیان داشت: همین میل باعث میشود مارپیچ سکوت ایجاد شود یعنی این که ممکن است فردی را واقعا دوست داشته باشیم، اما به این خاطر که تصور می کنیم بقیه به او رای نمی دهند ما هم به او رای نمی دهیم. بحث مارپیچ سکوت همین موضوع است حالا در جوامع کوچک که همه از همدیگر اطلاع دارند این تکنیک ها جواب نمی دهد. چون مردم همدیگر را می شناسند اما در جامعه بزرگ رسانهای امروز رسانهها هستند که تصور ما را از جهان اطرافمان شکل میدهند.
وی همچنین ادامه داد: این رسانهها هستند که میگویند یک فرد ویژگیهای مثبتی دارد و احتمالا هم به او رای می دهند. اینجا خیلی از مردم زحمت تحقیق را به خودشان نمیدهند. گروه زیادی از مردم که دنبال این هستند تا جزو اکثریت باشند به دنبال آنچه که رسانه ها القا می کنند می روند و وقتی برداشت شان از شبکههای اجتماعی یا فضای مجازی این می شود که یک گروه یا حزب رای میآورد آنها هم به همان طیف و گروه رای می دهند.
افراسیابی افزود: جمع کردن کارت های یک دست هم تکنیک دیگری است که آن ها هم بر همین اساس استوار شده است. یعنی افرادی که مایلند رای بیاورند یا حتی بعضی وقت ها یک شرکت تبلیغاتی برای فروش کالای خود تلاش می کند به سراغ این تکنیک رود.
به این معنی که کسانی که رای دهی به این فرد و خرید این کالا را توصیه میکنند نظراتشان را جمع میکنند و اینها را در فضای مجازی منتشر می کنند.
وی در همین زمینه افزود: به این شکل فرد کارت های یکدست با نظر خودش را رو می کند و مردم تصورشان این میشود که این کالا کالای محبوبی است و به سراغ آن میروند. خیلی از برندسازی ها این طور شکل میگیرد. فردی هم که در حوزه تبلیغات سیاسی تلاش می کند رای بیاورد این حس را به مردم القا میکند که من رای می آورم پس به من رای دهید تا شما هم جزو افراد پیروز در انتخابات باشید و در پیروزی من سهیم باشید.
افراسیابی ادامه داد:جالب این است که اکثر ماها رو دست خورده و از این تکنیک تبعیت میکنیم.
وی با بیان راهکاری در این زمینه نیز گفت: راهکار این است که ما به عنوان مخاطب فعال با رسانه ها مواجه شویم و واقعا به این کاری نداشته باشیم آیا فردی که من به او رای می دهم رای می آورد یا نه؟
و این فردی که من به او رای می دهم آیا جزو لیست یک گروه سیاسی برای انتخابات هست یا نه؟ در صورتیکه باید به کسی رای دهیم که شایستگی دارد. در مورد خرید هم همین است وقتی می خواهیم کالایی را بخریم به این توجه نکنیم که آن کالا چقدر محبوبیت دارد، به این فکر کنیم که آیا این کالا متناسب با نیاز من هست یا نه، آیا خرید من از این کالا متناسب با هویت ملی من هست یا نه؟اگر این اتفاق بیفتد و ما در مواجهه با رسانه ها کاری نداشته باشیم که کارت های یک دست فراهم شده است یا نه و بیشتر به این موضوع نگاه کنیم که عمل درست چه هست خیلی معادلات عوض می شود و آن وقت کالایی که واقعاً کالای مرغوب است بین مردم رواج پیدا می کند.
وی ادامه داد: در نتیجه کالای ایرانی که خیلی اوقات کالای خوبی است بین مردم رواج پیدا می کند و خیلی اوقات در رای دهی شخصی رای می آورد که شایستگی دارد. تصور میکنم اگر به این تکنیک ها اشراف داشته باشیم و خودمان را وفادار به عمل صحیح بدانیم می توانیم زندگی بهتری داشته و از زندگی ما لذت بیشتری ببریم، چون هم رفتار مصرفی ما متناسب با نیاز ما است و می توانیم کالاهای مرغوب تری را خریداری کنیم و هم رفتار سیاسی ما متناسب با جایگاهی است که انتظارش را داریم. وقتی شایستگان در راس امور باشند، اتفاقات بهتری خواهد افتاد.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: افراسیابی چای نت رسانه مارپیچ سکوت رای می آورد خیلی اوقات او رای رسانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۲۲۹۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکمرانی رسانه را جدی بگیریم
به گزارش همشهری آنلاین، محمدصادق کوشکی؛ استاد دانشگاه تهران در روزنامه همشهری نوشت، یکی از مهمترین و جدیترین ارکان حکمرانی در قرن بیستویکم، حکمرانی در عرصه رسانه است. هرچند اهمیت رسانه در ۵۰سال گذشته همواره مطرح بوده، در قرن حاضر حکمرانی در عرصه رسانه به جدیترین نماد آن بدل شده؛ چراکه بر ذهن، دل و جان شهروندان حکومت کرده و عمیقترین نوع حکمرانی است. از اینرو، آن حکومتی در رسیدن و بهحرکتدرآوردن جامعه برای نیل به اهداف موفقتر است که حکمرانیاش بر دل و جان مردم مسلط باشد؛ و حاکمیت رسانهای، ابزار آن بهشمار میرود.
با این مقدمه و با نگاهی به سازوکارهای داخلی، خواهیم دید که حکمرانی از طریق رسانه چندان جدی گرفته نمیشود؛ به تعبیری، رسانه در ایران همچنان بهعنوان امری حاشیهای و در درجه دوم و سوم قرار دارد. این درحالی است که حکمرانی مطلوب در قرن حاضر با بهکارگیری رسانه محقق میشود. به همینخاطر است که فضای مجازی بهعنوان ابزاری در جهت حکمرانی دشمن بر ذهن، جان و زبان شهروندان ماست. اگرچه مردم ما در ایران زندگی میکنند و تابع جمهوری اسلامی هستند، ذهن و روان برخی از آنها تابعی است از حکمرانی دشمنان ایران.
با ادامه این روند، ما در امر حکمرانی با نواقص فاحشی روبهرو شدهایم. عدمدرک این موضوع که رسانه رکن اساسی و مهم حکمرانی است باعث شده نتیجه اقدامات به ثمر نشانده شده مدیران ما و کارهای مثبت آنان، بین مخاطبان به شکل مناسب و درخور، انعکاس پیدا نکند و در ذهن آنان جا نگیرد؛ چراکه حکمرانی مسلط بر ذهن مردم در اختیار دشمنانمان است.
لذا تلاشهای مسئولان و گشایشهای ایجادشده آنان در زندگی مردم دیده و لمس نمیشود؛ بهعبارت دیگر، مردم از امکانات و ثمرات بهعملآمده استفاده میکنند و بهرهمند میشوند اما باز هم ناراضیاند و احساس یأس میکنند. در نتیجه با اینکه زندگی در ایران با توجه به شاخصههای رفاهی مثل سایر نقاط دنیاست و از آنها پایینتر نیست، مردم خود را در شرایطی پستتر از سایر مردم جهان، حتی مردمان کشورهای همسایه میپندارند و جامعهشان را سیاهترین جامعه تلقی میکنند. اگرچه واقعیت اینچنین نیست، در ذهن آنان این وضعیت و تصویر نقش بسته است. این نتیجه تفکری است که همچنان از دهههای گذشته نشأت گرفته و رسانه را امری حاشیهای میداند. علاوهبر این موضوع، بیان مسئولان ما همچنان به سبک و سیاق دهههای قبلی است. رهبر معظم انقلاب چندی پیش تصریح کردند که موضوع اطلاعرسانی دولت ضعیف است. این موضوع تنها محدود به دولت هم نمیشود و سایر عرصههای اجرایی را نیز دربرمیگیرد؛ چراکه هنوز رسانه به شکلی که باید، درک نشده و وقتی سخن از حکمرانی رسانه میشود گمان این است که باید بهوسیله تبلیغات شهری، ساخت یک سد یا تأسیس یک نیروگاه را مخابره کنند.
افزون بر این، هنوز برخی از مسئولان متوجه نشدهاند که نباید اجازه دهند دشمنان از طریق رسانه بر مردم حکومت کنند؛ لذا شاهدیم که هنوز این موضوع قطعی تلقی نشده که نباید بگذارند فضاهایی چون تلگرام و اینستاگرام و در کل فضای مجازی رایج کشور، به شکلی که دشمنان ما میخواهند کنترل شود!
در کشور هنوز بعضی مسئولان مخالف بسترهای مجازی ایرانی هستند و چشم امیدشان به فضای مجازی برآمده از دشمن است.
کنگره آمریکا برنامه تیکتاک را به سلاخخانه برده؛ چراکه بهخوبی موضوع حکمرانی رسانه را درک کرده است اما در جامعه ما شورایعالی فضای مجازی تصویب میکند که اینستاگرام و هر پلتفرم خارجی دیگری میتواند در پوسته ایرانی به فعالیت خود ادامه دهد. تداوم این وضعیت به این معناست که اگر مسئولان ما برترین خدمات را هم به مردم ارائه دهند باز هم مردم احساس یأس و ناامیدی دارند.