به نقل از «ایسنا»

رادیکال‌های اکسیژن به رشد مغز موش‌ها کمک می‌کنند

تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۶۲۳۸۲

مولکول‌های فعال اکسیژن(Reactive oxygen molecules) که به آنها "رادیکال‌های آزاد"(free radicals) نیز می‌گویند، به طور کلی مضر شناخته شده‌اند با این حال همانطور که اکنون در مطالعه گروهی از محققان مشخص شده، آنها فرایندهای سلولی را کنترل می‌کنند که برای توانایی سازگاری مغز در موش‌ها مهم هستند.

به گزارش ایسنا و به نقل از تکنولوژی نتورکس، محققان "مرکز آلمان برای بیماری‌های تحلیل برنده عصبی"(DZNE) و "مرکز درمان‌های احیا کننده درسدن "(CRTD) یافته‌های این مطالعه را در مجله "Cell Stem Cell" منتشر کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محققان در این مطالعه بر روی بررسی بخش "هیپوکامپ"(یک منطقه مغزی که به عنوان مرکز کنترل یادگیری و حافظه در نظر گرفته شده است) تمرکز کردند. سلول‌های عصبی جدید به صورت مادام العمر و حتی در بزرگسالی ایجاد می‌شوند. پروفسور" گر کمپرمن"(Ger Kempermann) محقق این مطالعه گفت: "عصب زایی بزرگسالی"(adult neurogenesis) به مغز کمک می‌کند تا در طول زندگی سازگار شود و تغییر کند. این اتفاق نه تنها در موش‌ها، بلکه در انسان نیز رخ می‌دهد.

سلول‌های عصبی جدید از سلول‌های بنیادی به وجود می‌آیند. دانشمندان در این باره گفتند: این سلول‌های پیشرو(precursor cells) اساس مهمی برای انعطاف‌پذیری عصبی هستند و این همان نحوه توانایی مغز برای سازگاری(adapt) است.

انعطاف‌پذیری عصبی(Neuroplasticity) یا به عبارت دیگر انعطاف‌پذیری مغزی واژه‌ای است که به هر دوی انعطاف‌پذیری سیناپسی و غیرسیناپسی اطلاق می‌شود و مربوط به تغییرات در مسیرهای عصبی و سیناپس‌ها است که در اثر تغییرات در رفتار، فرایندهای محیطی و عصبی به وجود می‌آید.

محققان این مطالعه اکنون اطلاعات جدیدی در مورد فرایندهای تشکیل سلول‌های عصبی جدید به دست آورده‌اند. محققان توانستند با آزمایش در موش‌ها نشان دهند که سلول‌های بنیادی عصبی در مقایسه با سلول‌های عصبی بزرگسالی، حاوی درجه بالایی از رادیکال‌های آزاد هستند.

 پروفسور کمپرمن افزود: این امر به ویژه هنگامی که سلول‌های بنیادی در حالت خاموش باشند، صدق می‌کند و این به آن معناست که آنها تقسیم نمی‌شوند و به سلول‌های عصبی تبدیل نمی‌شوند.

مطالعه فعلی نشان می‌دهد که افزایش غلظت رادیکال‌ها، سلول‌های بنیادی را برای تقسیم آماده می‌کند. مولکول‌های اکسیژن، مانند یک سوئیچ عمل می‌کنند که عصب‌زایی را به حرکت در می‌آورد. عصب‌زایی یا نوروژنز(Neurogenesis‎) فرایند ساخته‌شدن یاخته عصبی از نیایاخته یا یاخت بنیادین عصبی است.

رادیکال‌های آزاد مواد زائد متابولیسم طبیعی هستند. مکانیسم‌های سلولی معمولاً برای اطمینان از انباشته نشدن آنها وجود دارند. این به این دلیل است که مولکول‌های فعال اکسیژن باعث "استرس اکسیداتیو"(Oxidative stress‎) می‌شوند.

استرس اکسیداتیو بازتاب‌دهنده عدم تعادل میان تظاهرات سیستماتیک گونه‌های فعال(واکنش‌پذیر) اکسیژن و توانایی یک سیستم زیستی در خنثی سازی و مهار میانجی‌های سمی آن یا ترمیم آسیب‌های وارده است.

پروفسور کمپرمن گفت: استرس اکسیداتیو بیش از حد، نامطلوب شناخته شده است. این می‌تواند باعث آسیب عصبی و تحریک روند پیری شود اما بدیهی است که این فقط یک جنبه و به نوعی جنبه مثبت رادیکال‌های آزاد است. نشانه‌هایی از این امر در زمینه‌های دیگر نیز وجود دارد. با این حال، آنچه جدید و شگفت آور است این واقعیت است که سلول‌های بنیادی مغز ما نه تنها چنین سطح بالایی از رادیکال‌ها را تحمل می‌کنند، بلکه از آنها برای عملکرد خود نیز استفاده می‌کنند.

ماده از بین برنده رادیکال‌ها که با نام "آنتی اکسیدان"(antioxidants) شناخته می‌شوند، استرس اکسیداتیو را خنثی می‌کنند. بنابراین چنین موادی از اجزای مهم رژیم غذایی سالم محسوب می‌شوند. آنها را می‌توان در میوه‌ها و سبزیجات یافت.

کمپرمن گفت: اثر مثبت آنتی اکسیدان‌ها ثابت شده است و با مطالعه ما مورد تردید قرار نگرفته است. ما همچنین باید در ارائه نتیجه‌گیری آزمایشات‌مان برای انسان‌ها براساس مطالعات آزمایشگاهی نیز دقت کنیم. با این حال نتایج ما نشان می‌دهد که رادیکال‌های آزاد اساساً برای مغز مضر نیستند. در واقع، آنها به احتمال زیاد برای مغز مهم هستند تا به آن در سازگاری در طول زندگی و به روش سالم پیر شدن کمک کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: مغز اکسیژن رادیکال های آزاد استرس اکسیداتیو سلول های بنیادی سلول های عصبی انعطاف پذیری رادیکال ها موش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۶۲۳۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این اسید لاغرتان می‌کند

هزاران سال است که از سرکه‌ی سیب به عنوان دارویی طبیعی برای حفظ سلامت جسم استفاده می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد مصرف سرکه‌ی سیب مزایای بسیاری برای حفظ سلامتی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به کاهش سطح قند خون اشاره کرد.

به گزارش خبرآنلاین، سرکه سیب طی یک فرآیند تخمیر دو مرحله‌ای تولید می‌شود و اسید استیک جزء فعال و اصلی سرکه سیب است. همچنین سرکه سیب به عنوان اسید اتانوئیک شناخته می‌شود که یک ترکیب آلی با طعم ترش و بوی قوی است. واژه استیک از کلمه لاتین acetum، به معنای سرکه گرفته شده است.

حدود ۵ تا ۶ درصد از سرکه سیب از اسید استیک تشکیل شده است. همچنین این سرکه حاوی آب و مقادیر کمی از اسید‌های دیگر مانند اسید مالیک است. یک قاشق غذاخوری (۱۵ میلی لیتر) سرکه سیب حاوی حدود سه کالری است و تقریباً هیچ کربوهیدراتی ندارد.

اسید استیک برای چربی‌سوزی مفید است

اسید استیک یک اسید چرب با زنجیره‌ی کوتاه است که در بدن شما به اَسِتات و هیدروژن تجزیه می‌شود. برخی از مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که اسید استیک موجود در سرکه سیب ممکن است به چندین روش باعث کاهش وزن شود:

سطح قند خون را کاهش می‌دهد: در مطالعه‌ای که روی موش‌ها انجام شد، اسید استیک توانایی کبد و ماهیچه‌ها را برای جذب قند از خون بهبود می‌بخشد.

سطح انسولین را کاهش می‌دهد: بر اساس همان مطالعه روی موش‌ها، اسید استیک همچنین نسبت انسولین به گلوکاگون را کاهش می‌دهد و همین موضوع به سوزاندن چربی کمک می‌کند.

بهبود متابولیسم: پژوهش روی موش‌ها نشان داد مصرف اسید استیک سطح آنزیم AMPK (پروتئین کیناز فعال شده توسط AMP) را افزایش می‌دهد که چربی‌سوزی را افزایش و تولید مواد قندی و چربی در کبد را کاهش می‌دهد.

ذخیره چربی را کاهش می‌دهد: درمان موش‌های چاق و دیابتی با اسید استیک یا استات، از آن‌ها در برابر افزایش وزن محافظت می‌کند و بیان ژن‌هایی را افزایش می‌دهد که ذخیره چربی شکم و چربی کبد را کاهش می‌دهد.

چربی‌سوزی: یک مطالعه بر روی موش‌هایی که با یک رژیم غذایی پرچرب همراه با اسید استیک تغذیه می‌شدند، نشان داد افزودن اسید استیک به رژیم غذایی پرچرب موش‌ها، باعث فعال‌تر شدن ژن‌های چربی‌سوز در موش‌ها می‌شود که کاهش تجمع چربی در بدن آن‌ها را به همراه دارد.

کاهش اشتها: مطالعه دیگری نشان می‌دهد که اَسِتات ممکن است مراکز کنترل اشتها در مغز شما را کنترل سرکوب کند و در نهایت منجر به کاهش مصرف غذا شود.

اگرچه نتایج مطالعات حیوانی امیدوارکننده به نظر می‌رسد، اما برای تأیید این اثرات، به تحقیقات روی انسان‌ها نیاز است.