6 نشانه خاموش بیماری‌های کلیوی
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۸۱۷۲۰
اگر علائم زیر را دارید به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا شما مبتلا به عفونت دستگاه ادراری و کلیه هستید. ناطقان: کلیه‌ها محل دفع سموم بدن هستند که اختلال در سلامت آن‌ها در تمام بدن اثر می‌گذارد. نوشیدن آب کافی می‌تواند سلامت کلیه‌ها را تا اندازه‌ای تضمین کند.
علائمی که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شوید ممکن است در شناخت مشکلات کلیوی، زودتر شما را آگاه کند که از بروز مشکلات جدی جلوگیری کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۱. تب و لرز
چارلز مودلین، اورولوژیست کلینیک کلیولند، می‌گوید که عفونت مثانه به طور معمول باعث تب نمی‌شود، بنابراین تب و لرز می‌تواند نشان از عفونت کلیه‌ها باشد.
۲. درد کشاله ران
مردان ممکن است درد عفونت کلیه را در اعماق کشاله ران احساس کنند. دکتر مودلین می‌گوید: «وقتی ما به عنوان جنین در رحم هستیم، کلیه‌های ما در قسمت پایین بدن ما ایجاد شدند و سپس بالاتر آمدند، ولی رگ‌های عصبی ما، درد کلیه را در قسمت پایین حس می‌کند.»
۳. کمر درد
کلیه‌ی بیمار متورم خواهد شد. دکتر مودلین می‌گوید که کلیه‌ی متورم به رگ‌های عصبی کمر فشار می‌آورد و ممکن است شما را در تشخیص منبع درد به اشتباه بیندازد که منبع درد را رگ سیاتیک کمر تشخیص دهید.
۴. تکرر ادرار
عفونت بافت‌های مثانه منجر به منقبض شدن ماهیچه‌های مثانه می‌گردد. در نتیجه مجبور می‌شوید زودتر از حد معمول به مثانه خود را خالی کنید. اگر عفونت مثانه به موقع درمان نشود به کلیه‌ها می‌سد و آن‌ها را از کار میندازد.
۵. درد هنگام ادرار
عفونت کلیه موجب التهاب در مجرای ادراری می‌شود. باکتری‌ها فقط به بافت مثانه و کلیه‌های شما حمله نمی‌کنند، دکتر مودلین توضیح می‌دهد: «آن‌ها به بافت و انتهای عصب دستگاه ادراری شما نفوذ خواهند کرد و گیرنده‌های درد منطقه را فعال می‌کنند.»
۶. خون در ادرار
اکثر عفونت‌های کلیوی با باکتری‌هایی که از مثانه به کلیه‌ها رفتند ایجاد می‌شوند. از آنجا که زنان پیشابراه کوتاه‌تر از مردان دارند، آن‌ها در معرض خطر بالاتری برای بیماری‌های کلیوی هستند. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: بیماری ها ، کلیوی ، نشانه خاموش
منبع: ناطقان
کلیدواژه: بیماری ها کلیوی نشانه خاموش کلیه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۸۱۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ هارون گفت: چاره‌ای نیست!
نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است