Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حداقل یک یا دوبار در هفته می‌توانیم این فرصت را به خودمان بدهیم که از غذا‌های گیاهی لذت ببریم و رژیم غذایی سالم‌تری داشته باشیم.

بسیاری از افراد تنها مخالفتی که با غذا‌های گیاهی دارند، این است که سیر نمی‌شوند یا اگر هم سیر شوند، در طول روز گرسنگی به سراغ آن‌ها می‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چاره حل مسئله این است که مطمئن شوید غذایی که درست می‌کنید، مقدار زیادی فیبر، پروتئین، کلسیم و همچنین مقدار کافی چربی‌های مفید را داشته باشد که شما را در طول روز سیر نگه دارد.

پاستا عدس و نخود با سس ماست ایسلندی به خاطر داشتن حبوبات و پاستا و ماست ایسلندی مقادیر کافی از فیبر و پروتئین و کربوهیدرات را برای شما فراهم می‌کند و شما را سیر نگه می‌دارد. با طرز تهیه این پاستای خوشمزه همراه ما باشید.

مواد لازم برای تهیه پاستا عدس و نخود

پاستا ۳۵۰ گرم
روغن زیتون سه قاشق غذاخوری
پیاز بزرگ، ریز خرد شده یک عدد
نخود پخته شده ۳۵۰ گرم
عدس پخته شده یک فنجان
سیر رنده شده چهار حبه
ماست ایسلندی  یک‌ونیم فنجان
شیر غنی شده یک‌چهارم فنجان
نصف یک عدد لیمو ترش
نمک به مقدار لازم
فلفل سیاه به مقدار لازم
برگ نعناع خرد شده به مقدار لازم
فلفل قرمز برای سرو

بیشتر بخوانید

آموزش آشپزی؛ از آش سنگه سیر مقوی و انواع کرپ گوشت و قارچ تا چند پیشنهاد خوشمزه یلدایی + تصاویر

طرز تهیه پاستا عدس و نخود

داخل یک قابلمه بزرگ مقداری آب بریزید و روی حرارت قرار دهید تا به جوش آید. پاستا را طبق دستورالعمل روی بسته بندی داخل آب جوش بریزید و مقداری نمک اضافه کنید و بپزید. یک چهارم فنجان از آب داخل قابلمه را نگهدارید سپس پاستا را آبکش کنید.

داخل یک تابه بزرگ دو قاشق غذاخوری روغن بریزید و روی حرارت متوسط قرار دهید تا روغن داغ شود. پیاز خرد شده را اضافه دهید و حدود ۱۰ دقیقه پیاز را تفت دهید تا طلایی‌رنگ شود. در حالی که مواد را مرتب هم می‌زنید نخود و عدس را اضافه کنید. حدود دو تا سه دقیقه مواد را هم بزنید و مخلوط نخود و عدس را داخل یک کاسه بریزید.

داخل همان تابه سیر رنده شده را با باقی روغن تفت دهید.

یک کاسه بزرگ بردارید. ماست ایسلندی، سیر تفت داده شده، شیر، لیمو ترش و نمک و فلفل سیاه را با هم مخلوط کنید.

آب پاستا را به مخلوط ماست اضافه کنید و هم بزنید.

پاستا را روی سس بریزید. سپس مخلوط عدس و نخود و پیاز را به آن اضافه کنید و مقداری فلفل قرمز روی سالاد بپاشید و آن را با مقداری سبزی مثل برگ نعناع یا جعفری و ریحان تزیین کنید.

نکات طرز تهیه

اگر مایل بودید می‌توانید از حبوبات دیگری هم استفاده کنید.
همانطور که گفتیم مقدار فیبر، پروتئین و کربوهیدرات این سالاد شما را سیر نگه خواهد داشت. اما برای آگاهی بیشتر از قدرت

منبع: کتاب کاله

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: آموزش آشپزی غذاهای گیاهی ماست ایسلندی اضافه کنید طرز تهیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۸۴۸۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا نمی‌توانیم همه زباله‌های‌مان را داخل آتشفشان‌ها بسوزانیم؟

درست است که گدازه آنقدر داغ است که می‌تواند مقادیری از زباله‌های ما را بسوزاند اما همه گدازه‌ها دمای یکسانی ندارند و فارغ از دما، موارد دیگری همچون خطرناک بودن، اعتقادات و کمبود آتشفشان وجود دارد که اجازه انجام چنین کاری را نمی‌دهد.

به گزارش ایسنا،  هنگامی که آتش‌فشان کیلاویا(Kilauea) در جزیره بزرگ هاوایی در سال ۲۰۱۸ فوران کرد، جریان گدازه داغ‌تر از ۲۰۰۰ درجه فارنهایت(۱۱۰۰ درجه سانتیگراد) بود. این دما از دمای سطح سیاره زهره نیز بیشتر است و به اندازه‌ای داغ است که بسیاری از سنگ‌ها را ذوب می‌کند. همچنین به اندازه کوره‌های زباله‌سوزی که معمولا زباله‌ها را در دمای ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ فارنهایت(۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد) می‌سوزانند، داغ است.

به نقل از کانورسیشن، با این وجود همه گدازه‌ها دمای یکسانی ندارند. فوران‌ها در هاوایی نوعی گدازه به نام بازالت تولید می‌کنند. بازالت بسیار داغ‌تر و سیال‌تر از گدازه‌هایی است که در آتشفشان‌های دیگر فوران می‌کنند. به عنوان مثال، فوران سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ در کوه سنت هلن یک گنبد گدازه‌ای با دمای سطحی کمتر از حدود ۱۳۰۰ فارنهایت(۷۰۴ درجه سانتیگراد) ایجاد کرد.

به غیر از دما، دلایل دیگری برای نریختن زباله‌هایمان در آتشفشان‌ها وجود دارد.

در وهله اول اگرچه گدازه در دمای ۲۰۰۰ درجه فارنهایت می‌تواند بسیاری از مواد درون سطل‌های زباله ما از جمله ضایعات غذا، کاغذ، پلاستیک، شیشه و برخی فلزات را ذوب کند اما به اندازه کافی داغ نیست که بسیاری از مواد رایج دیگر از جمله فولاد، نیکل و آهن را ذوب کند.

علاوه بر این آتشفشان‌های زیادی روی زمین وجود ندارند که دریاچه‌های گدازه‌ای یا دهانه‌های کاسه‌مانند پر از گدازه داشته باشند که بتوانیم زباله‌ها را در آن‌ها بریزیم. از میان هزاران آتشفشان روی زمین، دانشمندان تنها هشت مورد را با دریاچه‌های گدازه فعال می‌شناسند. بیشتر آتشفشان‌های فعال دارای دهانه‌های پر از سنگ و گدازه‌های سرد شده هستند.

مشکل سوم این است که ریختن زباله در آن هشت دریاچه گدازه فعال کار بسیار خطرناکی است. دریاچه‌های گدازه با پوسته‌ای از گدازه‌های خنک کننده پوشیده شده‌اند، اما درست در زیر آن پوسته مذاب و به شدت داغ قرار دارد. اگر سنگ‌ها یا مواد دیگر روی سطح دریاچه گدازه‌ای بیفتند، پوسته را می‌شکنند، گدازه زیرین را مختل می‌کنند و باعث انفجار می‌شود.

این اتفاق در کیلاویا در سال ۲۰۱۵ افتاد. بلوک‌های سنگ از لبه دهانه به درون دریاچه گدازه سقوط کرد و باعث انفجار بزرگی شد که سنگ‌ها و گدازه‌ها را به بالا و بیرون از دهانه پرتاب کرد. هر کسی که زباله را به دریاچه گدازه می‌اندازد باید فرار کند و از زباله‌ها و گدازه‌های شعله ور دور شود.

اما فرض کنید می‌شد زباله‌ها را با خیال راحت در یک دریاچه گدازه ریخت. در آن صورت برای زباله‌ها چه اتفاقی می‌افتاد؟ وقتی پلاستیک‌ها، زباله‌ها و فلزات می‌سوزند، گازهای سمی زیادی آزاد می‌کنند. آتشفشان‌ها در حال حاضر تُن‌ها گاز سمی از جمله گوگرد، کلر و دی اکسید کربن منتشر می‌کنند.

گازهای گوگرد می‌توانند مه اسیدی ایجاد کنند که ما آن را «وُگ» یا مه آتشفشانی می‌نامیم. این گازها می‌تواند گیاهان را از بین ببرد و باعث مشکلات تنفسی برای افراد نزدیک به آن شود. مخلوط کردن این گازهای آتشفشانی خطرناک با گازهای دیگر ناشی از سوزاندن زباله‌های ما، بخار حاصل را برای مردم و گیاهان نزدیک آتشفشان مضرتر می‌کند.

در نهایت، بسیاری از جوامع بومی، آتشفشان‌های مجاور را مکان‌های مقدسی می‌دانند. به عنوان مثال، دهانه‌ای در کیلاویا خانه پله Pele، الهه آتش بومی هاوایی در نظر گرفته می‌شود و منطقه اطراف دهانه برای بومیان هاوایی مقدس است. پرتاب زباله در آتشفشان‌ها توهین بزرگی به آن فرهنگ‌ها خواهد بود.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • چرا نمی‌توانیم همه زباله‌های‌مان را داخل آتشفشان‌ها بسوزانیم؟
  • چه کار کنیم نعناع روی دوغ نماند؟ | ترفند مخلوط شدن سبزی خشک در دوغ با کمک آب جوش
  • این مربا را برای صبحانه نخورید!
  • طرز تهیه پاستای اسفناج و خامه ساده و خوشمزه
  • نخودفرنگی وزن را کاهش می‌دهد؟
  • هفته پر بارش برای حوضه‌ی مند،کاریان و خنج
  • خواص بی نظیر نخود فرنگی برای لاغری | هر فنجان نخود فرنگی چقدر کالری دارد؟
  • این سبزی رژیمی سرشار از ویتامین C است
  • اطمینان خاطر دامداران یزدی از تامین به موقع نهاده دامی
  • مبارزه بیولوژیک با آفات، در مزارع دیم ایلام آغاز شد