بانوی کارآفرین احیاگر آداب و سنن بزرگان/ پرداخت ناچیز تسهیلات به واحد اقامتی خسارتدیده از کرونا
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۰۱۷۳۱
به گزارش خبرگزاری فارس از گرگان، شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان دارای ظرفیتهای بکر و خدادادی در حوزه گردشگری، منابع طبیعی بوده و صنایع دستی آن مانند دیگر شهرهای استان از قدمت طولانی برخوردار است.
وجود آب و هوای معتدل، جنگلهای طبیعی با رودخانههای متعدد و آبشارهای زیبا سبب شده تا این شهرستان بستر مناسبی برای توسعه گردشگری و جذب گردشگر داخلی و خارجی باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از طرف دیگر وجود آداب و سنن، اقوام و غذاهای محلی مختلف و متنوع در استان به ویژه در این شهرستان زمینه ایجاد بومگردی را برای علاقمندان و افراد جویای شغل فراهم کرده است.
کارآفرینی، تولید و ایجاد اشتغال تنها با راهاندازی کارگاه تولیدی و کارخانه امکانپذیر نیست بلکه با ارائه هر ایده و فکر نو و جدید میتوان ضمن کارآفرینی در راستای تولید و توسعه منطقه قدم برداشت، معصومه ملکان بانو ۴۸ ساله و داری دو فرزند پسر و یک فرزند دختر از سال ۱۳۹۷ اقدام به راهاندازی اقامتگاه «بومگردی ننه بیبی» کرده و در این راستا توانسته ۲۰ نفر را اشتغالزایی کند.
وی در هفتمین دور انتخاب «زنان کارآفرین برتر» در سامانه انتخاب برترین کارآفرینان زن ایران بر روی سایت معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده جزء سه برگزیده بانو بخش کارآفرینان روستایی در استان گلستان و ۱۰ نفر برگزیده کشوری است.
این بار خبرگزاری فارس پای صحبتهای بانو کارآفرین برگزیده کشوری در حوزه گردشگری نشسته تا وی مشکلات و فعالیتهای خود را بازگو کند.
*احیا آداب و رسوم والدین مهمترین هدفم در راهاندازی بومگردی بود
خبرگزاری فارس: خانم ملکان درباره فعالیت های بوم گردی توضیحاتی دهید:
ملکان: بنده متولد روستای «کرنگ کفتر» از توابع شهرستان گالیکش بوده و تنها فرزند پدر و مادرم بودم که با کشاورزی و دامداری امرار معاش میکردند.
بعد از فوت مادرم تمام داراییهای آنها که چند قطعه زمین کشاورزی و یک منزل تمام گلی با تمام وسایل قدیمی بود به من ارث رسید.
این منزل شاید قیمت چندانی نداشت اما تمام خاطرات کودکی من با والدینم را تداعی میکرد و هرگز حاضر نبودم این خانه روستایی گلی را فروخته و یا خراب کنم.
حدود ۶ سال این منزل با تمام وسایل قدیمی آن دست نخورده بود و هربار که همسرم و فرزندانم از من میخواستند که این خانه روستایی را فروخته و یا دوباره بسازم با مخالفت من روبرو میشدند تا اینکه متوجه شدم برای مقاومسازی خانههای روستایی تسهیلاتی پرداخت میشود.
از آن زمان به فکر این بودم که چگونه میشود این آداب و سنن را حفظ کرده و در عین حال برای جلوگیری از تخریب آن بتوان این مکان را احیا کرد.
چندین ماه تحقیق و پرس و جو کرده و با مشورتهایی که از طریق اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گرفتم تصمیم گرفتم این منزل به ارث رسیده را به یک اقامتگاه بومگردی تبدیل کنم.
خبرگزاری فارس: برای تبدیل این خانه روستایی به اقامتگاه بومگردی چه اقداماتی انجام دادید؟
ملکان: در مرحله نخست و قدم اول با خانوادهام به خصوص همسرم صحبت کردم و عنوان کردم در ماههای نخست امکان درآمدزایی وجود نخواهد داشت برای همین از لحاظ مادی و معنوی حامی و پشتیبان من باشد که خوشبختانه همسرم پذیرفت و با اراده آهنین به دنبال شرایط تبدیل این مکان به اقامتگاه بومگردی شدم.
در اداره میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری نیز ایده و فکرم را در مورد اینکه دوست دارم این مکان شالوده و اساس خود را حفظ کند بیان کردم و از آنها درخواست تسهیلات کردم.
برای راهاندازی این اقامتگاه ۱۶۰ میلیون تومان تسهیلات دریافت کردم و تاکنون ۲۰۰ میلیون تومان هزینه کردم.
* به دنبال ایجاد اقامتگاه کاملا سنتی، بهداشتی با محصولات ارگانیک همراه با دسترنج اهالی روستا برای آرامش و آسایش خاطر مهمانان بودهایم
خبرگزاری فارس: چه ایدهها و روشهای نو در این اقامتگاه به کار رفته است؟
ملکان: همانطور که عرض کردم دوست نداشتم این خانه روستایی با تمام یادگاریهایش از بین برود و فراموش شود به همین منظور سماور قدیمی ذغالی، پارچههای ابریشم، پارچهای گلدوزی شده توسط مادرم و دیگر وسایل قدیمی که نماد زندگی بزرگان و نشان آداب و رسوم و سنن آنها بود را حفظ کردم و این اقامتگاه را به سبک آن زمان تزئین کردم، البته در آن تغییراتی انجام شده تا مهمانان در آرامش و آسایش خاطر اوقات خود را در این اقامتگاه سپری کنند.
احیا و راهاندازی تنور قدیمی برای پخت نان، دوشیدن شیرگاو و جوشاندن آن برای صرف صبحانه، استفاده از غذاها و لبنیات و تمام مواد غذایی ارگانیک و دسترنج اهالی روستا از جمله ایدههای نو و جدیدی است که در این اقامتگاه استفاده میشود.
همچنین در این اقامتگاه تمام محصولات کشاورزی و دامپروری که به صورت کاملا بهداشتی و ارگانیک توسط خود مردم روستای «کرنگ کفتر» تولید میشود به مهمانان عرضه میشود به طوریکه در حال حاضر این محصولات بدون واسطه و توسط مردم این روستا به مهمانانی که از استانهای دیگر در این اقامتگاه چند صباحی مهمان بودند به فروش میرسد.
خبرگزاری فارس: کار کردن در اقامتگاه بومگردی چه حس و حالی بهشما میدهد؟
ملکان: واقعیت این است که پدرم از بزرگان روستا بود و از کودکی در خانوادهای متولد و تربیت شدم که مهمانان زیادی در رفت و آمد بودند و خاطرم هست سفره ما واقعا به مانند داستان «کوکب خانم» در کتاب فارسی دوران ابتدایی آن زمان مملو از انواع فرآوردههای دامی و کشاورزی بود که پدر و مادر با دسترنج خود تولید میکردند و این حس خوبی برای من در آن زمان داشت.
اکنون که در این اقامتگاه فعالیت میکنم تلاش کردم تا مانند گذشته سفره این اقامتگاه نیز از محصولات کشاورزی و دامی اهالی روستا و یا خودم گسترده شود و همیشه در حین پذیرایی از مهمانان همان حس و حال کودکی و نوجوانی را دارم و وقتی لبخند رضایت مهمانان بر لبانشان نقش میبندد تمام خستگیهای این چند روز از وجودم رخت میبندد.
* بانکها زیربار مصوبات ستاد کرونا برای همکاری با پرداخت اقساط تسهیلات واحدهای اقتصادی که 10 ماه تعطیل هستند، نمیروند
خبرگزاری فارس: شما به عنوان یک کارآفرین برگزیده بانو در کشور شناخته شدید در این مسیر چه مشکلاتی داشتید و یا دارید؟
ملکان: بزرگترین مشکل بنده و افرادی که در این حوزه فعالیتهای بومگردی دارند این است که مردم این نواحی فرهنگ پذیرش گردشگر در این روستاها که بستر مناسب گردشگری است را ندارند و با چنین فعالیتهایی مخالف هستند و این امر تاثیرات ناخوشایندی در ادامه فعالیتهای ما خواهد داشت.
در شرایط کنونی که همه گیری بیماری کرونا در همه کشور شیوع پیدا کرده این مخالفتها بیشتر شده است، در صورتی که بیشتر افراد خانوادههای این اهالی در استانها و شهرهای همجوار مشغول فعالیت و کار بوده و اواخر هفته برای دیدار خانوادههای خود به روستا مراجعت میکنند.
اگر مهمانان باعث انتقال بیماری به اهالی این روستا میشوند پس افراد خانوادههایی که در استانهای دیگر مشغول کار هستند نیز عامل انتقال بیماری خواهند بود.
البته اقامتگاه «ننه بیبی» به طوری طراحی و خدمات ارائه میدهد که بهجز خانواده بنده با افراد دیگر در ارتباط نبوده و تمام پروتکلهای بهداشتی در زمان پذیرش رعایت میشود.
نکته مهمی که جا دارد اینجا عنوان کنم این است از زمان شیوع کرونا تاکنون این اقامتگاه تعطیل بوده و طبق مصوبات ستاد مبارزه با کرونا استان و شهرستان عمل میکند.
* پرداخت وام جبران خسارت ناشی از کرونا به واحدهای اقامتی در حوزه گردشگری بسیار ناچیز است
مشکل دیگر ما در این شرایط پرداخت اقساط تسهیلات بانکی است، همانطور که میدانید حدود ۱۰ ماه از شیوع کرونا میگذرد و فعالیت بومگردی مانند بسیاری از مشاغل دیگر دچار آسیب جدی شده و با توجه به مصوبات و اقدامات دولت قرار بود اقساط تسهیلات بانکی چند ماهی به تاخیر بیفتد که متاسفانه بانکها زیربار قولهای دولت نرفته و هیچگونه تعامل و همکاری با وامگیرندگان نداشتند.
همچنین قرار بود به فعالیتهای خسارتدیده از کرونا در حوزه گردشگری مبلغ ۸۰ میلیون تا ۳۰۰ میلیون تومان تسهیلات پرداخت شود که متاسفانه فقط ۲۰ میلیون تومان پرداخت شده که این مبلغ در قبال خسارات و هزینههای جاری زندگی بسیار ناچیز است.
خبرگزاری فارس: در مورد اشتغالزایی در این اقامتگاه توضیحاتی دهید؟
ملکان: در این اقامتگاه در مدت دو سال برای ۲۰ نفر به صورت مستقیم اشتغال ایجاد شده و قاطع میتوانم بگویم غیرمستقیم برای تمامی اهالی روستا به نوعی اشتغال ایجاد شده است.
اشتغالزایی یکی از عوامل مهم پیشگیری و جلوگیری از آسیبهای اجتماعی برای جوانان است و تلاش کردم تا با اشتغالزایی دو فرزند پسرم به نوعی انها را از آسیبهای اجتماعی دور کرده و توانمند و مستقل تربیت کنم.
* به دنبال ایجاد فروشگاه و نمایشگاه تولیدی محصولات کشاورزی، دامی، غذاهای سنتی و لباسهای محلی و آداب و رسوم گذشتگان این روستا هستم
خبرگزاری فارس: چه طرح و یا ایدهی برای آینده فعالیت خود و توسعه روستا به عنوان یک مکان گردشگری دارید؟
ملکان: در مرحله نخست امیدوارم و دعا میکنم این بیماری منحوس هرچه زودتر از کشور و جهان رخت بسته و همه مردم به زندگی عادی و طبیعی خود برگردند.
در نظر دارم با پایان یافتن این بیماری در ورودی روستا مکانی را به عنوان فروشگاه و نمایشگاه دایر کرده و تمام محصولات کشاورزی، دامی، غذاهای سنتی و لباسهای محلی و آداب و رسوم گذشتگان این روستا به معرض نمایش و فروش گذاشته شود تا همه افرادی که از این مسیر عبور میکنند ضمن بازدید و آشنایی با این روستا از محصولات ارگانیک و طبیعی خریداری کرده و از این راه سبب اشتغالزایی اهالی خوب روستای «کرنگ کفتر» شوم.
خبرگزاری فارس: سخن پایانی دارید بفرمایید؟
ملکان: من از همین فرصت استفاده میکنم و از حمایتهای و راهنماییهای سرکار خانم الله غیناقی مدیرکل دفتر خانوان و زنان استانداری، سرکار خانم خسروی مشاور بانوان فرمانداری گالیکش و رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان گالیکش تشکر کنم و تقاضا دارم که از کارآفرینان بخش گردشگری و بومگردی حمایتهای بیشتری داشته باشند و زمینه معرفی بیشتر قابلیتهای گردشگری و محصولات تولیدی روستاها را هر چه بیشتر فراهم سازند.
روستای «کرنگ کفتر» در ۱۴۰ کیلومتری گرگان قرار داشته و از توابع بخش «قراولان» شهرستان گالیکش در شرق گلستان با ۷۱۶ نفر جمعیت دارای جاذبههای گردشگری مانند «چشمه دیوانه»، آبشار «کرنگ کفتر»، چشمه «لال» و آبشار «لوه» است.
انتهای پیام/2307/ق
منبع: فارس
کلیدواژه: استان گلستان گردشگری اشتغال منابع طبیعی اقامتگاه بوم گردی خانه روستایی محصولات کشاورزی حوزه گردشگری شهرستان گالیکش خبرگزاری فارس میلیون تومان اهالی روستا آداب و رسوم صنایع دستی راه اندازی آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۰۱۷۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روستایی که سهم لکلکها شد
به گزارش خبرآنلاین ،رئیس شورای روستا در اینستاگرامش قصه لکلک جدید را منتشر میکند و از سراسر ایران، دوستداران محیطزیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهده میگیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواداولیه پول میریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رئیس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل میدهد. او نیز فقط پول آهن آشیانه لکلک را میگیرد و دستمزدش حال خوب لکلکهاست. از میان روستاهای اطراف تالاب، لکلکها در روستای کپرجودکی لانه میسازند؛ چرا که این سهم از زمینهای تالابی با اراده اهالی همین روستا تالابی مانده است. جعفر کرمیپور، رئیس شورای روستای کپرجودکی در گفتوگو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا میگوید که « میخواهیم تالاب را برای لکلکها حفظ کنیم.»
چه شد که به فکر ساختن لانه برای لکلکها افتادید؟
به گزارش همشهری، سیل سال۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و ۲سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هرکدام ۳تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچههایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکهای بالغ به روستا برگشتند.
عید۱۴۰۱ ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لکلک شد. نمیدانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. از دوستان محیطزیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر میاندازند. آنها دهها بار چوب سرلاستیکها آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. یکی از فعالان محیطزیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیمهای برق را از بالای دکل، کمی پایینتر بیاورد.
عید۱۴۰۱ نخستین آشیانههای آهنی را نصب کردیم. یک روز صبح دیدم که در تمام لانهها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجههایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال۱۴۰۲ لکلکها ۲۳لانه درست کردند و همه جوجههایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیطزیست ۶لانه ساخته ایم.
مردم چطور کمک میکنند؟
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام میکنم که میخواهیم برای لکلکی آشیانه بسازیم، مردم بهصورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت میکنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا میدهند.
۲۳۳۲۱۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901044