معرفی داوران بخش مسابقه ملی چهاردهمین جشنواره سینماحقیقت
تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۱۷۲۱۵
هفت داور، آثار بخش مسابقه ملی چهاردهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران، «سینماحقیقت» را داوری میکنند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ خسرو دهقان، علی لقمانی، سیدسلیم غفوری، علی راضی، آیدا پناهنده، مرتضی پایه شناس و حسام اسلامی داوران بخش ملی این دوره هستند.
خسرو دهقان متولد سال 1326 در شیراز، منتقد سینما است و در کارنامه حرفهای خود داوری جشنواره فیلم فجر، جشنواره فیلم دفاع مقدس و جشن خانه سینما را دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علی لقمانی متولد سال 1341 در مشهد، مدیر فیلمبرداری است. او فیلمبرداری فیلمهای سینمایی و مستند متعددی را برعهده داشته است. «هنگام که گریه میدهد ساز»، «گلدونه، مش رحیم، صغرا و دیگران»، «کاغذ خروسنشان» و «دستگاه» از آثار مستند و «شهر زیبا»، «اشک سرما»، «عیار 14» و «عروس آتش» از فیلمهای سینمایی است که لقمانی مدیر فیلمبرداری آنها بوده است.
سیدسلیم غفوری متولد سال 1352 در رشت مستندساز، تهیهکننده و مدیر شبکه افق سیما است. غفوری پیش از این مدیر شبکه مستند و عضو هیئت انتخاب و داوری جشنوارههای گوناگون از جمله جشنواره فیلم فجر و فیلم کوتاه بوده است. «جنگ پنهان»، «پارسیان زنگبار»، «آسیاییها به غزه میروند»، «کاروان آزادی» و ... تعدادی از مستندهایی هستند که سیدسلیم غفوری ساخته است.
علی راضی متولد سال 1357 در شیراز عضو رسمی انجمن مولفان دراماتیک اروپا است. او مدرس سینمای مستند در بورگین فرانسه است و طراحی و کارگردانی فیلمهای مستند از جمله مستندهای «بیست روزی که تهران را تکان داد» و «آنچه که نمی گوییم» را در کارنامه دارد. مطالعات گسترده درباره ارتباط مفاهیم «واقعیت» و «مستند» در سینما و تئاتر، تدریس در کنسرواتوار پاریس 13، دانشگاه روان فرانسه، طراحی و کارگردانی بیش از ده اجرای تئاتر بخشی دیگر از کارنامه حرفهای اوست.
آیدا پناهنده متولد سال 1358 در تهران فیلمنامهنویس، کارگردان و تهیهکننده است. او پس از ساخت فیلمهای کوتاه، مستند و نیمه بلند که جوایز بسیاری از جشنوارههای داخلی و بین المللی برایش به ارمغان آوردند، فیلمهای سینمایی «ناهید» و «اسرافیل» را کارگردانی کرد. «تی تی» تازهترین فیلم او هنوز اکران عمومی نشده است.
حسام اسلامی متولد سال 1360 در اهواز مستندساز و تهیهکننده سینمای مستند است. اسلامی در جشنوارههای مختلف فیلم کوتاه و مستند داور بوده است. «یادداشتهای عراق»، «رشید»، «خانه ما»، «متهمین دایره بیستم»، «بی کودکی» و ... تعدادی از آثار کارنامه حسام اسلامی است.
مرتضی پایهشناس متولد سال 1361 در تهران، تهیهکننده، فیلمبردار، تدوینگر، دبیر هیات مدیره انجمن مستندسازان و عضو کمیته عضوگیری انجمن مستندسازان است. پایهشناس مستندهای «گلوله باران»، «فیلم ناتمامی به دخترم سمیه»، «جای خالی یک نفر»، «جایی که زندگی میکنیم» و ... را کارگردانی کرده است.
چهاردهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران، «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی مقدم به صورت آنلاین از 25 آذرماه شروع شده و آئین اختتامیه فردا چهارشنبه سوم دی ماه برگزار میشود.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: تهیه کننده متولد سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۱۷۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت سازنده مستند «مشتی اسماعیل» از شالیکاری
مهدی زمانپور کیاسری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، مستند سینمایی «مشتی اسماعیل» گفت: سال ۸۷ ایدهای به ذهنم رسید که مستندی درباره کاشت، داشت و برداشت محصول شالی بسازم؛ چرا که کاشت، داشت و برداشت محصول پر از حرکت، انرژی و زندگی بود. در مسیر شالیکاری زندگی جریان داشت؛ زندگی که برایم پر از خاطرات بود.
وی ادامه داد: همیشه فکر میکردم اگر در فیلمم مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم شاید نتوانم آنگونه که شایسته است آن را به تصویر بکشم و شاید از حالت هنری خارج شود؛ لذا از آنجاییکه بیشترین خاطراتم در دوران کودکی شکل گرفته بود، با خود گفتم که باید از نگاه کودک بصورت غیر مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم. تا اینکه مشتی اسماعیل جلوی چشمانم آمد.
وی عنوان کرد: البته این ایده با کمک دوست عزیزم کوروش خواجوندی به ذهنم خطور کرد. در نهایت تصمیم گرفتم زندگی مشتی اسماعیل را به تصویر بکشم. زندگی پیرمرد کشاورز نابینای اهل دل. در سال ۸۹ یکسال تمام، کار، تلاش و زندگی این پیرمرد دوست داشتنی را ثبت و ضبط کردم. بهار سال ۹۰ هم تدوین و صداگذاری انجام شد و کار به اتمام رسید.
زمانپور توضیح داد: سپس فیلم به جشنوارههای مختلف داخلی و خارجی ارسال شد که خوشبختانه در بیش از ٥٠ جشنواره فیلم انتخاب شد در بیش از ٣٠ جشنواره مهم دنیا جایزه گرفت؛ و جالب است بدانید تا کنون نزدیک به ٤٠٠ بار از تلویزیون (در شبکههای مختلف) پخش شد.
این کارگردان درباره معنویت مشتی اسماعیل توضیح داد: مشتی اسماعیل سراسر معنویت بود. وی حداقل ۶ ماه در سال را روزه میگرفت. وی مداح اهل بیت بود و عاشق امام حسین (ع). مشتی اسماعیل سراسر زندگیش امید بود. حال درونش خوب بود. من هم تلاش کردم این حال خوب را در فیلم جاری کنم و به همه دنیا نشان دهم؛ و البته همه معنویاتش را هم بصورت غیر مستقیم بیان کردم.
وی افزود: رفتن مشتی اسماعیل داغی در دل من گذاشت چرا که ما هر هفته با هم در طی این ١٤ سال در تماس بودیم و همیشه جویای حال هم بودیم. برنامه ریزی کرده بودم که در هفته اول خرداد او را به سفر کربلا ببرم؛ چون مش اسماعیل عاشق کربلا و اباعبدالله بود. البته ما قبلا با هم کربلا رفته بودیم، اما دوست داشتم امسال هم این سفر را تجربه کنم که سعادت نصیب من نشد و این حسرت بر دل من باقی ماند. مشتی اسماعیل خیلی خوش صحبت بود و همچنین طناز با هم خیلی شوخی میکردیم.
زمانپور خاطرنشان کرد: این اواخر دائم میگفت «دیگر یواش یواش باید از این دنیا بروم» من به او میگفتم که سوال کردم گفتند مشتی اسماعیل تا ٩٦ سال زنده میماند؛ مشتی هم با خنده میگفت؛ البته بی نفس؛ و آخرین بار هم که یک هفته قبل از فوتش زنگ زد، گفت که دیگر باید بروم و رفت. مشتی اسماعیل رفت، اما معنویت و امیدش همچنان زنده است و تا سالهای سال مردم دنیا از آن بهرهمند خواهند شد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون