به نقل از «دانا»

آقای رئیس جمهور بعد از ۷ سال دیر نیست؟!

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۵۵۱۹۰

حسن روحانی در مراسم افتتاحیه طرح‌های ملی وزارت نفت با دفاع از این حرکت آن را برای دشمنان ناامیدکننده دانست و عنوان کرد که دشمنان قصد تعطیل کردن مملکت و حضور مردم در صف‌های طولانی مواد غذایی را داشتند ولی تیر آن‌ها به سنگ خورد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به‌نقل از شبکه خبری تهران نیوز، حسن روحانی در مراسم افتتاحیه طرح‌های ملی وزارت نفت با دفاع از این حرکت آن را برای دشمنان ناامیدکننده دانست و عنوان کرد که دشمنان قصد تعطیل کردن مملکت و حضور مردم در صف‌های طولانی مواد غذایی را داشتند ولی تیر آن‌ها به سنگ خورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 ایشان آمارهایی درباره سرمایه‌گذاری در صنایع پتروشیمی و افتخار دولت در این زمینه برای دور زدن تحریم‌ها ارائه کرد.

حسن روحانی در حالی به خودکفایی در تولید بنزین و افزایش ظرفیت پتروشیمی‌ها بالید که در سالیان گذشته، این بخش از سوی دولت و وزارت نفت برای اعتماد به توان داخلی با بی‌مهری روبه‌رو بود.

در چهار سال نخست دولت که می‌توان آن را «دولت مذاکره» نامید، عملاً تمام انرژی و توجه دولت به میز گفت‌وگوهای بین‌المللی در زمینه هسته‌ای بود و با وقوع برجام، نه تنها شرکت‌های داخلی بلکه کشورها و هلدینگ‌های بزرگ بین‌المللی شرقی نیز در مقابل کشورهای غربی و وعده‌های آن‌ها به کناری نهاده شدند.

صنعت پتروشیمی یکی از مهم‌ترین صنایع شغل‌ساز در جهان و ایران است به‌طوری که بر اساس اظهارات کارشناسان به ازای هر یک شغل مستقیم در این صنعت، ۱۴ شغل غیرمستقیم در صنایع وابسته ایجاد می‌شود. رئیس جمهور در مراسم افتتاح طرح‌های ملی نفت به‌درستی به صنعت پتروشیمی و اهمیت طرح‌های در حال اجرا اشاره کرد ولی چرا این‌قدر دیر؟ در این صنعت به ازای هر یک میلیون تن افزایش ظرفیت محصولات پتروشیمی ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار شغل به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می‌شود.

رئیس جمهور ادعا کرده که دولت این صنعت را از لحاظ وزنی به دو برابر سال ۹۲ رسانده است. هرچند افتخارات ملی مربوط به تمام مردم و کشور است ولی در مسیر مقابله با خام فروشی نفت سهم برخی از نهادها بسیار چشم‌گیر است.

چشم‌دوختن دولت به توتال

یکی از این موارد، پالایشگاه خلیج فارس است که با همت قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء صلی‌الله علیه و آله وسلم به بهره‌برداری رسید و ایران را از واردکننده بنزین به صادرکنندده تبدیل کرد. این هم نیز زمانی روی داد که چشم و دل دولت به قراردادها و وعده‌های اقتصادی غرب و شرکت‌های نفتی چون توتال بود ولی آن‌ها تنها دو سال پس از برجام و بدون هیچ اقدامی ایران را ترک کردند و دست دولت را در پوست گردو گذاشتند.

این‌ها واقعیاتی است که مردم باید بدانند و آگاه باشند که اگر سیاست دور زدن تحریم‌ها و بی‌اثر کردن آن‌ها از سال ۸۸ به این سو نبود، مطمئناً برکاتی چون خودکفایی بنزین پیش نمی‌آمد. تا سال ۸۸ ایرانیان ۶۵ میلیون لیتر بنزین به‌صورت روزانه مصرف می‌کردند که ۲۵ درصد آن واردات بود.

با تحریم بنزین در سال ۸۸ توسط دولت اوباما، ایران با درک واقعیات وابستگی خطرناک به واردات بنزین و محصولات پتروشیمی گام بلندی برای افزایش ظرفیت تولید بنزین برداشت. شرکت‌های داخلی و شرکت‌های دانش‌بنیان برای اولین بار به‌صورت جدی وارد عرصه تکنولوژی‌های نفتی و پالایشگاهی شدند و به‌تدریج در یک دهه بعد ایران توانست گام به گام روند وابستگی به محصولات خارجی را کم کند.

این مهم می‌توانست حتی با سرعت بیشتر و بازدهی بالاتری صورت گیرد در صورتی که دولت زمان را از دست نمی‌داد و از همان سال ۹۲ وارد عرصه خودکفایی و عملیاتی کردن سرفصل‌های سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌شد.

همان‌گونه که ایران در تولید بنزین خودکفا شد و بخشی از آن را به ونزوئلا صادر کرد، مقابله با خام فروشی در سال‌های گذشته می‌توانست اثر تحریم‌های نفتی ترامپ را به‌شدت کاهش دهد و موضع بالای ایران را در چانه‌زنی‌ها داشته باشیم.

یکی از سیاست‌های دولت ترامپ به صفر رساندن فروش نفت ایران و جلوگیری از ورود دلارهای نفتی به بازار و اقتصاد کشور بود. هرچند بر اساس محاسبات کارشناسان بین ۳۰ تا ۳۵ درصد از مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم‌هاست و بخش عمده‌ای از آن ماحصل مدیریت دولت در اقتصاد است. ولی با توجه به جنگ روانی اثرگذاری همان ۳۰ تا ۳۵ درصد بر اقتصاد و معیشت خود را بسیار بیشتر نشان داد.

 

نگاه دولت به غرب و از دست رفتن ظرفیت‌های داخلی

اما رویکردهای نگاه به غرب دولت در هفت سال گذشته بخش عمده‌ای از ظرفیت‌های کشورها را معطل نگاه داشت.

همان‌گونه که مرکز تحقیقات و بررسی‌های اقتصادی اتاق ایران در گزارش راهکاری اقتصادی در سال ۹۲ قسمتی از مشکلات اقتصادی در زمینه عملکرد دولت و مجلس را ارائه کرده بود به نظر می‌رسد همین مشکلات در سال پایانی دولت حسن روحانی نیز همچنان پایدار هستند: «اتلاف منابع محدود، افزایش هزینه‌های تمام شده، عدم نفع ناشی از تاخیر، بیکار ماندن عوامل انسانی و ماشین آلات و تجهیزات، اثر تورمی، کاهش بازدهی سرمایه، کاهش بهره‌وری بخش دولتی و خصوصی، کاهش نرخ رشد اقتصادی، کاهش نسبی رفاه و توزیع درآمد، نارضایتی اجتماعی، بی‌اعتمادی به کفایت سیاست‌مداران و کاهش اعتماد به دولت و کاهش اعتباری قانون.» به‌طور خلاصه می‌توان گفت اگر کمک و اقدامات راهبردی بخش‌های اقتصادی غیردولتی در کشور نبود، ما شاهد سونامی و بحران‌های اقتصادی بسیار شدیدتری به خاطر بی‌کفایتی مدیریت اجرایی و تحریم‌ها بودیم.

این موضوع در صنایع بالادستی است ولی در حوزه اقتصاد خرد و معیشت به مراتب با چالش‌های بدتری روبه‌رو هستیم؛ چراکه مدیریت اجرایی در این بخش بسیار حضور پررنگ‌تری دارد که این موضوع نیاز به یک یادداشت مجزای دیگر دارد.

ولی کلام آخر و خطاب به رئیس جمهور. زمانی که شما در ایام انتخابات ۹۶ با بی‌رحمی، ناجوانمردانه از حضور دولت با تفنگ در اقتصاد و … گفتید، یادتان نبود همین نیروها در حال ساخت بزرگترین پالایشگاه ایران برای خودکفایی بنزین بودند که بعدها در مراسم افتتاحش حضور پیدا کردید و آن را همواره افتخار دولت در خودکفایی محصولات نفتی می‌نامید! اگر اعتماد می‌کردید و به توان داخلی اهمیت می‌دادید، بدون شک پایان دولت شما هرچند با کار دیگران ولی همراه با عاقبت بخیر برای شما و دولتتان می‌بود.

نویسنده: مصطفی هدایی

انتهای پیام/*

 

منبع: دانا

کلیدواژه: رئیس جمهور حسن روحانی تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۵۵۱۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعاملات اقتصادی و سیاسی ایران با کشورهای دوست، راهبرد برد- برد است

معاون اول رئیس‌جمهور گسترش روابط با آفریقا را راهبرد اساسی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی دانست و گفت: تعاملات اقتصادی و سیاسی تهران با کشورهای دوست و همچنین جهان براساس راهبرد برد-برد است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، محمد مخبر عصر _ شنبه هشتم اردیبهشت_ در حاشیه دومین اجلاس بین المللی ایران و آفریقا در دیدار «کنستانتینیو چیونگا» معاون رئیس جمهور زیمباوه با اشاره به ظرفیت‌های بسیار زیاد دو کشور برای تأمین و گسترش همکاری‌های فی مابین افزود: تعاملات اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران با کشورهای دوست و جهان براساس راهبرد برد-برد است.

معاون اول رئیس جمهور تبادلات علمی و دانشجویی، توسعه حمل و نقل و حل مسائل مالی و بانکی برای تسهیل روابط بخش خصوصی دو کشور را از دیگر زمینه‌های همکاری‌های ایران و زیمباوه برشمرد و تأکید کرد: دو کشور باید با ارزهای ملی خود تعاملات اقتصادی انجام دهند و نیاز به ارز کشور سوم که دشمن مشترک دو ملت هم است، وجود ندارد و در این راستا باید برنامه مشترک و جامع ۱۰ ساله همکاری دو کشور تهیه و پیگیری و همچنین تفاهم نامه‌ها و قراردادهای امضا شده هر چه سریع‌تر اجرایی و عملیاتی شود.

کنستانتینو چیونگا معاون رئیس جمهور زیمباوه نیز با اشاره به توسعه روابط دیپلماتیک دو کشور از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تأکید کرد: ایران و زیمباوه در یک مسیر حرکت می‌کنند و با وجود جدایی و مسیر طولانی جغرافیایی، اهداف مشترک بسیار زیادی در برابر نظام سلطه دارند.

وی همچنین با محکومیت حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق و تسلیت شهادت سرداران سپاه در این حمله تأکید کرد: تحریم‌های گسترده کشورهای غربی برای از بین بردن استقلال ایران و زیمباوه بوده است اما دو کشور می‌توانند با تعمیق روابط خود تحریم‌های دشمنان دو ملت را خنثی کنند.

وی همچنین با تأکید بر اجرای ۱۲ تفاهم نامه امضا شده بین ایران و زیمباوه در دولت سیزدهم تصریح کرد: پیشرفت‌های شرکت‌های دانش بنیان و بخش خصوصی جمهوری اسلامی بسیار چشمگیر بوده است و به دنبال تقویت زیرساخت‌های همکاری دو جانبه براساس راهبرد برد-برد و بهره گیری از ظرفیت‌های ایران در زمینه‌های معدنی، انرژی، سلامت، پزشکی، کشاورزی، آبیاری مدرن و امنیت غذایی هستیم.

کد خبر 748539