کارخانه ستاره‌سازی/ درآمد هنگفت ۵ باشگاه اروپایی از فروش محصولات آکادمی
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۱۵۶۱۳
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، توجه به بازیکن‌سازی و سرمایه‌گذاری در آکادمی‌ها و تیم‌های پایه معمولا در فوتبال اروپا با دقت زیادی انجام می‌شود، اما این توجه در برخی تیم‌ها بیشتر است و آنها در سال‌های اخیر حاصل این سرمایه‌گذاری را به خوبی برداشت کرده‌اند. پنج باشگاه بازیکن‌ساز اروپایی طی پنج سال اخیر مبلغی حدود ۱.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هنر بازیکن‌پروری
این باشگاه‌ها نام خود را به‌عنوان کارخانه بازیکن‌سازی مطرح کرده‌اند و از این راه درآمد هنگفتی به دست آورده‌اند. آنها در پنج‌سال اخیر مجموعا ۲.۴ میلیارد پوند از فروش بازیکن به دست آورده‌اند که حدود یک‌میلیارد آن را برای خرید‌های جدید هزینه کرده‌اند. جالب اینکه طی همین مدت تنها دو باشگاه انگلیسی منچسترسیتی و منچستریونایتد مجموعا ۱.۴ میلیارد پوند برای خرید بازیکن هزینه کرده‌اند.
درآمدزایی از طریق فروش بازیکن در فوتبال چندان جدید نیست، اما این باشگاه‌ها این کار را به یک هنر تبدیل کرده‌اند و با برنامه‌ریزی مناسب و سرمایه‌گذاری بلندمدت در آکادمی خود توانسته‌اند درآمدهای خود را تا حد قابل‌توجهی افزایش دهند. معمولا از فروش بلیت، تبلیغات و اسپانسرینگ و همچنین حق‌پخش تلویزیونی به‌عنوان سه راهکار اصلی باشگاه‌های حرفه‌ای برای درآمدزایی نام برده می‌شود، اما این تیم‌ها با اتکا به مربیان کاربلد و استعدادیاب‌های تیزبین خود توانسته‌اند راه چهارمی به‌نام انتقال بازیکن را به منابع مالی خود اضافه کنند.
طبیعی است که آنها به‌شدت روی آکادمی خود سرمایه‌گذاری می‌کنند تا بتوانند در رقابت‌های مختلف با تیم‌های بزرگ اروپایی رقابت کنند. این نکته را باید در نظر داشت که درآمد تیم‌ها در کشورهای آنها بسیار کمتر از لیگ‌هایی، چون انگلیس، آلمان و اسپانیاست. مثلا در سال ۲۰۱۸ یک تیم لیگ برتری از طریق اسپانسر‌ها و تبلیغات به‌طور متوسط رقمی حدود ۱.۴ میلیارد پوند درآمد داشت که این عدد در آلمان ۲/۱ میلیارد و در اسپانیا ۹/۰ میلیارد پوند بوده است. درحالی که در هلند هر باشگاه حدود ۰.۲ میلیارد پوند از این طریق درآمد داشته و در اتریش و پرتغال هم این عدد به ۰.۱ میلیارد پوند می‌رسد. به این ترتیب این باشگاه‌ها برای رقابت با تیم‌های بزرگ در رقابت‌های اروپایی و قاره‌ای مجبورند بخش عمده‌ای از هزینه‌های خود را از طریق فروش بازیکن تامین کنند.
بنفیکا بین تمام این باشگاه‌ها بیشترین سود را از نقل‌وانتقالات خود داشته است و البته گران‌ترین فروش بازیکن را نیز به خود اختصاص داده است. این باشگاه در سال‌های اخیر نفراتی، چون ادرسون، ویکتور لیندلوف، رائول خیمنز، روبن دیاز، لوکا یوویچ، نلسون سمدو و رناتو سانچز را به باشگاه‌های دیگر واگذار کرده است، اما بیشتر درآمدزایی آنها از فروش ژوائو فلیکس بود که در ابتدای فصل گذشته در ازای ۱۱۴ میلیون پوند راهی اتلتیکومادرید شد. به این ترتیب آنها مجموعا در این پنج‌سال ۶۷۷.۳۳ میلیون پوند از فروش بازیکنان خود درآمد داشته‌اند که عدد بسیار بالایی محسوب می‌شود و نشان می‌دهد این باشگاه پرتغالی برنامه‌ریزی مدونی در این زمینه دارد و البته در بخش استعدادیابی نیز بسیار موفق عمل کرده است. آنها در تابستان جاری نیز روبن دیاز را با قراردادی ۶۴ میلیون پوندی راهی منچسترسیتی کردند تا یک فروش پرسود دیگر را به نام خود ثبت کنند. نمانیا ماتیچ و اکسل ویتسل دیگر بازیکنان نامداری هستند که پیش از این در بنفیکا خود را مطرح کردند و راهی باشگاه‌های بزرگ اروپایی شدند.
تغذیه دیگر باشگاه‌ها
آژاکس از سال‌ها قبل به‌عنوان مهمترین باشگاه اروپایی در تربیت بازیکن شهره بود و بسیاری از ستاره‌های بزرگ فوتبال هلند در این باشگاه پرورش یافته‌اند. گفته می‌شود هدف اصلی همه افرادی که در این باشگاه حضور دارند این است که یک بازیکن جوان را به ستاره‌ای نامدار تبدیل کنند. این تیم هلندی در پنج‌سال اخیر ۵۰۶.۵ میلیون پوند بابت فروش ستاره‌های خود درآمد داشته که البته ۲۳۵.۳ میلیون نیز برای خریدهایش هزینه کرده است.
آژاکسی‌ها مدتی دچار افت شده بودند، اما از فصل ۱۱-۲۰۱۰ دوباره به کمک بازیکنان جوانی، چون توبی آلدرویرلد، یان فرتونگی، کریستین اریکسن و دالی بلیند به قدرت برتر فوتبال هلند تبدیل شدند. نفراتی که سال‌ها بعد در لیگ برتر جزیره درخشیدند و هنوز هم این باشگاه مشغول تغذیه باشگاه‌های انگلیسی و سایر لیگ‌های معتبر اروپایی است. آنها در سال‌های اخیر تغییراتی در سیاست‌های خود ایجاد کرده‌اند که حضور ادوین فن‌درسار و مارک اورمارس بین مدیران تصمیم‌گیر باشگاه در این تغییرات اثر زیادی داشته است. به لطف این سیاست‌ها این تیم در ۱۰ سال اخیر چهار قهرمانی در لیگ کسب کرده و در سال ۲۰۱۹ نیز تا آستانه رسیدن به فینال لیگ قهرمانان پیش رفت، اما درنهایت در نیمه نهایی مغلوب تاتنهام شد. البته بسیاری از ستاره‌های آن تیم در دو سال اخیر از این باشگاه جدا شده‌اند. فرانکی دی‌یونگ (۷۷ میلیون پوند) به بارسلونا، ماتیس دلیخت (۷۷ میلیون پوند) به یوونتوس، حکیم زیاش (۳۸ میلیون پوند) به چلسی و دونی فن‌دبیک (۴۰ میلیون پوند) به منچستریونایتد مهمترین جابه‌جایی‌های این تیم در سال‌های اخیر بوده‌اند.
پورتو نیز یکی از تیم‌های موفق در این زمینه بوده که البته همانند آژاکس مدت‌هاست که در این زمینه مشغول پرورش استعداد‌ها یا خرید بازیکنان جوان و آینده‌دار از باشگاه‌های مختلف به‌خصوص آمریکای جنوبی با قیمت ارزان و فروش آنها به تیم‌های بزرگ است. این باشگاه در پنج سال اخیر ۴۵۴ میلیون پوند بازیکن فروخته و ۲۲۳.۵ میلیون پوند نیز برای خرید‌های خود خرج کرده است. ادر میلیتائو، جکسون مارتینز، الکس ساندرو و دیه‌گو دالوت مهمترین بازیکنانی بودند که در سال‌های اخیر از این تیم پرتغالی راهی باشگاه‌های بزرگ شده‌اند و نامی برای خود دست و پا کرده‌اند. فابیو سیلوا ۱۸ ساله نیز آخرین محصول آکادمی باشگاه است که در تابستان در ازای ۳۵ میلیون پوند راهی ولورهمپتون شد. او درکنار ادر میلیتائو دو بازیکن جوانی بودند که در آکادمی این باشگاه رشد کردند و در سال ۲۰۱۹ قهرمانی لیگ جوانان اروپا را به همراه پورتو جشن گرفتند. این باشگاه به قدری به تیم‌های جوانان خود اهمیت می‌دهد که این جام را در کنار جام‌های قهرمانی خود در لیگ اروپا و لیگ قهرمانان در موزه باشگاه قرار داده است.
اسپورتینگ لیسبون هم که یکی از بزرگترین ستاره‌های تاریخ فوتبال را به دنیا معرفی کرده در این سال‌ها در پرورش استعداد‌ها نقش مهمی داشته است. کریس رونالدو در ۱۸ سالگی از این باشگاه جدا شد و به منچستریونایتد رفت و مدتی بعد هم نانی راهی این باشگاه انگلیسی شد. برونو فرناندز نیز تازه‌ترین جابه‌جایی بین این دو باشگاه است که او هم در جمع شیاطین سرخ بسیار موفق ظاهر شده است و یکی از ارکان اصلی موفقیت‌های اخیر تیم در دو فصل اخیر محسوب می‌شود. فرناندز اگرچه محصول آکادمی باشگاه نیست، اما تنها دوسال و نیم قبل از انتقال ۶۸ میلیون پوندی‌اش به لیگ انگلیس در ازای ۹ میلیون پوند از سمپدوریا خریداری شد و این باشگاه پرتغالی طی مدت کوتاهی سود هنگفتی از فروش او داشت. اسپورتینگ طی این سال‌ها نفراتی، چون آدرین سیلوا، ژوائو ماریو و اسلام سلیمانی را به فوتبال اروپا معرفی کرده و مجموعا از فروش آنها ۳۸۵.۴ میلیون پوند درآمد داشته است.
تازه‌ترین باشگاه‌هایی که به جمع تیم‌های ستاره‌ساز فوتبال اروپا پیوسته یک تیم اتریشی است که پیش از این کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت. سالزبورگ با فروش ستاره‌هایی، چون نبی کیتا به لایپزیگ که البته بعدا راهی لیورپول شد و ارلینگ هالند به دورتموند نامش را بیشتر مطرح کرد و به تازگی نیز دومنیک زوبوزلای را به لایپزیگ فروخته تا در مجموع از طریق انتقال ستاره‌های جوان خود ۳۰۷.۵ میلیون پوند درآمد داشته باشد. آکادمی باشگاه در زمینی به مساحت ۱۲ هزار مترمربع قرار دارد و در آن ۲۰۰ بازیکن از هفت کشور مختلف توسط ۱۲۰ نفر آموزش می‌بینند و برای ورود به دنیای فوتبال آماده می‌شوند. برنامه‌ریزی این باشگاه اتریشی از سال ۲۰۱۴ وارد فاز تازه‌ای شد و آنها به تدریج شروع به فروش بازیکنان خود کردند که به نظر می‌رسید ستاره‌های آینده فوتبال هستند. با توجه به همسایگی آنها با آلمان و نزدیکی فوتبال دو کشور، تیم‌های بوندس‌لیگایی و به‌خصوص لایپزیگ که آنها هم جزء باشگاه‌های با برنامه و آینده‌دار فوتبال اروپا هستند، به مشتریان اصلی بازیکنان جوان سالزبورگ تبدیل شدند. به لطف داشتن چنین آکادمی پویا و فعالی آنها در هفت‌سال گذشته قهرمانی اتریش را جشن گرفته‌اند و تیم جوانان باشگاه نیز در سال ۲۰۱۷ قهرمان اروپا شد.
این باشگاه برنامه‌های درازمدتی در این زمینه در سر دارد و با ادامه این روند در سال‌های آینده می‌تواند به یکی از قطب‌های اصلی پرورش استعداد در اروپا تبدیل شود.
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار ورزشی فوتبال جهان سال های اخیر باشگاه ها ۵ میلیون پوند ۴ میلیون پوند سرمایه گذاری میلیارد پوند فوتبال اروپا پنج سال اخیر فروش بازیکن درآمد داشته برای خرید تیم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۱۵۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گلایه از وضعیت شتاب‌دهی در حوزه زیست فناوری/اخذمجوزها محصول را منقضی می‌کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، امروزه از میکروب‌ها در صنایع غذایی، دارویی و تولید انواع واکسن و صنعت معدن، مکمل‌های دام طیور و آبزیان استفاده می‌شود.
یکی از شتاب‌دهنده‌های تخصصی حوزه زیست فناوری غذایی، میکروبی و پروبیوتیک ایران توسعه استفاده از میکروارگانیسم‌ها در صنایع مختلف را جزء اهداف اصلی خود قرار داده و با شناسایی و حمایت از طرح‌های این حوزه، گام‌های اساسی برای رشد این صنعت برداشته است.
مهدی پورشاکر میبدی، دانشجوی دکترای زیست فناوری میکروبی و مدیرعامل این شتاب‌دهنده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: این شتاب‌دهنده فعالیت خود را سال ۱۳۹۷ آغاز و مجوز شتاب‌دهی را نیز سال ۱۳۹۸ از معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری دریافت کرده است.
وی افزود: در ابتدای تأسیس این مجموعه، اعضای هیئت مدیره به این نتیجه رسیدند که اکوسیستم زیست فناوری کشور به خصوص حوزه صنایع غذایی، بیوتکنولوژی و پروبیوتیک‌ها، جای رشد و پیشرفت بسیار خوبی دارد و می‌تواند گردش اقتصادی خیلی بالایی برای کشور به همراه بیاورد.
به گفته پورشاکر، از اين‌رو پلتفرمی پیرامون تک ژن زیست و غذا‌های فراسودمند طراحی کردیم و براساس روابطی که با انجمن پروبیوتیک داشتیم و زیرساخت‌های صنعتی، علمی و آزمایشگاهی که وجود داشت، سعی کردیم خدمتی به افراد علاقمند این حوزه ارائه دهیم.
وی افزود: ما برای راه‌اندازی این شتاب‌دهنده مدل‌های مختلف دنیا را بررسی کردیم و در نهایت به صورت استارتاپ استودیو_که کارخانه استارت‌آپ یا استودیوی سرمایه‌گذاری نیز شناخته می‌شود_فعالیت را آغاز کردیم و به سراغ دانشگاه‌ها، مراکز عملی و انجمن‌های مختلف رفتیم.
وی گفت: خودمان به تیم‌ها ایده دادیم و از آنها حمایت کردیم تا به محصول برسند.
پورشاکر خاطرنشان کرد: در دوره نخست با ۶ تیم فعالیت را آغاز کردیم؛ خروجی این کار ایجاد ۶ تیم، ۳ محصول و ۲ شرکت بود.
مدیر این شتاب‌دهنده با بیان اینکه موفقیت این دوره الگویی برای تیم‌های بعدی شد و نقشه راه موفقی را برای ما ایجاد کرد، گفت: در دوره دوم با ۱۸ تیم فعالیت‌مان را آغاز کردیم که تقریباً اواخر سال۱۴۰۱ فعالیت این دوره به اتمام رسید. در این دوره نیز برای ۱۰ تیم جذب سرمایه‌گذاری انجام شد. ۷ الی ۸ تیم نیز در حال مذاکره با سرمایه‌گذاران هستند.
وی ادامه داد: دوره سوم را نیز با حمایت از ۲۵ تیم آغاز کرده‌ایم. این تیم‌ها نیز اکنون در حال گذراندن دوره شتابدهی‌شان‌اند.
وی به نحوه حمایت این شتاب‌دهنده از شرکت‌ها و تیم‌ها پرداخت و در این خصوص گفت: شتاب‌دهنده دو نوع خدمت ارائه می‌کند. یک سری از خدمات نقدی یا مالی و خدمات دیگر غیر نقدی هستند. ما بر اساس نوع طرح، نوع همکاری و میزان مشارکت تیم‌ها و میزان هزینه‌ها، این تیم‌ها را حمایت می‌کنیم.
طولانی بودن فرایند اخذ مجوز‌ها منجر به شکست محصولات می‌شود
پورشاکر به پاره‌ای از مشکلات این شتاب‌دهنده برای اجرای طرح‌ها اشاره کرد و افزود: در حال حاضر بحث رگولویشن (قانون‌گذاری بر فرآیندی) یکی از بزرگترین مشکلات و معضلاتی است که اغلب شرکت‌های بزرگ فعال در حوزه زیست فناوری با آن مواجه‌اند.
وی با بیان اینکه این قانون وجود دارد ولی وقتی محصولی توسعه پیدا می‌کند، برای ورود به بازار عمری دارد، گفت: تا زمانی که جامعه تشنه آن محصول است باید وارد بازار شود. اگر محصول تولیدی وارد بازار شود، صاحب فناوری برنده می‌شود و هزینه‌هایی که صرف آن محصول کرده است به نتیجه می‌رسد.
وی گفت: اما اگر از مدت زمان ارائه آن محصول بگذرد، شرکت تولید‌کننده هر هزینه‌ای که صرف کرده است، سوخت می‌شود.
مدیرعامل این شتاب‌دهنده ادامه داد: متأسفانه گاهی آنقدر این فرایند‌ها زمان بر است که محصول پس از اخذ مجوز دیگر در بازار خریداری ندارد. به عنوان مثال ما محصولی را برای تقویت و مقاومت دربرابر بیماری کرونا توسعه دادیم، محصولی که بسیار مؤثر بود و نتایج کارآزمایی این ادعا را اثبات کرده اند، اما فرایند اخذ مجوز آن به قدری طولانی شد که دیگر کرونایی نبود. عملاً هزینه‌هایی که ما صرف این پروژه کردیم هدر رفت.
وی یادآورشد: ما ایده‌های بزرگ دانش بنیان و نوآوری‌های زیادی راه‌اندازی کردیم تا محصولات بومی‌سازی و به بازار عرضه شوند. برخی از محصولات نیز برای نخستین بار توسط پژوهشگران این مجموعه طراحی و تولید شده اند.
وی گفت: برای اینکه رو به استفاده از این محصولات بیاوریم باید دو نکته رعایت شود. یک، باید فرهنگ‌سازی شود. دوم، باید ریسک‌هایی که احتمالاً برای مصرف‌کننده به وجود می‌آید را پوشش دهیم. این دو کار از جمله کار‌هایی است که از دست شرکت‌های کوچک و حتی شرکت‌های بزرگ بر نمی‌آید و نمی‌توانند فرهنگ‌سازی کنند که مردم پروبیوتیک مصرف کنند.
اقتصاد دریا در ایران مغفول باقی مانده است
وی اظهار کرد: یکی از شاخص‌ترین محصولات این مجموعه در ارتباط با واکسن‌های حوزه آبزیان است. ایران یکی از بزرگترین کشورهای تولید‌کننده محصولات آبزی پروری؛ ماهیان گرم آبی و سردآبی است، اما متأسفانه اقتصاد دریا که یکی از بزرگترین اقتصاد‌های دنیاست در کشور مغفول مانده است.
وی اضافه کرد: ما خیلی خوب می‌توانیم روی این مسئله خودی نشان بدهیم. زمانی که تجربه کشورهای مشابه دنیا را بررسی می‌کنیم، نروژ یکی از بزرگترین کشور‌ها در این حوزه است و صد در صد به پیشگیری رو آورده است و با استفاده از طراحی و واکسیناسیون ماهی‌ها در اقلام مختلف، رنج بیماری را کاهش داده که این امر منجر به افزایش تولید و کاهش قیمت تمام شده و ارتقای سطح سلامت مصرف‌کنندگانش شده است.
به گفته وی، از سوی دیگر آنتی بیوتیک داخل بدن موجود رسوب می‌کند و مصرف‌کنندگان با مصرف گوشت آن آنتی بیوتیک را دریافت می‌کنند و زمینه خطر مقاوم‌سازی به آنتی بیوتیک در آنها از بین می‌رود.
وی در پایان گفت: حال من شرکت دانش‌بنیان، استارت‌آپ و شتاب‌دهنده این واکسن را طراحی کرده‌ام. از نظر عملی نیز مجوز آن را گرفته‌ام، اما نمی‌توانم فرهنگ‌سازی کنم، زیرا در همه دنیا کار فرهنگ‌سازی برعهده دولت است. دولت‌ها با روش‌های مختلف آموزشی و وضع قوانین استفاده از این محصولات را فرهنگ‌سازی می‌کنند. دولت ایران نیز باید به این مسئله ورود پیدا کند.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»