شمارۀ ۱۵۶ نشریۀ اطلاعات حکمت و معرفت منتشر شد
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۱۶۷۰۴
به گزارش خبرنگار مهر، در سخنِ دبیر ویژه‌نامه با عنوان «پدیدارشناسی به مثابۀ امکان اندیشیدن» با اشاراتی به وجوه بنیادین دازاین نزد هایدگر که به منزلۀ ورود به مقالات دفتر است، از دلایل شکل‌گیری مجموعۀ پدیدارشناسی در نشریۀ «اطلاعات حکمت و معرفت» گفته شده است.
همچنین در ادامۀ این نوشتار نکاتی دربارۀ فلسفۀ پدیدارشناسانۀ هایدگر و در نهایت دربارۀ مقالات این دفتر و دلیل قرار گرفتن‌شان در این مجموعه و ارتباط‌شان با دفترهای پیشین دربارۀ پدیدارشناسی آمده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دفتر پدیدارشناسی آلمانی علاوه بر سخن دبیر، مشتمل بر هفت نوشتار است. نخستین مقاله با عنوان «طریق ورود من به پدیدارشناسی» به قلم مارتین هایدگر و با ترجمه عبدالله امینی است. هایدگر در این مقالۀ مختصر می‌کوشد نشان دهد که چگونه متن پژوهش‌های منطقیِ هوسرل توانسته است به طرح «پرسش از وجود» و بسط آن در وجود و زمان دست یابد.
دومین نوشتار با عنوان «تأملی بر مبانی هوسرلی پدیدار شناسی هایدگر» به قلم شمس الملوک مصطفوی است که با اندکی تفصیل به تأثیرپذیری‌های هایدگر از پدیدارشناسی هوسرل می‌پردازد. علاوه بر این مؤلف به تفاوت میان پدیدارشناسی این دو فیلسوف با عنوان پدیدارشناسی وجودی به جای پدیدارشناسی آگاهی و دازاین به جای سوژۀ آگاهی، همچنین پدیدارشناسی نزد هایدگر متأخر می‌پردازد.
«در جستجوی حیث التفاتی همراه با هایدگر» به قلم تیلور کالسکو و با ترجمه ناصر مؤمنی سومین نوشتار دفتر ماه است. در این مقاله مسئلۀ نویسنده واکاوی روی‌آورندگی در پدیدارشناسی هایدگر است؛ اما از آن‌جا که پدیدارشناسی هایدگر با هوسرل تفاوت‌های اساسی دارد، تعبیر هر دو فیلسوف از روی‌آورندگی نیز در عین شباهت، تفاوت‌های برجسته‌ای دارند. کالسکو در این مقاله با معنای روی‌آورندگی نزد هایدگر آغاز می‌کند، به مشکلات روش‌شناختی آن می‌پردازد و در نهایت تلاش‌های هایدگر در رابطه با یافتن راه‌حلی روش‌شناسانه را اندکی بسط می‌دهد
چهارمین مقاله با عنوان «روش تحقیق پدیدارشناسانه از منظر هایدگر چگونه روشی است؟» به قلم زهرا شکرانی است. او در این مقاله از روشِ پدیدارشناسانه به عنوان «یک شیوۀ تحقیق‌کردن، یا نحوی از نگریستن به جهان و زیستن در آن» می‌پرسد. شکرانی پس از توضیح دربارۀ تعابیر مختلف از «پدیدارشناسی» به اهمیت واکاوی روش پدیدارشناسی به مثابۀ روش فلسفه‌ورزی می‌پردازد و مؤلفۀ گریزناپذیر پدیدارشناسی یعنی «پدیدارشناسیِ پدیدارشناسی» را برجسته می‌کند.
پنجمین مقاله «شرحی انتقادی در باب شرح هایدگر از کانت در مسائل اساسی پدیدارشناسی» اثر مهدی صاحبکار است. او با بازخوانی بخش‌هایی از اولین فصل از قسمتِ نخستِ کتابِ مسائلِ اساسیِ پدیدارشناسی به توضیح این مسئله پرداخته است که چگونه این بخش در «غلط‌خوانیِ» کانت مؤثر بوده است. صاحبکار این مسئله را در سه لایه شرح می‌دهد.
مقالۀ ششم با عنوان «تحلیل پدیدار شناختی مارتین هایدگر از مکان: تحلیل‌های انضمامی پدیدار شناختی» را دن زهاوی نگاشته و ریحانه حیدری به فارسی برگردانده است. تمرکز او در این متن بر تحلیل هایدگر از مکان و پدیدارهای مربوط به مکان و فضای معماران است که به تعبیر او شاید در برخی فلسفه‌های دیگر نادیده گرفته شده باشد. این مقاله عمدتاً به موضوع ارتباط مهم میان دازاین، مکانِ پدیدارشناختی و همچنین پرسش از وجود و مسئلۀ بدن‌مندی می‌پردازد در بخش پایانی با نگاهی اندکی انتقادی‌تر به مواضع هایدگر می‌نگرد.
عنوانِ هفتمین و آخرین مقاله از ویژه‌نامه «نیشیدا زیر چتر پدیدارشناسی هایدگر» به قلم محمد اصغری است. اصغری در مقاله‌اش ابتدا گزارشی از روند تاریخی ورود فلسفه به ژاپن می‌دهد و در بخش دوم به شباهت‌ها و تأثرات نیشیدا از هایدگر می‌پردازد. او در بخش دوم مقاله با برجسته کردن این موضع هایدگر که فلسفه را ماهیتاً غربی دانسته است این پرسش را طرح می‌کند که چگونه می‌توان دو فیلسوف کاملاً متفاوت را زیر یک چتر گردآورد؟ مؤلف برای پاسخ به این پرسش به شباهت‌های فلسفۀ این دو و تأثیرپذیری‌های نیشیدا از هایدگر به‌ویژه در مفهوم نیستی می‌پردازد و در نهایت به نگاه انتقادی نیشیدا به فلسفۀ هایدگر هم اشاره‌ای می‌کند.
بخش دوم نشریه با عنوان «اندیشه و نظر» مشتمل بر سه مقاله است. نخستین مقاله با عنوان «فلسفه اخلاق کانت» اثر انشاالله رحمتی است که تهیه و تنظیم آن را سمانه عرفان به عهده داشته است.
مقالۀ دوم این بخش با عنوان «ترجمه متون فلسفی» به قلم دانکن لارج است که میترا سرحدی به فارسی ترجمه کرده است. «ترجمه و فلسفه همواره با یکدیگر تعامل داشته‌اند، تا جایی که به باور برخی از پژوهشگران ترجمه فلسفی ریشه در فلسفه ترجمه دارد. مطالعات ترجمه به‌عنوان دانشی بینارشته‌ای روزبه‌روز بیشتر به این تعامل می‌پردازد و برای ارائه نکات کارگشا اهمیت بیشتری قائل می‌شود. برای فهم عمل ترجمه متون فلسفی باید رویکردی فلسفی داشت.»
آخرین مقاله این بخش نیز مقدمه بر تصحیح انتقادی رساله الهدی اثر سید محمد نوربخش / شهزاد بشیر است که جمشید جلالی شیجانی- محمود رضا اسفندیار به فارسی ترجمه کرده‌اند
بخش سوم نشریه با عنوان «گزارش» مشتمل بر دو مقاله است که عبارتند از: «فلسفه، عقلانیت و زندگی» و «معنای هنر در ایران باستان» که تنظیم و ویرایش آن را فاطمه محمد عهده‌دار بوده است.
آخرین بخش نشریه با عنوان «کتاب» مشتمل بر سه نوشتار است: نخستین نوشتار مقاله‌ای با عنوان «درآمد به معنای راه بری» به قلم منیره پنج‌تنی است. در این مقاله «درآمد» به عنوان کلیدواژه ناظر به آثارِ هایدگر و شیوۀ مواجهه و مطالعۀ آثار او بررسی شده است. معنایِ این واژه در دو اثرِ هایدگر و سه اثر دربارۀ فلسفه و آثار او بررسی شده است و در ادامه در بخش دوم نوشتار نیز چهار کتاب دربارۀ فلسفۀ هایدگر معرفی شده است که عبارتند از روزنه‌ای به اندیشۀ مارتین هیدگر (علمی -۱۳۹۵)، درآمدی به وجود و زمان مارتین هایدگر (علمی-چاپ دوم ۱۳۹۹)، پرسش از وجود: برگردان و شرح درآمدِ وجود و زمان مارتین هایدگر (علمی -۱۳۹۹)، درآمد به متافیزیک (سوفیا -۱۳۹۶).
دو نوشتار بعدی بخش کتاب عبارتند از دو گفت‌وگوی دبیر این بخش با دو پژوهشگر و مترجم فلسفه است. نخستین نوشتار با عنوان «آهسته و پیوسته: پژوهش و ترجمۀ آثار فیلسوفان در حلقۀ مطالعاتی موسسۀ نو ارغنون» گفت‌وگو با سید محمد رضا حسینی بهشتی است و سومین نوشتار گفت‌وگویی با عنوان «هایدگر خواندن با شروح و درآمدها» با احمدعلی حیدری است.
چهارمین نوشتار این بخش تازه‌های نشر به قلم ساسان یغمائی است.
شمارۀ ۱۵۶ نشریۀ اطلاعات حکمت و معرفت، ویژۀ پاییز ۱۳۹۹ با عنوان «پدیدارشناسی آلمانی: هایدگر» با مدیرمسئولی و سردبیری انشاالله رحمتی با بهای ۱۵ هزار تومان در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
کد خبر 5117276منبع: مهر
کلیدواژه: ماهنامه اطلاعات حکمت و معرفت انشاء الله رحمتی پدیدارشناسی هایدگر قاسم سلیمانی معرفی کتاب نمایشگاه مجازی کتاب اولین سالگرد شهادت حاج قاسم ترجمه جشنواره صنعت چاپ تازه های نشر انتشارات سروش رادیو گفتگو انتشارات علمی و فرهنگی سازمان سمت شورای نظارت بر اسباب بازی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران تجدید چاپ مارتین هایدگر بخش دوم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۱۶۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پافشاری بر پدیده «اوج نفت» هرج و مرج انرژی را تشدید می‌کند
دبیرکل اوپک در مقاله‌ای نوشت به جای سخن گفتن از پایان عصر نفت و پافشاری بر آن باید بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، هیثم الغیص به‌تازگی در مقاله‌ای برای نشریه «میس» نوشت: پایان عصر نفت موضوعی غیرقابل تحقق است، زیرا سرعت رشد تقاضای انرژی به‌گونه‌ای پیش می‌رود که انرژی‌های جایگزین در مقیاسی نیستند که بخواهند جای نفت را در سبد مصرف انرژی جهان بگیرند از این رو باید به جای کاهش مصرف نفت، تمرکز را بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند تولید سوخت‌های فسیلی گذاشت.
وی افزود: روند نگران‌کننده‌ای درباره روایت‌های موجود درباره مصرف نفت وجود دارد که در آنها از عبارت‌هایی مانند پایان عصر نفت استفاده می‌کنند و این موضوع می‌تواند به هرج و مرج در حوزه انرژی دامن بزند.
الغیص در مقاله‌ای که نشریه میس در شبکه اجتماعی ایکس (X) به اشتراک گذاشت، نوشت: اگر در نتیجه کاهش سرمایه‌گذاری‌ها عرضه کاهش یابد، در حالی که تقاضا برای نفت همچنان افزایش یابد، همان‌طور که امروز شاهد چنین روندی هستیم، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
وی ادامه داد: واقعیت این است که پایان عصر نفت محقق‌شدنی نیست.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) بر این باور است که مصرف نفت در دهه‌های آینده همچنان رو به افزایش خواهد بود، در حالی که آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند تقاضا برای نفت تا سال ۲۰۳۰ میلادی به اوج خود می‌رسد.
الغیص در مقاله‌ای برای «میس» نوشت: صنعت نفت در فناوری‌هایی مانند استفاده از جذب کربن و ذخیره‌سازی، هیدروژن پاک و جذب مستقیم هوا سرمایه‌گذاری می‌کند، بنابراین این شرایط نشان از این دارد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند تولید نفت مورد نیاز جهان فراهم است.
وی در این مقاله آورده است: جهان در دو دهه اخیر بیش از ۹.۵ تریلیون دلار در زمینه دوره گذار به انرژی کم‌کربن سرمایه‌گذاری کرده است، با این حال انرژی‌های بادی و خورشیدی هنوز هم تنها کمتر از ۴ درصد از انرژی مورد نیاز جهان را تأمین می‌کنند و خودروهای برقی ضریب نفوذ جهانی بین ۲ و ۳ درصد دارند،
به گفته الغیص، واقعیت این است که بسیاری از انرژی‌های جایگزین‌ها نمی‌توانند جایگزین نفت در مقیاس لازم شوند، یا در بسیاری از مناطق مقرون به‌صرفه نیستند.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد