به نقل از «پارسینه»

عبور بی‌خطر یک سیارک از نزدیکی زمین در اولین روز سال ۱۴۰۰

تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۹۵۳۷۴

مهندس مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با اشاره به عبور بزرگترین و سریع ترین سیارک از کنار زمین در ابتدای سال ۱۴۰۰ خورشیدی، گفت: در ساعت ۱۹ و ۳۳ دقیقه شامگاه یکشنبه، اولین روز از نوروز سال ۱۴۰۰، سیارک 231937 و یا FO32 2001 از ۵ برابر فاصله ماه تا زمین، از نزدیکی زمین عبور خواهد کرد و در کمترین فاصله با کره خاکی ما، حدود ۲ میلیون کیلومتر فاصله خواهد داشت که در ابعاد نجومی چنین فواصلی کوتاه به حساب می‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: کمترین و بیشترین فاصله این سیارک از خورشید، بین ۰.۳ تا ۳.۱۱ واحد نجومی است. (A.U و یا Astronomical Unit، میانگین فاصله زمین تا خورشید است و هر واحد نجومی تقریبا برابر ۱۵۰ میلیون کیلومتر است).

عتیقی یادآور شد: چهار نزدیکی پیش بینی شده بعدی این سیارک در دهه‌های آینده با زمین عبارتند از :

 

 

  تاریخ    فاصله از زمین (کیلومتر) سرعت (کیلومتر بر ثانیه)  جمعه ۳ فروردین ۱۴۳۱ ۲,۸۳۱,۶۵۸   ۳۳.۵ جمعه ۳ فروردین ۱۴۸۲    ۳,۱۴۲,۰۰۲     ۳۴.۴   پنجشنبه ۵ فروردین ۱۵۱۳ ۷,۱۲۳,۷۲۶     ۳۲.۸ یکشنبه اول نوروز ۱۵۶۴  ۱۱,۴۷۶,۶۷۸  ۳۵.۸ 

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران خاطر نشان کرد: بنابراین سیارک مورد اشاره تا ۳۱ سال پس از سال ۱۴۰۰، از نزدیکی زمین عبور نخواهد کرد و جالب است علاقمندان آگاه باشند که در سال جدید پیش رو، این سیارک حدود ۸۰۰ هزار کیلومتر نسبت به سال ۱۴۳۱ خورشیدی به زمین نزدیکتر است!

وی ادامه داد: سرعت این جرم که حدود ۳۵ کیلومتر بر ثانیه است (۱۲۳ هزار و ۸۸۷ کیلومتر در ساعت) حتی از سرعت مداری زمین به گرد خورشید سریع‌تر (سرعت گردش زمین به دور خورشید ۳۰ کیلومتر بر ثانیه) است و آن چنان سریع این جرم در آسمان جا به جا می‌شود که رصدگران با تلسکوپ قادر به تشخیص جا به جایی آن از مقابل ستارگان خواهند بود.

عتیقی با تاکید بر اینکه این سیارک بزرگترین سیارک شناخته شده عبوری از کنار زمین در سال ۱۴۰۰ است، ادامه داد: قطر این جرم آسمانی حدود یک کیلومتر تخمین زده شده است؛ بر این اساس، سیارک مورد بحث از ۹۷ درصد سیارکها بزرگتر است، اما در مقایسه با سیارکهای بزرگ، کوچک به حساب می آید؛ لازم به توضیح است که ابعاد سیارک FO32 2001 با پل معلق "گلدن گیت" در سانفرانسیسکوی آمریکا مقایسه شده است.

وی اضافه کرد: این سیارک هم اکنون در جنوب صفحه منظومه خورشیدی به سمت خورشید در حرکت است و همانگونه که اشاره شد در روز اول سال نو خورشیدی که آخرین سال قرن ۱۴ خورشیدی محسوب می‌شود، از نزدیکی زمین عبور خواهد کرد.

عتیقی، با بیان اینکه اجرام نزدیک به زمین با عنوان Near Erath Object و یا NEO طبقه بندی می‌شوند، ادامه داد: گاهی اوقات از NEO برای این اجرام به عنوان سیارک‌های نزدیک به زمین استفاده می شود.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران تاکید کرد: علی رغم آنکه مدار سیارک FO32 2001 شناخته شده و گاهی از نزدیکی زمین نیز عبور می‌کند، سازمان فضایی ناسا آن را به عنوان "سیارک بالقوه خطرناک" طبقه بندی کرده است؛ هر چند که از جمله سنگ‌های فضایی است که هیچ گونه خطر برخوردی با زمین تا کنون نداشته است.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: سیارک زمین سیارک انجمن نجوم عبور سیارک از کنار زمین نزدیکی زمین سال ۱۴۰۰

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۹۵۳۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درختان ماه روی زمین کاشته می‌شوند

ناسا پس از دریافت درخواست‌های متعدد، سازمان‌هایی را در سراسر کشور برای دریافت نهال‌هایی که از پرورش دانه‌های سفر کرده به ماه در ماموریت آرتمیس پرورش یافته‌اند، انتخاب کرده است. این نهال‌ها در طول ماموریت آرتمیس ۱ ناسا در سال ۲۰۲۲ به مدار ماه پرواز کردند.

به گزارش ایسنا، برخی از آن درخت‌ها عبارتند از کاج کندر (Loblolly pine) که یک درخت مخروطی است و به سرعت رشد می‌کند، بومی چنار آمریکای جنوب شرقی ایالات متحده که تا ۶۰۰ سال عمر می‌کند، سکویا‌های غول پیکر که سن آن‌ها به ۳۴۰۰ سال می‌رسد و از بلندترین درختان جهان به شمار می‌روند.

پس از بازگشت به زمین، بذر درختان توسط خدمات جنگلداری وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا (USDA) پرورش داده شد. از طرف دیگر، بخش مدیریت لجستیک ناسا و دفتر زیرساخت‌های استراتژیک این آژانس به دنبال خانه‌های جدید برای این درختان بودند.

بیل نلسون، مدیر ناسا می‌گوید: گروه جدیدی از درختان ماه، روزی در جوامع سراسر آمریکا قد خواهند کشید. ناسا در حال بازگرداندن روح اکتشاف به زمین است، زیرا فضا متعلق به همه است. نسل آرتمیس این نهال‌ها را به ارمغان خواهد آورد که بستری حاصل‌خیز برای الهام و کشف برای آینده خواهد بود.

اولین زنی که با آرتمیس دوم به ماه رفت یکی از اولین درختان را به اشتراک گذاشت

کریستینا کخ (Christina Koch) در سال ۲۰۲۵ تبدیل به اولین زنی خواهد شد که با ماموریت آرتمیس ۲ به ماه می‌رود. همانطور که او برای این ماجراجویی تاریخی آماده می‌شود، یکی از اولین درختانی که از دانه‌ها رشد کرده است را به اشتراک گذاشت. او یک نهال کاج را به ایالت خود در کارولینای شمالی هدیه داد. درختان ماه آرتمیس در عمارت فرماندار کاشته شدند. کخ می‌گوید: کارولینای شمالی به طور محکم ریشه‌های اکتشاف را برای نسل‌های آینده می‌کارد. دبیرستان او در جکسونویل، کارولینای شمالی، یکی دیگر از دریافت‌کنندگان منتخب است.

سال گذشته، ناسا گروه‌های آموزشی و اجتماعی را فراخواند تا برای پرورش درخت ماه درخواست دهند.

ناسا موسسات را بر اساس توانایی آن‌ها برای پرورش گونه‌های درختی متنوع ارزیابی کرد. همچنین بر اساس پتانسیل بهینه‌سازی تجارب آموزشی مرتبط با درختان بررسی شد. اکنون، ناسا گروه‌های منتخب را در پاییز، بهار ۲۰۲۵ و پاییز ۲۰۲۵ اعلام می‌کند. آن‌ها فهرستی را در وبسایت خود قرار می‌دهند که نشان می‌دهد هر گروه کدام درخت‌ها را دریافت کرده و چه زمانی آن‌ها را کاشته است.

رندی مور (Randy Moore) جنگلدار می‌گوید: این درختان ماه چه سفر باورنکردنی داشته‌اند. ما برای آن‌ها هیجان‌زده هستیم که سفر نهایی خود را به سمت خانه‌های دائمی خود در سراسر کشور آغاز کنند. امیدواریم که این درختان برای قرن‌ها برای لذت عموم پابرجا باشند و الهام‌بخش نسل‌های آینده دانشمندان شوند.

همه‌ی این ماجرا‌ها توسط فضانورد ناسا استوارت روزا (Stuart Roosa) در بیش از نیم قرن قبل آغاز شد، زمانی که او دانه‌های درخت را به مدار ماه برد. این دانه‌ها که به درختان ماه آپولو ۱۴ معروف هستند، توسط خدمات جنگلی وزارت کشاورزی ایالات متحده به صورت نهال پرورش داده شدند. آن‌ها با بنا‌های تاریخی و شخصیت‌های ملی در سراسر جهان به اشتراک گذاشته شدند.