مضرات گردشگری در نوروز بیش از منافع آن است
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۴۱۶۰۰
ایسنا/مازندران استادیار گروه جهانگردی دانشگاه مازندران مضرات گردشگری در تعطیلات نوروزی را بیش از منافع آن در شرایط همه گیری ویروس کرونا دانست.
محمدحسن زال در گفت و گو با ایسنا گردشگری را یک پدیده فرهنگی و اجتماعی معرفی کرد که در رفتار و تعامل فرهنگی انسان ها شکل می گیرد و افزود: این موضوع دقیقا بستری برای حضور کرونا فراهم می کند، در واقع کسی مخالف اجرای گردشگری نیست اما چرخش اقتصادی به چه قیمتی، بنابراین در شرایط شیوع همه گیری ویروس کرونا نگاه عاقلانه در ابتدا حفظ جان انسان ها و سپس مسائل اقتصادی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زال، مرجع ذی صلاح صدور دستورالعمل اجرای گردشگری در ایام کرونا را بخش پزشکی دانست و تاکید کرد: هرچند اشخاص از زاویه دید خود به این قضیه نگاه می کنند و فعالان گردشگری خواهان اجرای تورهای گردشگری هستند اما نمی توان واقعیت ها را نادیده گرفت، وضعیت کشور ما در شرایط کرونا مناسب نیست، در این حالت، حفظ سلامت انسان ها از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ بنابراین وضعیت موجود کشور و به دنبال آن شرایط مازندران ملاک تصمیم گیری خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون ۱۰ شهر استان مازندران در وضعیت قرمز قرار داشته و با شرایطی پیش رو و توجه کمتر مردم به پروتکل ها بعید است که اوضاع استان از شرایط کنونی بهتر شود گفت: معتقدم با وضعیت و دورنمای موجود اگر گردشگری به رونق نرسد، فواید آن برای آحاد انسان بیشتر از مضراتش بوده و اگر چرخه گردشگری در نوروز راه اندازی شود بار مضاعف مشکلات آن بر منافع اندک آن غلبه خواهد کرد.
استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشگاه مازندران در مورد سفرهای غیرگروهی تاکید کرد: حتی اگر گردشگری به صورت انفرادی و مجزا هم انجام گیرد باز مقصد سفر شما مملو از افرادی می شود که از یک مکان دارای وضعیت سفید یا قرمز به مقصدی با شرایط قرمز یا سفید سفر می کنند و در طول مسیر نیز شهرهایی را پشت سر می گذراند که ممکن است شرایط سالم یا ناسالم کرونایی داشته باشند و در نتیجه مقصد گردشگری، محل ملاقات افرادی است که مشخص نیست وضعیتی سالم یا ناسالم دارند در نتیجه این موضوع باعث گسترش شیوع کرونا می شود.
زال، ضمن اشاره به بسیاری از مشاغل مازندارن که درگیر گردشگری هستند، خاطرنشان کرد: هرچند به خاطر سنتی بودن مقصد و هوای پاکیزه شمال کشور، وجود گردشگری با مشاغل مازندران عجین شده و منافع متعددی دارد اما در این شرایط تبعات مهار نشدنی کرونا قطعا آسیب های مضاعفی را تحمیل می کند و نگاه معقولانه این است که تصمیمات اصولی برای دوران پساکرونا انجام گیرد.
وی راهکارهای کنونی را منوط به اجرای گردشگری بدون ارتباط و تعامل انسانی دانست و اظهار کرد: هرچند عدم حضور در مناطق و نبود گروه ها و تجمعات انسانی از لذت گردشگری کاسته و به آن لطمه می زند اما می توان با رویکردی مدرن تر از طریق گردشگری مجازی و با یک درجه تنزل نسبت به روابط انسانی، رویداد گردشگری در جریان باشد تا لذتی حداقلی از این معبر برای مردم فراهم شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران پناه بردن به فضای مجازی از طریق پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی موجود را برای اجرای گردشگری مجازی سودمند توصیف کرد و افزود: گردشگری در حقیقت بازدید و لذت بردن از اماکن و مناطق تاریخی و طبیعی است، هرچند این نیاز، همسنگ نیازهای طبیعی نبوده اما در یک سطح بالاتر در شمار نیازهای لوکس انسانی قرار می گیرد.
زال مشخصه مهم و یکی از عیوب گردشگری مجازی را مرتبط با ذینفعان و سودبران اقتصادی دانست و تصریح کرد: برگزاری تورهای مجازی با معرفی و نمایش اماکن و ابنیه که برخی نیز با سوبسیدهایی به صورت رایگان انجام می گیرند سبب می شود تا بهره برداران شرایط متفاوتی را تجربه کنند؛ به عنوان مثال یک فروشگاه محلی، دیگر فروشی از محل تردد گردشگر نخواهد داشت.
وی آینده نگری در حوزه صنعت گردشگری را پیرامون ۲ مبحث مورد ارزیابی قرار داد و خاطرنشان کرد: نخست موضوع رشد، یعنی افزایش حجم و تعداد منابع درآمدزا و سپس موضوع توسعه، یعنی استفاده بهینه از همان منابع موجود و در اختیار است؛ اکنون فرصت مقتضی برای تفکر و اندیشیدن و تصمیم گیری برای توسعه این صنعت در دوران پساکرونا مهیا شده تا دریابیم که چگونه می توانیم از منابع استفاده بهتری کنیم تا سرعت درآمدزایی و اقتصادی بیشتری در زمینه گردشگری به دست آوریم.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران در پاسخ به این پرسش که آیا دوران کرونا، فرصتی مقتضی برای توسعه زیرساخت ها و حل مشکلات بنیادی گردشگری است تصریح کرد: زیرساخت ها دارای ۲ دسته بندی سخت و نرم هستند که دسته اول با نام زیرساخت های سخت شامل ایجاد راه ها و جاده سازی و احداث اقامتگاه و امکانات ابتدایی مانند سرویس بهداشتی و غیره است که تا حدودی امکان پذیر است.
زال با تاکید بر اینکه اجرای زیرساخت های سخت را وجود گردشگر التزام می بخشد یادآور شد: زمانی که گردشگران به منطقه ای هجوم می برند متولیان مربوط به فکر می افتند که این منطقه به چه امکاناتی نیاز دارد اما اگر مقصدی آزموده شده، موجود باشد که به لحاظ زیرساخت ها مشکل دارد می توان با توجه به مقتضیات بودجه ای وزارت گردشگری برای احداث آن اقدام کرد.
وی با اشاره ای به شرایط بودجه ای و اقتصادی دولت و نیز عدم گردش مالی در شرایط کرونا برای صنعت گردشگری تصریح کرد: به دلایل فوق، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری رغبتی برای اقدام و احداث زیرساخت های سخت ندارد بنابراین اکنون زمان اندیشیدن و تامل بر اموری است که هزینه کمتری داشته و در عین حال کارایی بیشتری داشته باشد چراکه نگاه اقتصادی اصل اول است و حتی اگر شما در شرایط کرونا مجهزترین اقامتگاه را در بهترین نقطه احداث کنید، خواب سرمایه خواهید داشت.
این محقق، پژوهشگر و استاد دانشگاه با اشاره به اینکه نباید واقعیت ها را کتمان کرد، گفت: ما محوطه های تاریخی و طبیعی فراوانی در ایران و مازندران داریم و دولت باید از آنها حمایت کند اما واقعیت این است که آیا حمایت های دولتی امکان پذیر است؛چه اندازه حمایت ها حتی در شرایط قبل از کرونا وجود داشت و حمایت ها در بخش سخت افزاری و یا دانشی و پژوهشی چقدر بود؟
استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشگاه مازندران در پاسخ به پرسشی مبنی بر رویکرد کشورهای صاحب نام گردشگری در شرایط کرونا اظهار کرد: فارغ از اینکه آن ها سابقه طولانی در عرصه گردشگری داشته و رویکرد دولت در آن کشورها متفاوت است اما اگر دقت کنیم همه دنیا در عرصه گردشگری زمین گیر هستند و این آسیب حتی برای کشورهای صاحب نام بیشتر هست؛ در ضربه کرونا ریزش و رکود ۱۰۰ درصد تجربه شده و اگر مثلا ما در شمال ۵ میلیون نفر گردشگر داشتیم این رقم در کشورهایی مثل ایتالیا و فرانسه ۸۰ میلیون نفر بود.
زال با بیان اینکه در شرایط کرونا هیچ راهکاری وجود ندارد که کشورهای صاحب نام گردشگری اجرایی کرده باشند و ایران نتوانسته انجام دهد گفت: بنابراین اولویت و راهکار نخست مهار کروناست و گر نه علاقه به گردشگری و تفریح و بازدید از مناطق و اماکن به قوت خود در نظر مردم باقی است.
وی نگاه منطقی به صنعت گردشگری در دوران کرونا را وابسته به حمایت از ذینفعانی دانست که چرخ های اقتصاد گردشگری را به حرکت درآورده و اکنون در این شرایط نتوانستند فعالیت کنند و ادامه داد: در اینجا نقش دولت موثر است که بتواند با اعطای تسهیلات بلاعوض، باعث سرپا نگه داشتن فعالان و سودبران گردشگری شود تا سفره های شاغلان خالی نمانده و اخراج نشوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران با یادآوری اینکه دولت تنها بر روی کاغذ می تواند نقش خود را ایفا کند اما در مقام عمل با توجه به شرایط اقتصادی و بودجه ای این امر ممکن نیست گفت: سوالات متعددی مطرح می شود که باید متولیان امر پاسخگو باشند، اینکه دینفعان حوزه گردشگری چگونه باید حمایت شوند؛آیا اساسا فعالان گردشگری به لحاظ اداری، هویتی ثبت شده دارند که در صورت بروز چنین مشکلاتی تحت چتر حمایتی دولت قرار گیرند؛ اگر وجود دارد آیا دولت به لحاظ مالی این توان را دارد؟ آیا حمایت ها در هر شکلی قابل اجرا هستند؟
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی گردشگري همه باهم علیه کرونا دانشگاه مازندران شرایط کرونا اجرای گردشگری زیرساخت ها حمایت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۴۱۶۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت
مورد تاسفبار مرد هلندی که بیش از یک سالونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانیترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت بهقدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.
به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ سالهی هلندی سابقهی سلامتی پیچیدهای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلولهای بنیادی انجام داده بود؛ اما بعدها سرطان دیگری بهنام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجهی داروهایی که برای درمان بیماری خود مصرف میکرد بهشدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه بهشمار میرفت.
مرد هلندی در فوریهی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتیبادیهای مونوکلونال و استروئیدها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه داروها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنیبر پاسخ آنتیبادی در بدن او مشاهده نشد.
بیمار برای بیشاز ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندینبار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از داروهایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.
ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشتتجزیهوتحلیلهای بیشتر ۲۷ سواب بینی جمعآوریشده بین فوریهی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهشها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان میدهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.
مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستریشدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلودهشدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحتتاثیر قرار داده بود. بهگفتهی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهشیافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.
بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجهی عود بیماری زمینهای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانیمدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونتهای پایدار پدیدهی شناختهشدهای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان میدهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.
مشکل این است که هرچه ویروس بهمدت طولانیتری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهشهای فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوریهای مطرحشده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونهی جهشیافته به واریانتی نگرانکننده تبدیل نمیشود؛ اما همچنان مهم است که عفونتهای مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بودهاند، بهترین مراقبتهای ممکن را دریافت کنند.
نویسندگان مقاله در بیانیهای میگویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونتهای طولانیمدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایعتر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونتهای طولانیمدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااینحال بهطور کلی عفونتهای طولانیمدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل میدهند.»
مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.