به نقل از «خبرگزاری برنا»

اگر مدام احساس تشنگی دارید این دلایل را بخوانید

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۵۹۳۶۲

نوشیدن آب کافی و فراوان بسیار اهمیت دارد، اما تشنگی مکرر و همیشگی ممکن است علامتی از اشکال در سبک زندگی یا یک مشکل پزشکی باشد.

به گزارش گروه روی خط رسانه‌های برنا، بدن شما زمانی کم آب می‌شود که آب دفع شده از بدن بیشتر از مقدار جذب آن باشد. آب به طور معمول به دلیل تنفس، تعریق، ادرار و مدفوع از دست می‌رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نوشیدن آب کافی و فراوان بسیار اهمیت دارد، اما تشنگی مکرر و همیشگی ممکن است علامتی از اشکال در سبک زندگی یا یک مشکل پزشکی باشد:

رژیم غذایی پرنمک: زمانی که شما نمک بیشتری از رژیم غذایی دریافت می‌کنید، ادرار کمتری دارید و سلول هایتان از آب محروم می‌شوند. سلول‌های محروم از آب پیام‌های شیمیایی را به مغز برای درخواست آب بیشتر ارسال می‌کنند و شما احساس تشنگی مداوم می‌کنید. کاهش مصرف نمک از طریق رژیم غذایی و نوشیدن آب به اندازه کافی می‌تواند این احساس تشنگی را از بین ببرد.

پیاده روی در صبح: راه رفتن بیش از حد و با ریتم تند در هنگام صبح منجر به تعریق بیشتر نسبت به زمان‌های دیگر روز می‌شود. تعریق بیش از حد نیز یعنی از دست دادن بیشتر مایعات بدن. بهتر است زمان‌های دیگری را برای پیاده روی تند در طول روز انتخاب کنید و یا این که مطمئن شوید قبل از ورزش به میزان کافی آب نوشیده اید. میزان کافی آب نسبی است و باید در این مورد به زبان بدن خود گوش دهید.

ابتلا به دیابت: در افراد مبتلا به دیابت نیز افزایش میزان قند خون می‌تواند منجر به افزایش ادرار و در نتیجه کم آبی شود. به همین دلیل است که ادرار مکرر و تشنگی بیش از حد بعلاوه تاری دید از جمله علائم بیماری دیابت هستند. در صورت بروز هر سه علامت باید با پزشک تان حتما مشورت کنید.

خشکی دهان: هنگامی که غدد بزاقی به اندازه کافی بزاق تولید نمی‌کنند، شما ممکن است نیاز به نوشیدن آب بیشتر برای رهایی از خشکی دهان داشته باشید. خشکی دهان می‌تواند عارضه جانبی دارو‌های تجویز شده برای شما و یا دارو‌های بیماری آلرژی و دارو‌های بیماری سرگیجه باشد. همچنین چندین بیماری وجود دارد که می‌تواند علت خشکی دهان باشد بنابراین این مشکل ارزش مشورت با پزشک را دارد.

کم خونی: بدن شما متکی به سلول‌های سالم برای حمل خون به سراسر بدن است. کم خونی خفیف در این میان معمولا با احساس تشنگی بیش از حد همراه می‌شود. در مورد راه‌های تشخیص و درمان کم خونی با پزشک تان مشورت کنید.

دیابت بی مزه: اگرچه دیابت بی مزه با آن دیابتی که ما می‌شناسیم مرتبط نیست، اما دیابت بی مزه نیز برخی از نشانه‌ها و علائم مشابه دیابت از قبیل از دست دادن آب و مشغولیت مثانه را دارد. دیابت بی مزه یک عدم تعادل هورمونی در بدن است که جذب آب را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در این اختلال، از آنجا که شما مقدار زیادی آب از طریق ادرار از دست می‌دهید، بدن شما تلاش می‌کند که مایعات از دست داده را جبران کند. از آن جا که انواع مختلفی دیابت بی مزه وجود دارد و دیابت بی مزه می‌تواند با شرایط دیگری نیز ایجاد شود، پزشک شما انواع آزمون‌ها را برای تعیین این که کدام گزینه درمانی برای شما بهتر است درخواست می‌کند.

مصرف داروها: برخی از دارو‌ها می‌توانند منجر به احساس تشنگی دائمی شوند از جمله دارو‌های آنتی کولینرژیک و دیورتیک‌ها برای درمان فشار خون. در صورت ادامه دار بودن تشنگی ناشی از مصرف این داروها، حتما با پزشک تان برای معرفی درمان‌های جایگزین در تماس باشید.

منبع:ایرنا

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: آب آشامیدنی تشنگی احساس تشنگی دیابت بی مزه احساس تشنگی خشکی دهان نوشیدن آب بیش از حد دارو ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۵۹۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درمان جدید بیماری آلزایمر

آفتاب‌‌نیوز :

نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیون‌ها (TZDs) می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود. آن‌ها مقاومت به انسولین را هدف قرار می‌دهند و هورمون را قادر می‌سازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.

در مطالعه‌ای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرص‌ها را مصرف می‌کردند ۲۲ درصد کمتر بود.

دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.

هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیون‌ها می‌توانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش می‌دهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علائم آلزایمر کمک می‌کند.

این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکایی‌هایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیون‌ها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با دارو‌هایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.

دکتر ژو اظهار کرد: بیماری‌های عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیون‌ها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیون‌ها را با دارونما یا مراقبت‌های استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه می‌کنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کرده‌اند.

تصور می‌شود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.

دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیون‌ها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیون‌ها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.

این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرص‌های پیشگیرانه باز می‌کند، اگرچه همه دارو‌های دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرف‌کننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت می‌کردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.

دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از دارو‌های ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویت‌بندی تیازولیدیندیون‌ها را در نظر بگیرد. مصرف‌کنندگان سولفونیل اوره می‌توانند در مقایسه با مصرف‌کنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیون‌ها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکرد‌های شناختی در این جمعیت مهم‌تر است.

مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیون‌ها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.

آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد می‌تواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.

منبع: خبرگزاری ایسنا