سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر عنوان کرد: «جمعآوری زباله در شهر بوشهر به صورت تقریباً مکانیزه انجام می شود و روزانه به طور میانگین حدود ۱۷۰ الی ۱۸۰ تُن زباله در شهر بوشهر تولید می شود که متاسفانه این رقم بسیار بالایی است. تولید این حجم از زباله در محدوده شهری بوشهر و مناطق نظامی مثل پایگاه هوایی و دریایی و مجتمع های مسکونی آنها است که به وسیله کارگران و ماشین آلات جمع آوری و به سایت دفن زباله منتقل می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
» مسعود غلامزاده فرد در گفتوگو با ایسنا عنوان کرد: «در این سایت که در جاده نیروگاه اتمی قرار دارد، زبالهها به روشی که متاسفانه در حال حاضر روش مرسوم کشور است، دفن می شوند. علاوه بر آن یک کارخانه کمپوست نیز در اختیار شهرداری است که به دلیل ظرفیت پایین و قدیمی بودن آن، غیرقابل استفاده است و رها شده است.» وی با اشاره به نیاز خرید دستگاه بازیافت برای مرکز استان بوشهر گفت: «با هماهنگی های انجام شده با شهردار و پیش بینی ردیف بودجه در سال آینده، قرار بر خرید یک دستگاه ۲۵۰ تنی بازیافت شده است که از طریق آن زبالهها بازیافت خواهند شد. با این روش، زبالههای تر جداسازی شده و روی آن عملیات کود کمپوست انجام می شود و حتی در صورت عدم تولید کمپوست، حجم زباله هایی که دفن می شوند بسیار کاهش خواهد یافت.» سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر افزود: «برآوردهای مالی برای خرید دستگاه بازیافت در حال انجام است و از کارشناسان این حوزه برای ارزیابی و بازدید از سایت پسماند دعوت شده است. با توجه به شرایط کنونی، حداقل مبلغ ۱۰ الی ۱۵ میلیارد تومان برای خرید این دستگاه پیش بینی می شود.» طلای کثیف و خطرناک غلامزادهفرد خاطرنشان کرد: «تفکیک زبالهها در دو حالت تفیک از مبدأ و تفکیک در مقصد انجام میشود. در حال حاضر، تفکیک زبالهها در مقصد و به وسیله نیروی انسانی انجام میشود که روشی بسیار غیربهداشتی است. کارگران با باز کردن کیسههای زباله و تفکیک آن، مراحل پیش از دفن را انجام میدهند. با ایجاد کارخانههای کمپوست و دستگاههای سرندو، روشهای تا حدودی بهداشتیتر در دسترس خواهد بود.» وی ضرورت انجام چرخه بازیافت را یادآور شد و گفت: «زباله در واقع به نام طلای کثیف شناخته میشود و ارزش اقتصادی زیادی دارد و باید به چرخه تولید بازگردد. در برخی از کشورهای حتی زباله را وارد میکنند تا بتوانند از این مواد بازیافتی در چرخه تولید استفاده کنند.» این مسئول عنوان کرد: «تا سال گذشته، این بازیافت در قالب قرارداد با پیمانکار انجام میشد که منجر به درآمدزایی خوبی برای شهرداری و پیمانکار می گردید و متاسفانه امسال برای این موضوع پیمانکاری گرفته نشده و این موضوع مغفول مانده است.» سرپرست سازمان پسماند شهرداری بوشهر معتقد است در آشپزخانه منازل به طور عام، فقط یک سطل زباله وجود دارد که همه زبالهها به آن ریخته میشود و نهایتاً ساعت ۹ شب به درب منزل منتقل میشود. در صورتی که اگر تفکیک از مبدأ انجام شود، پر شدن سطل زباله منزل ۴-۵ روز زمان خواهد برد. پر کردن سطل زباله با کارتن، مقوا، پلاستیک، قوطی و... حجم پسماند را بسیار افزایش میدهد. در صورتی که اگر این تفکیک انجام شود، حجم زبالههای تر بسیار کمتر از میزان فعلی خواهد بود. تفکیک از مبدا، از انجام تا فرجام مسعود غلامزادهفرد بیان کرد: «تفکیک از مبدأ بحثی فرهنگی و آموزشی است و باید به صورت پله پله به خانوادهها آموزش داده شود. آموزشهای مقطعی نتیجه بخش نیست و هر ماه و هر سال میبایست خلاقیت های زیادی در این حوزه صورت بگیرد. امکانات و مشوقها نیز موجب ترغیب بیشتر مردم به این موضوع میشود.» وی با اشاره به سابقه وجود طرح تفکیک از مبدأ در بوشهر گفت: «در سالها پیش، زیرساختهای تفکیک از مبدأ در بوشهر اجرا شد. ۴ غرفه نیمه تعطیل به ۸ غرفه فعال افزایش یافت. با انجام مطالعات علمی، بر اساس جمعیت، نوع مناطق مسکونی، برخورداری و... بلوکبندی مناطق صورت گرفت و بستههای آموزشی نیز تهیه شد. در مرحله بعد ۲۰ نفر از نیروهای جوان و دانشگاهی، به عنوان آموزشیار سازمان پسماند شروع به فعالیت کرده و با مراجعه حضوری و چهره به چهره، به آموزش شهروندان پرداختند.» این مسئول اضافه کرد: «با انجام آموزش حضوری، کارت اشتراک حضوری نیز به شهروندان تحویل داده شد و برنامه جمع آوری در اختیار شهروندان قرار گرفت. در مجتمعهای مسکونی بزرگ نیز ایستگاههای بازیافت شامل چندین مخزن بزرگ برای کارتن، قوطی، پلاستیک، شیشه و PET قرار گرفت. شهروندان نیز میتوانستند با تحویل مواد بازیافتی خود به ماشینهای بازیافت، پلاستیک زباله دریافت کنند و یا با مراجعه به غرفههای بازیافت در سطح شهر، اجناس موجود در غرفه را تهیه کنند.» سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر در خصوص فرجام این طرح تصریح کرد: «یکی از وظایف سازمان پسماند شهرداریها در کشور، توجه به مسئله تفکیک از مبدأ است و در صورت عملیاتی شدن آن، تناژ زباله تولیدی کاهش چشمگیری خواهد یافت. متاسفانه این طرح که زمان زیادی برای عملیاتی کردن آن صرف شده بود، در سه سال اخیر به حال خود رها شد و هم اکنون با دلزدگی شهروندان مواجه هستیم.» غلامزادهفرد اظهار کرد: «همکاری مردم بوشهر با طرح تفکیک از مبدأ بسیار مثبت بود و استقبال از این طرح باعث آن شده بود تا بتوانیم تفکیک از مبدا را وارد مراحل بالاتری کنیم که متاسفانه این موضوع به طور کلی رها شد. اقدامات این حوزه به نحوی بود که حتی میتوانستیم در قرارداد خدمات شهری (جمع آوری زباله) نیز کاهش هزینه چشمگیری را ایجاد کنیم که تغییرات مدیریتی این برنامه را نافرجام گذاشت.» از رهاسازی تا دفن زبالهها وی توضیح داد: «این سازمان سال ۱۳۸۸ تاسیس شد و پیش از آن، جمع آوری زباله بر عهده خدمات شهری شهرداری بود. تا قبل از سال ۱۳۸۸، تمام زبالهها در بیابانهای اطراف شهر رها سازی میشد که با تاسیس این سازمان، در سال ۱۳۹۰ شرکت مشاور سازمان پسماند، دفن به روش سراشیبی را بهترین گزینه موجود در شهر بوشهر تایید کرد.» به گفته سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهردر آن دوره، کلیه زبالههای مربوط به سنوات قبل که حجم بسیار زیادی بود جمع آوری شد و به همین روش دفن گردید تا کل محوطه از زبالههای رها شده پاکسازی شود. از زمان مذکور تا کنون، زبالهها به روش دفن در سراشیبی در این سایت مدیریت میشوند و هیچ روش دیگری نیز برای این مسئله وجود ندارد. زمین، مسئله لاینحل سایت پسماند بوشهر مسعود غلامزادهفرد خاطرنشان کرد: «در دوره استانداری آقایان حسنوند و سالاری تاکید ویژه ای بر جمع شدن این سایت وجود داشت، اما علیرغم حمایت مدیریت ارشد استان از این مسئله، به دلیل نبود زمین مناسب که هیچ گونه مشکل زیست محیطی نداشته باشد، این مسئله انجام نشد.» این مسئول تاکید کرد: «همهی شهرستانهای استان دچار مشکل سایت دفع پسماند هستند. سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر آمادگی کامل دارد تا درصورت جانمایی مکانی که مورد تایید سازمانهای مرتبط باشد، در اسرع وقت نسبت به جمع آوری سایت فعلی نماید.» سرپرست سازمان پسماند شهرداری بوشهر یادآور شد: «با توجه به گسترس محلات تنگک تا نزدیکی سایت پسماند و همچنین وجود تنها نیروگاه هستهای جهان اسلام در محدوده این سایت، از لحاظ سیما و منظر شرایط بدی ایجاد شده است اما هیچ راهی پیش روی ما قرار ندارد. در خصوص پسماند نمیتوان مثل پروژه های عمرانی در روند اجرا توقفی ایجاد کرد و عدم جمع آوری پسماند-حتی برای یک روز-ما را با یک دریای ۱۸۰ تنی زباله مواجه خواهد کرد.» وی بیان کرد: «طرحهایی مثل سایت های مرکزی دفن پسماند در سه نقطه شمال، مرکز و جنوب استان یا انتخاب یک محدوده پیرامون یک روستا برای سایت دفن پسماند بوشهر به دلیل تبعات اجتماعی آن و همچنین مخالفت مردم روستا نیز به سرانجام نرسید. در حال حاضر بهترین فرآیند موجود، بهسازی سایت فعلی و مدیریت اصولی سایت پسماند است. هیچ کشوری در جهان نیست که تولید زباله نداشته باشد و حتی برخی از کشورها زباله را وارد میکنند و با این زباله میتوان اقدامات بسیار زیادی انجام داد.» غلامزادهفرد معتقد است «امروزه دو روش دفن اصولی و همچنین زبالهسوزی، روش های مرسومی در جهان هستند. خوشبختانه با پیشرفت تکنولوژی و ورود دستگاههای جدید به این حوزه، گازهای مضر ناشی از زبالهسوزی نیز به حداقل رسیده است.» این مسئول ساماندهی وضعیت موجود را بهترین راه رفع مشکلات این سایت دانست و گفت: «همانطور که عضو معیوب بدن را قطع نمیکنیم و سعی در درمان آن داریم، سایت پسماند بوشهر را نیز با روشهای اصولی و تخصیص اعتبار، میتوان به محیطی بسیار استاندارد و زیبا تبدیل کرد.» زبالههای عفونی در ایام کرونایی مسعود غلامزادهفرد در خصوص زبالههای عفونی و با بیان اینکه متولی اصلی زبالههای عفونی، همان تولید کننده زباله است، تصریح کرد: «کلیه زبالههای عفونی بوشهر، زبالههای بیمارستانی هستند و این بیمارستانها باید با نصب دستگاههای اتوکلاو و زبالهسوز، نسبت به بیخطرسازی زبالهها اقدام کنند و سپس به شهرداری تحویل دهند. زبالههای بیخطر سازی شده، در واقع به زبالههای عادی تبدیل میشوند. سازمان پسماند هیچ مسئولیتی در قبال زبالههای عفونی ندارد و سازمان محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی و خود بیمارستانها میبایست بر فرآیند بیخطر سازی و ایمنی زبالههای عفونی نظارت کنند.» سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر با تشریح فعالیتهای حوزه متبوعش در این خصوص گفت: «در خارج از سایت دفن زبالههای عادی، سایتی برای دفن زبالههای عفونی ایجاد کردهایم. در این محوطه با ایجاد ترانشههایی در زمین و سپس آهک پاشی آن، زباله ها را دفن و روی زبالهها نیز مجددا آهک پاشی میشود. با این روش، زبالههای بیخطر شده، با ایمنی بیشتر و جدا از سایر زبالهها دفن میگردند و هیچ گونه جانوری نیز نمیتواند به آن نزدیک شود.» حقوق کارگران خط قرمز ما است وی اظهار کرد: «یکی از معضلات شهرداری، قرارداد خدمات شهری است. متاسفانه شرکت فعلی به بسیاری از تعهدات خود نسبت به شهر و همچنین همکاران پاکبان عمل نکرده و مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. این شرکت در حوزه تجهیزات فردی، حقوق و بیمه پاکبانان و همچنین نظافت شهر دچار کاستیهای فراوانی بوده است.» غلامزادهفرد توضیح داد: «شاید بتوان در خصوص نظافت شهر و کمبود امکانات کمی کوتاه آمد اما در شرایط اقتصادی فعلی، پرداخت نکردن بیمه و حقوق کارگر یک ظلم آشکار است. همهی پاکبانان همکاران ما هستند و باید اول حقوق پاکبانان و سپس حقوق پرسنل پرداخت شود. بسیاری از شهرداران از جمله شهردار کنونی نیز همین دیدگاه را دارند و پرداخت حقوق پاکبانان و کارگران فضای سبز، پیش از حقوق پرسنل انجام میشود.» این مسئول با اشاره به اقدام شهرداری در راستای رفع مشکل بیمه پاکبانان افزود: «متاسفانه در ماههای قبل حقوق نیروهای پاکبان تضییع شده و بیمه ماههای مختلفی برای آنها واریز نشده بود. در ماه گذشته، شهرداری رأساً بابت بیمههای پرداخت نشده اقدام کرده و مبلغ سنگینی قریب به ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان به حساب شهرداری واریز شده و با نگاه مثبت مدیران سازمان تامین اجتماعی، مشکل بیمههای واریز نشده حل شد و سوابق بیمهای آنها بازگشت.» عملکرد ضعیف پیمانکار پسماند سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر خاطرنشان کرد: «متاسفانه شرکت پیمانکار پسماند در حوزه مدیریت و اجرا ضعیف عمل کرده و در خصوص تامین لباس کارگران، تجهیزات و دیگر نقایص موجود اخطارها و هشدارهای لازم به آن داده شد و در برخی از موارد رأساً اقدام کردیم و هزینه آن از صورت وضعیت پیمانکار کسر گردید. این اقدامات وظیفه نظارتی سازمان پسماند است و نباید به حال خود رها میشده است.» وی با اشاره به اینکه کمیتهای متشکل از کارشناسان اداره کار و شهرداری تشکیل شده تا مشکلات حقوق کارگران نیز طبق قانون پرداخت شود، اظهار کرد: «در صورتی که حق هرکدام از کارگران پسماند یا فضای سبز کامل پرداخت نشده باشد در این کمیته شناسایی و رفع خواهد شد. شخصاً خود را در برابر ریال به ریال حقوق کارگران مسئول میدانیم. هیچ کس حق ندارد از حق و حقوق کارگرانی که در شرایط بسیار بد آب و هوایی بوشهر که تابستان آن دمای هوا به بالای ۵۰ درجه میرسد و همکاران در خیابان غش میکنند و در زمستانهای سرد و در بارندگیهای شدید مشغول به کار هستند بگذرد و بی توجهی به آنها، جفای علنی است.» مسعود غلامزادهفرد تصریح کرد: «در پرداخت حقوق پاکبانان یک ماه تاخیر وجود دارد اما هم اکنون هر ماه حقوق حقوق خود را دریافت میکنند و آن یک ماه معوق نیز در پایان قرارداد پیمانکار به همراه حقوق ماه آخر و سنوات پرداخت خواهد شد.» وی اظهار کرد: «یکی از دیگر چالشهای شدید و اساسی شهرداری این است که شرکت پیمانکار، از ماههای ابتدایی ادوات درج شده در قرارداد خود را نیاورده است. با توجه به رو به اتمام بودن قرارداد پیمانکار فعلی، یک گروه کارشناسی قوی از بدنه شهرداری، قرارداد مطمئنی را تنظیم کردهاند تا روزنههای فراری که در قرارداد فعلی ایجاد شده بود، بسته شود. امیدواریم با برگزاری مناقصه جدید، قویترین شرکتهای کشور مثل سنوات قبل به بوشهر بازگردند و موجب خدمات رسانی بهتر به شهروندان و آرامش خاطر پاکبانان شویم.» با زبالهگردها برخورد میشود سرپرست مدیریت پسماند شهرداری بوشهر گفت: «متاسفانه پدیده زبالهگردی نیز اخیراً در بوشهر دیده شده است. به دلیل رها شدن بسیاری از مسائل در حوزه پسماند، اخیراً موضوع زبالهگردی نیز در بوشهر در حال زیاد شدن است. طبق قانون مدیریت پسماند، هرگونه زباله متعلق به سازمان پسماند شهرداریها است و هیچ کس حق بهره برداری از آن را ندارد.» این مسئول بیان کرد: «در سنوات گذشته با فعالیت پیمانکاران تفکیک از مبدأ، خدمات شهری و تفکیک در مقصد، از این امر جلوگیری میشد. با توجه به قانون مدیریت پسماند، دادستانی به شهرداری حکم داده تا خودروهایی که به صورت غیرمجاز اقدام به جمعآوری بازیافت میکنند را توقیف کند. متاسفانه اخیراً شاهد افزایش خودروها و موتورسیکلتهای جمعآوری پسماند و همچنین صحنههای دردناک کودکان زبالهگرد هستیم. البته این پدیده نه از شدت فقر اقتصادی، بلکه از درک ارزشمندی مواد بازیافتی از نظر اقتصادی هستیم.» توصیههایی به شهروندان غلامزاده فرد تصریح کرد: «وظیفه ما خدمات رسانی به نحو مطلوب به شهروندان است. به دلیل برخی اهمال کاریها، وظایف ذاتی شهرداری و سازمان های تابعه آن در چندسال اخیر به فراموشی سپرده شده و این کم کاری باعث ایجاد ذهنیت منفی در شهروندان شده است. مردم بوشهر در همهی حوزهها، شهروندانی فهیم و همراه هستند. از مردم نیز خواهشمندم در بحث کاهش تولید زباله و تفکیک از مبدا مثل همیشه با ما همراه باشند.» سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری بوشهر خاطرنشان کرد: «توصیه دیگر به شهروندان، بیرون گذاشتن زباله در زمان مقرر است. در بوشهر نیز مثل سایر نقاط کشور، ساعت جمع آوری زباله ساعت ۹ شب شروع میشود و قراردادن زباله در طول روز، ضمن افزایش حیواناتی مثل سگ و گربه، باعث ایجاد فضا و بویی نامطبوع در پیرامون محل زندکی ما میشود.» لینک کوتاه: asriran.com/003DRk
منبع: عصر ایران
کلیدواژه:
سازمان پسماند شهرداری
زباله های عفونی
جمع آوری زباله
تفکیک از مبدأ
حقوق کارگران
انجام می شود
سایت پسماند
خدمات شهری
دفن زباله
زباله ها
رها شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۶۸۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرنوشت «تلخ» کارخانهای که «موزه» نشد/«ریسباف» فقط «دست به دست» میشود!
خبرآنلاین اصفهان- فاطمه کازرونی: کارخانه تاریخی «ریسباف» حدود ۱۰ سال است که میان نهادهای مختلف دست به دست می شود، هر بار خبر از واگذاری این کارخانه به یک ارگان برای تبدیل شدن به موزه به گوش می رسد و خبر در خبرگزاریها تا سال بعد منجمد می شود؛ با این رویه سالهاست فقط خبر تبدیل این کارخانه را به موزه می شنویم، ساختمان کارخانه هر روز فرسوده تر میشود؛ اطراف آن ساختمانهای تجاری بالا میرود و هر کلنگِ بر زمین، زخمهای بر دل این کارخانه کهنه می شود که همچون خرابه ای اما هنوز پابرجاست.
تاریخ پر فراز و نشیب کارخانه ریسباف
نخستین باری که برای تهیه گزارش درارتباط با کارخانه ریسباف، تا این بنای تاریخی، پیاده راه پیمودم را به خوبی به یاد می آورم؛ ظهر یک روز گرم تابستان بود و من فاصله خانه تا این کارخانه تاریخی را زیرسایه سار درختان چناری که تنه آنها ترمیم شده اما هرگز تبر بر پیکر آنها رد نابودی بر جای نگذاشته بود گام برمی داشتم اما امروز که در «هفته فرهنگی اصفهان» تا کنار این کارخانه از خیابانهای «نصف جهان» گذر میکنم، چشمانم چیزی از «فرهنگ و تاریخ» نمیبیند به جز جای خالی بیش از ۳۰۰ درخت در منطقه یک اصفهان که به عنوان میراث «شیخ بهایی» دیگر اثری از آنها موجود نیست و خستگی تمام ناشدنی که از تن کارخانه تاریخی ریسباف در زیباترین و قدیمی ترین خیابان جهان، شره میکند!
سال ۹۳ بود که طی مراسمی که با دعوت معدودی از خبرنگاران برای بازدید از این کارخانهی در تملک بانک ملی برگزار شد، از «ریسباف» خسته عیادت کردیم و مسئولان از استاندار و شهردار وقت اصفهان تا رئیس و غیره سخنها از پروژه پرافتخار تبدیل این کارخانه به موزه گفتند، ما دیدیم، شنیدیم، نوشتیم و امیدوارانه منتظر ماندیم تا سال ۹۶، یعنی سالی که نام کارخانه ریسباف اصلا از دهن مسئولان در سخنرانی های مختلف نمی افتاد، آن سالها گویی انتظار اصلا سخت نبود و شور ابتدای جوانی رویای موزه دار شدن اصفهان را این همه دور از دسترس نمی پنداشت.
زنجیره ای تمام نشدنی از ادعای دلسوزی برای ریسباف
۱۱ اردیبهشت ماه سال ۹۶ که رسید ابوالفضل قربانی عضو شورای اسلامی شهر اصفهان پس از مدتها بار دیگر سخن از «ریسباف» به زبان آورد و در ارتباط با حوزه تفکیک زمینهای مربوط به پشم ریس، ریسباف و شهرضای جدید به عنوان مرغوبترین زمینهای شهر اصفهان صحبت کرد و تذکر داد که باید مشخص شود این زمینهای در تصدی چگونه و به چه کسانی واگذار شده است.
وی تصریح کرد: ضروری است که مشخص شود که شایعاتی که این روزها در خصوص واگذاری تعدادی از پلاکهای این زمینهای تفکیک شده به برخی از شهرداران مناطق و مسئولان صحت دارد یا خیر.
۲۳ آذرماه همان سال، قدرت الله نوروزی شهردار اصفهان در هفتمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری خواستار واگذاری این کارخانه به شهرداری شد و عنوان کرد: در صورت واگذاری این مکان به شهرداری می توان طرح های خدماتی برای استفاده از فضای موجود در آن را اجرایی کرد.
وی افزود: فضاهایی مانند کارخانه ریسباف اصفهان ظرفیت به کارگیری برای همه اقشار از شهروندان تا دوستداران هنر و میراث فرهنگی را دارد.
خرید کارخانه تاریخی ریسباف اصفهان به قیمت ۲۰۷ میلیارد تومان
نکته جالب اینکه ۲۸ آذرماه همان سال به فاصله یک هفته از صحبتهای شهردار اصفهان، سرپرست شرکت عمران و بهسازی شهری ایران از خریداری کارخانه تاریخی ریسباف اصفهان به قیمت ۲۰۷ میلیارد تومان آن هم به عنوان بنای غیر تاریخی خبر داد!
هوشنگ عشایری در ادعایی عجیب عنوان کرد که ریسباف اصلا کارخانه تاریخی نیست! و تملک این کارخانه قدیمی با موضوع احیای بافت تاریخی متفاوت است و آن را در راستای اجرای یکی دیگر از وظایف شرکت عمران و بهسازی مبنی بر «اصلاح نقاط ناهمگون شهری» و با هدف تغییر جریان مدیریت شهری خریداری کرده اند چرا که ریسباف بنای تاریخی نیست!
ریسباف به جای موزه، کاربری کارخانه نوآوری گرفت!
خرید این کارخانه توسط شرکت عمران و بهسازی شهری ایران نیز پایان این ماجرا نبود و سال ۹۸، اتفاق عجیب دیگری افتاد، کارخانه ای که سالها توسط استانداران مختلف اصفهان کاربریها مختلف برای آن ذکر شده بود، در نهایت به دلیل عدم توافق مناسب با بخش خصوصی و به دلیل واقع شدن در یکی از تجاریترین نقاط اصفهان سالهاست خاک بی تدبیری میخورد به جای کاربری موزه نام کارخانه نوآوری گرفت.
سیدحسن قاضی عسگر سرپرست هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان، بهمن ماه سال ۹۸ این خبر را عنوان کرد و گفت: پس از سالها بحث بر سر احیای کارخانه ریسباف، در نهایت تصمیمات لازم برای احیا این کارخانه به عنوان کارخانه نوآوری اتخاذ شد.
وی ادامه داد: توجه به اینکه «ریسباف» یکی از بقایای باقیمانده از صنعت نساجی اصفهان است تصمیم گرفتیم این کارخانه را به مرکز نوآوری در شهر تبدیل کنیم تا به رشد کارآفرینی و صنایع خلاق کمک شود.
و اما.....
«ریسباف» و زمانی که در تقویم مسئولان جایگاهی ندارد
بازهم عقربه های ساعت از سال ۹۸ چرخیدند و زمانی دراز گذشت، زمانی که انگار در تقویم برخی مسئولان هیچ معنایی ندارد، میراث فرهنگی اصفهان چندین مسئول عوض کرد، استانداران و شهرداران اصفهان تغییر کردند و فرجی حاصل نشد، سال ۱۴۰۰ یک بار دیگر دوستداران اصفهان و دغدغهمندان طی نامهای به وزیر میراث فرهنگی کشور و استاندار اصفهان خواستار حفظ و احیای ساختمان تاریخی ریسباف اصفهان شدند و این سرنوشت عجیب همچنان ادامه داشت!!
گویی قصه ریسباف ادامه داشته و دارد؛ داستان تکراری واگذاری کارخانه از سال ۱۴۰۰ تاکنون نیز تغییر اساسی را تجربه نکرد تا اینکه خردادماه سال ۱۴۰۲ یک تیتر تکراری از نور صالحی رئیس شورای شهر اصفهان، دوباره به یادمان آورد که «کارخانه ریسباف همچنان بلاتکلیف است»!
جالب اینکه با چند روز فاصله از آخرین یادآوری رئیس شورای شهر یعنی ۲۵ خردادماه ۱۴۰۲، رضا مرتضوی استاندار اصفهان باز هم خبر از واگذاری مجدد این کارخانه به وزارت میرث فرهنگی برای احداث موزه ملی اصفهان داد و گفت: موضوع تبدیل کارخانه ریسباف به موزه اصفهان در کمیسیون حقوقی و قضائی هیئت دولت مطرح و مورد پیگیری قرار گرفت و طبق این مصوبه حق بهرهبرداری زمین کارخانه، از وزارت اقتصاد به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جهت احداث موزه بزرگ اصفهان واگذار شد.
انتظار به سر رسید؛ کارخانه دوباره به دست شهرداری رسید!
بدین ترتیب کارخانه آذرماه همان سال به میرث فرهنگی واگذار شد اما اکنون و پس از گذشت حدود یک سال از وعده استاندار اصفهان برای گشوده شدن درب این کارخانه به روی مردم و پس از تنها ۵ ماه از تحویل کارخانه به میراث فرهنگی بار دیگر خبر رسیده که مالکیت ریسباف به شهرداری اصفهان رسیده است، خبری که استاندار اصفهان در نخستین نشست خبری سال جدید با خبرنگاران مطرح کرد.
قرار است با توجه به توافق بعملآمده میان معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری، شهرداری اصفهان و اداره کل میراث فرهنگی، از فروردین امسال، این مجموعه تاریخی و صنعتی بزرگ اصفهان پس از برآوردهای اولیه و تهیه شرح خدمات، برای انجام عملیات نجات بخشی و ایجاد نمایشگاه فرهنگی و گردشگری در آن در اختیار شهرداری قرار گیرد تا به موزه تبدیل شود!
شاید طبیعی است کارخانه ریسباف اصفهان در یکی از گران ترین مناطق اصفهان قرار دارد، چنین سرنوشت عجیبی داشته باشد، فراموش نمی کنیم که حتی در برهه هایی از زمان بخش هایی از این کارخانه به عمد تخریب می شد، فرقی نمی کند کارخانه باشد، بنای تاریخی و قدیمی یا سینما، دراین دنیای پربلای پرمنفعت سودجویی برخی آدمها تمامی ندارد.
همان طور که سالیان پیش یکی از اعضای شورای شهر اصفهان بیان کرد که در راه مدرنیته شهری باید بلندنظر بوده و از «عالی قاپو» و «چهلستون» نیز بگذریم، مدرنیته ای ظاهری که در حقیقت منفعت طلبی برخی افرادی است که سالها شاهد تلاش آنها برای ورود به نهادهای شهری به نفع خود و تغییر قوانین، مانند بلندمرتبه سازی های غیرقانونی در اصفهان بودیم؛ درست همانند بلایی که بر سر «سینما ایران» نیز آمد و به جرم قرار داشتن در بهترین منطقه اصفهان یعنی چهارباغ عباسی و باتوجه به وسعت بنا قبل از تعیین تکلیف به شکل شبانه تخریب شد!
روزشمار تاریخی، بار دیگر از سال ۱۴۰۳
حالا این ماییم و بار دیگر شهادت روزگار و این قلم که خواهد نوشت آیا شهرداری و علی قاسم زاده شهردار اصفهان می تواند سرنوشت این کارخانه را تغییر دهد؟! «ریسبافی» که تنها کارخانه باقیمانده از مجموع ۹ کارخانه تاریخی پارچهبافی در اصفهان است و در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۰۱۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، از امروز بار دیگر در انتظار وعده های تکراری مسئولان عمر می گذارند.
و این «نصف جهانی» است که پس از گذشت ۱۰ سال از سال ۹۳ و با وجود این همه آثار تاریخی و عتیقه که برخی در انبارهای موزهداران و یا در زیر باران و آفتاب از میان می رود، هنوز که هنوز است «موزه ملی» ندارد! شاید این بار با پیگیری استاندار اصفهان درسال ۱۴۰۳ و قول جدی وی به مردم، گره از سرنوشت یکی از کهن ترین پروژههای برزمین مانده اصفهان باز شود و ریسباف اصفهان نیز بتواند هوای بهاری این روزهای نصف جهان را بدون دغدغه نفس بکشد.
توضیح: عکسهای درون گزارش مربوط به وضعیت کارخانه در سال های مختلف است.
46
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903136