به نقل از «پارسینه»

رایج‌ترین اختلالات رفتاری در کودکان

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۰۴۲۱۱

نیازی به داشتن دانش زیاد در زمینه روانشناسی نیست که بدانیم چه بزرگ کردن کودکان در شرایط سخت و چه بزرگ کردن کودکانی دارای شرایط سخت، زندگیتان را دشوار خواهد کرد. اما مسئله‌ای که نیاز به تجربه و تخصص دارد تشخیص این نکته است که آیا کودک شما تنها درحال گذراندن یک فاز و مرحله است یا اینکه با مسئله‌ای پیچیده‌تر و جدی‌تر روبرو هستید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
رایج‌ترین اختلالات رفتاری در کودکان

نکته‌ای که بنابر ادعای متخصصین بعنوان پدر و مادر باید همواره در ذهن داشته باشید این است که تا جای ممکن از تشخیص خودسر و چسباندن برچسب‌های خودساخته به کودکتان بر حذر باشید. به خاطر داشته باشید اوقات تلخی و کج‌خلقی کودک ۲ ساله شما لزوما به معنی مشکل او در پذیرفتن نظم و سلطه نیست. همانطور که اگر کودکی در مقطع مهدکودک دوست نداشت بدون حرکت روی صندلی بنشیند نباید نتیجه گرفت که او اختلال توجه دارد.   تعریف اختلال
متخصصین روانشناسی کودک از دانشگاه‌های آکسفورد و پیتسبورگ بر این باورند که استفاده از واژه "اختلال" برای کودکان زیر ۵ سال باید در نهایتِ احتیاط صورت پذیرد. پروفسور فرانسیس گاردنر عقیده دارد مدارک معتبری که مشکلات رفتاری کودک در دوران قبل از مدرسه را به مشکلات بزرگسالی مرتبط سازد بسیار محدود است. او ادامه می‌دهد: به همین صورت از نظر ما وجود مشکلات رفتاری در کودک به هیچ عنوان بِدین معنی نیست که آن کودک در آینده به اختلالات رفتاری دچار خواهد شد. "
جالب است بدانید متخصصین روانشناسی کودک بیش از نگرانی از نادیده گرفتنِ نشانه‌های اختلال رفتاری در کودکان، نگران پیش‌داوری و قضاوت‌های اشتباه و درنتیجه آزار کودکانی هستند که تنها در حال کودکی کردنند.  
اختلالات رفتاری و احساسی در خردسالی
توجه داشته باشید که گرچه تشخیص یک اختلال رفتاری جدی در کودک زیر ۵ سال به شدت نادر است؛ اما کودکان تا پیش از ۵ سال می‌توانند علائمی مبنی بر بروز این اختلالات در سنین بالاتر را بروز دهند.  
این اختلالات رفتاری و احساسی می‌تواند شامل:

اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه (ADHD)
اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه (ODD)
اختلال طیف اوتیسم (َASD)
اختلال اضطراب
افسردگی
اختلال دوقطبی
اختلال یادگیری
اختلال سلوک (Conduct Disorders)
احتمالا نام تعدادی از این اختلالات را شنیده‌اید. تعدادی دیگر نیز به‌قدری نادر هستند که نامشان عمدتا در انجمن‌های روانشناسی کودکان به گوش می‌رسد.

ذکر این نکته ضروری به نظر می‌رسد که یک فرد غیرمتخصص با مطالعه چند مقاله در اینترنت توانایی تشخیص این اختلال‌های رفتاری را ندارد. برای مثال به اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه یا ODD توجه کنید. این اختلال شامل طغیان‌های عصبی کودک به سمت افرادِ دارای قدرت و سلطه می‌باشد. اما تشخیص این اختلال علاوه بر رفتار کودک به تداوم زمانی این رفتار‌ها (برای درنظر گرفتن بعنوان اختلال، این رفتار‌ها باید دست‌کم ۶ ماه به طول بیانجامد) و داشتن تاثیر منفی روی عملکرد طبیعی کودک نیاز است.   رایج‌ترین اختلالات رفتاری در کودکان
Conduct Disorder یا اختلال سلوکی، اختلالی به مراتب جدی‌تر است. این اختلال رفتار‌هایی ظالمانه و خشن با انسان‌های دیگر و حیوانات را به دنبال دارد و می‌تواند منجر به خشونت فیزیکی و یا اَعمال مجرمانه شود. متخصصین بروز این اختلال، در کودکان زیر سن مدرسه را به شدت نادر توصیف می‌کنند.

در سمت مقابل، اما اوتیسم طیف گسترده‌تری دارد که توانایی ایجاد مشکل در زمینه‌های رفتاری، اجتماعی و شناختی را برای کودک بهمراه دارد. اوتیسم را اختلالی نورولوژیکال یا عصبی طبقه‌بندی می‌کنند که برخلاف اختلال‌های رفتاری دیگر ممکن است نشانه‌های آن از سنین بسیار کم و حتی نوزادی آشکار شود. بر اساس تحقیقات انجمن روانشناسی آمریکا، از هر ۶۸ کودک یکی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم یا ASD است.

رایج‌ترین اختلالات رفتاری در کودکان
فراموش نکنید که داشتن مشکلات رفتاری و احساسی بسیار محتمل‌تر است از ابتلای کودک به یکی از اختلالات بالا. بسیاری از این مشکلات تنها با گذر زمان رفع می‌شوند و تنها و تنها نیاز به صبر و درک پدر و مادر دارند.

در بسیاری از پرونده‌های کودکانِ دارای مشکلات رفتاری و احساسی، گرفتن مشاوره از فردی حرفه‌ای و بیرون از خانواده موثر بوده است. یک متخصص می‌تواند به کودک شما آموزش دهد چگونه عصبانیتش را کنترل کند، احساستش را بشناسد و نیازهایش را بهتر به گوش والدین برساند. در نظر داشته باشید که دارودرمانی درمورد کودکان هنوز محل بحث بسیار است و بسیاری از روانشناسانِ کودک فایده‌ی دارودرمانی در کودکان را (جز در مواردی نادر و بسیار جدی) کمتر از زیان‌هایش تخمین می‌زنند.  
رابطه رفتار والدین و اختلالات رفتاری

هرچند که تکنیک‌های تربیتی والدین، به ندرت دلیل اختلالات رفتاری کودکان شناخته می‌شود، اما طرز برخورد آن‌ها نقشی حیاتی در بهبود اختلالات و مشکلات رفتاری کودکان ایفا می‌کند.

از نظر پژوهشگران، تکنیک‌های تربیتی والدین را می‌توان به طور کلی به ۴ دسته تقسیم کرد:

۱. فرزندپروری پادگانی: تکنیکی شامل قوانین قاطع و بدون سازش. در این تکنیک کودک هیچ نقشی در تغییر قوانین بازی نمی‌کند.

۲. فرزندپروری مقتدرانه: در این روشِ تربیتی هم قوانینی قاطع وجود دارد، اما والدین مایلند نظر کودک را در مورد هر قانون بدانند. اگر روش اول را به دیکتاتوری تشبیه کنیم این روش بیشتر به دموکراسی شبیه است.  
۳. فرزندپروری آسان‌گیرانه: نسبت به دو روش قبلی تعداد قانون‌ها و درخواست‌ها از کودک بسیار کمتر است. در این روش تقریبا نظم و انظباطی در خانه وجود ندارد و پدر و مادر بیشتر نقش دوست را برای فرزندشان بازی می‌کنند.

۴. فرزندپروری بی‌توجهانه: هیچ قانونی وجود ندارد و برخورد بین فرزند و والدین بسیار کم است. در این روش وابستگی بین کودک و پدر و مادر در کمترین حد ممکن است و معمولا کودک از طرف والدین نادیده گرفته و یا طرد می‌شود.

درحالیکه روش دوم بیشترین شانس را برای تحویل فرزندانی شاد، با تربیت درست دارد؛ روش چهارم احتمالا به داشتن کودکانی بدون اعتماد به نفس، ناتوان در کنترل خود و فاقد صلاحیت منجر خواهد شد.

این ۴ روش تربیتی به ما می‌آموزد همانگونه که کودک به قوانین روشن و عواقبی حتمی درصورت شکستن آن قوانین نیاز دارد؛ به همان میزان نیز پدر و مادری مهربان می‌خواهد که حرف‌هایش را بشنوند و همیشه آماده حمایت و راهنمایی کردنش باشند.   رفتار والدین در قبال کودکی دارای اختلال

در کنار اهمیت خصوصیاتی، چون درک شرایط، همیاری اعضای خانواده، خلق و خوی آرام و صبر و شکیبایی زیاد درمقابل سختی‌هایی که کودکتان ایجاد می‌کند؛ تشخیص زمان کمک خواستن از فردی دانا یا مراجعه به روانشناس عنصری حیاتی است.
اگر رفتار کودک روند معمول زندگیتان را مختل کرده یا درحال آسیب زدن به تحصیلاتش است یا اینکه رفتارش به سمت خشونت می‌رود، زمان مراجعه به متخصص فرا رسیده است.

به دلیل اهمیت زیاد این موضوع، در انتهای مقاله یک بار دیگر یادآوری می‌کنم پیش‌داوری و قضاوت خودسرانه تاثیراتی بعضا بی‌بازگشت بر شخصیت کودک شما تحمیل خواهد کرد و هیچ فرد غیرمتخصصی با مطالعه چند مقاله صلاحیت و توانایی تشخیص یک اختلال رفتاری از عادات گذرا و بی‌خطر یک کودک را ندارد.       منبع:زندگی آنلاین

منبع: پارسینه

کلیدواژه: کودکان پارسی خبر مشکلات رفتاری اختلال رفتار داشته باشید پدر و مادر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۰۴۲۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟

کودکان فرانسوی به خوش رفتار بودن مشهورند. آن ها به ندرت کج خلقی و جیغ و داد می کنند، بد غذا نیستند و به همسایه ها مؤدبانه سلام می کنند.

اما آن راز سرّی چیست که والدین فرانسوی با آن چنین فرزندانی تربیت می کنند؟

نخستین سال زندگی کودک

به گزارش روزیاتو، در فرانسه تازه مادرها بعد از ۱۰ هفته مرخصی زایمان به سر کار بازمی گردند. اگر مدت بیشتری در خانه بمانند، ممکن است هزینه ی بیشتری متحمل شوند. بر اساس قوانین فرانسه، مادران می توانند بیشتر از ۱۰ هفته مرخصی زایمان داشته باشند و کماکان شغل خود را هم داشته باشند.

با این حال، دراینصورت مرخصی بعد از ۱۰ هفته بدون حقوق خواهد بود. بعد از دوران مرخصی زایمان، کودک به یک مهدکودک سپرده می شود. کودکان فرانسوی از سن کم با افراد جدید آشنا می شوند، امری که به آن ها کمک می کند بعدها در زندگی سریع تر سازگار شوند و استقلال بیشتری داشته باشند.

کودکان فرانسوی در تخت خود می خوابند

والدین فرانسوی به کودک خود یاد می دهند که در تخت خودش و حتی در اتاق خوابی جداگانه بخوابد. اگر کودک در نیمه های شب از خواب بیدار شود و شروع به گریه کردن کند، پدر و مادر معمولاً چند لحظه ای صبر می کنند تا مطمئن شوند که واقعاً نیازی به حضور آن ها در کنار کودک شان هست یا نه. با این شیوه، کودک رفته رفته به تنها خوابیدن عادت می کند.

آزادی عمل جایگاه مهمی دارد

والدین فرانسوی تا جایی که کودک توان مدیریت امور خود را داشته باشد به او آزادی عمل می دهند. در فرانسه به ندرت می توانید پدر و مادری را در زمین بازی مشغول بازی کردن با کودک خود ببینید. والدین در دعواهای میان کودکان مداخله نمی کنند و اجازه می دهند که آن ها خودشان این موقعیت را رفع و رجوع کنند.

پدر و مادرهای فرانسوی میان شیطنت های معصومانه و بدرفتاری واقعی تمایز قائل می شوند. تنها بدرفتاری است که با تنبیه مواجه می شود تا کودک بتواند فرق این دو را متوجه شود.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نوه داری نمی کنند

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در تربیت نوه ها نقش حمایتی دارند. دورهمی های خانوادگی معمولاً در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات مناسبتی برگزار می شود. پدربزرگ ها و مادربزرگ های فرانسوی را بیشتر مشغول نوشیدن قهوه در کافه می توان دید تا درگیر مراقبت مداوم از نوه های خود.

چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد

غذا یکی از بخش های اساسی زندگی فرانسوی ها است و وقت ناهار در این کشور می تواند ۲ ساعت به طول انجامد. فرانسوی ها قویاً معتقدند که اعضای خانواده باید دست کم یک وعده در روز را در کنار هم بخورند.

والدین و کودکان از یک غذای یکسان می خورند چون در فرانسه چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد. پدر و مادرها کودک خود را مجبور به خوردن چیزی که دوست ندارد نمی کنند، اما به آن ها اصرار می کنند که غذا را دست کم بچشند و امتحان کنند.

خوش رفتاری اهمیت زیادی دارد

خوش رفتار بودن از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان فرانسوی این را خوب می دانند. آن ها به مهمان ها و همسایه سلام می کنند، در صف بی قراری نمی کنند و در اتوبوس صندلی خود را به سالمندان می دهند. آن ها از سن کم این ۴ جمله ی مؤدبانه را یاد می گیرند: ممنونم، روز بخیر، خواهش می کنم و خداحافظ.

تکنیک آموزش در خانه

والدین فرانسوی معتقدند که کودکی دوران فوق العاده ای است که کودک در آن یاد می گیرد که خیالبافی کند، دنیا را کشف کند و مؤدب و مسئولیت پذیر باشد. به همین دلیل پدر و مادرهای فرانسوی عجله ای برای آموزش خواندن و شمارش به کودک خود ندارند.

تعطیلات آخر هفته روز خانواده است

به عقیده ی فرانسوی ها تعطیلات آخر هفته بهترین زمان برای رفتن به پیک نیک در پارک، درست کردن کباب یا دوچرخه سواری به همراه خانواده است. آن ها اهمیت زیادی برای فعالیت های خانوادگی تعطیلات آخر هفته قائل هستند و از قبل برای آن برنامه ریزی می کنند.

کودکان فرانسوی پول توجیبی می گیرند

کودکان فرانسوی معمولاً هنگام رفتن به فروشگاه به همراه والدین خود بی قراری نمی کنند و وقتی پدر و مادر با درخواست آن ها برا خرید چیزی مخالفت می کنند، جیغ و داد به راه نمی اندازند. آن ها از ۷ سالگی پول توجیبی می گیرند و اجازه دارند که آن را هر طور که مایل اند خرج کنند. مبلغ این پول توجیبی ماهانه معمولاً بر اساس سن کودک تعیین می شود.

کانال عصر ایران در تلگرام