به نقل از «ایسنا»

درهای موزه هنرهای معاصر به روی مردم باز می شود

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۰۹۳۲۴

موزه هنرهای معاصر تهران بعد از حدود دو سال تعطیلی، روز پنجشنبه (۹ بهمن ماه) با نمایش تعدای از آثار مجموعه منیژه میرعمادی بازگشایی محدود می شود و از ۱۴ بهمن ماه هم این مکان هنری بازگشایی عمومی خواهد شد.

به گزارش ایسنا، نشست خبری بازگشایی موزه هنرهای معاصر تهران روز سه‌شنبه (۷ بهمن ماه) با حضور سیدمجتبی حسینی (معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، هادی مظفری (مدیرکل هنرهای تجسمی)، احسان آقایی (مدیر موزه) و جمشید ناصری، همسر منیژه میرعمادی که ۷۰۵ اثر از مجموعه این هنرمند به موزه اهدا شده است، برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدا سیدمجتبی حسینی، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانی اظهار کرد: در ابتدای مسئولیتم، یکی از دغدغه‌های جدی ام پرداختن به ابنیه‌ای بود که دچار نقصان شده بودند، اما کثرت فعالیت‌ها اجازه پرداختن به وضعیت عمرانی آنها را به تعویق انداخته بود که از جمله مهمترین آنها موزه هنرهای معاصر، تالار وحدت و سالن اصلی تئاتر شهر بود.

او ادامه داد: در جریان مرمت بنای موزه هنرهای معاصر تهران می‌خواستیم هم به امنیت آثار توجه شود و هم سرعت استهلاک کاهش یابد؛ اما در موزه هنرهای معاصر تهران عمر کوتاه مدیریت و از سوی دیگر میزان استقبال مخاطبان باعث شد که به روز شدن موزه کمتر مورد توجه قرار بگیرد.

حسینی یادآور شد: برای مرمت موزه دو راه پیش رو داشتیم؛ اول اینکه به گونه ای پیش می‌رفتیم که تغییرات حداقلی باشد تا به برگزاری برنامه‌های روتین بسنده کنیم و راه دوم این بود که ریسک تعطیلی موقت را بپذیریم. در مجموع مصلحت بلندمدت را در دل دادن به تعمیرات اساسی‌تر پذیرفتیم. در این راستا، گرچه برنامه‌ریزی جدی صورت گرفته بود، اما زمان بازسازی به طول انجامید. موزه هنرهای معاصر تهران سعی کرد فعالیت موزه‌ای خودش را در جریان مرمت و فاز عملیاتی کار، حفظ کند و بانک اطلاعاتی بر اساس مبنای مطالعاتی آثار شکل گرفت تا پشتوانه‌ای برای گشایش داشته باشد.

او اظهار کرد: نبود یک گالری بزرگ ملی کار را به سمتی پیش برد که نمایشگاه‌های موضوعی سهم بیشتری از برنامه‌های موزه را داشته باشند. در صورتی که بخش موزه‌ای موزه هنرهای معاصر تهران باید بتواند از فرصت‌های جدید و نمایشگاه‌های مهمان نیز بهره بگیرد که البته در این بخش کارها خوب پیش رفت.

معاون هنری وزیر ارشاد همچنین با اشاره به برنامه‌ریزی سالانه موزه برای برگزاری رویدادهای گوناگون، گفت: موزه هنرهای معاصر تهران می‌تواند برای جامعه فرهنگی نظمی داشته باشد و هر سال نمایشگاه‌های سال بعدش را اعلام کند؛ چون سال‌های متمادی در موزه‌ها فعالیت کردم با وسواس بیشتری این موضوع را پیگیری کردیم که برنامه‌ها سالانه اعلام شوند.

در ادامه هادی مظفری، مدیرکل هنرهای تجسمی با انتقاد از حواشی مطرح شده به دنبال تغییر هویت بصری موزه هنرهای معاصر، بیان کرد: در نشست خبری قبلی عنوان شد که لوگوی موزه هنرهای معاصر تهران تغییر نکرده و تنها هویت بصری آن تغییرات داشته است؛ این در حالی است که اهالی رسانه در آن جلسه اطلاعات را درست منعکس کردند، اما برخی حاشیه‌سازی و عنوان کردند که لوگوی موزه تغییر کرده است. بنابراین از مخاطبان و علاقمندان به هنر تقاضا می‌کنم اخبار درست و دقیق را از رسانه‌های معتبر و شناسنامه‌دار پیگیری کنند.

او با اشاره به شناسنامه‌دار شدن آثار موزه و در دسترس قرار گرفتن آنها، توضیح داد: در جلسه قبلی همچنین قول دادیم بانک اطلاعاتی آثار موزه در دسترس عموم قرار می‌گیرد که این مهم تحقق یافته و ۲۴ ساعت قبل از بازگشایی موزه قابل دسترس است. بر این اساس ۳۲۸۲ اثر در این سامانه با مشخصات بارگذاری شده است.

مظفری افزود: همزمان با بازگشایی موزه، ۷۰۵ اثر ارزشمند از هنر معاصر ایران به گنجینه افزوده می‌شود که این تعداد آثار از مجموعه ارزشمند معتبر منیژه میرعمادی است. جمشید ناصری همسر زنده‌یاد منیژه میرعمادی که یکی از معتبرترین کلکسیونرهای معتبر هستند، این ۷۰۵ اثر را به موزه اهدا کردند. در چند ماه گذشته فرآیند قانونی این اهدا که درخواست همسر فقید ایشان بود، به سرانجام رسید. با توافقی که صورت گرفته تعدادی از این آثار در موزه‌های دارای اعتبار ایران به نام میرعمادی به نمایش درخواهند آمد. این آثار از هنرمندان معتبری چون حسین زنده‌رودی، ژازه تباتبایی، قاسم حاجی‌زاده، علی اکبر صادقی، محمد احصایی، رضا مافی، فریده لاشایی، عباس کیارستمی و … است.

او بیان کرد: قدمی که دکتر ناصری در این مسیر برداشتند راهی تازه برای این بود که به آثار هنری به عنوان ارزش فکر کنیم و برای ماندگاری آنها کاری انجام دهیم. در این راستا کتاب‌هایی مربوط به گنجینه آثار چاپ شده که دو عنوان از آنها تا پایان سال رونمایی و ظرف چهار ماه آینده، چهار عنوان دیگر نیز رونمایی می‌شوند.

گندزدایی و رسوب‌زدایی مجسمه‌های موزه که در فضا و محوطه بیرونی قرار دارند نیز از دیگر موضوعاتی بود که مدیرکل اداره هنرهای تجسمی به آن اشاره کرد.

مظفری در پاسخ به پرسشی درباره سیستم اطفای حریق موزه و به ویژه گنجینه آثار نیز توضیح داد: بحث اطفا حریق نکته‌ای حائز اهمیت بود و جلسات متعددی با کارشناسان آتش‌نشانی داشتیم که البته با اختلاف نظرهایی نیز در مورد روش اطفای حریق با توجه به ساختمان و آثار مواجه شدیم. اما تمامی مطالعات صورت گرفت تا کم‌خطاترین روش مشخص شود و طبق قولی که دفتر طرح‌های عمرانی به ما دادند، بهترین روش اجرایی خواهد شد اما در حال حاضر موزه با همان روش‌های گذشته کار اطفای حریق را انجام می‌دهد.

همچنین جمشید ناصری، همسر زنده‌یاد منیژه میرعمادی در سخنانی یادآور شد: بازگشایی موزه هنرهای معاصر تهران و همزمانی اهدای گنجینه من و منیژه میرعمادی اتفاق مبارکی است؛ چراکه این اتفاق با اهداف منیژه مطابقت دارد و خوشحالم که این کار را به نام او انجام می‌دهم. منیژه تصدیق فوق لیسانسش را از دانشگاه اورگان آمریکا گرفت و من هم در آمریکا مشغول تحصیل و کار پزشکی بودم و قبل از انقلاب هر دو به ایران بازگشتیم و سال ۶۲ با هم ازدواج کردیم.

او ادامه داد: منیژه آخرین نمایشگاهش را چند سال بعد از ازدواج مان در گالری سیحون برگزار کرد اما این را در هنر کافی نمی‌دانست و قصد کرد زندگی با هنر را جا بیندازد و نتیجه این تفکر، سال‌ها کار پژوهشی، چاپ کتاب و جمع‌آوری این آثار ارزشمند شد. سال‌ها در ارتباط با این آثار زندگی جالبی داشتیم و او همیشه از این آثار نگهداری می‌کرد.

احسان آقایی، رئیس موزه هنرهای معاصر تهران نیز از برپایی نمایشگاهی دائمی از گنجینه موزه خبر و توضیح داد: همزمان با بازگشایی موزه، شاهد برپایی دو نمایشگاه خواهیم بود؛ نمایشگاهی با عنوان «ارمغان» که شامل ۱۳۵ اثر از گنجینه اهدایی جمشید ناصری و منیژه میرعمادی است که ۲۶ اثر از آثار موزه نیز برای تکمیل روایت نمایشگاه به آن اضافه شده است. عنوان نمایشگاه نیز به دلیل این انتخاب شد که ارمغانی از یک عمر زیست هنرمندانه و جمع‌آوری آثار هنری را نوید می‌دهد. این نمایشگاه روایتی از تاریخ هنر با نگاهی نقادانه و پژوهشگرانه خواهد بود.

او بیان کرد: نمایشگاه دوم نیز نمایشگاه عکاسی مفهومی متعلق به دهه ۶۰ میلادی است که هنرمندان معترض برای تفاوت در بیان خودشان، مدیوم عکس را برای کار خود انتخاب کردند. در این آثار مفهوم اهمیت بیشتری از مدیوم در هنر پیدا کرده و هنرمندان به بیان مفهوم با استفاده از ابزار عکاسی پرداختند.

آقایی گفت: مراسم بازگشایی موزه پنجشنبه ۹ بهمن ماه با حضور حداقلی مهمانان برگزار می‌شود و بازگشایی عمومی روز ۱۴ بهمن ماه خواهد بود که باز هم محدودیت در ورود به موزه خواهیم داشت؛ علاقه مندان برای بازدید از موزه باید از قبل بلیت رزرو کنند و ما با توجه به پروتکل‌های بهداشتی، تعداد افراد مشخصی را به موزه راه می‌دهیم.

او همچنین درباره نمایش آثاری که ممکن است با ارزش‌های فرهنگی مغایرت داشته باشد، گفت: مجموعه‌های گسترده‌ای در اختیار اکثر موزه‌های دنیا است که البته امکان نمایش همه آنها دست نمی‌دهند گاهی برخی از آنها پژوهش محورند و برخی آثار ممکن است در برنامه نمایش نباشند و این در دنیا هم رواج دارد. نکته مهم اهمیت آثار هنری در ارزشمند کردن موزه‌هاست. ما جلوتر از قوانین موجود در کشور نیستیم و اگر به ما اجازه ندهد نمی‌توانیم آن را انجام دهیم؛ بنابراین مجموعه آثاری که امکان نمایش ندارند، تنها چهار اثر مهم و بقیه پرینت هستند که مهمترین آنها کار رنوآر است و ما با کار گرافیکی که کردیم اطلاعتش را روی سایت قرار دادیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: موزه هنرهای معاصر تهران بازگشایی موزه هنرهای معاصر تهران موزه هنرهای معاصر تهران بازگشایی موزه بهمن ماه موزه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۰۹۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویری از اجساد سالم؛ راز مومیایی خود به خود مردگان در یک منطقه چیست؟ (۱۶+)

در شهر سن برناردو پدیده‌ای موجب شگفتی کارشناسان و مردم آن منطقه شده‌است؛ اجسادی که فرایند تجزیه آن‌ها مختل شده‌است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در تصویری که در ادامه آمده‌ است، کلووینسریس بجارانو را می‌بینید، زنی که مقابل یک جعبه شیشه‌ای زانو زده‌ است تا جسد سنگ‌شده مادرش که ۳۰ سال پیش مرده است را ببیند.

زنی که ساتورنینا تورس د بجارانو نام داشته است، با همان لباس طرح رز و پیراهن پشمی سبزی که در آن دفن شده بود و یک گل میخک قرمز مصنوعی در دستانش در زمان خشک شده‌ است.

بجارانو ۶۳ ساله در آخرین محل استراحت مادرش در موزه‌ای که جسد او و ۱۳ تن دیگر از شهر سن برناردو را به نمایش گذاشته بود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «او هنوز صورت کوچک قهوه‌ای گرد و موهایش را دارد و به طور مرموزی پس از مرگ مومیایی شده است.»

این تنها مورد نبود؛ ده‌ها جسد مومیایی شده از سال ۱۹۶۳ تا به امروز، به این شکل یافت شده‌اند. روسیو ورگارا، راهنمای موزه، می‌گوید:« وقتی این اتفاقات رخ داد، برای مردم کمی غیرقابل باور به نظر می‌رسید؛ آنها فکر می‌کردند که اینها رویدادهایی ماوراء‌الطبیعه هستند.»

او به خبرگزاری فرانسه گفت: «با گذشت زمان، یافتن اجساد در این وضعیت بیشتر و بیشتر شد. حتی برخی از آنها هنوز چشمان خود را داشتند، عضوی که معمولاً سریع تجزیه می‌شود.»

در اواخر دهه ۱۹۸۰، هر سال حدود ۵۰ مومیایی در مقبره پیدا می‌شد، اما این میزان به تعداد انگشت شماری در سال کاهش یافته است.

پاداش پس از مرگ؟

به گفته ورگارا، با وجود تلاش‌های متعدد کارشناسان برای توضیح این پدیده، که در کشورهایی مانند مکزیک و ایتالیا نیز مشاهده شده است، دلیل مومیایی‌سازی خود به خود در سن برناردو هرگز مشخص نشده است.

ورگارا گفت:« برخی از مردم محلی «بر این باورند که این فرآیند (مومیایی کردن) به این دلیل است که فرد خیلی خوب بوده است و این یک پاداش پس از مرگ است. دیگرانی هستند که این را یک مجازات می‌دانند.»

تعدادی از مردم نیز بر این باورند که این اتفاق به دلیل رژیم غذایی سالم ساکنان سان برناردو و شیوه زندگی فعال و کشاورزی آن‌ها است. اما این گفته در خصوص تمام اجساد صدق نمی‌کند؛ یکی از مومیایی‌ها متعلق به خورخه آرماندو کروز است که بیشتر عمر خود را در شهر بزرگ بوگوتا گذراند و برای مرگ به زادگاهش بازگشت.

هیچ الگوی مشخصی برای مومیایی‌سازی‌ها وجود ندارد؛ کسانی که درگیر این فرایند هستند، در سنین مختلف بوده‌اند و هیچ جنسیت یا نوع بدن خاصی غالب نیست. ورگارا گفت هیچ بخش خاصی از این گورستان وجود ندارد که مومیایی‌های بیشتری نسبت به بقیه داشته باشد. بسیاری معتقدند که پاسخ باید در خزانه‌های دفن باشد.

اولین مومیایی‌ها در سن برناردو تنها پس از افتتاح این گورستان که هیچ گور زیرزمینی ندارد، پیدا شد. ورگارا گفت، قبل از دهه ۱۹۶۰، این شهر دارای دو محل دفن بود که حتی یک مورد مومیایی شناخته شده نداشت. او افزود که آب و هوای این منطقه مرطوب است که معمولاً به تجزیه کمک می‌کند نه اینکه مانع آن شود.

دانیلا بتانکور، انسان شناس از دانشگاه ملی کلمبیا، گفت که این پدیده می‌تواند به دلیل قرار گرفتن این گورستان در یک شیب تند کوه باشد.

بتانکور به خبرگزاری فرانسه گفت که این فرضیه هنوز نیاز به آزمایش دارد. مطالعه‌ای درباره آنچه اتفاق می‌افتد و شرایط خاصی که باعث می‌شود مردم مومیایی شوند، وجود ندارد. بستگان اجساد مومیایی شده باید اجازه نمایش آنها را در موزه بدهند.»