Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ورزش 3»
2024-05-07@08:20:18 GMT

میناوند موفق در آخرین ماموریت

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۳۵۹۴۶

میناوند موفق در آخرین ماموریت

کرونا دست بردار نیست،بسان قصابی قرون وسطایی ،بی رحم در ابتدای کشتارگاهی سرد و بی و روح ایستاده و خرد و کلان را می زند.سر و دست نه. فقط سر و گردن. همچون قصه برگ و پائیز.

به گزارش ورزش سه ، یک هفته تمام؛ از چهارشنبه اول بهمن که مهرداد میناوند با نفسی بریده و توانی تاخت شده پا به بیمارستان لاله گذاشت تا شامگاه چهارشنبه هشتم بهمن، عوض هفت روز، گویی هفتاد سال برای دوستان و خانواده اش گذشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کاش ویروس منحوس عوض امروز 20 سال قبل به سراغ پسر شوخ و طناز، سی متری جی تهران می آمد. آن روزها که بدنش آماده هر جنگی بود. بدون حتی چند درصد چربی اضافه. قامتی کشیده، صورتی استخوانی و سر و گردنی ستبر.


آن روز که صد حریف را در زمین و بیرون آن می طلبید خبری از کرونا و سایر ویروس های منحوس نبود. او دو دهه قابل شش هایی داشت به اندازه یک وال بزرگ دریایی.مگر خستگی می شناخت؟ مگر به این سادگی ها تسلیم می شد؟ نگاه به کری خوانی های چند سال اخیرش نکنید؛ او از آنانی نبود که از بیرون فرمان لنگش کن را بدهد.او روزگاری خودش از سلاطین لنگ کردن بود.اما خب این بازی روزگار است. گرد پیری رگباری به روی سر و صورت مان می نشیبند و آرام آرام بی آنکه بفهمیم، از درون پیرمان می کند.

 


اما برای پسرعجول فوتبال ایران این گرد، گویی دوپینگ کرده بود. تنها 45 سال سن داشت.از عجله گفتیم ؛ درست و حسابی به 20نرسیده بود که جایگاه ثابتی در ترکیب اصلی تیم ملی دست و پا کرده بود. آن هم در چه دوره ای؟ زمانی که رضا شاهرودی برای خودش حکومتی در جبهه چپ پرسپولیس و تیم ملی داشت. اصلا چه کسی را یارای رقابت با مالدینی مدل ایران بود؟ بی آنکه قصد بی احترامی به دیگران را داشته باشیم باید بگوییم روش مهرداد با سایر رقبای هم پستی (در آن دوران) متفاوت بود. مخفیانه سراغ خبرنگاران نیامد که با دادن اخبار رختکن، آنها در ازایش از بهتر بودنش از شاهرودی بنویسند.هرگز بد قلقی های همپستی پیشکسوت را به حساب دشمنی واقعی نگذاشت و برخلاف قصه دو هم پستی دیگر آن زمان پرسپولیس و تیم ملی ( لازم به گفتن نام شان نیست) کوچکتر برای زدن بزرگتر شروع به زیر آبی رفتن نکرد.


نان دلش را خورد و بی آنکه شاهرودی را از مسیرهای فرعی غیر اخلاقی به در کند به راحتی فیکس تیم ملی شد. کمی بعدتر بی آنکه کسی مزاحم دیگری شود جا برای جفت شان در ترکیب پرسپولیس باز شد. اما پسرک عجول که زود لباس ملی و پرسپولیس را از آن خود کرده بود لژیونر شد تا دوره درخشانی را در اروپا سپری کند. بعد از چندین سال دوران موفقیت آمیز به ایران بازگشت اما در دوره بازگشت دیگر شباهتی به بازیکن سابق نداشت. ناباورانه در 30 سالگی کفش هایش را آویخت. چرایش بماند برای بعدها. چپ پای خوش تکنیک بعد از وداع با چمن سبز، گویا با زندگی سفید هم به گونه ای قهر کرد. رفت و درغبارها گم شد.  صورت پف کرده، موی ریخته، چربی های اضافه. نه این هیچ شباهتی به آن میناوند ترکه ای خودمان ندارد.

 


اگرچه بعدتر ها دوستان نزدیکش به رسم دوستی، دستش را گرفتند اما گویی دل مهرداد از چیزهای دیگری پر بود و معلوم بود در پس همه آن کری خوانی ها برای رقیب، یک بغض فرو نخورده آزارش می دهد. خیلی از ما یک پنجره پنهان آن پشت ها داریم که هر از چند گاهی از آن به بیرون می خزیم. با این وجود دوستان نزدیکش می گویند که بعد از تجدید فراش، با خودش عهد کرد مسیر دیگری را پیش بگیرد. نشان به آن نشان که در آخرین باری که در قاب تلویزیون اینترنتی ظاهر شد، دیگر کری نخواند و فحوای حرفش یک چیز بود در این مایه ها؛ وضعیت مردم  خوب نیست و شاید هر جمله ای که در قالب کری بیان شود همانند تیری است که بر قلب این و آن می نشیند. از این رو ناباورانه هیچ پاسخی به حرف های امیرحسین صادقی نداد و اینگونه زیبا، بازی  کری خوانی را تمام کرد.


مهرداد فرصت داشت زودتر خودش را به بیمارستان برساند. به تصور اینکه مانند خیلی های دیگر با چند روز استراحت خوب می شود، خانه ماند . آنقدر دیر به بیمارستان رسید که پزشکان در همان روز نخست بستری شدنش از مردم طلب دعا کردند. بله او بسیار دیر به بیمارستان آمد و اولین اشتباهش در مورد این ویروس عجیب ،ناشناخته وغیر قابل پیشبینی مبدل به آخرین اشتباهش شد. هفت روز جانانه مقاومت کرد و دست آخر به گفته تیم پزشکی،به علت آمبولی ریه، بازی را واگذار کرد. یک لخته خون در سرخ رگ پسر همیشه سرخپوش کار را تمام کرد.


تازه عروسی که ماه عسلش را 7 روز پشت در  ICU”" بیمارستان لاله سپری کرده بود،بدترین خبر جهان را از پزشکان شنید. ساعت 22 چهارشنبه هشتم بهمن ماه 1399، درست کمتر از 2 ماه مانده به پایان قرن چهاردهم، کار آقای شماره 25 با دنیای فانی تمام شد.

 

 

خداحافظ آقای میناوند.تشکر بابت همه آن لحظات شیرینی که برای این مردم رقم زدی. مرسی بابت خوشحال کردن مردمی که در دهه هفتاد خورشیدی با نسل طلایی، عاشقانه فوتبال را در آغوش کشیدند. هر یک از ستاره های آن تیم طلایی، بخشی از تاریخ جدا نشدنی فوتبال ما هستند.از احمدرضای بزرگ درون دروازه تا کریم و خداداد و منصوریان و دایی.

 

حتی علی اکبر استاد اسدی هم حالا جایگاه خاص خودش را در حافظه تاریخی ما دارد. شما مردم را شاد کردید و تاریخ تا ابد به یاد خواهد آورد که چگونه بچه های متولد دهه هفتاد و هشتاد عاشق فوتبال شدند.سرنوشت همه ما در جهان فانی و خاکی محتوم به فوت است و خوشا به حال آنان که بعد از رفتن جسم شان، نام شان را در حافظه ما خالکوبی می کنند.  

 

 

راستی یک تبریک هم بابت ماموریتی که قولش را داده بودی؛عمرت قد نداد اما ما با چشمان مان دیدیم که سرانجام دو علی متضاد فوتبال مان بالای جسم بی جانت با یکدیگر آشتی کردند.رفاقت را در حق هر دوی شان تمام کردی. حالا دایی و کریمی دیگر قهر و سرسنگین نیستند.


مهدی طاهرخانی:

مهرداد میناوند

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: مهرداد میناوند تیم ملی بی آنکه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۳۵۹۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) چین برای اولین بار کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی


آژانس فضایی چین کاوشگری را با هدف جمع آوری نمونه‌هایی از بخش «تاریک ماه» به فضا پرتاب کرد. اقدامی که برای اولین بار در جهان صورت می‌گیرد.

به گزارش فرارو، یک موشک بدون سرنشین حامل کاوشگر «چانگ ای-۶» در حدود ساعت ۱۷.۲۷ دقیقه روز شنبه به وقت محلی از مرکز فضایی ون چانگ به فضا پرتاب شد.

قرار است این کاوشگر در ماموریت ۵۳ روزه خود حدود ۲ کیلوگرم از خاک بخش «تاریک ماه» را برای تجزیه و تحلیل نمونه‌برداری کند.

منظور از بخش «تاریک ماه»، آن بخشی است که از زمین قابل مشاهده نیست، اما این به معنای آن نیست که این بخش پرتو‌های خورشید را دریافت نمی‌کند.

این بخش از ماه دارای پوسته ضخیم‌ترو قدیمی‌تری است که گودال‌های بیشتری دارد و به نسبت سمت دیگر ماه کمتر با گدازه‌ها پوشیده شده است.

دانشمندان امیدوارند که از طریق این پروژه بتوانند نمونه‌هایی را جمع‌آوری کنند که به روشن شدن چگونگی شکل‌گیری ماه کمک کند.

این کاوشگر به نام الهه ماه و یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های اساطیری چینی نامگذاری شده است.

انتظار می‌رود که این کاوشگر در حوضه قطب جنوب - آیتکن که نام یک دهانه بر روی سطح ماه است فرود بیاید که حدود ۲۵۰۰ کیلومتر عرض و تا ۸ کیلومتر هم عمق دارد. سپس ماموریتش که جمع آوری خاک و سنگ از سطح ماه و انجام آزمایش بر روی آن‌ها است را آغاز خواهد کرد.

پرتاب این کاوشگر، اولین ماموریت از سه ماموریت بدون سرنشین به ماه است که چین برای این دهه برنامه‌ریزی کرده است.

دیگر خبرها

  • ناسا با دوربین ۳۶ پیکسلی به اکتشاف فضا می‌رود
  • سردار رادان: دشمن به دنبال کارزارهای خیابانی است
  • تلاش سیا برای سرقت زیردریایی هسته‌ای!
  • ثبت ۱۵ هزار و ۹۴۹ ماموریت اورژانسی در هفته گذشته
  • اختلال در عملیات دریای سرخ اتحادیه اروپا
  • ببینید | تمجید ویژه عنایتی از خودش در کنفرانس خبری!
  • (ویدئو) چین برای اولین بار کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد
  • ماموریت بیمار با بالگرد هوایی اورژانس از داران به اصفهان
  • نخستین فضاپیمای سرنشین‌دار بوئینگ به مدار می‌رود
  • ناو سپاه از مدار صفر درجه گذشت