آفتی که احمدی‌نژاد را هم گرفتار کرد
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۴۴۷۸۳
خرداد: کشور نیازمند تجدید ساختار و تغییری جدی به ویژه در حوزه دولت است. اگر روحانی این کار را بتواند در مدت زمان باقی مانده انجام دهد، می‌تواند از چراغ سبز دیپلماتیک که در عرصه دنیا شکل گرفته است، استفاده لازم را ببرد و اگر نتواند این کار را انجام دهد، باید منتظر اقدام دولت جدید بمانیم.
کشور ما نیازمند یک حکمرانی خوب (good govermance) است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در چنین موقعیتی، دو مشکل پیش می‌آید. یکی رانت در حوزه مدیریتی و دوم، پوپولیسم در حوزه رابطه دولت با مردم.
رانت در جایی شکل می‌گیرد که دولت به جای رفع مشکلات مردم، سامان‌هایی قانونی و مقرراتی را شکل می‌دهد که عملا گروه های قدرت به ویژه گروه‌های مفسد اقتصادی و فاسدان یقه سفید (افرادی که پایگاه خودشان را در جامعه دارند و هیچکس نیز کاری به کارشان ندارد و بگیر و ببندهای مربوط به مفاسد اقتصادی به‌گونه‌ای است که آسیبی به منافع رانت‌خواران بزرگ نمی‌زند)؛ در جامعه فرصت رشد پیدا می‌کنند.
آفت دوم در حوزه رابطه با مردم؛ پوپولیسم است، یعنی جایی که دولت‌ها، سیاست‌های توسعه‌ای را تحت‌الشعاع پوپولیسم و شعارهای عام‌گرایانه قرار می‌دهند. در شرایطی مانند رای‌آوری و حمایت‌های عمومی از آن‌ها، این روش پاسخ می‌دهد اما آفتی برای توسعه کشور است.
بنابراین، بهتر است در حوزه‌های مختلف سیاست، اقتصاد و ...، دولت حداقل باشد اما به دلیل این که این گونه نیست، باید برای آن، نسخه‌ای پیچید و نسخه‌ای که در این شرایط شکل می‌گیرد، حکمرانی خوب است. باید دولت در جایی دخالت کند که نتیجه بهینه داشته باشد. یعنی در راستای منافع ملت که در قوانین برنامه توسعه، در احکام، ارقام و پیش‌بینی‌های قوانین برنامه‌های توسعه و فراتر از آن چشم‌انداز، در ارقام بودجه‌ای، نقش دولت، نقشی بهینه باشد. پس حکمرانی خوبی که نیاز جامعه ما است، حضور بهینه دولت را در توسعه به ارمغان می‌آورد.
اکنون هم در ماه‌های باقی عمر دولت کنونی و هم در دولت آینده، برای حکمرانی خوب چه کارهایی باید انجام داد؟
نخستین اقدام این است که دولت باید از اختیارات قانونی خودش دفاع کند. متاسفانه ما در ایران با پدیده‌ای به نام دولت سست مواجه هستیم. دولت سست، دولتی آن چنان ضعیف است که حتی از اختیارات خودش نیز نمی‌تواند استفاده کند و این ناشی از ضعف اراده سیاستمداران دولت ما از رئیس‌جمهوری تا سیاستمداران در حوزه‌های مختلف است. به عبارت دیگر، سیاستمداران کوچک، با کوچک کردن و بی‌اراده کردن خود، به جای دفاع از اختیارات خود و قدم در راه توسعه گذاشتن، تنها بر کرسی و منسب خود چسبیده‌اند.
بنابراین، سیاستمداران و دولتمردانی که خود را ضعیف تعریف کرده و نان ضعف و کُرنِش خود را می‌خورند، نمی‌توانند کشور را نجات دهند. متاسفانه افرادی که امروز از آن‌ها به عنوان کاندیدا برای انتخابات ریاست جمهوری آینده یاد می‌شود، تقریبا افرادی هستند که دولت‌شان، دولتی سست خواهد شد. زیرا خودشان سیاستمداران سستی هستند. به عبارتی، آن‌ها افرادی هستند که در مقابل گرفته شدن اختیارات قانونی دولت ها و قلمروهای مدیریتی خود در گذشته، به نهادهای خاصی اختیارهای قانونی خود را واگذار کرده‌اند و به دلیل امتیاز خوبی که دادند که در عرصه سیاست باقی مانده‌اند.
بنابراین، باید سیاستمداری مقتدر در عرصه سیاست حضور پیدا کرده و دولت مقتدری که از ابتدا اختیارات قانونی خودش را احیا کند که نوعی اراده سیاسی در دولتش شکل بگیرد.
دومین بحث در حکمرانی خوب، این است که هدف اصلی، توسعه باشد. مشکل کشور ما توسعه است. در واقع، در این موقعیت، شایسته‌سالاری نیز به این گونه حاکم می‌شود که افرادی که کارنامه و برنامه‌های توسعه‌ای داشته باشند، تبدیل به مدیران دولت با اختیاراتی می‌شوند. نه آن‌هایی که خوب سخنرانی کرده، امتیازات سیاسی خوب داده یا نوچه‌هاهای سیاسی در جناح‌های سیاسی هستند. چه بسیار فرصت‌های کشور که به پای شعارهای سیاسی خارجی و داخلی فدا شده است.
اصل سوم این است که برنامه و پنلی برای دولت شکل بگیرد که توسعه‌محور باشد تا در قالب آن نیز، تنها رفع مشکلات اقتصادی مردم و استفاده از فرصت‌های توسعه کشور در دستور کار قرار بگیرد. حتی در حوزه سیاست خارجی نیز اگر رفتار ضدتوسعه‌ای وجود دارد، باید از بین برود. این کار، شبیه کاری است که چین انجام داد که از ۱۹۶۰ و ۱۹۵۰، بنیان توسعه‌ای را گذاشت و همه چیز را در قالب آن شکل داد و توجیه کرد.
اصل چهارم، وجود شفافیت است. چه دولت در شرایط کنونی و چه دولت آینده، نیازمند شفافیت است. دولتی که برنامه ها، دخل و خرج‌هایش مشخص باشد. زیرا مردم حق دارند که بدانند این پول‌ها کجا هزینه می‌شود؛ برخی افراد، قدرت‌شان ناشی از توان و ظرفیت‌شان ناشی از پنهان کاری است. افرادی که تخلفات دیگران را پنهان می‌کنند، افرادی هستند که مناسب سیاسی خود را حفظ می‌کنند.
دولت خوب، یک حکمرانی سالم دارد. متاسفانه بسیاری از ویژگی‌هایی که برشمرده شد، در زمان مرحوم هاشمی رفسنجانی وجود داشت اما گروه‌های مالی اقتصادی از گروه های خانوادگی، تا گروه های جناحی و رانت‌های اقتصادی، اراده شکل گرفته برای حکمرانی خوب را از بین برده و کشور را دچار آفت فساد کرد که تاکنون نیز سیاست‌های مقابله با فساد جواب نداده‌اند. لذا چه دولت کنونی و چه دولت آینده، باید صراحتا افرادی را که کوچکترین شائبه فساد در آن‌ها وجود دارد را به کار نگرفته و اگر فردی در یک رفتار شفاف، کوچکترین فسادی رخ داد، بلافاصله دولت پیش از اقدام قضایی، اقدام مدیریتی کند.
موضوع بعد، پرهیز از پوپولیسم است. آفتی که دولت احمدی‌نژاد را گرفتار کرد و بسیاری از سیاست‌های توسعه ای کشور فدای پوپولیسم شد. به عنوان مثال، قانون یارانه و بیش از ۷۰۰میلیارد دلار پول نفت که می‌توانست در راه توسعه مصرف شود، گرفتار پوپولیسم شده و صرف تورم و نقدینگی شد. دولت آینده باید شاخص‌های توسعه را پیش برده و تنها به دنبال رای جمع کردن نباشد.
شاخص دیگری که در بحث حکمرانی خوب باید بر آن تاکید کرد، شاخص جوان‌سازی دولت است. متاسفانه ما با حلقه ویران‌کننده نخبگان بی‌سواد و دارای کارنامه‌های ضعیف در حوزه‌های مدیریتی مواجه هستیم. حال مردم از اسامی‌ای که برای انتخابات ریاست جمهوری مطرح می‌شود، به هم می‌خورد. تاریخ ایران مملو از اشتباهات مدیریتی آن‌ها است که هیچ کدام‌شان نیز تاوان این اشتباهات را نداده و ملت به جای آن‌ها این تاوان را داده‌اند.
هر چند قوا باید در شرایط باقی مانده با یکدیگر همکاری کنند اما از حداقل فرصت‌ها باید برای چینش یک برنامه توسعه‌ای مقتدر استفاده کرد که بعید است عمر دولت به این موضوع قد بدهد، به ویژه این که دولت روحانی، دولتی سست است و توان این کار را ندارد اما نیازمند چنین شرایطی برای آینده هستیم. پوپولیسم می تواند آفت سیاست دولت آینده است.
دنیا به برجام و دیپلماسی روی خوش نشان داده است. در چنین شرایطی، نباید منافع ملت، قربانی شعارهای تند سیاسی شود. از هر فرصتی برای تحریم‌زدایی کشور باید جلوگیری شود. در حالی که کشورهای عربستان و رژیم صهیونیستی در پی این هستند که حداقل شباهت‌هایی را بین دولت بایدن و سیاستمداران خودشان پیدا کرده و آن را بنیان رفتاری تازه و توجیه مناسبات منفی گذشته با ترامپ قرار دهند، در ایران، عده‌ای با ذره‌بین در پی پیدا کردن خطوط گسل و اختلاف با دولت بایدن هستند که تا این خطوط اختلاف را فربه و شکاف‌ها را جدی‌تر و خطرناک‌ترکرده تا فرصت‌های دیپلماسی را از بین ببرند.
ما باید بپذیریم که تمام کشورهایی دنیا که از الگوی حکمرانی خوب نتیجه گرفته‌اند، یک اصلی را در چشم‌اندازهای توسعه‌شان به نام رابطه مسالمت‌آمیز یا تعامل سازنده با دنیا شکل داده‌اند. اصلی که در چشم انداز ۲۰ ساله ایران هم تاکید شده است که با تعامل سازنده قدرت اول منظقه در بین ۲۶ کشور خواهد بود.
در کشور ما، آن چیز که لازمه حکمرانی خوب بود، هیچ وقت اجرا نشد و در واقع به عاملی برای سخنرانی‌های تند و افراطی سیاستمداران مختلف شد. برچسب ها: احمدی نژاد ، حشمت الله فلاحت پیشه
منبع: خرداد
کلیدواژه: احمدی نژاد حشمت الله فلاحت پیشه حکمرانی خوب دولت آینده توسعه ای چه دولت فرصت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۴۴۷۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمود احمدی نژاد و مادر هوگو چاوز سوژه شدند
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بخشی از گزارش امروز روزنامه شرق ضمن اشاره به حواشی رخ داده برای کاپیتان و دروازه بان استقلال و محرومیت بخاطر جیمی جامپ زن، نوشته است؛
مبحث اصلی که یکی، دو روز گذشته مورد توجه قرار گرفته، چه در فضای مجازی و چه در میان هواداران استقلال، داستان دلداری‌دادن محمود احمدی‌نژاد به مادر چاوز، رئیس‌جمهور فقید ونزوئلاست. در ۴۸ ساعت اخیر، مادر چاوز دوباره مورد توجه ایرانی‌ها قرار گرفته و بسیاری با اشاره به آن دلداری خاص، از این گفته‌اند که چطور در آن زمان کسی محمود احمدی‌نژاد را جریمه نکرد؟
درست است که این روزها بحث اصلی حول محور کاپیتان استقلال است، ولی این اتفاق دوباره باعث مرورشدن تصاویری شده که محمود احمدی‌نژاد در مجلس ترحیم هوگو چاوز رقم زده است. او که به عنوان رئیس دولت ایران به ونزوئلا سفر کرده بود، برای دلداری‌دادن به مادر داغدیده چاوز، او را به آغوش گرفت. انتشار تصاویر آن دلداری با جنجالی خبری در ایران همراه شد، ولی رسانه‌های نزدیک به دولت سریعا با فتوشاپ‌خواندن آن تصاویر، ماجرا را از اساس کذب توصیف کردند. بعدها، ولی کاخ ریاست‌جمهوری ونزوئلا با انتشار تصاویر مجلس ترحیم چاوز و گنجاندن عکس جنجالی احمدی‌نژاد در بین تصاویر منتخب، شایعات را به واقعیت تبدیل کرد.
خبرگزاری رویترز هم همان زمان با انتشار ملاقات محمود احمدی‌نژاد و النا فریاس، توضیح مختصری ذیل عکس نوشت: «محمود احمدی‌نژاد (سمت راست) مراتب تسلیت خود را به النا فریاس مادر هوگو چاوز، رئیس‌جمهور ونزوئلا، در جریان مراسم ترحیم در آکادمی نظامی کاراکاس ابراز می‌کند. ».
در یکی، دو روز گذشته که دوباره آن تصویر قدیمی وایرال شده، مخالفان اقدام سیدحسین حسینی، کاپیتان استقلال، چنین مقایسه‌ای را کاملا بی‌اساس توصیف کرده و با یادآوری سن‌وسال مادر چاوز، خواستار عدم مقایسه این دو اتفاق شده‌اند. از سوی دیگر، هواداران استقلال هم با توجه به اهمیت پست‌ها و جایگاه حقوقی افراد، اقدام احمدی‌نژاد را به مراتب خبرسازتر از کاپیتان استقلال دانسته و از جریمه سنگینی که متوجه کاپیتان تیمشان شده حسابی شکایت دارند. هرچه که هست، ولی با توجه به اتفاقات رخ‌داده، موردی که فعلا قطعی است این است که سیدحسین بازی با تراکتور را که قرار است ۱۲ اردیبهشت برگزار شود، از دست داده و از طرف دیگر باید ۳۰۰ میلیون تومان هم جریمه بپردازد.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898914
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد