برگزاری نکوداشت رجب سپهری/«از هوش می‌روم» با صدای «علیرضا قربانی» منتشر شد
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۶۶۳۹۷
به گزارش خبرگزاری فارس، حماسه حق‌پرست رییس انجمن موسیقی بوشهر از برگزاری نکوداشت نوازنده برجسته ی نی جفتی بوشهر، زنده یاد استاد «رجب سپهری» روز دهم بهمن ماه خبر داد.
او با اشاره به برگزاری این آیین به‌منظور ارج نهادن به مقام هنری و جایگاه موسیقایی این استاد گرانقدر به‌عنوان یکی از راویان و انتقال دهنده گان سینه به سینه ی مجموعه ی موسیقی‌سازی بوشهر، افزود: انجمن موسیقی استان بوشهر به حتما و قطعا به خود می بالد که نیکان و بزرگانی این چنین جاری و جاودان در خاطره ی زمان و حافظه شنیداری مردمان را قدر می‌داند و ارج می‌نهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رییس انجمن موسیقی استان بوشهر گفت: استاد سپهری در نقل سینه به سینه رپرتوار موسیقی بومی و مقامی بوشهر نقش شایان ذکر و تاثیرگذاری داشته و دارد.
وی افزود: انگشت‌گذاری‌های به‌خصوص و سبک منحصر به فرد استاد رجب سپهری در نوازندگی ساز نی جفتی و ادای جملات و پرداخت و اجرای استادانه ضربی‌های موسیقی بوشهر با حفظ اصالت انگاره‌های غیرضربی و گوشه‌های آوازی این مجموعه موسیقایی، از مشخصه‌ها و مولفه‌های اصلی و آشکار هنر نی جفتی نوازی آن استاد برجسته است که شاگردانش نیز سعی بر انتقال آموزه های موسیقایی با حفظ اصالت ها و هویت فرهنگی و موسیقایی بوشهر دارند.
حق پرست ابراز امیدواری کرد: با تداوم این گونه برنامه ها و بزرگداشت و گرامیداشت هنرمندان عرصه ی موسیقی ، مشتاقان و علاقه مندان و هنرجویان جوان شناخت و آگاهی بیشتری نسبت به داشته ها و گنجینه ی موسیقی و میراث هنری پیشینیان خود، پیدا کنند تا با درک و دریافت موسیقی بزرگان بتوانند نسبت به هنر زمانه ی خود نیز گام های دیگری را برداشته و برگی دیگر را به کتاب هنر موسیقی بوشهر بیافزایند.
او در پایان هم اشاره کرد : بوشهر همچنین میزبان سومین فستیوال ملی موسیقی کلاسیک ایرانی در اسفند ماه جاری خواهد بود.
**************************************
با شعری از «رضا براهنی» و در تجربه‌ای جدید
«از هوش می‌روم» با صدای «علیرضا قربانی» و موسیقی «آرش گوران» منتشر شد
آهنگ «از هوش می‌روم» با صدای «علیرضا قربانی» و موسیقی «آرش گوران» و شعری از «رضا براهنی» منتشر شد. این اثر در تمامی پلتفرم‌های معتبر موسیقی دنیا منتشر شده است و مخاطبانی که دسترسی به این پلتفرم‌ها ندارند، می‌توانند نسخه قانونی آن را از طریق وبسایت شخصی علیرضا قربانی و سایت «بیپ تونز» اقدام نمایند. این اثر دومین همکاری آرش گوران و علیرضا قربانی پس از تیتراژ فیلم‌سینمایی «سرکوب» است که در سال 98 منتشر شده بود. این اثر از سوی موسسه فرهنگی هنری «آهنگ اشتیاق» منتشر شده است و در تولید آن جمعی از نوازندگان مطرح موسیقی ایران همکاری کرده‌اند. مازیار ظهیرالدینی، پدرام فریوسفی، پانیذ فریوسفی، میثم مروستی، نگار نوراد، هادی اسماعیلی، رضا فرهادی، سامان صمیمی، میلاد محمدی، هومن نامداری، سایوری شفیعی، آرش رضوی و شمیم مینو نوازندگان حاضر در این پروژه بوده‌اند. آهنگ جدید علیرضا قربانی و آرش گوران توسط رضا فرهادی و در استودیو کرگدن ضبط و میکس و مستر شده است. محمد صفرپور (مدیر پروژه) و علی رضوی (مشاور پروژه) سایر اعضای تیم تولید این اثر هستند.
آهنگ از هوش می‌روم فرم و استایل جدیدی برای آواز و ارکستر دارد و موسیقى، جریان متلاطم شعر را در خود نمود می‌دهد و با آن یکى می‌شود.
تجربه گذشته علیرضا قربانی و آرش گوران هم از لحاظ موسیقی و کلام فضای متفاوتی داشت. آن اثر هم براساس شعر معروف استاد «هوشنگ ابتهاج» با مطلع شنیده شده «در این سرای بی کسی کسی به در نمی‌زند» تولید شده بود که در تیتراژ فیلم‌سینمایی «سرکوب» به گوش مخاطبان رسید.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: بوشهر موسیقی سپهری حماسه علیرضا قربانی آهنگ علیرضا قربانی آرش گوران ی موسیقی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۶۶۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظر علیرضا طلیسچی درباره حضورش در شب‌های زودیاک و آهنگ پرطرفدارش «پاقدم»
همشهری آنلاین:تولید و پخش رئالیتی‌شوها از مافیا گرفته تا پدرخوانده و... در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب های مافیا»، بازی جذابی را برای طرفدارانش پخش می‌کند، در این برنامه یک قاتل سریالی به نام «زودیاک»، شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.سریال شب های مافیا؛ زودیاک به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو سریال فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مومن، مهدی مهدی پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند. علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته شده و پرطرفدار پاپ است. خواننده‌ای که توانسته جایش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند؛ تثبیت کند. خواننده پاپ متولد ۶۴ که از میانه دهه ۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد؛ تک آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه شب‌های مافیا می گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود؛ چطور شد که در برنامه شب‌های مافیا؛ زودیاک شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو، بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم اما به نظرم زودیاک شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش، بازی را برای بیننده، جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند، برد و باخت برای شما چطور بود؟
حضورم و شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه، برای لحظاتی حال خوب ایجاد می‌کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و ... تولید شده است. از نظر شما تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل صداتو، چه تاثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه، به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند اما اینکه این برنامه‌ها بتواند آرتیست بسازد، مبحث دیگری است. چون یک خواننده هر چقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و استیج را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی، کاملا نیازمند تجربه واقعیت این قضیه است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده، یکی دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم، کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها مجدد هم تولید بشود، به و فهم و درک بیشتر مردم از به فضای موسیقی، کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام اما علاقه، نه. چون به نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به صورت علمی و پایه، آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است، درست است که موسیقی در کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند؛ با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات، مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد، موسیقی در حال نجات پیدا کردن از آن حالت قبلی و ترمیم خودش است.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌ها موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار، انقد دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق، مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش مارکت. ولی در نهایت یک کار را مردم، بولد می‌کنند. یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. پاقدم، یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران، کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیر بهادر دهقان، شعر و ترانه کار و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروف‌تان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخ‌مان رجوع کنید می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد، بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همینطور است. وقتی یک پدر یک بودجه مشخصی را برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد که در یک کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در یک فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم هم همین بوده که یک موزیک شاد نسبت به یک قطعه غمگین، بیشتر شنونده و طرفدار داشت.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها، کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی، اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی را داشته‌ایم که با یک قطعه، روی استیج آمدند و بقیه قطعه‌هایشان یک حالت مکمل روی همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید، مخاطبان بیشتری را جذب کردند و به تدریج معروف شدند. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند در نهایت به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یکبار این را تجربه کرده‌ام و متاسفانه بازخورد خوبی از این قضیه نداشتم، بخاطر اینکه تیم تولید آن کار، تیم که فکر می کردم باید باشد، نبود. البته که بازیگران و بقیه عوامل، همه خوب بودند اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم. هرچند که از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد