به نقل از «ایران اکونومیست»

اتومبیل خودران از خیال تا واقعیت

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۸۷۱۴۶

ایران اکونومیست- سیستم DriveOne ساخت شرکت هواوی اولین موتور محرکه الکتریکی این شرکت محسوب می‌شود که برای کار در اتومبیل‌های آینده طراحی و ساخته شده است.

 

این روزها از شنیدن خبر ورود هوآوی به حیطه‌های جدید نباید شگفت‌زده شد. این شرکت تصمیم دارد تا فرمول موفقی که در صنایع مخابرات و گوشی هوشمند به کار برده را در صنایع دیگر نیز استفاده کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فرمولی که بر پایه نوآوری بی‌وقفه و صرف هزینه هنگفت برای تحقیق و توسعه بنا شده است. حوزه‌های اینترنت اشیا (Internet of Things)، واقعیت افزوده (Augmented Reality) و هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) سه حوزه در حیطه فناوری‌های رده بالا هستند که هواوی در چند سال اخیر به آنها ورود کرده است.

موتور الکتریکی، موتور آینده

بزرگترین تغییر صنعت خودرو در سال‌های اخیر، محبوبیت خودروهای الکتریکی است. این نوع خودروها تا سال‌ها توان رقابت با خودروهای بنزینی را نداشتند و شارژ کم و سرعت و قدرت پائین استفاده از آنها را بسیار محدود کرده بود.

باتری‌های استفاده شده در یک موتور الکتریکی خودرو

 اما در دهه گذشته و به لطف ورود پدیده‌ای به نام «تسلا» (Tesla) به صنعت خودرو،  با خودروهای الکتریکی پیشرفته‌ای روبه‌رو هستیم که با هر بار شارژ عملکردی هم‌ردیف و حتی بهتر از خودروهای بنزینی دارند. باید اعتراف کرد که آینده از آن خودروهای الکتریکی و در واقع متعلق به خودروهایی با سوخت‌های جایگزین بنزین خواهد بود.

در چنین شرایطی هوآوی نیز اولین موتور الکتریکی خود را به نام DriveOne معرفی کرده است که بنا بر شواهد مشخصات بهینه بسیاری نیز دارد. این موتور از 7 بخش مختلف تشکیل شده که شامل «میکروکنترلر» (MCU)، موتور، کاهش‌دهنده جریان، مبدل برق DC، شارژر مشتمل، واحد پخش قوای اکتریکی و واحد مدیریت باتری می‌شود. این موتور اولین از نوع Hyper-Converged در صنعت خودرو است.

این سیستم با هدف ساده‌کردن امور در سه حیطه ساخته شده که عبارتند از ساخت آسان، ساختار ساده و قابلیت ارتقا به آسانی. این موتور 220 میلی‌متر فضای کمتری در محور Z اشغال کرده و علاوه بر آن نیاز به سیم‌کشی در حدود ۵ متر، 3 رابط الکتریکی و 2 لوله آب کمتر نسبت به رقبا دارد که در مقیاس تولید انبوه هزینه‌های تولید آن را کاهش می‌دهد.

این موتور کنار دیگر محصولات هوآوی قرار می‌گیرد که امکان ساخت اتومبیل خودران و جاده‌های هوشمند را فراهم می‌کنند.

اتومبیل خودران، از خیال تا واقعیت

پیش از ارائه موتور الکترونیکی DriveOne هوآوی از سیستم رانش هوشمند و اتوماتیک خود به نامAutoSar رونمایی کرده بود. این ساختار از اینترنت اشیا برای ارتباط خودرو با اکثر اشیا اطراف خود استفاده می‌کند تا به داده‌ها محلی دسترسی داشته باشد. این داده‌ها می‌تواند شامل ترافیک دقیق منطقه، شرایط جوی و اخبار و وقایع خاص هر منطقه باشد.

 این اطلاعات به سیستم ناوبری خودرو امکان انتخاب بهترین مسیر ممکن برای راننده را به صورت هوشمند فراهم می‌کند. به کمک دریافت اطلاعات پرجزئیات و دقیق سیستم ناوبری می تواند انتخاب‌های بهینه‌تری به کاربر بدهد که از سیستم‌های کنونی ناوبری که فقط روی اطلاعات ترافیکی تکیه دارند، نتایج بهتری خواهد داشت. 

این نتایج به کمک هوش مصنوعی قدرتمند هوآوی و الگوریتم‌های پیچیده و پیشرفته آن محاسبه شده و به دست می‌آیند. قابلیت مهم دیگری که به کمک این فناوری‌ها حاصل شده، امکان رانندگی اتوماتیک و بدون نیاز به راننده در خودرو است که پیش‌بینی می‌شود حتی از رانندگی انسان نیز ایمن‌تر باشد. در این شیوه خودرو به صورت کامل مسیر، خودروها و دیگر موانع را بررسی کرده و در زمان لازم عکس‌العمل نشان می‌دهد.

به هر حال آنچه که مسلم است اینکه آینده از آن اتومبیل‌های خودران و الکتریکی خواهد بود. گرچه چند مدل از این اتومبیل‌ها در کشور خودمان نیز وجود دارد ولی باید منتظر حضور بیشتر و استفاده از آنها به صورت گسترده‌تر در آینده نزدیک نیز باشیم.

منبع: ایران اکونومیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۸۷۱۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

در مذمت و ستایش ارز دریافتی خودروسازان اخیراً گمرک

به گزارش حاشیه صنعت، بر اساس فهرست منتشر شده از مجموع واردات کشور در سال ۱۴۰۲ که برابر با ۶۶.۲ میلیارد دلار است ۲۴ میلیارد دلار به واردات ۱۰۰ واردکننده اول اختصاص دارد که در این لیست و در میان برخورداران عمده از ارز در سال گذشته تعدادی از شرکت های خودروساز و مونتاژکار و قطعه ساز نیز به چشم می خورد.

شرکت‌هایی چون «بازرگانی دولتی ایران، آوا تجارت صبا، پشتیبانی امور دام و ماهیدشت کرمانشاه، خودروسازی مدیران، وزارت دفاع، پاک دیده، کرمان موتور، کوروش موتور، اکسون، غذایی کوروش، ذوب آهن، بهمن موتور، صبا پیشرو، طبیعت، ایران خودرو دیزل، داریا همراه پایتخت، فولاد مبارکه، کروز، سایپا و آرین موتور» در لیست ارزبگیران بزرگ دیده می شوند. در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است:

۱-واردات ارزی در همه جای جهان امری پذیرفته شده و تسهیل گر استفاده کشورها و شرکت ها از مزیت های نسبی خود در تعامل با دیگران است هر چند متاسفانه در کشور ما با تراکم تخلفاتی مانند رانت خواری ها، دلالی ها و بنگاه داری ها یا حتی در مواردی اختلاس ها و سوء استفاده ها از تفاوت قیمت های ارز، تصویر چندان مطلوبی از اختصاص ارز به شرکت ها و نهادها در افکار عمومی وجود ندارد اما مردم حق دارند به صورت شفاف درباره سرنوشت و فرایند مساله اختصاص ارز بدانند .

۲-سوال کلیدی این است که ارز اختصاص یافته به این شرکت ها کجاها هزینه شده است و چگونه؟ سوال دیگر این است که آیا این ارزدهی منجر به تقویت تولید و اشتغال جامعه شده است یا صرفا به خریداری محصولی در کشوری دیگر و فروش آن در کشور مبدا اختصاص یافته است؟ آیا این ارز به خصوص در صنایع جنجالی ایران مانند خودروسازی ها، فقط به خرید یا مونتاژ بدون ارزش افزوده قابل ذکری منتهی شده است یا به «جهش تولید» و «مشارکت مردم» از طریق اشتغال و نوآوری و کارآفرینی نیز منجر شده است؟

۳- در فهرست انتشار یافته از سوی گمرک که برای اولین بار صورت می گیرد، نام برخی خودروسازان یا قطعه سازان از جمله مدیران خودرو – کوروش موتور آریا ، کرمان موتور، و کروز به چشم می خورد. این فهرست در شرایطی منتشر می شود که به گفته ناظران اقتصادی، طی چند ماه گذشته، ارزبری مونتاژکاران خودرو و وارد کنندگان صرف، حاشیه‌ها، اعتراض‌ها و نگرانی‌هایی از سوی فعالان صنایع خودرو و قطعه به دنبال داشته است و می توان گفت بسیاری از این دغدغه ها به جا و صحیح است.

۴- در نگاهی گذرا به وضعیت ارزبری برخی خودروسازها این فهرست می گوید که صنایع خودرو‌سازی مدیران (مدیران خودرو و کوروش موتور آریا) با سهمی بیش از یک میلیارد و ششصد و سی میلیون دلار ، ارز برترین شرکت در صنعت خودروی کشور طی سال گذشته بوده است. بنابر آمار گمرک، این گروه سهمی در حدود ۲.۵ درصد از کل ارزش دلاری واردات سال گذشته به کشور را داراست. این خودروسازی در سال ۱۴۰۱ بیش از ۹۳۰میلیون دلار ارزبری داشته، بنابراین ارزبری آن در سال ۱۴۰۲تقریبا ۷۵ درصد رشد کرده است. جایگاه‌های هشتم و در واقع هفتم لیست ۱۰۰ واردکننده برتر کشور در سال گذشته به کرمان‌موتور و دنیای قطعات پارتیان صنعت بم اختصاص یافته است. کرمانی‌ها در سال گذشته حدود ۸۹۷ میلیون دلار ارزبری داشته‌اند که نسبت به سال ۱۴۰۱ رشد حدودا ۷۵درصدی را نشان می‌دهد.

۵-رتبه بیستم این فهرست، صنایع قطعه‌سازی «کروز» را معرفی می کند که در سال ۱۴۰۲ بیش از ۳۰۱میلیون دلار ارز دریافتی به نام آن ثبت شده است.

نکته قابل توجه این است که در مقایسه با سال ۱۴۰۱، شرکت کروز کمتر از نیم ‌درصد رشد ارزبری داشته ‌است. نکته دیگر این است بر اساس اظهارات مسئولان کروز، این شرکت در مقابل ۳۰۱ میلیون دلار دریافتی، قطعات بالغ بر ۹۰۰ هزار تا یک میلیون خودروی ایران خودرو و سایپا را تامین کرده است که جزو ارزبری های ایران خودرو و سایپا به شمار می آید. همچنین کروز در رویکردی تحولی توانسته است ۱۴ هزار نفر را مستقیما و ۲۰ هزار نفر را به طور غیرمستقیم در زنجیره تامین مشغول به کار کند.

۶-طرح مورد کروز در برابر برخی شرکت های دیگر صرفا یک مثال بود تا روشن شود همه موارد ذکر شده فهرست انتشاری گمرک، ارزبر هستند اما این کجا و آن کجا! یکی می تواند ارزبر وارد کننده یا مونتاژکار باشد و دیگری ارزبر اما تولید کننده اشتغالزا؛ فراموش نکنیم که واردات باید بتواند ارزش افزوده تولیدی داشته باشد، اشتغال موثر ایجاد کند و چرخ اقتصاد کشور را در جهت عقربه های ساعت و رو به جلو بچرخاند؛ موضوعی که در شعار سال جاری (جهش تولید با مشارکت مردم) و شعارهای سال های گذشته نیز از سوی رهبر انقلاب بر آن بارها تاکید شده است.

۷-انتشار این فهرست گمرک را باید به فال نیک گرفت زیرا شفافیت برآمده از آن می تواند تفاوت دوغ و دوشاب را در افکار عمومی روشن تر کند.