زندگی عجب سیرکی است، همه خواهیم مُرد | یادداشت
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۱۳۳۵۹
آسمان همیشه آبی باقی خواهد ماند. ستاره‌ها همیشه در شب خواهند درخشید. ماه همیشه شبیه مادر خواهد بود. خورشید همیشه از شرق طلوع و از غرب، غروب خواهد کرد. بهار همیشه برای تفریح لذت‌بخش است و زمستان همیشه جان می‌دهد برای خوردن نوشیدنی گرم. اما این ما هستیم که برای همیشه نخواهیم بود. لااقل باید قبل از رفتن، ستاره‌ای را در آغوش بکشیم
اختصاصی طرفداری/ این روزها، اندوه بسیار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هراس از بیماریِ کشنده، درست بعد از صد سال دوباره به زندگی بشرِ صنعتی سرک کشید. این بار در هیبتی جدید به نام کرونا. قبلاً نامش وبا بود و قبل‌تر طاعون و جذام. انسانِ گذشته، این‌ها را پشت سر گذاشت و همه چیز به فراموشی سپرده شد. ماشین‌ها و وسایل تکنولوژیک به زندگی بشر ورود پیدا کردند و هاله‌ای از امنیت مجازی و خیالی به دور انسان مدرن کشیده شد. بشری که با پیشرفت‌های علم و صنعت تصور می‌کرد می‌تواند همیشه کنار گرمای بخاری و شومینه یا هوای خنک کولرگازی بنشیند، آلبر کامو، شوپنهاور و نهیلیسم را در کله‌ی بقیه فرو کند و از طرفی معنویات را به سُخره بگیرد. به خیالش اینگونه می‌تواند با خیال آسوده، رنج‌های وجودی و مسلمّات هستی را منکر شود و از نشخوار بی‌مبالاتی و بی‌رحمی‌اش لذت ببرد.
بشر امروزی فکر می‌کند دستگاه‌های دیجیتال حافظ امنیتش هستند. نسل‌های جدید، یا بهتر است بگوییم نسل‌های «استتوسی» و خلاصه‌خوان، که هیچ تعریفی از شکیبایی ندارند، بهتر دیدند به جای اینکه زحمت ورق زدن کتاب‌ها را بکشند، با سرک کشیدنی در اینترنت صاحب فضیلت‌های خیالی شوند. این جنونی است که سهولت در دسترسی به محتوا برای ما رقم زده است. یعنی هرچه را که طالب آن هستیم، بدون اینکه رنجی برای به دست‌آوردنش متحمل شویم، به راحتی با چند لمس و کلیک به دستش می‌آوریم. باری، ما نسل «کلیک‌ها» و گردش آزاد اطلاعات مجازی هستیم. به آن افتخار هم می‌کنیم، چون با حفظ کردن چند جمله‌ی کوتاهِ قصار که حتی خودمان زحمت خط کشیدن زیر آن‌ها را در کتابی به خودمان نداده‌ایم، یا با خواندن خبر‌های شبکه‌های اجتماعی، می‌توانیم صاحب سیاست، دانش و آگاهی شویم. اینگونه شد که بشرِ کنونی تعریفش از معنای رنج، مشقت و شکیبایی را از دست داد و حافظه‌اش در محاصره‌ی حجم اطلاعات، ویران شد. ما نسل‌هایی با حافظه‌‌های ضعیف و تعاریفی کج و کوله هستیم.
ما فکر کردیم با امنیت‌های پوشالیِ دنیای مدرن می‌توانیم مرگ را به تاخیر بیندازیم. فکر می‌کردیم با خانه‌های مقاوم‌تر، ماشین‌آلات قوی‌تر، جاده‌های گسترده‌تر، علم‌های پیشرفته‌تر، می‌توانیم طبیعت را بازیچه‌ی خودمان قرار دهیم، اما به روشنی دیدیم که یک ویروس میکروسکوپیِ ناقابل همه‌‌ی ما را به وحشت انداخت. بله ما صاحب ابزار شدیم، اما صاحب امنیت خیر. صاحب رفاه شدیم، اما شادی خیر. بشر همیشه میل به فراموشکاری دارد. چون این ساده‌ترین راه برای کنار آمدن با رنج‌های وجودی و ترس‌های آن است؛ یک مکانیسم دفاعی معیوب. ما لباس‌های شیک پوشیدیم، موهایمان را بهتر آرایش کردیم، عطر‌های گرانقیمت به خودمان زدیم، شغل‌های طاقت‌فرسا را کم کردیم، بیماری‌ها را کمتر کردیم، پیری را کمی عقب‌تر انداختیم، تلاشمان برای جوان‌تر ماندن جواب داد و از خودمان بیشتر حّظ بردیم، اما حقیقت تغییر نکرد. اما طبیعت زندگی و تقدیر را نتوانستیم با عمل‌های زیبایی شکست دهیم. نتوانستیم با روابط عنان‌گسیخته شادی را به انحصار خودمان درآوریم و با اتومبیل‌های لوکس و محکم، جلوی مرگ را بگیریم. از یکجا که جلویش را گرفتیم از در دیگری وارد شد و شگفته‌زده‌مان کرد.
چرا ما از تاریخ درس نمی‌گیریم؟ مگر آن پادشاهی که قصر داشت، نمرد؟ مگر الیزابت باتوری که خون جوانان را برای جاودانگی می‌نوشید، نمرد؟ مگر هیتلر و استالین نمردند؟
کارمان فقط شده ورق زدن صفحات مجازی، قضاوت‌گری و بی‌ملاحظگی. کارمان فقط شده نسخه پیچیدن برای زندگی دیگران. سطحی‌نگری تا کِی؟ آنقدر در دنیا‌های خیالی‌مان غرق شده‌ایم که تا حادثه‌ای غیر مترقبه روی ندهد موبایل‌هایمان را کنار نمی‌گذاریم و یادمان نمی‌افتاد که ارزش زندگی دیگران بالاتر از علایق آن‌هاست. ما باید حتماً هادی نورزوی، مهرداد میناوند و علی انصاریان را از دست می‌دادیم تا بفهمیم ارزش زندگی بالاتر از سرگرمی‌هاست؟ قلب آبی و قلب قرمز یعنی چه. ستاره روی پیراهن چه معنایی دارد. این‌ها فقط باید سرگرمی باشد نه سلاح کشتار. کمی دیر نفهمیدیم که باید نگران قلب دلواپس مادر علی انصاریان باشیم؟ کمی دیر نفهمیدیم که مهرداد میناوند بالاتر از یک قرمزپوش، یک پدر است؟ مطمئن هستم که اکنون خیلیهایمان حاضر هستیم به جای مهرداد و علی، دو ستاره را از روی پیراهن تیم محبوبمان به خاک بسپاریم تا آن‌ها را دوباره به آغوش مادرانشان بازگردانیم. خیلیهایمان حاضر هستیم، چون دیدن اندوه و ماتم یک مادر فراتر از ظرفیت کائنات است.
شاید اینکه بگوییم «بیایید همدیگر را بیشتر دوست داشته باشیم» خیلی احساسی باشد و به روحیه‌ی روشنفکری‌مان بربخورد. اما حداقل که می‌توانیم به همدیگر احترام بیشتری بگذاریم؟
مرگ، برخلاف ماهیت ترسناکش، اما همیشه مرهمی بوده برای انسان. مرهمی برای رهایی از رنج‌ها و کنترل سائق‌های ویران‌گرِ انسانی. باید همیشه این جمله‌ی اروین یالوم را به یاد داشته باشیم که با الهام از سخنان نیچه‌ی بزرگ می‌گوید: «گرچه مادیت مرگ نابودمان می‌سازد، اما اندیشه‌ی مرگ نجاتمان می‌دهد.»
مارادونا با روحیه‌ی سرکش و دریبل‌هایی جادویی، رفت. پائولو روسی هم با پاهای گلزن فراموش‌نشدنی‌اش. مهراد و علیِ ما هم رفتند. و خیلی‌های دیگر هم خواهند رفت. سال 2020 و ادامه‌ی آن، هراس‌انگیز تر از همیشه بود. مثل یکی از بدترین سال‌ها در زمان طاعون. مثل سالی خونین در زمان جنگ‌های صلیبی یا دوره‌‌ای تاریک در زمان وحشی‌گری‌های چنگیزخان مغول. اما اینکه الان متوجه شده‌ایم که باید بیشتر همدیگر را دوست داشته باشیم مثل «عشق سالهای وبا» می‌ماند، و همین هم خوب است. به همین هم راضی هستیم. بیایید دیگر فراموش نکنیم که در هر هیبتی، در هر جایگاهی، در هر مکانی، در هر زمانی ما در نهایت خودمان را به دستان هراسناک مرگ خواهیم سپرد.
اگر اندیشه‌ی مرگ نیز ما را به آدم بهتری تبدیل نکند باید بیش از پیش نگران انسان مدرن باشیم. انسانی که آنقدر در راحتی‌ها غرق شده که واقعیت‌ها را دور از دسترس می‌بیند. بشری که به خیالش آسوده است و همه چیز را آماده می‌خواهد. حتی احتمالاً دلش می‌خواهد که مرگ قبل از آنکه بیاید به او سلام کند تا او فرصتی بیابد تا آرشیو‌ها و دکوراسیون‌های حساس و وسواسی‌اش را با خودش ببرد!
در باب هر آنچه که سخن گفتیم، چارلز بوکوفسکی حجت را بر ما تمام کرده است. او می‌گوید:
«[زندگی] عجب سیرکی است. همین که همه‌‌‌ی‌مان خواهیم مُرد باید به تنهایی برای اینکه همدیگر را دوست داشتیه باشیم، کافی باشد. اما افسوس که چنین نیست.»
اخبار داغ
علی انصاریان: فوتبالیست تابلوتر از من پیدا نمی کنید | همراه با صدای علی انصاریان افشاگری پزشک معالج میناوند و انصاریان علیه وزارت بهداشت علی انصاریان لو داد؛ من و میناوند چگونه کرونا گرفتیم قولی که «فریبا نادری» به علی انصاریان داد جرارد پیکه: 85% داوران لالیگا مادریدی هستند، چگونه می توانند به سود رئال سوت نزنند؟ لیونل مسی کلید انتقال ام باپه به رئال مادرید؟منبع: طرفداری
کلیدواژه: علی انصاریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۱۳۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مطهری: مقابل استقلال برای حیثیت و آبروی خودمان بازی می‌کنیم
حمید مطهری در نشست خبری پیش از دیدار تیمش مقابل استقلال اظهار داشت: قبل از هر چیز باید به این نکته تأکید کنم که ما به حمایت هواداران‌مان نیاز داریم. طرفداران و تماشاگران ما و تیم تراکتور همه باید یکدل باشیم و نشان دهیم که یک تیم هستیم. استقلال تیمی قابل احترام است، اما اگر ما بتوانیم آن حداکثر عطش‌مان را با کیفیت فنی که داریم ترکیب کنیم، فکر می‌کنم تیم فوق‌العاده‌ای خواهیم شد. همچنین از زنوزی مالک باشگاه هم تشکر می‌کنم که همه جوره از تیم حمایت می‌کنند. ان‌شاالله همه کنار هم یک تیم خوب باشیم و فردا مثل سربازان جنگجو برای تراکتور بجنگیم. اگر کیفیت و احساسات‌مان را ترکیب کنیم، به هر کاری می‌توانیم دست بزنیم. امیدوارم فردا روز فوق‌العاده‌ای برای ما باشد و هواداران را با دلی شاد راهی منزل‌شان کنیم.
او افزود: من در بازی با ذوب‌آهن حداکثر تلاشم را کردم که تیم را به لحاظ ذهنی و روانی به سطح خوبی برسانم. با توجه به نتایجی که قبل از آمدن من اتفاق افتاده بود تیم به لحاظ روانی شرایط خوبی نداشت. ما تلاش و تیم را آماده کردیم و بازیکنان‌مان آماده یک بازی بزرگ هستند. تراکتور قبل از این هم ثابت کرده که یک تیم بزرگ و بااصالت است. استقلال نیز تیمی قابل احترام است و صدرنشین جدول رده‌بندی لیگ برتر، اما نباید غافل شویم که ما هم تراکتور هستیم و بسیار بزرگ.
من دنبال پست و مقام نیستممطهری در پاسخ به این سؤال که در حال حاضر مسئولیت فنی و سرمربی تیم چه کسی است و اینکه بازیکنان در این شرایط حرف‌شنوی خواهند داشت؟ همچنین چه برنامه‌ای خواهد داشت تا هواداران را دوباره با تراکتور آشتی دهد؟، گفت: در نشست خبری قبلی هم گفتم من صادقانه آمدم که کار کنم. من دنبال پست و مقام نیستم و با توجه به وضعیت تراکتور آمدم، شاید خیلی‌ها قبول نمی‌کردند که بیایند. من آمدم چون حرفه‌ای این کار هستم. من هر جا که بودم در نهایت تعهد کار کردم و هیچ اتفاق خاصی نیست. من وظیفه‌ام این است که مسئولیت فنی تیم را برعهده دارم و افتخار هست که اینجا کار می‌کنم. همیشه به هواداران‌مان احترام گذاشتیم و در بازی قبل هم در رختکن بودیم و به بازیکنان گفتم که بجنگید و هواداران پشت شما هستند. سعی می‌کنیم ارتباط خوبی با هواداران برقرار کنیم و با هم یک تیم باشیم و در نهایت تراکتور نتیجه بگیرد.
او درباره اینکه تفکراتش در تیم پیاده می‌شود یا از بیرون به او دیکته می‌شود، در حالی که گفته می‌شود این شرایط تا برطرف شدن مشکل حضور گل‌محمدی ادامه خواهد داشت، تصریح کرد: گل محمدی عزیز من، بزرگتر من و به عنوان فنی‌ترین مربی است، چه من در پرسپولیس و چه جای دیگر بوده‌ام همیشه ارتباط داشتم، اما اکنون مسئولیت فنی تیم برعهده من است.
مقابل استقلال برای حیثیت و آبروی خودمان بازی میکنیماو درباره اینکه بازی فردا با استقلال در راه قهرمانی تاثیرگذار است، اظهار کرد: تراکتور تیم بزرگی است. برای حیثیت و آبروی خودمان بازی می‌کنیم. می‌جنگیم و به جدول نگاه نمی‌کنیم. اکنون ملوان پشت سر ما است و ممکن است وضعیت ما به خطر بیفتد. با تمام انرژی می‌خواهیم بازی را شروع و برای پیروزی خودمان تلاش کنیم.
مربی تراکتور افزود: نیاز به زمان داریم، اما نهایت تلاشمان را می‌کنیم. استقلال در ضربات ایستگاهی تیم خوبی است. هم در جلسات فنی و هم در کار اجرایی روی این موضوع کار می‌کنیم تا ضربه نخوریم. تلاش می‌کنیم این ضعف را پوشش بدهیم و هیچ ایرادی هم ندارد. همه تیم‌ها نقاط ضعف و قوتی دارند. باید سعی کنیم نقاط ضعف را به کمترین حالت برسانیم و نقاط قوت را قوی‌تر کنیم. حواسمان به این موضوع هست. سعی کردیم ریکاوری خوبی بعد از بازی با ذوب آهن داشته باشیم. یکی از بازیکنان شرایط ۵۰-۵۰ دارد و بعدازظهر باید چک شود. استقلال بازیکنان بزرگ و تاثیرگذاری دارد. تیم حریف را آنالیز می‌کنیم، اما تمرکز زیادمان روی تیم خودمان است و بازیکنان خیلی خوبی داریم. استقلال نفرات جایگزین خیلی خوبی هم دارد، اما سعی می‌کنیم بهترین عملکردمان را ارائه بدهیم.
به سبک تیم استقلال احترام میگذارممربی تراکتور درباره سبک بازی استقلال، عنوان کرد: از روزی که آمدم از خمز و کادرش تشکر کردم. نمی‌خواهیم به گذشته برگردیم که چه اتفاقاتی افتاده است. از بازی ذوب آهن استارت کار را زدیم و همیشه رو به جلو نگاه می‌کنیم. آینده برایمان خیلی مهم است. در فوتبال سبک‌های مختلفی هست. به عنوان یک مربی که کارش این است، به تمام سبک‌ها احترام می‌گذارم. فوتبال تخریبی یا... یک سبک است. همه مربیان می‌توانند سیستم موردعلاقه و سبک خودشان را داشته باشند. به من مربوط نمی‌شود که راجع به آن‌ها صحبت کنم. استقلال تیم قابل احترامی است، اما سعی می‌کنیم از این آخرین فرصت به نحو احسن استفاده کنیم. سعی می‌کنیم بهترین خودمان را ارائه بدهیم تا دل هواداران شاد شود.
او افزود: صبر کنید، ان‌شاالله بهترین اتفاقات بیفتند. خیلی دوست داشتم بعد از بازی درموردی جزئیاتی مانند کارهای تاکتیکی خودمان یا آیتم‌های استقلال صحبت کنم. از اینکه خبرنگاران سوالات فنی می‌پرسند لذت می‌برم، اما اجازه بدهید قبل از بازی وارد جزئیات نشوم. بعد از بازی با کمال میل در خدمت شما هستم و افتخار می‌کنم جواب سوالات فنی را بدهم.
پورحمیدی نشان داد دروازه‌بان بزرگی استاو درباره عملکرد حسین پورحمیدی، عنوان کرد: اینگونه شروع می‌کنم. می‌توانید متوجه شوید که آیا او همه جوره آماده شده بود یا خیر؟ به وضوح مقابل ذوب آهن آمادگی خود را نشان داد. تاثیرگذاری ما در مسائل فنی و روحی کاملا مشخص بود. خودم در تیم ملی بودم و حسین پورحمیدی را به این تیم دعوت کردیم. عملکردش نشان داد دروازه‌بان بزرگی است. گفتم دوست دارم هواداران از ما حمایت کنند تا یک تیم همدل باشیم. این موضوع خیلی مهم است که هواداران ما روی سکو و بازیکنان درون زمین یک تیم باشند. این را توقع دارم که فردا هم مثل همیشه از ما حمایت کنند، زیرا بچه‌ها از این هواداران انرژی می‌گیرند.
مهم نیست نفر اول باشم یا صدم، می‌خواهم به تراکتور کمک کنممربی تراکتور اضافه کرد: اگر نتیجه خوبی فردا حاصل شود، آن را به هواداران تقدیم می‌کنیم، زیرا تراکتور برای آن‌ها است. ما هم باید به عنوان افراد حرفه‌ای زحمت بکشیم تا دل هواداران شاد شود.
مطهری درواکنش به این موضوع که با توجه به اینکه کل مسئولیت فنی بر دوش وی قرار گرفته آیا قراردادش به عنوان مربی ثبت شده یا سرمربی، بیان کرد: گفتم روزی که به تراکتور آمدم، مسئولیت فنی تیم برعهده من قرار گرفت و مسئولیت من تعیین شد. این را هم گفتم مهم نیست سرمربی باشم یا مربی. مرا نفر آخر تیم بدانید. فقط می‌خواهم به تراکتور کمک کنم.
او افزود: دوست دارم به شما احترام گذاشته و جوابتان را بدهم، اما نمی‌دانم با طرح این سوال دنبال چه موضوعی هستید.
مربی تراکتور در واکنش به اینکه آیا سرمربی جدید به این تیم می‌آید یا خیر، گفت: این را باید از مدیریت و مالک باشگاه بپرسید. من به عنوان مربی نمی‌توانم بگویم سرمربی بیاید یا نیاید. من فقط یک خدمت‌گذار در تراکتور هستم، اما بخثی نیست که من بخواهم جواب بدهم. مسئولیت فنی تیم با من است و نهایت تلاش خود را می‌کنم، اما خیلی برایم مهم نیست نفر اول باشم یا صدم.
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی فوتبال و فوتسال
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند