به نقل از «ایسنا»

پروتئین اسرارآمیزی که می‌تواند عامل بروز پارکینسون باشد

تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۸۲۴۵۴

پژوهشگران انگلیسی در بررسی جدید خود، به بررسی عملکرد پروتئینی پرداختند که می‌تواند در بروز پارکینسون نقش داشته باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، یک پژوهش جدید، شواهدی را در مورد آنچه که پروتئین مهم موسوم به "آلفا سینوکلئین" (Alpha-synuclein) در نورون‌های مغز انجام می‌دهد، به نمایش می‌گذارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"جولیانا فوسکو" (Giuliana Fusco)، پژوهشگر "دانشگاه کمبریج" (University of Cambridge) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: شاید این پژوهش بتواند اطلاعات بیشتری را در مورد بیماری پارکینسون ارائه دهد. اگر بخواهیم پارکینسون را درمان کنیم، ابتدا باید به درک عملکرد آلفا سینوکلئین بپردازیم که در مغز همه افراد وجود دارد. پژوهش ما، یک گام مهم به سوی تحقق این هدف به شمار می‌رود.

بیماری پارکینسون، یک اختلال عصبی پیش‌رونده است که به ضعیف شدن یا مرگ سلول‌های عصبی مغز منجر می‌شود. این بیماری، نشانه‌های گوناگونی از جمله لرزش به ویژه در دست‌ها و مشکل در راه رفتن و تعادل را به همراه دارد. پارکینسون هنگامی ایجاد می‌شود که سلول‌های مغز، کار کردن را متوقف کنند و نتوانند به تولید دوپامین کافی بپردازند. دوپامین، یک پیام رسان عصبی است که مانند یک پیام‌رسان میان سلول‌ها عمل می‌کند و حرکات بدن را تحت کنترل درمی‌آورد.

این بیماری اغلب، افراد بالای 60 سال را درگیر می‌کند و طی چندین سال بدتر می‌شود اما می‌تواند بر افراد جوان‌تر هم اثر بگذارد. پارکینسون هم بر مردان و هم بر زنان اثر می‌گذارد اما احتمال بروز آن در مردان بیشتر است.

هنوز دلیل ابتلا به پارکینسون مشخص نیست اما پژوهشگران باور دارند که دلیل بروز آن می‌تواند ترکیبی از سن، ژنتیک و عوامل محیطی باشد که به مرگ سلول‌های عصبی تولیدکننده دوپامین منجر می‌شوند.

فوسکو ادامه داد: یکی از سوالات مهم در پژوهش‌های مربوط به پارکینسون، این است که عملکرد آلفا سینوکلئین، پروتئینی که بر توانایی‌های حرکتی و شناختی اثر می‌گذارد، چیست. ما آلفا سینوکلئین را به خاطر ارتباط آسیب‌شناسانه آن شناسایی کردیم اما نمی‌دانستیم که در نورون چه کاری انجام می‌دهد. پژوهش‌های ما نشان می‌دهند که پروتئین آلفا سینوکلئین، مانند چسب به داخل غشای پلاسمای سلول‌های عصبی می‌چسبد.

پژوهشگران طی این بررسی، از مدل‌های مصنوعی برای تقلید از غشای سلول‌های مغز استفاده کردند.

پروفسور "آلفونسو د سیمون" (Alfonso De Simone)، پژوهشگر "امپریال کالج لندن" (Imperial College London) و از پژوهشگران این پروژه گفت: هنگامی که این پروتئین به شکل عادی عمل می‌کند، نقش مهمی در مکانیسم‌هایی بر عهده دارد که نورون‌ها به واسطه آنها، به تبادل سیگنال‌ها در مغز می‌پردازند اما یک جنبه تاریک نیز همراه آن است زیرا هنگامی که عملکرد آن از بین می‌رود، نورون‌ها به یکدیگر می‌چسبند؛ بدین ترتیب گسترش می‌یابند و سلول‌های سالم مغز را از بین می‌برند.

در حال حاضر، داروها و درمان‌هایی برای بیماری پارکینسون و بیماران آن وجود دارد اما هیچ دارویی نمی‌تواند همه اثرات بیماری را معکوس کند. تغییر در سبک زندگی از جمله افزایش استراحت و ورزش نیز می‌توانند نشانه‌های بیماری را کاهش دهند.

این پژوهش، در "Nature Communications" به چاپ رسید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: پارکینسون پروتئین نورون مغز آلفا سینوکلئین سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۸۲۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهترین زمان مصرف پروتئین چه وقت است؟ قبل یا بعد از تمرین؟

مصرف پروتئین کافی به حفظ توده عضلانی بدون چربی کمک می‌کند، به خصوص در افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند. اما آیا زمان مصرف پروتئین بر میزان اثرگذاری آن تاثیر می‌گذارد؟ باید قبل از تمرین پروتئین خورد یا بعد از آن؟ بهترین زمان مصرف پروتئین ممکن است به نیاز‌های کلی و اهداف تناسب اندام شما بستگی داشته باشد.

به گزارش روزیاتو، پروتئین در فرآیند‌های بیولوژیکی مختلف از جمله تولید هورمون، عملکرد سیستم ایمنی و بسیاری از واکنش‌های آنزیمی نقش دارد. همچنین برای رشد و ترمیم عضلات حیاتی است و این موضوع آن را به کانون توجه بسیاری از افراد که بر تناسب اندام تمرکز دارند تبدیل می‌کند.

فعالیت بدنی باعث تجزیه پروتئین عضلانی می‌شود، اما اسید‌های آمینه موجود در پروتئین رژیم غذایی نقش بلوک‌های ساختمانی را برای بافت عضلانی بازی کرده و از ترمیم عضله حمایت می‌کنند.

هیچ‌گونه شواهد قطعی وجود ندارد که بتوان گفت مصرف پروتئین قبل از تمرین بهتر است یا بعد از آن، اما مصرف پروتئین هم قبل و هم بعد از تمرین فوایدی برایتان دارد.

مردان و زنان باید روزانه چه مقدار پروتئین مصرف کنند؟

فواید مصرف پروتئین قبل از تمرین

در سال‌های اخیر، ورزش ناشتا به یک استراتژی رایج برای به حداکثر رساندن اکسیداسیون چربی در تلاش برای کاهش وزن تبدیل شده است. در حالی که تحقیقات در مورد اثربخشی آن هنوز قطعی نیست، بسیاری از ورزشکاران – حدود ۶۳٪ – این نوع تمرین را در برنامه‌های خود گنجانده‌اند.

مصرف پروتئین قبل از تمرین می‌تواند یک استراتژی تغذیه‌ای موثر برای افرادی باشد که برای ورزش ناشتا با مشکل مواجه هستند. این کار کربوهیدرات‌های موجود در سیستم بدن شما را در طول تمرین محدود می‌کند و در عین حال گرسنگی را نیز از بین می‌برد.

تحقیقات نشان می‌دهد که دوز‌های حداکثر ۴۰ گرمی پروتئین قبل از تمرین مانع اکسیداسیون چربی نمی‌شود. از طرفی مصرف آن قبل از تمرین تضمین می‌کند که ذخایر پروتئین آماده حمایت از سنتز پروتئین عضلانی در زمان مناسب هستند.

فواید مصرف پروتئین بعد از تمرین

مصرف پروتئین بعد از تمرین فواید زیادی دارد که با نقش آن در سنتز پروتئین عضلات شروع می‌شود.

این باور وجود دارد که تمرین مقاومتی جامع پاسخ آنابولیک عضله به دریافت پروتئین را تا ۲۴ ساعت افزایش می‌دهد. بنابراین، تامین یک منبع پروتئین برای سیستم بدن پس از تمرین می‌تواند به مرور زمان باعث افزایش عضله شود.

پروتئین بعد از تمرین می‌تواند نشانگر‌های آسیب عضلانی و التهاب را کاهش دهد، روند ریکاوری را بهبود بخشد و بدن را برای جلسه بعدی تمرین آماده کند.

به‌علاوه، برای کسانی که به دنبال کاهش وزن هستند، خوردن یک وعده غذایی غنی از پروتئین بعد از تمرین می‌تواند باعث احساس سیری شود و به کاهش مصرف غذا در بین وعده‌های غذایی کمک کند.

پروتئین قبل از تمرین یا بعد از آن؟

تصمیم برای مصرف پروتئین قبل یا بعد از تمرین بستگی به اهداف فردی، برنامه تمرینی و ترجیحات شخصی دارد. عواملی مانند شدت تمرین، قابلیت هضم، و نوع منبع پروتئین ممکن است بر زمان مصرف بهینه تأثیر بگذارند.

در حالی که زمان‌بندی ممکن است بر اساس عوامل فردی متفاوت باشد، این اولویت دادن به مصرف «کافی» پروتئین روزانه است که نقش کلیدی را در دستیابی به اهداف تناسب اندام ایفا می‌کند.

مشاوره با یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا مصرف پروتئین و زمان‌بندی خود را برای بهینه‌سازی عملکرد و نتایج تمرینی‌تان تنظیم کنند.