مردم زخمی بیعدالتی سیستمی
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۰۵۷۵۳
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، فرهنگ، اقتصاد، سیاست و یا هر یکی از ارکان مهم کشور چون اعضای بدن به یکدیگر وصل هستند و نبود هر کدام بر روی دیگری تاثیر میگذارد. اما همین بدن اگر قلب آن دچار مشکل باشد شاهد خواهیم بود که اعضای این بدن دچار نارسایی میشوند و به خوبی نمیتوانند کار کنند. قلب این بدن شاید عدالت باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
*تمرکزگرایی و عدالت
شاید جواب این سوال را میثم مهدیار جامعه شناس و فعال عدالتخواه داده باشد. وی درباره اینکه بیعدالتی فرهنگی ریشه در چه مواردی دارد، گفت: «یکی از عوامل عمده این امر مربوط به تمرکزگرایی اداری و فرهنگی میشود. تمرکزگرایی اداری یعنی تمام امور اداری کشور در مرکز کشور یعنی تهران و بعضی استانها جمع شده و هر کسی به آنها نزدیک باشد دسترسیهای بهتری دارد.»
اما با نگاهی پرسشگرانه باید دید همین تمرکزگرایی که بر روی تهران وجود دارد چگونه شکل گرفته است که حالا ایران اسلامی درگیر آن شده است. این نکته حائز اهمیت است که وقتی تمرکزگرایی به وجود میآید تمامی عرصههای تحت تاثیر خود قرار میدهد. یعنی حتی اقتصاد، سیاست و آموزش و پرورش هم درگیر چنین مسئلهای میشوند. مسئله مهمی که نباید از آن غفلت کرد تا بعد از مدتی تبدیل به غدهای بدخیم و غیر قابل درمان برای کشور شود.
تهران مرکز توجه!
مهدی آگاهمنش (مستند ساز و فیلمنامهنویس) درباره وجود تمرکزگرایی در تمام ارکان کشور گفت: «چنین چیزی وجود دارد و نه تنها در فرهنگ بلکه در تمامی شئون اقتصادی است. این مسئله نه در چند سال اخیر بلکه از وقتی نفت کشف شد به وجود آمده است. یعنی تمام منابع به سمت کلان شهرها میآید مخصوصا تهران، که البته مسئله طبیعی است. این تمرکزگرایی در تمام عرصهها وجود دارد. به طور مثال اگر پزشک خوب بخواهید به کدام استانها میروید؟ به مراکز استانها میروید مخصوصا شهرهایی مثل تهران، اصفهان شیراز. این کشش همیشه وجود داشته و هنوز نیز وجود دارد.»
بروز و ظهور تضادهای فرهنگی و اجتماعی
وقتی عدالت فرهنگی با تمرکزگرایی تهدید شود باید منتظر عواقب آن نیز بود. عواقبی چون حاشیه نشینی، به خطر افتادن خرده فرهنگهای کشور و حتی تضادهای اجتماعی از عواقب آن هستند. اما چنین مسائلی خود را در مواقعی حساس به خوبی نشان میدهند. این زمانهای حساس درست همان مواقعی است که اعتراضات مردم نسبت به مسائل مختلف ظهور و بروز پیدا میکنند. به طوری که میتوان فهمید چه مشکلی رخ داد و ریشه در چه مسائلی دارد. شاید یکی از این مواقع حساس شکل گیری اعتراضات اجتماعی باشد. آن وقت که عدهای به مسئله مشخص، انتقاد دارد و راه بروز صدای اعتراض خود را در خیابانها پیدا میکنند. از این رو علیرضا شریفی روانشناس اجتماعی درباره خطرات و تبعات حاشیه نشینی گفته است: «رخدادهای سال ۹۸ اگر بررسی شود این نکته به دست میآید که بیشترین اعتراضات در حاشیه شهرهای بزرگ از جمله تهران انجام شد است. بنابراین حاشیهنشینی به جز تبعات منفی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی پیامدهای امنیتی هم برای کشور دارد.»
بحران، زمان تشدید مشکلات
چنین به نظر میرسد که وقتی عدالت در عرصههای مختلفی چون فرهنگ، اقتصاد و سیاست رعایت نشود باید منتظر تبعات امنیتی آن بود. اما مهمتر از آنکه چنین اتفاقاتی روی دهد باید دانست سلسله عواملی دست در دست هم دادهاند که حالا در مواقع حساس امنیت کشور دچار تزلزل میشود. وقتی عدالت فرهنگی برای کشور محقق نشود باید در انتظار حل شدن خرده فرهنگهای مختلف در فرهنگ شهر نشینی و به تبع آن از بین رفتن آداب و رسوم اقوام مختلف ایرانی بود. چنین رویهای در انتها با وجود تمرکز گرایی منجر به حاشیه نشینی میشود که در دل خود تضادهای اجتماعی و فرهنگی دارد.
تضادهایی که در نهایت خود را به وقت بحرانها نشان میدهند و ممکن است مشکلات اساسی برای کشور به وجود آورند. اما تا قبل از اینکه چنین رویدادهای تلخی رخ دهد بهتر است به فکر محقق کردن عدالت باشیم. عدالتی که امروزه در فرهنگ گمشده گرانبهایی است و باید به دنبالش گشت. ناگفته پیدا است تحقق عدالت نیاز به همراهی و اقداماتی دارد که باید از سوی ارگانها حاکمیتی اعمال شود. زیرا گسترش عدالت فرهنگی به وسعت کشور نیاز دارد تا قوهای ملی به آن توجه و اقدام کند.
انتهای پیام/
مجید فاضلی کد خبر: 1085765 برچسبها عدالت فرهنگیمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: عدالت فرهنگی عدالت فرهنگی حاشیه نشینی وقتی عدالت برای کشور عرصه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۰۵۷۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بودجه فرهنگی ایران نصف شاخص بینالمللی است
به گزارش «تابناک»، بیژن نوباوه وطن -نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی- در گفتوگو با ایسنا درباره اعتبارات فرهنگی گفت: کشور از سالهای اول انقلاب در بودجهنویسی نگاه بایستهای به حوزه فرهنگ نداشته است. مسئله روز از جمله اقتصاد بر حوزه فرهنگی سایه انداخته و باعث شده بودجه فرهنگی تقریباً نصف شاخص بینالمللی باشد.
وی ادامه داد: متوسط بودجه فرهنگی در دنیا هفت درصد است که این بودجه در کشور آمریکا هفت درصد به صورت آشکار و ۱۱ درصد بهصورت پنهان است، اما در کشور ما در گذشته سه درصد و اکنون ۵/۲ درصد است؛ این نشان از نقص بسیاری جدی بودجهنویسی حوزه فرهنگ در کشور دارد.
نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی بیتوجهی به بودجه فرهنگی را خطری برای فرهنگ کشور تلقی کرد و گفت: تقریباً همه دولتها نسبت به بودجه فرهنگی کشور کمتوجهی دارند و اساساً بودجه فرهنگی کفاف نیازهای توسعه فرهنگی کشور را نمیدهد؛ با ادامه این روند ما در حوزه فرهنگ و هنر و دین دچار مشکل خواهیم شد.
تخصیص یک درصد از بودجه شرکتهای دولتی برای ارتقای فرهنگی کشور / دستگاههای فرهنگی سازماندهی مجدد میخواهند
نوباوه بیان کرد: براساس تبصره ۹ قانون بودجه سال ۱۴۰۲، یک درصد از کل اعتبارات شرکتهای دولتی و بانکها باید در حوزه فرهنگ و هنر و دین هزینه شود؛ پیشتر مشخص نبود که یک درصد از هزینه نهادها و سازمانهای دولتی که حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان یا ۲۵ همت است، کجا هزینه میشود؛ لذا این را در اختیار سازمانها و نهادهای فرهنگی قرار دادیم و دیوان محاسبات را موظف به نظارت بر این دستگاهها کردیم.
وی تاکید کرد: بر اساس شاخصهای موجود، باید طی پنج سال حداقل ۲۵ درصد به پایه بودجه فرهنگی کشور اضافه شود. این افزایش اعتبار ممکن است بودجه فرهنگی را به شاخص سه درصد و حتی بیشتر، از بودجه عمومی کشور برساند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی در عین حال خاطرنشان کرد: همه مشکلات، ناشی از کمبود بودجه نیست، بلکه در برنامهریزیهای فرهنگی، موازیکاریها، سازمانها و نهادها دچار مشکل هستیم. هزینهکرد برخی دستگاههای فرهنگی، خصوصاً در شاخصهای فرهنگی خارج از کشور که هزینههای بسیار زیادی در پی دارد، تأثیرات مثبتی ندارد و حتماً باید یک سازماندهی مجدد در برخی از دستگاههای فرهنگی صورت گیرد.
امیدواری برای افزایش عملیاتی ۲۵ درصد سهم فرهنگ در بودجه و انتقاد از موازیکاری
نوباوه وطن بودجه فرهنگی ۱۴۰۳ را امیدوارکننده دانست و گفت: با تدوین بودجه ۱۴۰۳ بر اساس برنامه هفتم، امید داریم که بتوانیم افزایش ۲۵ درصدی سهم فرهنگ در بودجه را عملیاتی کنیم و شاهد ارتقای وضعیت فرهنگی کشور باشیم.
وی در پایان مسئله موازیکاری در هزینهکرد بودجه فرهنگی را یک مشکل بزرگ در کشور دانست و اظهار کرد: اگر جلوی موازیکاری گرفته شود و هرکس در زمینه خاص خودش کار کند، قطعاً میتوانیم یک بخش مهمی از اسرافهای هزینهکرد بودجه را مدیریت کنیم.