نشست اخیر سوچی، اذعان به تمامیت ارضی سوریه و رهبری واحد آن بود/ سازمان ملل در بحران سوریه دو گانه رفتار می کند/ دلیل عدم مشارکت آمریکا در نشست‌های صلح سوریه، عدم تحقق منافع واشنگتن است
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۷۹۵۰۵
پانزدهمین دور نشست «فرمت آستانه» اخیرا در شهر سوچی روسیه با حضور هیأت‌هایی از دولت سوریه، مخالفان، کشورهای ضامن صلح از جمله ایران، روسیه و ترکیه و با حضور نمایندگانی از کشورهای اردن و لبنان برگزار شد.
«فاضل کعده» نماینده پارلمان سوریه به پرسش‌های خبرنگار ایلنا درباره این نشست و دستاوردهای آن برای مردم سوریه پاسخ داد:
اهداف نشست فرمت آستانه به طور کلی چیست و ساز و کار راهبردی برای برون‌رفت از بحران موجود در سوریه بر چه اصولی تکیه دارد؟
از زمان آغاز به کار نشست «فرمت آستانه» در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۷ و برگزاری ۱۵ دور آن همیشه بر تعهد به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه، تثبیت آتش‌بس و دستیابی به پیشرفت در امور سیاسی تأکید شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در نشست‌های برگزار شده مرتبط با فرمت آستانه، خواسته‌های هیأت مخالفان و خطوط قرمز هیأت مذاکره‌کننده دولت سوریه چه بود است؟
هیأت جمهوری عربی سوریه از زمان آغاز به کار فرمت آستانه از چهار سال پیش همواره بر بسیاری از اصول ثابت اصرار کرده است که مهمترین آنها وحدت اراضی سوریه، ایستادگی در برابر گرایش‌های تجزیه‌طلبی در شمال شرق کشور، توقف حمایت و مبارزه با گروه‌های تروریستی سازمان‌یافته در همه اشکال آن، بازگشت پناهنجویان سوری به سرزمین‌های خود و خروج همه نیروهای اشغالگر از سوریه است.
حال آنکه هیأت مذاکره‌کننده مخالفان تلاش می‌کند ادلب را به منطقه آتش‌بس دائمی تبدیل کند تا از توافق‌های پیشین نشست آستانه برای کاهش تنش در ادلب، بازگشت تمام اراضی سوریه تحت حاکمیت دولت و خروج همه نیروهای اشغالگر از سوریه خارج شود.
دستاوردهای عملی فرمت آستانه در نشست اخیر سوچی را با حضور هیأت‌های متعدد و مختلف از موافقان و مخالفان دولت سوریه چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در اینجا نمی‌توان در مورد دستاوردهای عملی صحبت کرد اما باید گفت که جهشی در تغییرات ایدئولوژیک طرف‌ها ایجاد شده و این همان چیزی است که در بیانیه پایانی نشست اخیر مطرح شده است از جمله: گفت‌و‌گو با رأس نهاد در دولت سوریه، پایبندی قاطع به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه، رد همه تلاش‌ها برای تحریف حقایق و خلق واقعیت‌های جدید چون ابتکارهای غیرقانونی برای تعیین سرنوشت به بهانه جنگ علیه تروریسم، مقابله با توطئه‌های جدایی‌طلبانه در منطقه فرات که هدف آن تضعیف وحدت سوریه و تهدید امنیت ملی کشورهای همسایه است، تحویل درآمدهای حاصل از فروش نفت که باید به جمهوری عربی سوریه بازگردد.
علاوه بر این در نشست مذکور از سوی همه هیأت‌های حاضر، اذعان شد که حملات نظامی مداوم اسرائیل علیه سوریه قوانین بین‌المللی و حقوق بین الملل بشر را نقض، حاکمیت سوریه و کشورهای همسایه را تضعیف و ثبات و امنیت بین‌المللی در منطقه را تهدید می‌کند. همچنین با همه تحریم‌های یک‌جانبه علیه سوریه مخالفت و تاکید شد که این تحریم‌ها قانون بین‌المللی و منشور سازمان ملل را نقض می‌کند.
تحلیل شما از نقش سازمان ملل در نشست سوچی و به طور کل روند اجرای عملیات سیاسی در سوریه چیست؟
سازمان ملل متحد بر مذاکرات و عملیات سیاسی مطابق با قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت نظارت می‌کند و «گی‌یر پدرسن»، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در سوریه نیز به عنوان شخصی که در تضمین کار کمیته قانون اساسی و به طور کل اجرای عملیات سیاسی مشارکت می‌کند، حضور دارد. اما باید تاکید کنم که ما سوری‌ها به این سازمان بین‌المللی اعتماد نداریم. زیرا این سازمان دارای استانداردهای دوگانه است و بر اساس معیارهای واحد رفتار نمی‌کند. بنابراین ما دولت و مردم سوریه به مقام‌های پیشین و فعلی سازمان ملل تردید داریم زیرا آنها برای آمریکا و در کشور آمریکا کار می‌کنند و تحت تاثیر دیکته‌های واشنگتن هستند.
ترکیه به عنوان یکی از کشورهای ضامن صلح در نشست آستانه حضور دارد حال آنکه نیروهای ترک در بخشی از خاک سوریه حضور دارند. نقش آنکارا را از ابتدا تا دور اخیر نشست های مرتبط با صلح در سوریه چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ترکیه در دوره جنگ علیه سوریه نقش منفی ایفا کرد و نیروهای ترک حاضر در شمال سوریه نیروهای اشغالگر هستند که باید از این مناطق خارج شوند. نشست فرمت آستانه نیز امروز با همان هدف وحدت و تمامیت ارضی دولت سوریه و گفت‌و‌گو با رهبری مشروع و قانونی این کشور به ریاست «بشار اسد» و همه کسانی برگزار شده است که به راهکار سیاسی به عنوان تنها راه عملی برای برون‌رفت از بحران و پایان دادن به جنگ نظامی و اقتصادی علیه کشور و پایان نابودی تئوری تقسیم سوریه بر اساس منافع کشورهایی که گروه‌های مسلح را اداره می‌کنند، قانع شده‌اند.
در این نشست‌ها پوششی که «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهوری ترکیه به نام اخوان‌المسلمین برای تقسیم فرقه‌ای و قومی سوریه به تن داشت، طرد و تاکید شد که سوریه یک کشور چند قومیتی و چند مذهبی است. همچنین این اندیشه که مبارزه با تروریسم دیگر یک امر داخلی سوری نیست، بلکه به مسأله‌ای منطقه‌ای و بین المللی تبدیل شده است، تثبیت شد.
آمریکا از مشارکت در نشست سوچی خودداری کرد. دلیل این امر را چگونه تحلیل می‌کنید؟
ایالات متحده آمریکا از ابتدا در ادوار فرمت آستانه شرکت نکرد، در دوره فعلی نیز از مشارکت در آن خودداری کرد، زیرا از آنجا که فرمت آستانه حضور نیروهای آمریکایی را در سوریه غیر قانونی می‌داند، واشنگتن این نوع نشست را هم سو با منافع خود نمی‌بیند.
من در اینجا باید بر اهمیت مشارکت اردن و لبنان در نشست سوچی تاکید کنم به ویژه اینکه آنها بزرگ‌ترین کشورها برای پناهنجویان سوری هستند.
آینده اراضی سوریه از جمله ادلب را که اکنون از حضور گروه‌های تروریستی مورد حمایت غرب و مزدوران داخلی آنها رنج می‌برد، همچنین سرنوشت موضوعاتی چون کمیته قانون اساسی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
دیر یا زود، همه سرزمین‌های سوریه و در رأس آنها ادلب تحت کنترل دولت سوریه قرار می‌گیرند و فراخوان‌های جدایی‌طلبانه در منطقه فرات با هدف تضعیف وحدت سوریه و تهدید امنیت ملی کشورهای همسایه موفق نخواهد بود و محکوم به شکست است. سرقت نفت سوریه و درآمدهای آن چیزی غیر از یک شرارت و قلدرمآبی بین‌المللی توسط آمریکا و مزدوران محلی آنها به نام به اصطلاح «نیروهای دموکرات» (قسد) نیست. بدون تردید حق به صاحبانش باز خواهد گشت.
اما درباره کمیته قانون اساسی باید بگویم تا زمانی که طرف های دیگر سوری به حامیان خارجی خود وابسته و گوش به فرمان انها باشند، هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد و در بن بست باقی خواهد ماند. موفقیت کمیته قانون اساسی سوریه در گرو اتحاد و همکاری طرف های سوری برای سوریه بدون هیچ گونه دخالت خارجی است چنانچه در بیانیه پایانی نشست سوچی نیز بر این مهم از طریق دستور کار کمیته برای تهیه پیش نویس اصلاح قانون اساسی و لزوم تایید آن از سوی مردم سوریه تاکید شده است.
سوریه یک کشور قدرتمند و یکی از امن‌ترین کشورها در جهان بود و به لطف ارتش قهرمان و مردم قدرتمند و اتحاد آنها به رهبری بشار اسد به خودکفایی غذایی دست یافت و با کمک دوستان و متحدانش در محور مقاومت پیروز شد. این پیروزی بر تروریسم و حامیان آن بینی آمریکا، اسرائیل و متحدان ترک و عرب آنها را به خاک مالید.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: نشست سوچی جمهوری عربی سوریه کمیته قانون اساسی تمامیت ارضی فرمت آستانه بین المللی سازمان ملل دولت سوریه نشست سوچی نشست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۷۹۵۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلنگری به طرفداران گفتمان سازش
اگرچه آمریکا در طول جنگ غزه، بارها قطعنامه‌هایی که باهدف آتش‌بس دائمی در غزه صادرشده را باهدف حمایت از صهیونیست‌ها وتو کرده است، اما وتوی قطعنامه اخیر شورای امنیت مبنی بر پذیرش عضویت دائمی فلسطین در سازمان ملل متحد، جنس و ماهیتی دیگر دارد. درحالی‌که برخی مقامات آمریکایی در اظهاراتی دروغین، مدعی تمرکز بر روی راهکار دودولتی در راستای حل مسئله فلسطین بوده‌اند،وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط نماینده دولت بایدن خبر از استمرار حمایت مطلق کاخ سفید از نسل‌کشی در غزه می‌دهد.به عبارت بهتر، آمریکا با وتوی قطعنامه اخیر نشان داد نه‌تنها در جنگ غزه فرمانده اصلی میدان تقابل با فلسطینیان و منطقه محسوب می‌شود، بلکه حتی به راهکارهای اعلامی و ادعایی خود نیز کمترین باوری ندارد. این تناقض آشکار، برگرفته از شکست میدانی مشترک واشنگتن -تل‌آویو در جریان تحولات جنگ غزه و فراتر از آن، سردرگمی راهبردی آنها در قبال مسئله فلسطین است.
واقعیت امر این است که ابومازن، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و بازیگران منطقه‌ای مانند ریاض، ابوظبی، منامه و مسقط حساب ویژه‌ای بر روی پیشبرد طرح دو دولتی از سوی واشنگتن بازکرده بودند. این نگاه اعتماد آمیز به دشمن بشریت، منبعث از وعده‌هایی بوده که نه‌تنها در دوران ریاست جمهوری جوبایدن، بلکه در دوران ریاست جمهوری ترامپ و اوباما نیز به آنها داده‌شده بود. بر همین اساس، طرح عادی‌سازی روابط اعراب و اسرائیل ( تحت عنوان پیمان ابراهیم) پیش رفت و منتج به خطای راهبردی امارات و بحرین در عادی‌سازی روابط با صهیونیست‌ها شد. اما وتوی قطعنامه اخیر در شورای امنیت سازمان ملل متحد، آن‌هم علی‌رغم موافقت ۱۲ عضو شورای امنیت و رأی ممتنع دو کشور ( سوئیس و انگلیس) ، بیانگر قرائت خاص کاخ سفید از طرح دو دولتی است! این مسئله نشان می‌دهد که اتفاقا آمریکا طرح دو دولتی را نیز نه به‌مثابه راهکاری برای حل بحران در منطقه غرب آسیا، بلکه به‌عنوان ابزاری برای تحقق استیلا و سلطه صهیونیست‌ها بر غرب آسیا ارزیابی می‌کند.
رمزگشایی از سخنان رابرت وود، معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل به‌وضوح چنین گزاره‌ای را تصدیق می‌کند: «ایالات‌متحده همچنان از راه‌حل دو دولتی به‌شدت حمایت می‌کند. این رأی مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمی‌دهد، بلکه اذعانی است به اینکه این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد.» به عبارت بهتر، آمریکا پذیرش کشور مستقل فلسطین در سازمان ملل متحد را به گفت‌وگوی مستقیم ( میان فلسطینیان و صهیونیست‌ها ) و در حقیقت، پذیرش مسئله عضویت فلسطین از سوی تل‌آویو کرده است! بدیهی است که در این مسیر، تل‌آویو از تشکیلات خودگردان امتیازاتی خواهد خواست که تنها یکی از آنها، عاری سازی غزه و کرانه باختری از گروه‌های مقاومت است! شرط وقیحانه‌ای که هیچ‌گاه تحقق‌نیافته و در آِینده نیز نخواهد یافت. حتی تشکیلات خودگردان فلسطین به‌عنوان بازیگری که در قبال کشتار بی‌رحمانه فلسطینیان، بازی در زمین واشنگتن را نسبت به دفاع واقعی از ساکنان مظلوم غزه ترجیح داده است، نسبت به رفتار اخیر کاخ سفید شوکه شده است. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، در بیانیه‌ای وتوی آمریکا را «ناعادلانه، غیراخلاقی و غیرقابل‌توجیه» خواند.بااین‌حال محمود عباس باید زودتر از این‌ها نسبت به دنائت آمریکایی‌ها اطمینان پیدا می‌کرد!
یکی از اصلی‌ترین بازندگان رأی‌گیری اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد، سیاستمدارانی هستند که بر روی واشنگتن در روند حل مسئله فلسطین حساب بازکرده‌اند! این رأی‌گیری نشان داد که راه‌حل واقع در فلسطین، روی آوردن به همان گفتمان مقاومت و ایستادگی همه‌جانبه در برابر واشنگتن و تل‌آویو است، نه روی آوردن به گفتمان سازش با دشمنانی که نماد ظلم و نسل‌کشی محسوب می‌شوند. در این معادله صریح و گویا، سرنوشت آمریکا و رژیم اشغالگر قدس با شکست و تباهی گره‌خورده است.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»