مسیر پرپیچ‌وخم مسکو و بروکسل
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۹۱۷۸۹
چند وقتی گذشت و بار دیگر آن دو نفر به همدیگر رسیدند؛ شخص پرسشگر پرسید که امروز در کدام راه هستی؟ طرف در پاسخ گفت: در راه سیاه! آن شخص کنجکاو شد و گفت: خاطرم هست که پیش‌تر گفتی که در وضعیت سیاه هستی که با این پاسخ روبه‌رو شد: آن زمان فکر می‌کردم که در وضعیت سیاه قرار دارم، اما اکنون متوجه شدم که امروز در وضعیت سیاه قرار گرفته‌ام و آن روزها وضعیت بهتری داشتم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گزاف نیست اگر بگوییم به اعتقاد مقامات مسکو، رابطه با بروکسل در ماه‌های اخیر در وضعیت تاریکی قرار گرفته است؛ اما با وجود این نگرانی‌ها، گمان می‌رود روابط میان روسیه و اتحادیه اروپا در ماه‌های آینده می‌تواند وضعیت تاریک‌تری را نیز تجربه کند که در این میان متغیرهایی همچون موضوع اوکراین، بحران سیاسی بلاروس و در رأس آنها وضعیت آلکسی ناوالنی، یکی از منتقدان رئیس‌جمهوری روسیه، نقش بسزایی در روند پیش‌رو ایفا می‌کند.
به دنبال موضوع الکسی ناوالنی و حمایت مقامات اتحادیه اروپا از معترضان، روابط مسکو و بروکسل در مسیر دشواری قرار گرفته که اخراج دیپلمات‌های آلمانی، لهستانی و سوئدی در ابتدای فوریه به‌دلیل مشارکت در این اعتراض‌ها، مؤید همین موضوع است؛ روندی که البته به اقدام تلافی‌جویانه این کشورها هم‌زمان با سفر مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به مسکو انجامید.
در این میان، به نظر می‌رسد که برآیند این شرایط سیاسی پیچیده، در صحبت‌های سرگئی لاوروف، وزیر خارجه این کشور نیز ظهور پیدا کرد؛ درست هنگامی که خبرنگاری از او پرسید آیا ممکن است قطع روابط با اتحادیه اروپا در دستور کار مسکو قرار بگیرد؟ و او پاسخ داد اگر شاهد تحریم‌های جدیدی باشیم که بر روابط اقتصادی ما آسیب جدی وارد کند. اگرچه این جمله با واکنش مقامات مختلف اتحادیه اروپا روبه‌رو و سپس از سوی کرملین تعدیل شد، باوجوداین، خبر از شکافی در روابط آنها می‌دهد که عمق آن در ماه‌های آینده آشکار خواهد شد. چند روز پس از آن در هفته گذشته، لاوروف با همتای فنلاندی خود در سن‌پترزبورگ گفت‌وگو کرد و در کنفرانس مطبوعاتی پس از این دیدار، بار دیگر به سردی در روابط اشاره کرد و ریشه آن را حوادث اوکراین در سال ۲۰۱۴ دانست. با وجود این، مسکو توسعه روابط سودمند با اروپا را دنبال می‌کند و معتقد است میان اتحادیه اروپا و اروپا تفاوت وجود دارد.
بر کسی پوشیده نیست که اتحادیه اروپا، شریک مهم تجاری روسیه به شمار می‌آید؛ اما در این میان، برخی مفاهیم انتزاعی که ابزار مهمی در ساختار نظم بین‌المللی از نگاه غرب به شمار می‌آیند، به پاشنه آشیل این روابط تبدیل شده‌اند؛ مفاهیمی که به آزادی‌های اجتماعی، حقوق بشر و دموکراسی گره می‌خورد و میان سال‌های اخیر محل جدی منازعه میان روسیه و غرب بوده است. برای مثال از نگاه بروکسل، مردم اوکراین در سال ۲۰۱۴ برای دموکراسی و حاکمیت قانون به خیابان‌ها آمدند و از این‌رو الحاق کریمه از سوی روسیه و سیاست‌های این کشور در قبال اوکراین را به‌شدت محکوم می‌کنند که از همین رو تحریم‌هایی را نیز وضع کرده‌اند. از سوی دیگر، کرملین بر این باور است که با مداخله غرب، حکومت از دست یانوکوویچ خارج شد و نگاه دیگری به ماجرا دارد. اکنون این تنش‌ها هم‌زمان با روی‌کارآمدن بایدن، این‌بار به واسطه موضوع ناوالنی ظهور کرده است تا در کنار آن دیگر تنش‌هایی که در چهار سال پیش مسکوت مانده بود، بار دیگر احیا شود. ایالات‌متحده پس از جنگ جهانی دوم، همواره شریک ارشد اروپا به شمار می‌آمد تا اینکه در دوران ترامپ، دشواری‌های بسیاری در این همگرایی پیش آمد و این فرصت طلایی بود تا روسیه کمال بهره را ببرد؛ اما اکنون بار دیگر نظم یوروآتلانتیک در مسیر گذشته قرار گرفته است و روسیه بیم این را دارد که اگر نتواند همکاری‌های خود با اروپا را حفظ کند، در مسیر انزوا قرار بگیرد. از این‌رو، بروکسل را تهدید می‌کند که اگر در مسیر تقابل قرار بگیرد، روابط خود را قطع خواهد کرد؛ اما در واقع این یک بیم ایجابی است که در پس تهدید، در جست‌وجوی همکاری است. اکنون به نظر می‌رسد کرملین درباره روابط کوتاه‌مدت خود با اتحادیه اروپا بسیار بدبین است و به موجب این تردید، دو رویکرد در میان سیاست‌مداران روس تشدید خواهد شد؛ عده‌ای معتقدند با نوسازی سیاسی باید در مقابل شکننده‌شدن روابط با غرب ایستاد؛ چراکه به اعتقاد این طیف، رویارویی نه‌تنها خسارت اقتصادی به دنبال خواهد داشت، بلکه می‌تواند آشفتگی سیاسی و نارضایتی اجتماعی را نیز به همراه داشته باشد. در مقابل، گروه دیگری قرار دارند که معتقدند روسیه به واسطه رفتارهای پدافندی دوره‌ای، باید به مقاومت در برابر فشارهای غرب ادامه دهد. این گروه مذاکره برای آتش‌بس در تنش‌های با غرب را به‌منزله عقب‌نشینی و شکست می‌داند.
منبع: روزنامه شرقمنبع: ساعت24
کلیدواژه: اتحادیه اروپا بار دیگر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۹۱۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صدور ترور و خشونت به جهان/ کارکرد واقعی اتحادیه اروپا چیست؟
تازه‌ترین تحقیقات نشان می‌دهد که بودجه نظامی کشورهای اروپایی از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد افزایش یافته که این رقم یک رکورد جدیدی در سه دهه گذشته است. بر اساس داده‌های موسسه بین‌المللی تحقیقات برای صلح، موسوم به «سیپری»، بودجه نظامی کشورهای اروپای مرکزی و غربی اکنون بیشتر از سال آخر جنگ سرد است. داده‌های این تحقیقات جدید نشان می‌دهند که اروپا از آغاز سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش هزینه‌های نظامی بوده که این رقم در سال ۲۰۲۳ به مجموع ۵۵۲ میلیارد یورو رسیده است.
افزایش ۱۶ درصدی بودجه نظامی کشورهای اروپایی در این بازه زمانی بیشتر از هزینه دفاعی این کشورها در سال ۲۰۲۲ و ۶۲ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۴ است که رقمی معادل ۳۳۰ میلیارد یورو بود. رسانه‌های غربی مانند یورونیوزو دویچه وله، این افزایش تصاعدی را ناشی ازتهدیدات روسیه و جنگ اوکراین قلمداد می‌کنند، حال آنکه صادرات تسلیحاتی کشورهای اروپایی از واردات آنها پیشی گرفته و همین مسئله، نشان می‌دهد که اساسا جنگ اوکراین بهانه‌ای بیش نیست! به عبارت بهتر، شرکت‌های تسلیحاتی در اروپا مشغول سوداگری با خون شهروندان دیگر کشورهای دنیا به بهانه جنگ هستند. جنگی که اروپا در کنار آمریکا به استمرار آن اصرار می‌ورزد.
بهانه‌جویی‌های مضحکانه
همه کشورهای اروپایی عضو ناتو به جز یونان، ایتالیا و رومانی هزینه‌های نظامی خود را در سال ۲۰۲۳ افزایش داده‌اند. لورنزو اسکارازاتو، مشاور تحقیقاتی سیپری به یورونیوز گفت از زمانی که روسیه در سال ۲۰۱۴ کریمه را به خاک خود ضمیمه کرد، هزینه نظامی اروپا هر سال افزایش یافته است. اقدام روسیه در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود و همچنین حمله نظامی به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، دولت‌های اروپایی را بر آن داشت تا بودجه دفاعی خود را با سرعتی بی‌سابقه افزایش دهند. اسکارازاتو گفت: «شکی نیست که در سال ۲۰۲۳، عامل اصلی افزایش هزینه‌های نظامی اروپا، تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین بوده است.»
اگر ادعای اسکارازاتو درست باشد، قاعدتا باید شاهد انباشت تسلیحات در اروپا و عدم صادرات آنها به نقاط دیگر جهان (خصوصا از سال ۲۰۲۱ تا کنون) باشیم، اما آمار و مستندات چنین چیزی را نشان نمی‌دهد!
رشدی که متعارف نیست
در سال ۲۰۲۳، بریتانیا نسبت به دیگر کشورهای اروپایی بیشترین هزینه نظامی را نسبت به تولیدات ناخالص داخلی داشته است. این کشور رقمی معادل ۲.۳ درصد تولید ناخالص داخلی را صرف هزینه‌های نظامی کرده است. وزارت دفاع بریتانیا در سال جاری میلادی اعلام کرد که این رقم را به ۲.۵ درصد افزایش خواهد داد. آلمان نیز بودجه نظامی خود را از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۳ به میزان ۴۸ درصد افزایش داده است. در سال ۲۰۲۲، دولت آلمان متعهد شد که دو درصد از تولید ناخالص ملی، حد نصاب تعیین‌شده از سوی ناتو را به امور دفاعی اختصاص دهد. داده‌های تحقیقات جدید سیپری نشان می‌دهند که بودجه نظامی لهستان نسبت به سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از دو برابر شده است. این کشور در سال ۲۰۲۳ رقمی معادل ۳.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف هزینه‌های دفاعی کرده است که هنوز از هدف اعلام شده ۴ درصدی‌اش فاصله دارد. لهستان مدت‌هاست که افزایش هزینه‌های دفاعی و امنیتی خود را به بهانه «نگرانی از حمله روسیه به کشورهای اروپایی عضو ناتو» در اولویت قرار داده است.
جایگاه فرانسه و اروپا در ترویج جهانی جنگ و خشونت
ایالات متحده و فرانسه در حال حاضر بر صادرات تسلیحات جهانی تسلط دارند و واشنگتن بین سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۸ و ۲۰۱۹-۲۰۲۳ صادرات خود را ۱۷ درصد و پاریس ۴۷ درصد در مدت مشابه افزایش داده‌اند. ایالات متحده به تنهایی مسئول ۴۲ درصد از کل صادرات تسلیحات جهانی بود و بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ به ۱۰۷ کشور تسلیحات ارسال کرد که بیش از هر صادرکننده بزرگ دیگری بوده است. از سوی دیگر، افزایش صادرات تسلیحات فرانسه عمدتا به دلیل تحویل هواپیما‌های جنگی به هند، قطر و مصر بوده است. همان گونه که مشاهده می‌شود، این کشورها در محدوده جغرافیایی اروپا قرار ندارند و ارتباطی نیز با فرامتن و متن جنگ اوکراین ندارند! فرانسه برای اولین بار در فهرست بزرگترین صادرکنندگان تسلیحات در جهان از روسیه جلوتر ایستاد و در رتبه دوم قرار گرفت و روسیه در رتبه سوم قرار گرفت. بیشترین سهم صادرات تسلیحات فرانسه با ۴۲ درصد به کشورهای آسیایی و اقیانوسیه و همچنین ۳۴ درصد به کشورهای خاورمیانه اختصاص داشته است.
بزرگترین دریافت کننده صادرات تسلیحات فرانسه هند بود که نزدیک به ۳۰ درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داده. هند بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان بود اگرچه تامین‌کننده اصلی آن روسیه است که ۳۶ درصد از کل واردات آن را به خود اختصاص داده است. کاتارینا جوکیچ، محقق در SIPRI می‌گوید: «فرانسه از فرصت تقاضای قوی جهانی برای تقویت صنعت تسلیحات خود از طریق صادرات استفاده می‌کند. فرانسه به ویژه در فروش هواپیما‌های جنگی خود در خارج از اروپا موفق بوده است.»
همان گونه که مشاهده می‌کنیم، فرانسوی‌ها، ژرمن‌ها و انگلیسی‌ها نوعی رقابت پنهان را بر سرکاسبی با خون شهروندان سایر نقاط دنیا و حتی شهروندان اوکراینی آغاز کرده اند. بی دلیل نیست که اتحادیه اروپا بر استمرار جنگ اوکراین اصرار می‌ورزد، زیرا در صورت ایجاد صلح و ثبات واقعی در نظام بین الملل، از جمله در اوکراین، اساسا جایی برای سوداگری شرکت‌های تسلیحاتی با خون شهروندان کشورهای گوناگون باقی نخواهد ماند.
نتیجه‌گیری
در میان کشورهای اروپایی، ایتالیا هم شاهد افزایش صادرات تسلیحاتی خود در سه سال گذشته بوده به طوری که صادرات این کشور ۸۶ درصد رشد کرده است. اروپای غربی همراه با ایالات متحده ۷۲ درصد از کل صادرات تسلیحات در سال‌های ۲۰۱۹-۲۰۲۳ را به خود اختصاص داده‌اند، در حالی که اروپا به تنهایی مسئول حدود یک سوم صادرات جهانی تسلیحات از جمله حجم زیادی از صادرات به خارج از منطقه بوده است. در مجموع پنج کشور اروپایی، به استثنای روسیه، در میان ۱۰ صادرکننده برتر جهان قرار گرفتند که شامل فرانسه (مقام دوم)، آلمان (مقام پنجم)، ایتالیا (مقام ششم)، بریتانیا (مقام هفتم) و اسپانیا (مقام هشتم) می‌شود. همه این کشورها عضو پیمان آتلانتیک شمالی بوده و درجنگ اوکراین به صورت مستقیم و غیر مستقیم مشارکت دارند، اما صادرات خود را نه به میدان نبرد در کی یف، بلکه به دیگر نقاط دنیا معطوف کرده اند. ترویج خشونت و ناامنی در نظام بین الملل از سوی اتحادیه اروپا، از یک راهبرد پنهان، تبدیل به یک راهبرد آشکار شده است.
منبع: پایگاه بصیرت
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد