ضرورت فرهنگسازی و دغدغه‌مندی دانشگاه‌ها در توجه به مناسب‌سازی فضا برای معلولان جسمی و حرکتی
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۹۷۸۸۵
معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، در وبینار تخصصی مناسب‌سازی فضای مراکز آموزش عالی برای معلولان جسمی و حرکتی بر ضرورت فرهنگسازی، دغدغه‌مندی و توجه ویژه به این موضوع تاکید کرد و اجرای آن را برای دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، پژوهشی و فناوری یک الزام دانست.
به گزارش گروه آموزش خبرگزاری برنا، دکتر محمد‌تقی نظرپور در این وبینار تخصصی که امروز (دوشنبه) به صورت مجازی و با حضور معاونان اداری، مالی، عمرانی و مدیران دفاتر فنی دانشگاه‌ها، مراکز آموزش عالی، پژوهشی و فناوری برگزار شد، با اشاره به مشکلاتی که افراد دارای معلولیت در جامعه دارند، گفت: معلولیت پدیده‌ای اجتماعی و بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی بشری است، به‌گونه‌ای که هر انسانی در طول حیات خود به علل مختلف مثل بیماری و حوادث و یا با رسیدن به دوران سالمندی آن را تجربه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: طبق آمارها، حدود ۱۵ درصد از جمعیت جهان با انواع ناتوانی‌های مختلف مواجه هستند یعنی حدود یک میلیارد نفر معلول که حدود ۱۱۰ تا ۱۹۰ میلیون نفر از آنان، معلول «جسمی- حرکتی» هستند. در ایران نیز از میان بیش از ۳ میلیون و یکصد هزار نفر دانشجویی که در حال تحصیل در دانشگاه‌های کشور هستند، حدود ۲۵ هزار نفر دارای معلولیت هستند که عدد قابل توجهی است. یعنی حدود کمتر از یک‌درصد از کل دانشجویان را افراد دارای معلولیت تشکیل می‌دهند و این در حالی است که بسیاری از دانش‌آموزانی که نوعی از معلولیت را تجربه میکنند، مجبور می‌شوند ترک تحصیل کنند و حتی نمی‌توانند از مقاطع دبستان و دبیرستان فارغ‌التحصیل شوند.
دکتر نظرپور با بیان اینکه عوارض معلولیت‌ها می‌تواند فرد را در انجام کارهای روزمره دچار کم‌توانی و یا ناتوانی کند، ادامه داد: بخش عمده‌ای از معلولیت‌های جسمی- حرکتی، در اثر بروز حوادثی مانند سُرخوردن روی سطوح برفی و یخی، تصادفات ترافیکی، افتادن از ارتفاع، افتادن در چاله و جدول کنار خیابان، سوانح در حینِ کار، ابتلا به برخی بیماری‌ها و … رخ می‌دهد که با افزایش سطح ایمنی در وجوه گوناگون و اصلاح و تغییر سبک زندگی می‌توان از وقوع بسیاری از آنها جلوگیری کرد.
وی افزود: معلولان برای زندگی اجتماعی در شهرها با موانع معماری و شهری متعددی رو به رو هستند، بنابراین سازگاری محیط شهر با نیازهای معلولان جسمی ضرورتی حیاتی است و طراحی شهری باید بر اساس معیارها و ضوابطی خاص، مناسب‌سازی شود.
این مقام مسئول اظهار داشت: مشکلات و موانع موجود در شبکه دسترسی پیاده در داخل سایت دانشگاه و عدم تداوم حرکت روان در مسیرهای پیاده، برای افراد سالم نیز ایجاد اشکال می‌کند، چه برسد به اساتید و کارمندان مسن، کارمندان زن باردار و حتی دانشجویان دارای عارضه درد مفاصل، زنان کارمند که کودک خود را در کالسکه حمل میکنند. ناتوانانی که با وسایل کمکی یا صندلی چرخدار حرکت میکنند، از موانع مختلف و نامناسب‌بودن مسیرهای پیاده‌رو و کف‌پوش‌ها رنج میبرند. همسطح‌سازی و مناسب‌سازی پیاده‌روها و از بین‌بردن موانع، جزو اقدامات مهم و ضروری است که از مدیریت طرح‌های عمرانی دانشگاه‌ها انتظار می‌رود به منظور تسهیل عبور و مرور هر چه بیشتر معلولان و حضور آنان در فعالیتهای اجتماعی دانشگاه‌ها انجام دهند.
وی با بیان اینکه مشکلات معلولان جسمی- حرکتی تنها در مسائل فیزیکی خلاصه نمی‌شود و برای پرداختن به مسائل آنان ابعاد روانی و اجتماعی نیز باید مورد توجه قرار گیرد، گفت: در وهله اول افزایش آگاهی عمومی جامعه دانشگاهی درباره بُعدِ جسمانی معلولین ضروری است. در ماده ۲ قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، کلیه وزارتخانه‌ها، موسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی موظفند در طراحی، تولید و احداث ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهره‌مندی از آنها برای معلولان فراهم شود.
این استاد دانشگاه با اظهار تاسف از اینکه با وجود گذشت حدود شانزده سال از تصویب قانون جامع حمایت از حقوق معلولین (۱۳۸۳) و علی‌رغم تصویب و ابلاغ آیین‌نامه اجرایی مرتبط، این ماده قانونی در عمل به طور کامل اجرا نشده است، یادآور شد: مسئولان سازمان بهزیستی بارها اعلام کرده‌اند که بودجه لازم برای اجرای این ماده قانونی در اختیار نهادهای مرتبط قرار نگرفته است و البته در دانشگاه‌های دولتی نیز ردیف مستقلی به‌نام «مناسب‌سازی فضای دانشگاه برای معلولین» وجود ندارد، بلکه دانشگاه‌ها با استفاده از قسمتی از اعتبارات موجود ردیف «تعمیر و تجهیز ساختمان‌ها و محوطه‌سازی» اقدام به این‌کار میکنند.
وی افزود: دانشجویانی که برای جابجایی خود از وسایل کمک حرکتی مانند ویلچر استفاده میکنند، در زندگی روزمره خود و هنگام حضور در اماکن عمومی دانشگاه با موانع زیادی روبرو می‌شوند. رایج‌ترین این مکان‌ها در یک دانشگاه عبارتند از: سرویس‌های رفت و آمد دانشجویان، ورودی اصلی به دانشگاه، خیابان‌ها و پیاده‌روها، ساختمان‌های آموزشی و دسترسی به کلاس‌های درسی و آزمایشگاه‌ها، کارگاه‌ها، رستوران و بوفه‌های دانشجویی، مسجد، سازمان مرکزی دانشگاه، سالن‌های آمفی‌تئاتر و سالن‌های اجتماعات، فضاهای باز و پارک دانشجویی، کتابخانه، سالن ورزشی و استخر دانشگاه، ساختمان‌های خوابگاه دانشجویی و … البته دانشگاه‌های ما اغلب اقدامات مؤثری در زمینه مناسب‌سازی محیط برای معلولین بخصوص در اجرای رامپ و آسانسور انجام داده‌اند اما این اقدامات به‌صورت کامل و جامع اجرا نشده است و همه محیط‌های دانشگاهی مناسب‌سازی نشده‌اند. مثلاً دانشجویان در مسیر حرکت در محوطه‌های دانشگاهی، متوجه تک‌پله‌های موجود نمی‌شوند و تعداد زیادی از افراد در برخورد با آن، می‌اُفتند. بنابراین توصیه شده است که از طراحی و اجرای تک‌پله شدیداً پرهیز شود. در بعضی از مکان‌های آموزشی، سرویس بهداشتی ویژه برای دانشجویان دارای معلولیت در نظر گرفته نشده است. دانشجویانی که باید از سرویس‌های خاص استفاده کنند، اغلب در تمام طول روز، گرسنگی و تشنگی می‌کشند تا مجبور به استفاده از سرویس بهداشتی نشوند.
معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم ادامه داد: مکان‌های عمومی علی‌رغم اینکه قانون، آنها را ملزم به تعبیه پارکینگ ویژه برای افراد دارای معلولیت در نزدیک‌ترین محل به ورودی ساختمان‌ها کرده است، هنوز این الزام برای مکان‌ها و معابر عمومی کشور و به‌خصوص در دانشگاه‌ها، اجرا نشده است. دانشجویان معلولی که خودروی شخصی دارند، همسان با اساتید و کارمندانی که مجاز به آوردن ماشین خود به داخل سایت دانشگاه هستند، باید با مشکلات زیادی برای پیدا کردن جای پارکینگ در دانشگاه دست و پنجه نرم کنند. این در حالی است که اختصاص مکانی خاص برای پارک خودروهای ویژه افراد دارای معلولیت منجر به کاهش مشکلات تردد آنها در فضای عمومی دانشگاه می‌شود.
دکتر نظرپور به سختی‌ها و شرایط دوران کرونایی هم اشاره‌‌ای کرد و گفت: در این شرایط که اکثر دانشجویان از خانه ماندن خسته شده‌اند، دانشجویان معلول در قرنطینه سخت‌تری بسر میبرند. (یک معلول در این‌دوران در شهری که برای آنها مناسب‌سازی نشده، چطور رفت و آمد می‌کند؟ یک فرد نابینا که برای رفت و آمد در هر گوشه‌ای از شهر چند برابر ما نیاز به لمس اشیا دارد، حالا چه می‌کند؟ شرایط کم‌شنوا‌ها و ناشنوا‌ها چطور است و با وجود ماسک بر روی صورت دیگران، چطور لَب‌خوانی میکنند؟ آن‌هایی که معلولیت دستگاه تنفسی دارند، چطور این‌روز‌ها را سپری میکنند؟ ما باید باور کنیم که هرچه هست، آنها روز‌های خیلی سخت‌تری را نسبت به دیگر دانشجویان می‌گذرانند. در این شرایط شبکه‌های مجازی می‌توانند پل ارتباطی خوبی با افراد دارای معلولیت تلقّی شوند. از مشاوره‌های لازم گرفته تا برنامه‌های سرگرم کننده از جمله جشنواره مجازی باید برای معلولان نیز فضایی مهیّا شود که دل‌نوشته‌های خود را در قالب داستان، شعر و طنز به رشته‌ی تحریر در آورند تا از خروجی آنها، بتوانیم مشکلات‌شان را واکاوی کنیم و برای بهبود وضعیتشان چاره‌ای بیندیشیم.
به اعتقاد دکتر نظرپور «معلولیت محدودیت نیست» جمله درستی نیست. برعکس؛ در شرایط فعلی، معلولان در شهر و در محیط دانشگاهی دارای محدودیت‌های فراوانی هستند. یک نابینا، نابیناست و یک ناشنوا، ناشنواست. هرکدام از این قبیل افراد باید با مشخصات و مختصات فردی‌شان در جامعه و محیط دانشگاه تعریف شوند. بدیهی است که یک فرد نابینا در مقایسه با یک فرد بینا به‌لحاظ دسترسی به فضاهای عمومی، شرایط برابری را تجربه نمی‌کند و نیاز به تسهیلات حمایتی و استانداردهای کالبدی خاص خود را دارد.
وی تصریح کرد: تاکنون مقالات، کتاب‌ها و دستورالعمل‌های بسیاری در زمینه ضوابط کلی معلولان در طراحی ساختمان‌های عمومی تهیه و تدوین شده است و کلیه مهندسان مشاور ملزم به رعایت مباحث مندرج در مقررات ملی ساختمان در زمینه‌ی معلولین شده‌اند. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز طی ابلاغ بخشنامه‌های متعدد به دانشگاه‌ها، مراکز آموزشی، سایر مؤسسات وابسته، پژوهشگاه‌ها و پارک‌های علم و فناوری بر اهمیت اجرای موضوع مناسب‌سازی فضاهای آموزشی، پژوهشی، خدماتی، خوابگاهی و سایر فضاهای عمومی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ضرورت‌ها و دغدغه‌های وزارت عتف تأکید می‌کند.
دکتر نظرپور مهم‌ترین عناصر کلیدی و راهکارهای اجرایی برای مناسب‌سازی فضاهای کالبدی برای معلولین حرکتی در دانشگاه‌ها را سرویس‌های بهداشتی، رامپ که جایگزین پله‌ها شود، دستگیره در کنار پله‌ها و راه‌های پیاده برای جلوگیری از سُرخوردن، آسانسور و بالابر برای رسیدن به طبقات مختلف، اصلاح تجهیزات، امکانات و مبلمان مخصوص معلولین؛ برشمرد و تاکید کرد که باید مورد توجه قرار گیرد.
معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم در پایان اظهار امیدواری کرد که با تلاش معاونان اداری و مالی، مسئولان، مدیران و دست‌اندر‌کاران طرح‌های عمرانی دانشگاه‌ها، ضرورت فرهنگسازی موضوع معلولیت مورد پیگیری جدی قرار گیرد و با استفاده از اعتبارات موجود و پیگیری اعتبارات مورد نیاز با ارائه گزارشات تخصصی و توجیهات فنی از طریق سازمان برنامه و بودجه، این مهم به نتیجه خوبی منتهی شود.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: معلولان معلول جسمی حرکتی افراد دارای معلولیت دانشگاه ها معلولان جسمی برای معلولان مراکز آموزش وزارت علوم ساختمان ها مناسب سازی مکان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۹۷۸۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنسرت‌های موسیقی در بوشهر هیچ مشکلی برای مجوز ندارند
به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر، امیر حسین سمیعی گفت: بوشهر قلب تپنده موسیقی زندگی و حرکت است، که می شود سال های سال در مورد به آن صحبت کرد و راجع به مشکلات آن به صورت اضطراری تر نشست و صحبت کرد و دغدغه ها را شنید و گلایه ها را گوش داد.
مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: تلاشمان این است که پهنای موارد بوروکراتیک کنار گذاشته شود و بی واسطه با شما صحبت کنیم، ما وافقیم اگر مشکلاتی وجود دارد آمده ایم برای اینکه بشنویم و تمام تلاشمان را به کار ببریم تا مشکلات کاهش پیدا کند.
وی ادامه داد: موسیقی در بوشهر زنده است، همین پویایی و دغدغه مندی که مطرح شد نشان از زنده بودن این شهر در حوزه موسیقی دارد، معتقدم در بوشهر موسیقی برای تمام ابعاد زندگی از جمله کار، سوگ، شادی، حرکت و امید در جامعه در نوع خودش گزینه دارد.
سمیعی یادآور شد: ما تلاش می کنیم که تمام کسانی که در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت دارند نگاه تکریم و محبت به آنها داشته باشیم. تا جایی که قدرت داشته باشیم تلاش خواهیم کرد تا فاصله ما با هنرمندان کمتر شود و درصدد رفع مشکلات و دغدغه شما هستیم، و باید همت کنیم تنش ها را کاهش و ظرفیت های کاری را شناسایی و افزایش دهیم.
وی در خصوص مشکلات سامانه ای مجوزهای موسیقی گفت: ما نمی توانیم همه را با یک چارچوب مقایسه و بررسی نماییم و مشکلات ساختاری و فرایندی دارد که اینگونه مشکلات با همین نشست ها رفع خواهد شد.
وی در مورد سالن های موسیقی و سخت افزار تصریح کرد: باید تلاش کنیم با افزایش امکانات لازم و اساسی زمینه تسهیل اجرای کنسرت توسط شرکت های مجری را در شهرستان ها فراهم کنیم.
سمیعی اضافه نمود: ما باور داریم موسیقی به نشاط اجتماعی کمک می کند و همه تلاشمان این است که فضا را پویاتر کنیم.
وی در خصوص اینکه گروه‌های موسیقی در برخی فصول کم کار یا تعطیل می شوند، گفت: باید در این خصوص چاره اندیشی کرد و ایجاد رویدادهای اجرایی به تناسب آن ایام می تواند تاثیر گذار باشد و اگر در این مسیر موفق نبودیم باید از طریق صندوق هنر دنبال تدبیر و چاره اندیشی و راهکار باشیم.
در این نشست هنرمندان تک به تک با بیان مشکلات، دیدگاهها و نظرات خود خواستار حمایت بیشتر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به موسیقی استان بوشهر شدند.
کد خبر 6092840
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور