به نقل از «تقریب»

نهج‌البلاغه تبیین کننده شریعت دین اسلام است

تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۱۶۸۰۴

ماموستا امین راستی، عضو شورای برنامه‌ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت در گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه استان‌های خبرگزاری تقریب اظهار کرد: حضرت علی(ع) در خانه کعبه به دنیا آمده و در دانشگاه نبوت تعلیم دیده است.

وی افزود: حضرت علی(ع) در پیشگاه حضرت محمد(ص) رشد و نمو کرده و تمام قله‌های علم و دانش را طی کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ماموستا راستی به حدیث نبوی در مورد حضرت علی(ع) اشاره و بیان کرد: پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «من شهر علم و دانش هستم و علی دروازه آن است» که این نشان از جایگاه والای این امام همام نزد خداوند متعال و رسولش دارد.

وی با اشاره به اینکه حضرت علی(ع) فردی بی‌بدیل و بی‌نظیر در تفسیر قرآن و تبیین شریعت دین اسلام بوده است، بیان کرد: اگر به نهج البلاغه مراجعه کنیم می‌بینم که تمام مسایل دینی، احکام از بعد معنوی، بعد اقتصادی و بعد اخلاقی در آن برای ما تبیین شده است که این نشان از  نقش حضرت علی(ع) در تبیین شریعت اسلام بین مسلمانان دارد.

 عضو شورای برنامه‌ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت اعلام کرد: نحله‌های انحرافی در دوران حضرت علی(ع) علیه این امام همام قیام کردند که حضرت علی(ع) برخوردی با آنان داشت که راه خوارج را از مسلمانان جدا کرد.

وی خوارج، سلفیت، القاعده، داعش و دیگر گروه‌های تندرو را افراد جاهل و نادان دانست و افزود: امام علی(ع) در مورد نحله‌های انحرافی می‌فرماید: «انسان جاهل و نادان اهل افراط و تفریط است» اما دین اسلام دین اعتدال و میانه‌روی است.

ماموستا راستی به نقش تربیتی حضرت علی(ع) در خانواده اشاره و بیان کرد: امام حسن(ع) و حسین(ع) دو فرزند حضرت علی(ع) هستند که پیامبر در مورد آنان می‌فرماید: «بار الها من حسن و حسین را دوست دارم و تو هم  این دو را دوست بدار و هر کس که آنها را دوست دارد وی را نیز عزیز گردان».

وی به نهضت امام حسین(ع) برای احیای دین اسلام و اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرد و گفت: دین اسلام به واسطه حضور پر برکت سرور و سالار شهیدان و فرزندان حضرت علی(ع) احیا شد.

وی با تأکید بر اینکه حضرت علی (ع) هیچگاه از بیت‌المال استفاده نکرد، یادآور شد: از لحاظ عدالت اجتماعی این امام می فرماید: «اگر من را برهنه کرده و در صحرای عربستان بر روی خار مغیلان بکشند و خون از تمام اعضای من جاری شود برای من بهتر از کشیدن یک دانه جو به ظلم از دهان یک مورچه است».

انتهای پیام/

منبع: تقریب

کلیدواژه: حضرت علی ع دین اسلام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۱۶۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی