Web Analytics Made Easy - Statcounter

خبرگزاری آریا - اداره کل روابط عمومی وزارت نفت در پاسخ به گزارشی با عنوان «انتقاد از گذشته برای پوشاندن کارنامه خالی» که روز پنجم اسفندماه امسال در روزنامه وطن امروز چاپ شده است، توضیحاتی را به‌منظور تنویر افکار عمومی منتشر کرد.
به گزارش شانا، در متن این جوابیه آمده است: «همان‌گونه که بارها اعلام شده است؛ در سال‌های اخیر با تکمیل و بهره‌برداری از سه فاز پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج‌فارس و اجرای طرح‌های افزایش ظرفیت پالایشی در دیگر پالایشگاه‌های کشور، ظرفیت پالایش نفت خام و میعانات گازی در مجموع به 2.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

3 میلیون بشکه در روز رسیده است. در هفت سال اخیر با تکمیل طرح‌های توسعه پالایشگاهی، ظرفیت تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر نظیر بنزین و نفت‌گاز به ترتیب به سقف 115 و 125 میلیون لیتر در روز رسیده و با تحقق و اجرای طرح‌های ارتقای کیفیت فرآورده‌های نفتی در پالایشگاه‌های کشور، ظرفیت تولید بنزین و نفت گاز با استانداردهای زیست‌محیطی یورو 4 به ترتیب به 91 و 50 میلیون لیتر در روز رسیده است.
شایان ذکر است با اجرای موفق طرح‌های توسعه پالایشگاهی، جمهوری اسلامی ایران ضمن تأمین کامل فرآورده‌های مورد نیاز کشور، هم‌اکنون در ردیف صادرکنندگان عمده انواع فرآورده‌ نفتی قرار دارد. اگر گزارش‌نویس روزنامه وطن امروز کمی به خود زحمت دهد و سخنان مهندس زنگنه را در همه مراسم‌ها و نشست‌هایی که ضمن آن درباره پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس صحبت به میان آمده بخوانند، خواهد دانست که ایشان همواره از زحمات گروه‌های مختلفی که در طول دوره ساخت این پالایشگاه فعالیت و مشارکت داشته‌اند، نهایت قدردانی و تشکر را ابراز داشته‌ است. در عین حال ایشان به‌عنوان باسابقه‌ترین وزیر در نظام جمهوری اسلامی باید تجربه‌ها و نقد خود را از چالش‌های این پروژه و چگونگی رفع آن نیز بازگو کنند تا در آینده کشور تکرار نشود.
درباره تاریخچه ساخت پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس هم اسناد و مدارک اینکه کلید ساخت این پروژه چه زمانی زده شده موجود است و لازم نیست بر سر یک امر مستند و بدیهی تشکیک کرد. برای تبیین این واقعیت که ساخت این پالایشگاه در دولت هشتم طراحی شد، شایان ذکر است که هر پالایشگاهی برای احداثنخست نیازمند تدوین برنامه جامع توجیه فنی - اقتصادی است، در همین برنامه باید همه رئوس و الزام‌ها از جمله لایسنس‌های پالایشگاه دیده شود، در عمل هم پس از سال 81 و به‌ویژه با قطعی شدن برداشت گاز از فازهای نخست میدان گازی پارس‌جنوبی، طراحی یک پالایشگاه با خوراک میعانات گازی در دستور کار وزارت نفت قرار گرفت و برنامه جامع و ارزیابی‌های فنی - اقتصادی و محیط‌زیستی آن در سال‌های 82 و 83 انجام شد، سرانجام و به استناد همان برنامه توجیهی و با پذیرش آن ازسوی نظام برنامه‌ریزی کشور، دولت وقت در زمستان سال 83 موضوع ساخت این پالایشگاه را در خلال قانون بودجه سال 1384 به مجلس محترم شورای اسلامی پیشنهاد کرد که پیشنهاد مذکور در تاریخ 25 اسفند 83 تصویب شد.
شایان یادآوری است که بخش پالایشگاه این پروژه همچون دیگر پروژه‌ها در 3 قسمت E-P-C به ترتیب مهندسی- خرید - نصب و راه‌اندازی قابل تجزیه و تحلیل است. در بخش E (مهندسی) همان‌طور که ذکر شد مطالعات پایه و دریافت لایسنس‌های آن در دولت هشتم انجام شده بود و بخش Detail Design طراحی تفضیلی در دولت بعد انجام شد، با این حال آنچه در سال 92 محرز شد این بود که حتی در این بخش که بخش عمده آن در دولت هشتم اجرا شده بود نیز با وجود گذشت هشت سال هنوز کار به‌صورت کامل به انجام نرسیده بود و دوباره با صرف هزینه و زمان، بخش مهندسی پروژه پایان یافت.
آن‌گونه که اعداد و ارقام مورد تأیید خود آقایان وجود دارد، در پایان سال 91 در سه فاز اصلی پروژه، در بخش پالایشگاه 51.53 درصد، در احداث خط لوله 99.7 درصد و در ساخت حوضچه آبگیر 93.3 درصد پیشرفت وجود داشته است، شاید نخستین سؤال جدی که جا دارد آقایان مدعی پالایشگاه‌سازی به آن پاسخ دهند این است که چرا وقتی عملیات احداث خود پالایشگاه با توقف و رکود روبه‌رو بوده است اصرار داشتند ده‌ها کیلومتر خط لوله پروژه را تمام و زیر آفتاب سوزان جنوب به‌صورت بلااستفاده رها کنند؟ آیا نیت و مقصودی غیر از این بوده است که با اتمام بخش نسبتاً ساده کار یعنی لوله‌گذاری، درصد پیشرفتی در یک بخش از پروژه «خلق» کنند و آن را به‌عنوان پیشرفت پروژه جعل کنند؟ در خود بخش پالایشگاه هم آمارهای مورد استناد آقایان حکایت از این دارد که 51 درصد پیشرفت شامل 87 درصد پیشرفت در طراحی و مهندسی، 55 درصد در خرید و 31 درصد در اجرا و نصب بوده است.
درباره بخش مهندسی و طراحی که در سطور فوق توضیح داده شد، اما در بخش خرید هم بررسی‌های بیشتر در سال 92 نشان داد درصد اعلامی شامل مواردی بوده که سفارش خرید «در ظاهر» صادر شده، اما با دلایلی واهی همچون بدقولی فروشنده و... کالا و تجهیزی واصل نشده است و سرانجام بخش قابل توجه‌ای از کالاهای این بخش در دوره جدید از سال 92 به بعد دوباره سفارش‌گذاری شد. در بخش اجرا و نصب هم که 31 درصد پیشرفت داشته است، این مقدار تنها شامل ساختمان‌های اداری پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس و عملیات خاک‌برداری پروژه بوده و هیچ‌یک از موارد حساس مثل بویلرها و سیستم‌های فرآیندی تا پیش از سال 92 نصب نشده بود و دقیق 69 درصد از بخش اجرا و نصب که بخش حساس و پرهزینه این پروژه بوده پس از سال 92 انجام شد.
نظر خوانندگان محترم را به این واقعیت جلب می‌کنیم که کل طرح در 3 فاز پالایشگاه، خط لوله خوراک و آبگیر با صرف هزینه 2.177 میلیارد یورو درمجموع تنها 58.46 درصد پیشرفت تا پایان سال 91 داشته است، در ضمن در سال‌های بعد مشخص شد بخشی از اعداد همین ترکیب نیز پیش‌تر و ازسوی متولیان امر دست بالا گرفته شده بوده، اما به هر روی به‌دلیل ضرورت باز شدن کلاف سردرگم این پروژه ملی، کار به‌سرعت اصلاح شد.»

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: پالایشگاه ستاره خلیج فارس درصد پیشرفت اجرا و نصب انجام شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۵۹۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رقابت چین و هند برای نفوذ به بخش انرژی سریلانکا

سینوپک در راستای رقابت چین با هند که به تقویت روابط انرژی و اتصالات زیرساخت با سریلانکا چشم دوخته است، مطالعات امکان‌سنجی برای ساخت یک یا ۲ پالایشگاه در سریلانکا را در ژوئن تکمیل می‌کند.

به گزارش ایسنا، «شرکت نفت و شیمیایی چین» (سینوپک) که بزرگترین پالایشگر نفت در جهان است، به برنامه‌هایش برای ساخت نخستین پالایشگاه خود در خارج از چین، سرعت بخشیده است.

چین و هند هر دو در حال رقابت برای تقویت حضور انرژی خود در سریلانکا برای تحویل سوخت به این کشور هستند که تنها یک پالایشگاه با ظرفیت پالایش روزانه حدود ۳۸ هزار بشکه نفت دارد و آن هم در دهه ۱۹۶۰ توسط ایران ساخته شده است.

منابع ارشد صنعت، هفته جاری به رویترز گفتند: سینوپک اکنون به تکمیل مطالعات امکان سنجی خود در مورد ساخت یک پالایشگاه به ظرفیت ۱۶۰ هزار بشکه در روز یا دو تاسیسات به ظرفیت ۱۰۰ هزار بشکه در روز در بندر هامبانتوتا که توسط چین اداره می‌شود، نزدیک است. به گفته این منابع، این پروژه در سریلانکا، اولویت اصلی سینوپک است.

کانچانا ویجسکرا، وزیر نیرو و انرژی سریلانکا، در اواخر سال ۲۰۲۳ اعلام کرد دولت سریلانکا، قراردادی را با سینوپک تائید کرده است تا این غول چینی وارد ساخت یک پالایشگاه جدید نفت و مرکز پردازش محصولات مرتبط در هامبانتوتا شود.

مقامات سینوپک طی ماه گذشته، درباره پالایشگاه جدید پیشنهادی بحث و اشاره کردند که این غول چینی، تصمیم گرفته است ظرفیت پالایشگاه را نسبت به پیشنهاد و سرمایه‌گذاری اولیه، دو برابر کند. وزیر انرژی سریلانکا گفت: این شرکت چینی قصد دارد قراردادهای این پروژه را امضا کرده و کار را تا ژوئن سال ۲۰۲۴ آغاز کند. سینوپک درباره مسائل مربوط به تامین آب و برق و اختصاص زمین برای پالایشگاه جدید، با مقامات مربوطه گفتگو کرده است.

پروژه پالایشگاه در سریلانکا از سوی بزرگترین پالایشگر جهان، اقدامی در جهت تضمین بازارهای بیشتر در خارج از چین است. یکی دیگر از اولویت‌های اصلی سینوپک، توسعه برنامه ریزی شده پالایشگاه ینبع با یک مجتمع پتروشیمی در عربستان سعودی است که در آنجا شرکای سرمایه گذاری مشترک سینوپک شامل آرامکو و سابک، در حال بررسی ایده اضافه کردن یک مجتمع پتروشیمی جدید هستند که با پالایشگاه موجود، ادغام می‌شود.

اگر پروژه سینوپک در سریلانکا به سرانجام برسد، اولین پالایشگاه با مالکیت کامل این غول انرژی چینی در خارج از چین خواهد بود.

سینوپک در سال گذشته، توافقنامه‌ای را با هیئت سرمایه گذاری سریلانکا، برای راه اندازی و اداره جایگاه‌های توزیع سوخت در سریلانکا امضا کرد. این غول چینی ۱۰۰ میلیون دلار در این پروژه سرمایه‌گذاری کرده است که شامل واردات، ذخیره سازی و فروش سوخت می‌شود.

سینوپک و چین با هند رقابت خواهند کرد که به تقویت روابط انرژی و پیوندهای زیرساختی خود با سریلانکا چشم دوخته است.

وزیر انرژی سریلانکا در فوریه سال ۲۰۲۴، با مدیران شرکت دولتی «ایندین اویل» درباره پیشنهاد دولت هند برای یک خط لوله محصولات نفتی که ناگاپاتینام در هند را به پایگاه ذخایر ترینکوماله در ساحل شرقی سریلانکا و کولومبو متصل می‌کند، مذاکره کردند.

این مقام سریلانکایی خاطرنشان کرد: مطالعات فنی، تحلیل‌های بازار تقاضا، تحلیل‌های مالی و مدل‌های تجاری برای تصمیم‌گیری درباره مکانیزم خط لوله محصول احتمالی، انجام خواهد شد.

 یک مقام هندی آگاه به رویترز گفت: هند و سریلانکا پیشرفت قابل توجهی در مذاکرات داشته‌اند و به دنبال انعقاد هرچه سریع‌تر قرارداد یا توافق رسمی در خصوص خط لوله احتمالی هستند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، هند همچنین در ساخت نیروگاه‌های انرژی تجدیدپذیر از جمله «پروژه خورشیدی کوه زمینی سامپور» مشارکت دارد که یک پارک خورشیدی برنامه ریزی شده بوده و با جوینت ونچر بین شرکت NTPC هند و سریلانکا توسعه یافته است. این پروژه تا مرحله درخواست پیشنهاد پیش رفته است و پس از ارزیابی این درخواست، مذاکرات برای قرارداد خرید نیرو برای فاز اول ۵۰ مگاواتی از پارک خورشیدی ۱۲۰ مگاواتی آغاز خواهد شد.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی باید در کنار تعاملات امنیتی با کشور هدف پیگیری شود
  • ۸۵ درصد از شبکه آبیاری سد حوضیان الیگودرز اجرا شد
  • 15 درصد حقوق بازیکنان استقلال پرداخت شد
  • پرداخت ۱۵ درصد از قرارداد استقلالی ها قبل از بازی با تراکتور
  • پرداخت ۱۵ درصد از مطالبات بازیکنان استقلال
  • استقلالی‌ها پولدار شدند
  • رقابت چین و هند برای نفوذ به بخش انرژی سریلانکا
  • تصفیه‌خانه دوم آب شرب اردبیل ۱۷ درصد پیشرفت فیزیکی دارد
  • ۸۰ درصد تجارت ما از خلیج فارس است
  • دریا منبع قدرت و ثروت است/ ۸۰ درصد تجارت ما از خلیج فارس است