به نقل از «ایسنا»

تاثیرات یک جلبک بر نوعی از سلول سرطانی

تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۶۷۴۵۳

پژوهشگران با انجام یک مطالعه دریافتند که عصاره جلبک «دونالیلا سالینا» باعث مرگ سلول‌های سرطانی گلیوبلاستوما می‌شود و از ادامه رشد آن‌ها جلوگیری می‌کند.

به گزارش ایسنا، «گلیوبلاستوما» یکی از شایع‌ترین و حادترین تومورهای مغزی است. این نوع از تومورها در مقایسه با سرطان‌های دیگر انسانی، کم‌ترین دیده می‌شوند ولی به دلیل عوارض شدید، متاستاز زیاد و نبود درمان موثر برای آن، اهمیت زیادی دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ژن Bax از جمله ژن‌هایی است که بیان آن باعث آغاز آپوپتوز یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلول می‌شود.

تحقیقات نشان داده که در بسیاری از سرطان‌ها، میزان بیان این ژن کاهش پیدا می‌کند. در سلول‌های سرطانی، تعادل بین تکثیر و آپوپتوز سلول‌ها به هم می‌خورد و در این سلول‌ها برای رشد و تکثیر بی‌رویه، آپوپتوز مهار می‌شود. بنابراین؛ ارتباط مستقیمی بین ژن‌های مهار آپوتوز و فرآیند سرطانی شدن سلول‌ها وجود دارد.

امروزه در مطالعات مختلفی تاثیر ترکیبات گیاهی و جلبک‌ها بر روی تغییرات میزان بیان ژن‌ها بررسی می‌شود. به همین دلیل پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق تاثیر جلبک «دونالیلا سالینا» را بر میزان بیان ژن Bax و مقدار زنده‌مانی سلول‌های سرطانی گلیوبلاستوما بررسی کردند.

این جلبک از ریز جلبک‌های تک‌سلولی آب شور است که در برخی مطالعات ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضد توموری آن تایید شده است.

برای انجام این آزمایش سلول‌های سرطانی گلیوبلاستوما به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه از آن‌ها به مدت ۴۸ ساعت در معرض غلظت‌های مختلف از عصاره جلبک قرار گرفتند.

در این مطالعه مشخص شد که عصاره جلبک دونالیلا سالینا باعث مرگ سلول‌های سرطانی گلیوبلاستوما می‌شود و از ادامه رشد آن‌ها جلوگیری می‌کند.

همچنین در این مطالعه مشخص شد که عصاره این جلبک می‌تواند بیان ژن Bax را افزایش داده و سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.

پژوهشگران این مطالعه پیشنهاد می‌کنند در مطالعات آینده میزان تاثیر عصاره‌های جلبکی بر تغییرات بیان دیگر ژن‌های آپوپتوزی نیز بررسی شود.

در این تحقیق مهسا کاووسی و سید شمین سید حسینی؛ پژوهشگران زیست‌شناسی و ژنتیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق مشارکت داشتند.

یافته‌های این مطالعه پاییز سال جاری به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «اثر عصاره جلبک دونالیلا سالینا بر میزان بیان ژن Bax در رده سلولی سرطان گلیوبلاستوما» در فصل‌نامه دانشگاه علوم پزشکی تربیت حیدریه، منتشر شده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جلبک سرطان مغز سلول های سرطانی گلیوبلاستوما عصاره جلبک سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۶۷۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/