اینترنت و تلفن همراه دو هدف اصلی دهکده جهانی برای اشاعه فرهنگ است/ مشکلات دانش‌آموزان با شاد همچنان ادامه دارد
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۹۷۴۶۸
تلفن همراه زندگی‌ها را به نوعی آسان‌تر کرده است. اما آن سوی این آسودگی دغدغه‌‌هایی نیز نهفته است. از آنجا که در کشور ما هنوز زیرساخت‌های استفاده از اینترنت به طور کامل اجرایی نشده است، استفاده از خدمات الکترونیکی و از راه دور در برخی شهرستان‌ها و روستاها با مشکلاتی همراه است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، این روزها و با پیشرفت علم و تکنولوژی هر کدام از افراد جامعه ناخواسته یک زندگی دیجیتالی را تجربه میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جوانا فرجی دانش آموز پایه سوم دبستان است؛ او در گفتگو با خبرنگار کردتودی گفت: با اینکه قبلا اجازه استفاده از گوشی موبایل را از طرف والدینم نداشتم اما با شیوع ویروس کرونا و استفاده از برنامه شاد، والدینم مجبور شدند که این وسیله را برای من تهیه کنند.
وی گفت: وقتی برای بار اول با استفاده از گوشی تلفن همراه وارد فضای مجازی شدم دنیای دیگری از نوع مجازی را تجربه کردم و به این باور رسیدم که با این وسیله میتوان به خیلی چیزها دست رسی پیدا کرد.
این دانش آموز کردستانی میگوید: استفاده از تلفن همراه ابزاری است برای فاصله انداختن بین افراد در خانواده و همین امر باعث می شود که به گوشی تلفن همراه بیشتر از هر وقتی وابسته شویم.
ارائه آموزش به دانش‌آموزان برای استفاده صحیح از تلفن همراه
طاهری یکی از اولیا دانش‌آموزان پایه چهارم می گویید: قبل از شیوع ویروس کرونا جز در موارد ضروری گوشی تلفن همراه را در دست رس فرزندم قرار نمیدادم و یا اگر هم قرار می گرفت کنترل بیشتری بر این امر داشتیم.
وی در ادامه گفت: اما در حال حاضر آموزش‌های مجازی، خانواده‌ها را مجبور به خرید گوشی‌های هوشمند کرده است تا در اختیار فرزندان قرار بگیرد.
وی افزود: من به عنوان یک والدین، تمام نکاتی که باید در مورد استفاده درست از تلفن همراه گفته شود را به فرزندم گوشزد کرده ام اما با این وجود به طور کامل اختیار کنترل کامل را نیز نخواهم داشت چرا که ساعاتی درخارج از منزل و در محل کار حضور دارم اما به نظر می رسد که بازگو کردن و ارائه نکات آموزشی در استفاده از فضای مجازی باید به دانش‌آموزان صورت بگیرد.
تلفن همراه تیغی دو لبه؛ گاهی تسهیل‌گر و گاهی ویرانگر
اسماعیل کوهی کارشناس و عضو کار گروه هیات اندیشه ورز فرهنگی در گفتگو با کردتودی اظهار داشت: استفاده از تلفن های همراه، نه تنها در جوانان بلکه در نوجوانان نیز به عنوان بخش تقریباً ضروری زندگی روزمره این روزها مطرح است تلفن همراه یک تیغه ای دو لبه است که گاهی با آن می شود یک نیاز را برطرف کرد و گاهی هم متاسفانه دست خود را با آن میتوان برید و همچنان که تهسیل گر زندگی بهتر است در کنار آن می تواند آشوب زندگی شود و اعتیاد به آن کمتر از اعتیاد به مواد مخدر نیست و تهسیلگر خیانت خواهد شد.
وی گفت: موبایل مزایا و تاثیرات بی شماری دارد از یک طرف وسیله ای است برای زندگی بهتر و دیگر جزو ملزومات زندگی به شمار میرود اما گاهی از آن استفاده های دیگری خواهد شد و آن وقت است که به ابزاری برای تهدید تبدیل می شود.
کوهی عنوان داشت: تلفن همراه همچنان که انتقال دهنده معلومات و اطلاعات است می تواند انتقال دهنده شایعات و تخریب نیز باشد و همانطور که آرامش بخش و اطمینان ساز است می تواند وسیله ای برای افشای رازهای ما نیز باشد.
وی با اشاره به یک سوال که مدیریت استفاده از تلفن همراه و خواستگاه آن کجاست افزود: دهکده جهانی فقط ماهواره نیست بلکه اینترنت و موبایل دو هدف اصلی دهکده جهانی برای اشاعه فرهنگ خواهد بود.
این کارشناس فرهنگی گفت: در زمان شیوع کرونا و بدون هیچ گونه نظارت و زیر ساخت فرهنگی نزدیک به ۱۶ میلیون دانش آموز از سن ۹ تا ۱۸ سال برای حضور در کلاس های آنلاین تلفن همراه در دست گرفتند و پا به دنیای مجازی گذاشتند که این خود می تواند مشکلات فرهنگی زیادی را به وجود آورد.
وی در ادامه افزود: تلفن همراه این روزها جایگزین بسیاری از نیاز های هر فردی شده است و بسیاری از ارتباطات را به حاشیه برده است و در این فضا بیشتر ارتباط داریم و کمتر ملاقات می کنیم.
کوهی افزود: تلفن همراه در شیوه ما در تعامل با جامعه و محیط اطرافمان تغییرات زیادی ایجاد کرده است و همین امر باعث شده تا تعامل با دیگران بخاطر وجود آن حذف شود.
وی افزود: تاثیر تلفن همراه بیشتر از تاثیر ورود تلویزیون به زندگی ما بوده است و باعث تغییر سبک زندگی ما شده است و متاسفانه باید گفت انسان مخسر ساخته دست خود شده است.
کوهی در پایان عنوان داشت: فناوری تلفن همراه هم خوب و هم بد است، اما مهم ترین مسئله، استفاده درست از تلفن همراه است و تنها با استفاده درست از آن است که زندگی مردم به زندگی راحت و سودمند تبدیل خواهد شد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: تلفن همراه دانش آموزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۹۷۴۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵۳ سال تدریس و مهری ماندگار
بیش از ۵۰ سال از عمر خود را به آموزش و تدریس مشغول بوده است، اما هنوز پر انرژی سر کلاس درس میرود و خستگی برایش معنایی ندارد، معلمی که گرد پیری روی موهایش نشسته و همچون پدری مهربان از به ثمر نشستن تلاش‌هایش میگوید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، معلمان نمادی از علم و دانش و از مؤثرترین نیروها در تربیت دانش‌آموزانی کنجکاو، دانا و جویای علم هستند، آن‌ها منابع آگاهی، روشن‌نگری و روشن‌فکری به حساب می‌آیند که دانش‌آموزان را با خرد خود تغذیه میکنند، مهارت‌های واقعی داشتن یک زندگی موفق را به کودکان آموزش می‌دهند و به نسل‌های آینده جامعه کمک میکنند تا مسیر دقیق و صحیح زندگی را کشف کنند.
دوازدهم اردیبهشت همزمان با شهادت استاد مرتضی مطهری، در تقویم رسمی ایران به عنوان روز معلم نام‌گذاری شده است و هدف از این نام‌گذاری قدردانی از زحمات و خدمات این استاد بزرگ و ارج نهادن به جایگاه والای معلم است، به همین مناسبت گفت‌وگویی داشتیم با حبیب توحیدی، معلمی که پس از گذشت سال‌ها آموزش و تدریس همچنان با انگیزه و علاقه خاصی در کلاس درس حاضر می‌شود.
وی در خصوص مسیر زندگی خود این گونه اظهار می‌کند: در کرمانشاه متولد شدم و تا هنگام دریافت مدرک دیپلم در آنجا زندگی می‌کردم، مدرک لیسانس را در تهران گرفتم و از همان بدو ورود به دانشکده به آموزش علاقه داشتم و با توجه به اوقات فراغتی که در طول هفته وجود داشت، به اداره آموزش‌وپرورش یکی از نواحی تهران مراجعه کردم و آن‌ها با استقبال گرمی که داشتند، ساعاتی از هفته را برای تدریس اختصاص دادند تا با حضور در کلاس‌های دبیرستان به تدریس و آموزش دانش‌آموزان بپردازم.
این معلم فعال و پرانرژی میگوید: از همان دوران دانشجویی علاقه‌مند به آموزش و شغل معلمی بودم و با اظهار لطفی که دانش‌آموزان نسبت به معلمشان داشتند، از همان زمان تصمیم گرفتم به‌صورت جدی‌تر و مستمر همین کار را ادامه دهم، همچنین تحت تأثیر معلمان خوبی که در دوران دانش‌آموزی داشتم، خود نیز مسیر معلمی را در پیش گرفتم و زمانی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم، می‌توانستم در شغل‌های مختلفی مشغول به کار شوم، اما به خاطر شدت علاقه‌ای که به تدریس و آموزش داشتم، حرفه معلمی را برگزیدم.
توحیدی ادامه می‌دهد: قشر تحصیل‌کرده و دانشجویان در دهه ۵۰ بسیار کمتر از زمان حال بود و اغلب پسران برای کمک به خانواده و پدر مشغول به کشاورزی و دامداری می‌شدند، به همین علت فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می‌توانستند آسان‌تر جذب مراکز دولتی و اداری شوند، اما کسانی وارد آموزش‌وپرورش می‌شدند که علاقه‌مند به آن بودند.
این معلم با سابقه ۵۳ سال تدریس در آموزش‌وپرورش در خصوص بهترین خاطره‌ای که از دوران معلمی خود دارد، اضافه می‌کند: در سال‌های ابتدایی خدمت که سرباز معلم بودم در روستایی به دور از شهر خدمت می‌کردم و نیاز بود هر روز با اتوبوس به مدرسه بروم، اما اتوبوس همواره از جاده اصلی عبور می‌کرد، برای همین باید هر روز حدود پنج کیلومتر را پیاده‌روی می‌کردم تا بتوانم به جاده اصلی برسم؛ یک روز در میانه راه برف سنگینی که تحملش بسیار دشوار بود و سرمای شدیدی به همراه داشت، به حدی که از شدت سرما و کولاک دیگر توان ادامه دادن مسیر را نداشتم.
وی ادامه می‌دهد: ناگهان صدای فریادی به گوشم رسید و به محض شنیدن این صدا شوقی درونی در وجودم ایجاد شد و توانستم به سمت مبدا صدا حرکت کنم و مشاهده کردم که دانش‌آموزان روستا چون می‌دانستند در این سرما نمی‌توانم به مدرسه برسم، به دنبالم آمده‌اند، این از خودگذشتگی دانش‌آموزان برای همیشه در خاطرم مانده است و با یاد آن دلگرم می‌شوم، چرا که در آن شرایط ناگوار و ناامیدکننده و به دور از انتظار به کمکم آمدند.
توحیدی درباره خاطره یکی از دانش‌آموزانش که پزشک شده است، می‌افزاید: روزی بخاطر درد دندانی که داشتم به مطب دندانپزشکی رفتم، بعد از پایان درمان برای پرداخت هزینه به بخش پذیرش مراجعه کردم که ناگهان متخصص دندانپزشک گفت نیازی نیست حق ویزیت را پرداخت کنید، ما از دانش‌آموزان سال‌های گذشته شما هستیم، با شنیدن این حرف ناگهان مبهوت ماندم، زیرا بخاطر گذشت حدود ۱۵ سال با تغییر چهره آن شخص نتوانستم او را بشناسم، اما از اینکه او به چنین جایگاهی رسیده بود، خوشحال شدم.
مدرس نمونه استان اصفهان در سال ۱۳۷۶ ادامه می‌دهد: روزی در یکی از مدارس، دبیر آموزش زبان انگلیسی مرا در آغوش گرفت و گفت که از دانش‌آموزان چندین سال پیش من بوده است و در حال حاضر افتخار می‌کند که همکارمان شده است؛ همچنین حدود یک ماه گذشته فردی از ایتالیا تماس گرفت و بعد از احوال پرسی مختصری بیان کرد که از شاگردان من بوده است و در حال حاضر در ایتالیا مشغول به ادامه تحصیل در دوره دکتری است.
توحیدی میگوید: با اینکه ۵۳ سال است مشغول آموزش و تدریس هستم، هنوز خسته نشده‌ام و با علاقه بر سر کلاس حاضر می‌شوم و به دانش‌آموزان سال آخر دوره دبیرستان توصیه می‌کنم که یکی از اولویت‌های انتخاب رشته دانشگاهی خود را برای ورود به دانشگاه فرهنگیان اختصاص دهند، چرا که در این دانشگاه زمینه پیشرفت بسیاری برای ادامه تحصیل وجود دارد و با علاقه داشتن به حرفه معلمی می‌توانند در تحصیل و شغل خود موفق شوند و ارتباط خوبی با دانش‌آموزان برقرار کنند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور