راهبردها و تاکتیکهای جریان انقلابی برای انتخابات ۱۴۰۰
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۲۳۵۳۴
حامد موفق بهروزی در یادداشتی نوشت: انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ از جهات مختلف دارای اهمیت است اما سه محور اصلی باید مورد توجه جدی جریان انقلابی قرار گیرد.
اول مشارکت: رهبر معظم انقلاب در هیچ دورهای اصل مشارکت را از سطح اول مسائل انتخابات به سطح دوم تنزل ندادهاند. در این دوره نیز همینطور است. مشارکت برای کشور مشروعیت ساز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دوم انتخاب فرد مناسب: گزینههای ریاست جمهوری در کشور ظرفیتها و توان مختلفی خواهند داشت. باید تلاش کرد مناسبترین فرد از میان این گزینهها، میان مردم شناخته شود و زمام امور در دست او قرار گیرد. در این انتخاب معیارهای اصلی را در نظر بگیریم. معیارهایی که امامین انقلاب سالهای سال در هر انتخاباتی آنها را معرفی کردهاند.
سوم گفتمان کارآمدی، ایمان، انگیزه و کار: به نظر میرسد گفتمان جریان انقلابی برای این دور از انتخابات متشکل از این چهار کلمه خواهد بود. اگر چنین فردی زمام امور را در دست بگیرد کشور از شرایط فعلی خارج خواهد شد. اصل بر این است که یک انسان با ایمان، با انگیزه و علاقهمند به کار که کارآمد هم هست مدیریت اجرایی کشور را در دست بگیرد لذا همه باید تلاش کنیم این امر محقق شود.
این سه معیار را رهبر معظم انقلاب در ارتباط تصویری با مردم آذربایجان شرقی بیان کردند: "... اگر این شرکت پُرشور مردم همراه بشود با یک انتخاب درست که حقیقتاً یک نیروی کارآمد و باایمان و پُرانگیزه و علاقهمند به کار انتخاب بشود به وسیلهی مردم، خب این نورٌعلینور است و آیندهی کشور را تضمین خواهد کرد".
خوب است در اینجا چند تذکر را یادآور شوم:
۱- مشارکت مقدمه کارآمدی است. در شرایطی قرار داریم که کشور دارای مشکلات متعددی است. تصور اینکه یک فرد به تنهایی خواهد توانست از عهده این همه مشکل برآید غلط است. جریان انقلابی باید تمام ظرفیت خود را به میدان بیاورد. از کوچکترین توان و کوچکترین امکان بهبود وضعیت نباید غافل شد. وسعت نیاز بالا است لذا باید همه سلایق جریان انقلابی با همافزایی وارد میدان ریاست جمهوری شوند و پس از انتخابات هم چه پیروز باشند و چه فرد دیگری برنده شود با تمام ظرفیت برای برداشتن این بار سنگین شانههای خود را آماده کنند. معتقدم اگر مردم چنین آمادگی گستردهای را از سوی سیاسیون و بدنه جریان انقلابی مشاهده کنند حتما اعتماد هم شکل خواهد گرفت و به واسطه همین اعتماد سرمایه اولیه حل مشکلات پدید خواهد آمد.
۲-عدم تخریب ظرفیتها: بنا بر همان اصل استفاده از تمام ظرفیتها، ما حق نداریم هیچ ظرفیتی را نابود یا تخریب کنیم. حتی اگر حلقهای یا خرده جریانی در درون جریان انقلابی سلیقهای متفاوت از ما داشته باشد و یا در برخی موضوعات تفسیری متفاوت داشته باشد ما نمیتوانیم به واسطه این اختلاف آن خرده جریان را تضعیف یا تخریب کنیم. بالاخره هیچ دو فردی نگاه کاملا منطبق بر هم نخواهند داشت و این هنر انقلاب اسلامی است که تمام ظرفیت مردم ایران را پای اسلام و مکتب حضرت رسول(ص) جمع کرده است و از همین مسیر بستر رشد بشریت را فراهم خواهد ساخت.
۳- گرفتار دوگانههای غلط اصلح نامقبول و صالح مقبول نشویم. انتخابات یک رقابت در حوزه مقبولیت است. به هیچ وجه نباید سراغ گزینههایی رفت که مقبولیت ندارند. از اولین ملاکهای انتخاب این است که فرد منتخب دارای مقبولیت نسبی و ظرفیت کسب مقبولیت اکثریت را داشته باشد. هر گزینهای که امکان کسب مقبولیت نداشته باشد از صلاحیت ورود به انتخابات ساقط میشود. احتمال دارد گزینههای بسیار جذابی را ما بشناسیم اما مردم اقبالی به آنها نداشته باشند. در چنین حالتی هرچه تلاش کنیم توان خودمان را در بیراهه خرج کردهایم چراکه آخر انتخابات مردم تعیین تکلیف خواهند کرد.
۴- از آمریکا و دشمنان نترسیم: ترس به معنای آنکه ته ذهنمان این تصور شکل گرفته باشد که اینها خواهند توانست یک اقدام موثری در انتخابات انجام دهند و همین تصور اندک در ذهنمان بخواهد ذرهای ما را در عمل سست کند و یا اندکی انگیزههای ما را کم رنگ کند. شکی نیست دشمنان انقلاب اسلامی تمام تلاششان را خواهند کرد تا ضربهای به انقلاب و این نظام وارد کنند اما اول آنکه این انقلاب صاحب دارد و اگر بنا بود با این مسائل اتفاقی بیافتد در این ۴۰ سال هزار بار فاتحه این نظام خوانده شده بود. معنای این جمله آن نیست که کلا این قبیل مسائل را باید ندید گرفت، نه بلکه هوشیاری اصل اساسی است اما این توهم قدرت بیچون و چرا برای رقیب هم نباید در ذهنمان مانع کار و تلاش شود.
۵- منتظر حمایت موقت آمریکا از جریان غربگرا هم نباشید. طی ۷ سال گذشته آمریکاییها آب دهان هم کف دست این جریان نیانداخته است. از این به بعد هم بعید است چنین اتفاقی بیافتد. یادمان باشد راهبرد اول جریان انقلاب مشارکت است. دشمنان هم این راهبرد را به خوبی میفهمند. آنها هیچ عملی همسو با این راهبرد انجام نخواهند داد. به عنوان یک پیشنهاد اگر بر فرض محال چنین هم شد ما استقبال میکنیم. اولا جریان انقلابی از هر اقدامی که به نفع مردم ایران باشد ولو موقتی استقبال خواهد کرد و دوما نتیجه این اقدام اگر افزایش مشارکت باشد به مراتب بیشتر استقبال خواهد کرد اما به خوبی میدانیم که چنین اتفاقی نخواهد افتاد و اگر هم چیزی مطرح شود یک تاکتیک است از سوی دشمنان برای آنکه جریان غربگرا را تقویت کنند و این را مردم کشورمان به خوبی متوجه خواهند شد.
۶- آمادگی برای بمبهای خبری یا چرخشهای رسانهای داشته باشیم: جریان غربگرا استاد عملیات روانی است. این جریان در اوج مشکلات واقعی مردم میتواند خط رسانهای کشور را به سمت یک مطالبه غیرواقعی و ذهنی بچرخاند. باید خط این مسائل را پیشاپیش رو کرد. عملکرد این جریان را حتما برای مردم مرور کنیم. اینکه چگونه این جریان میتواند در اوج بحران معیشتی یا بحران بورس ماجرا را به سمت رفراندوم یا مطالبه خط امام و ... بچرخاند. مرور این مسائل از آسیبهای جدی آن ایام جلوگیری خواهد کرد.
۷- جریان رقیب را به خوانش وادار کنیم. رقبا برای آنکه بتوانند از بحران عدم حمایت بدنه خود در این ایام به دور باشند تمام هم و غم خودشان را به پنهانکاری و سکوت گذاشتهاند. پشت درهای بسته و در سکوت محض مینشینند وتحلیل میکنند و نظارهگر تحولات جریانهای دیگر هستند. شفافیت این جریان میتواند مهمترین ضربه را بزند. نباید بگذاریم جریان غربگرا با شعار شفافیت، آزادی، دموکراسی و ... در تاریکی تصمیم بگیرد، ناکارآمدی را بر کشور افسار کند و دیکتاتوری را با ژست دموکراسی به خورد جامعه دهد. غربگرایان باید مسوولیت وضع ناهنجار فعلی را بر عهده بگیرند. این جریان باید مواخذه شود که با کدام آبرو میخواهد وارد انتخابات شود. عمده وضع موجود محصول این تفکر غربزدگی است. نباید اجازه داد جریان غربگرا از زیر بار پذیرش مسوولیت وضع فعلی کشور فرار کند.
۸- نشان دهیم چه کردهایم و چه کردهاند. باید تلاش کنیم به مردم نشان دهیم در بحرانیترین وقایع کشور جریان انقلابی چه کرده است. در همین سالهای گذشته مردم ایران شاهد سیل و زلزله و کرونا و ... بودهاند. بدون منت گذاری باید بگوییم در چنین بحرانهایی جریان انقلابی چه کرد و جریان غربگرا چه کرد؟ آنهم در شرایطی که دولت تمام ظرفیت جریان انقلاب را محدود کرده بود. با تمام توان باید نشان دهیم جریان روشنفکری و غربگرا در اوج بحران سیل بلوچستان کدام ظرفیتش را پای کار آورد؟ یا در زلزله کرمانشاه چه کردند؟ یا آن زمانی که حاج قاسم در خوزستان ظرفیت سپاه قدس را به میدان آورد آقایان غربگرا چه میکردند؟ یا آن زمان که فرمانده سپاه خود در گلستان با قایق دستور تخریب و تخلیه آب به سمت دریا را میداد جریان غرب گرا کجا بود؟ یا آن زمان که بسیجیان خانه به خانه طرح شهید سلیمانی را برای کنترل کرونا انجام میدادند ظرفیت اجتماعی جریان غربگرا در کدام کافه تحلیل سیاسی میکرد؟
منبع: فارس
کلیدواژه: انتخابات ریاست جمهوری انتخابات راهبردها مشارکت جریان انقلابی جریان غرب گرا جریان انقلاب جریان غربگرا تمام ظرفیت گزینه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۲۳۵۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقوی حسینی: طیف پایداری، شریان و مصاف برای ریاست مجلس، روی ذوالنور به جمعبندی میرسند
به گفته عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس برای ریاست ۳ جریان فعال بوده و نامزد خواهند داشت. یکی جریان قالیباف است که برای مجلس دوازدهم پای کار است. یک جریان هم جریان معتدله است که آقای متکی که برای ریاست نامزد میشود و فعالیتهایشان را هم شروع کرده است. آنها مقداری معتدلتر هستند، زیرا بالاخره شورای وحدت در یک چارچوبی حرکت کرده است.
به گزارش سازندگی، در کنار این دو جریان طیفی هم وجود دارند که پایداری، شریان و مصاف هستند. اینها هم قطعا نامزد خواهند داشت و آنطور که معلوم است روی آقای ذوالنور به جمعبندی میرسند.
هرچند گمانهزنیهای بیشتر را باید برای بعد از انتخابات مجلس دور دوم بگذاریم، اما این گزارش-گفتگو را میتوان این طور شروع کرد. ۱۶روز تا برگزاری دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم باقی مانده و قرار است پس از انتخابات ۴۵ کرسی دیگر برای پارلمان آینده مشخص شود. مجلس آینده، اما متفاوتتر از مجلسهای دیگر خواهد بود. قوهای که نمیتوان حداکثر طیف غالب بر آن را اعلام کرد. شاید بشود در یک جمعبندی گفت که اصولگرایان تعداد بسیار بیشتری هستند، ولی همین اصولگرایان از طیف و احزاب متعددی تشکیل شدهاند که از قضا ثابت کردند، رابطه خوبی هم با یکدیگر ندارند. این را از هجمههای نمایندگان پایداری در چهار سال ریاست قالیباف تا رقابتی که از الان برای صندلی رییس قوه مقننه به راه انداختهاند به راحتی میتوان متوجه شد. البته آن طور که از لیست منتشر شده دور اول انتخابات مشخص است، شانس شورای ائتلاف همزمان با لیستهای اصولگراها برای به دست آوردن کرسی پارلمان بیشتر خواهد بود.
این حضور آنقدر پررنگ به نظر میرسد که سیدحسین نقویحسینی، نماینده اصولگرای ادوار به خبرآنلاین گفته بود که «مقدرات مجلس آینده در اختیار «پشم» است یعنی پایداری، شریان و مصاف که این اصطلاح، توضیح مختصر و مفید این سه کلمه است.» در همین راستا گفتوگویی با این نماینده داشتیم. نقویحسینی ابتدا با بیان اینکه هرگز عضو جبهه پایداری نبوده از اشتباه بعضی خبرگزاریها در این خصوص که او را عضو پایداری نامیده بودند، انتقاد کرد و به سازندگی گفت: «واقعیت این است که در دورانی مواضع نزدیکی به جبهه پایداری داشتم. بهخصوص در اواخر مجلس نهم و دهم، اما هیچ موقع عضو پایداری نبودم و حتی در جلسههای آنها نیز شرکت نداشتم بنابراین وقتی در گفتگو با خبرآنلاین از من به عنوان نماینده پایداری نام برده شد با آنها تماس گرفتم و خواستم تا این موضوع را اصلاح کنند، زیرا این مساله روزنامهها را هم به اشتباه انداخت.»
حسینی درحال حاضر عضو شورای مرکزی و معاونت سیاسی تشکیلات عدالتطلبان ایران اسلامی است.
او درخصوص اصطلاحی که (پشم) به کار برده بود از مکدر شدن پایداریها و باقی جریانهای مربوط به آن سخن گفت و تاکید کرد: «اصطلاحی که من استفاده کردم بدون هیچ غرضی بود. بالاخره به کار بردن مخفف اسمها امروزه مرسوم است، مانند رزما یا امنا یا از این قبیل که از مخفف استفاده میکنند، اما نکته آنجاست که بعد از این مصاحبه دوستان ما خیلی ناراحت شدند، تماس گرفتند و گفتند چه اصطلاحی بود که برای ما به کار بردید. گفتم که اگر از این اصطلاح ناراحت شدید، عذرخواهی میکنم، چون واقعا قصدی در آن نبود. در گروههای خارج از کشور و حتی گروههایی که ما قبول نداریم نیز این موضوع مرسوم هست. مثلا سیا، داعش یا کا. گ. ب. به هرحال نمیشد این پیام را بدون عنوان این موضوع مطرح کرد.»
شانس بالای قالیبافدر ادامه این مصاحبه، نقویحسینی درخصوص احتمال ریاست برخی افراد بر صندلی مجلس دوازدهم این طور به جمعبندی رسید که از بین نامزدهایی که فعلا برای مجلس مطرح هستند، شانس قالیباف از بقیه به دلیل کرسیهایی که ایشان در اختیار دارد و با توجه به نمایندگانی که رای آوردند بیشتر است. البته بستگی به انتخابات مرحله دوم هم دارد، زیرا ۴۹ کرسی در دور دوم مشخص میشود و این ۴۹ کرسی عدد اثرگذاری است. وی افزود: باید ببینیم آیا در تهران ۱۶ نفر شورای ائتلاف رای خواهند آورد یا آن ۱۶ نفری رای میآورند که در وحدت بین شریان و مصاف و از این قبیل هستند. نمیدانیم چه اتفاقی میافتد و بستگی به انتخابات بعدی دارد.
به گفته عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس برای ریاست ۳ جریان فعال بوده و نامزد خواهند داشت. یکی جریان قالیباف است که برای مجلس دوازدهم پای کار است. یک جریان هم جریان معتدله است که آقای متکی که برای ریاست نامزد میشود و فعالیتهایشان را هم شروع کرده است. آنها مقداری معتدلتر هستند، زیرا بالاخره شورای وحدت در یک چارچوبی حرکت کرده است. در کنار این دو جریان طیفی هم وجود دارند که پایداری، شریان و مصاف هستند. اینها هم قطعا نامزد خواهند داشت و آنطور که معلوم است روی آقای ذوالنور به جمعبندی میرسند. زیرا گزینههای مطرح آقایان آقاتهرانی، نبویان، رسایی و ذوالنور بودند، اما آقاتهرانی به این میدان پا نمیگذارد. بر سر آقای رسایی هم اختلافنظر زیاد است و آقای نبویان هم که گفته نمیخواهد حضور داشته باشد، اما به آقای ذوالنور پیشنهاد شده؛ بنابراین اگر ریاست رقابت را بین این جریانات درست ببینیم به نظر من سه ضلعی است.
مجلس دوازدهم به شدت متکثر استنماینده اصولگرای سابق پارلمان درباره دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم گفت: شورای ائتلاف گفته بودند ما ۱۳ نفر از اعضای لیستمان را از دورههای قبل تعیین کردهایم و تنها ۳ نفر مانده است که آنها را گزینش میکنیم و در لیست میگذاریم.
او همچنین درخصوص آرایش سیاسی مجلس دوازدهم معتقد است: «انتخابات این دوره مجلس دوازدهم، تفاوت زیادی با دورههای گذشته دارد یعنی گروهها و جریاناتی که وارد انتخابات شدند، لیست دادند و کاندیداهایشان را در شهرهای بزرگ و کوچک معرفی کردند، خیلی متکثر و متعدد هستند یعنی در انتخابات مجلس دوازدهم شاهد یک لیست واحد از جریان سیاسی خاصی در کشور نبودیم.»
نقویحسینی همچنین از حضور کمرنگتر اصلاحطلبان به نسبت دورههای قبل سخن گفت و تاکید کرد که اصلاحطلبان لیست و کاندیداهای مطرحی نداشتند بنابراین در صحنه نیز پررنگ نبودند. اگرچه نزدیک به ۳۰ تا ۴۰ نفر از افرادی که گرایش اصلاحطلبی دارند از کرسیهای مختلف انتخاب شدهاند، اما اصلاحات به معنای لیست احزاب اصلاحطلبان، لیستی در کشور نداشت.
وی افزود: اصولگرایان هم متفرق بودند. شاهد بودیم که رزما، امنا، شریان، پایداری، مصاف، شورای ائتلاف و شورای وحدت هر کدام لیستهای متفاوتی داشتند و در شهرستانها هم بالطبع لیستهای تهران، افرادی منتسب به این جریانات حضور داشتند. شاید حمایت این جریانات از افراد در شهرستانها چندان تاثیرگذار نبوده، اما افرادی که انتخاب شدند هر کدامشان به یکی از این جریانها مربوط میشدند بنابراین به دلیل تکثر در این لیستها و تفاوتهای بسیار بین افراد و وابستگی آنها به جریانات سیاسی، ما شاهد یک مجلس بسیار متکثری خواهیم شد.
نماینده اصولگرای سابق مجلس ادامه داد: مثلا در مجلس یازدهم یک اکثریت قاطع حدود ۲۵۰ نفر اصولگرایان داشتیم که یک اقلیت اصلاحطلب نیز در مقابل آنها بودند. مجلس دهم که خیلی انسجام فراکسیونی نداشت، نهایتا سه فراکسیون تشکیل شد (امید، مستقلین و اصولگرایان) که باز در یک مجلس سه فراکسیون هم قابل پذیرش است و میتوان چنین مجلسی را خوب مدیریت کرد، اما مجلس دوازدهم، مجلسی به شدت متکثر است و ما نه شاهد یک فراکسیون اکثریت قاطع هستیم که بتواند مجلس را مدیریت کند و نه این جریانات، جریاناتی هستند که بتوانند کنار هم قرار بگیرند، ائتلاف کنند و وحدت داشته باشند، زیرا اغلب آنها با یکدیگر تقابل دارند بنابراین مجلس بسیار سختی خواهد بود.
به عملکرد پایداریها نقد دارمدر ادامه این گفتگو، عضو فراکسیون رهروان ولایت دوره هشتم، نهم و دهم مجلس به سازندگی از انتقادهایی که به جبهه پایداری وارد میداند گفت.
او بیان کرد: در برههای مواضعم به پایداریها نزدیک بوده، اما واقعا نسبت به عملکرد آنها نقد دارم. این دوستان ۴ سال در مجلس نسبت به عملکرد آقای قالیباف در مواقع و به مناسبتهای مختلف نقد داشتند و خیلیهایشان علیه او نطق میکردند. معتقد بودند که آقای قالیباف مدیریت مجلس را به سمت دیگری میبرد و در جهتی که به مردم قول داده است، حرکت نمیکند. حتی در انتخابات هیات رییسه در مقابل آقای قالیباف، کاندیدا معرفی میکردند. تا چند ماه قبل از انتخابات هم در همه مصاحبهها تاکید میکردند که ما این بار با شورای ائتلاف، وحدت نخواهیم کرد و در لیستی که آقای قالیباف هست، نخواهیم آمد و لیست مستقل خواهیم داد.
وی افزود: این موضوع بدی نیست کمااینکه مصاف، صبح ایران و شریان این کار را کردند، اما نقد این است که پایداری تا یک هفته قبل از انتخابات روی آن ارزشها و اینکه حتما میخواهد لیست مستقل دهد حتی اگر لیستشان رای نیاورد پافشاری کردند، زیرا اعتقاد داشتند که ارزشها مهمتر از رایآوری است، ولی هفته منتهی به انتخابات به همه عملکرد ۴ ساله پشت پا زدند و ائتلاف کردند.
به عقیده حسینی، بالاخره اعضای پایداری باید به این موضوع فکر میکردند که طرفدارانش در کل کشور این را نمیگویند که وقتی به پایداری تحت عنوان یک تشکیلات ارزشمدار افتخار کردیم به یکباره خیلی راحت معامله میکند و کنار آقای قالیباف میایستد؛ بنابراین فکر میکنند از کجا معلوم که حال با ورود بیشتر پایداریها به مجلس یازدهم با ریاست آقای قالیباف کنار نیایند و ائتلاف نکنند.
در پایان این گفتگو، نقویحسینی با بیان اینکه ۴۰ کرسی جریان اصلاحطلب و البته مستقلین داریم، گفت: هرچند فکر میکنم که ائتلاف در این مجلس کمی سختتر از مجلسهای دیگر است. متاسفانه اصلاحطلبان در عرصه انتخابات نبودند و اگر کسی هم مانند آقای پزشکیان در تبریز، شهریاری در بجنورد و نصیرپور در سراب به طور مستقل رای آورده و براساس محبوبیت خودشان در حوزه انتخابیه خودشان به مجلس ورود پیدا کرده به دلیل اعتبار خودشان است و این یعنی آنها با وجه جریان سیاسی کشوری رای نیاوردند.
این نماینده اصولگرا به جلسه اخیر حمید رسایی با برخی از نمایندگان مجلس دوازدهم اشاره و اظهار کرد: اکنون دوره رایزنی است بنابراین هر کدام از افرادی که مدعی هستند یا کاندیدایی دارند برای ریاست رایزنی میکنند. جلسه اخیر آقای رسایی هم در همین راستاست. مانند آقای متکی که جلسه ضرورت تحول گذاشتند، عدهای را دعوت کردند و اتفاقا جلسه بسیار خوبی هم بود و افراد شاخصی نیز در آن شرکت کردند یا نشستهایی که قالیباف با مجامع استانی نمایندگان میگذارد و با آنها دیدار میکند.