به نقل از «خبرگزاری میزان»

فقر فیلمنامه مهمترین مشکل سینمای ایران است

تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۲۴۰۳۳

مسعود ده‌نمکی معتقد است: تحقیق و مطالعه لازمه ساخت یک اثر خوب و درست است و در غیر این‌صورت فیلمنامه کم محتوا و غیرواقعی خواهد بود.

خبرگزاری میزان - طبق اعلام روابط عمومی چهارمین دوره جایزه پژوهش سینمایی، مسعود ده‌نمکی کارگردان سینمای ایران درباره لزوم توجه سینماگران به تحقیق و مطالعه در آثارشان گفت: اگر این پیش فرض را بپذیریم که یکی از مشکلات سینمای ایران بحث فیلمنامه است و یک فیلمنامه خوب و استاندارد متکی به پژوهش است، موضوع و اهمیت بحث پژوهش جایگاه ویژه‌تری در میان سینماگران و آثارشان پیدا می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: طبیعی است هر نویسنده‌ای که می‌خواهد در حوزه‌ای تخصصی فیلمنامه بنویسد باید در آن زمینه مطالعه و پژوهش داشته باشد و مسلما اگر این اتفاق نیافتد، فیلمنامه فقیر، کم محتوا و غیرواقعی خواهد بود. موضوع تحقیق و پژوهش اصلی ضروری است و با توجه به ژانری که فیلمنامه در آن نوشته می‌شود باید جدی گرفته شود. این مسئله می‌تواند متکی به مطالعه آثار دیگران هم باشد.

ده‌نمکی در بخش دیگری از صحبت‌هایش اظهار داشت: یک کارگردان اگر خودش مولف باشد برای بیشتر آشنا شدن با موضوع و ملموس‌تر شدن آن باید وارد حوزه‌های مطالعاتی و یا تحقیقات میدانی نیز شود و اگر این موارد رعایت نشود حتی اگر فیلمنامه قوی باشد، اما کارگردان فرم و محتوا را درست نشناسد نتیجه اثر ضعیف خواهد شد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین خبرها از معاونت سیما اینجا کلیک کنید

کارگردان «اخراجی‌ها» با اشاره به لزوم تحقیق در همه حوزه‌ها بیان کرد: درحوزه سینمای جنگ خیلی‌ها معتقد به تخیل و مسائلی از این هستند، اما بستر تاریخی در این حوزه آنقدر غنی و بکر است که ما را از تخیل مستغنی می‌کند. ما در حوزه جنگ می‌توانیم آثاری خلق کنیم که منحصر به فرد هستند، اما چون پژوهش درباره این مسائل وجود ندارد معمولا آثار ساخته شده در این زمینه که با خیال‌پردازی همراه هستند، با بازخورد‌های منفی مواجه می‌شوند. البته من معتقدم خیال‌پردازی در فیلمنامه‌نویسی یکی از اصول است، اما آن هم باید با قواعد خاص خودش پیش رود.

این کارگردان با تاکید بر این موضوع که عدم توجه به تحقیق تنها در میان سینماگران نیست تصریح کرد: گاهی اوقات ضعف مطالعه و پژوهش حتی در نهاد‌های نظارتی نیز به چشم می‌آید و کاملا ملموس است. یادم می‌آید زمان ساخت «اخراجی‌های ۲» وقتی قصه هواپیما ربایی و بردن مسافران به یکی از اردوگاه‌های اسرا را طرح کردم فیلمنامه رد شده بود و من را متهم به نوشتن یک قصه تخیلی و غیرواقعی کردند. در حالیکه این روایت مبتنی بر پژوهش بود و تاریخ اسارت شاهد بر این اتفاق است. این ماجرا در فیلم فقط بستر سینمایی و دراماتیک پیدا کرده بود به همین دلیل با واکنش نهاد‌های نظارتی مواجه شده بود، اما بعد از توضیحات لازم و ارائه مستندات مسئولان نظارتی متوجه شدند که اشتباه کردند.

ده‌نمکی در بخش دیگری از صحبت‌هایش اضافه کرد: طبیعی است در صورتیکه فیلمنامه‌نویس، کارگردان و یا حتی بازیگرانی که قرار است نقش‌ها را بازی کنند درباره جزئیات کار خودشان تحقیق و مطالعه داشته باشند نتیجه مثبت، ملموس و واقعی در کلیت اثر تجلی پیدا می‌کند و منجر به ساخت یک اثر خوب می‌شود چراکه این دو موضوع لازم و ملزوم یکدیگرند.

گفتنی است، چهارمین دوره جایزه پژوهس سال سینمایی فروردین ماه ۱۴۰۰ برگزار می‌شود.

 انتهای پیام/

برچسب ها: صدا وسیما رسانه ملی

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: صدا وسیما رسانه ملی ده نمکی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۲۴۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم/ نگاهی به فیلم مست عشق

به ویژه اینکه تعدادی از آنها شهرتی جهانی داشته و می‌توانند پای آثار نمایشی تولید شده در این چارچوب را به بازار جهانی باز کنند. موضوعی که چندان مورد توجه سینمای ایران قرار نگرفته و اندک آثار تولید شده در این باب نیز متعلق به تلویزیون بوده‌ا‍‌ند. فیلم سینمایی «مست عشق» ساخته حسن فتحی که به نوعی محصول مشترک ایران و ترکیه به حساب می‌آید، نخستین تجربه جدی سینمای ایران در این رابطه است که به تازگی روی پرده سینماهای کشور رفته و در هفته نخست رکورد فروش ریالی و تعداد تماشاگر را شکسته است.

فتحی که تجربه تولید آثار تاریخی در قاب کوچک را داشته، در «مست عشق» سراغ یکی از مهمترین شعرا و عرفای تاریخ ایران یعنی جلال‌الدین محمد بلخی مشهور به مولانا رفته و بخشی از دوران زندگی وی را به تصویر کشیده که از کشش دراماتیک مناسبی برخوردار است. فرهاد توحیدی که یکی از قدیمی‌ترین فیلمنامه‌نویسان پس از انقلاب به حساب می‌آید در «مست عشق»، مولانا و شمس تبریزی را به عنوان ستون‌های فیلمنامه قرار داده و قصه را با محوریت این دو پیش می‌برد. قصه‌ای شخصیت محور که با چرخشی ظریف به سمت ماجرامحوری رفته و چند داستانک جذاب را به آن گره می‌زند.

توحیدی در پرده نخست، قصه را با یک حادثه آغاز کرده و سوالی را پیرامون ناپدید شدن شمس تبریزی مطرح می‌کند. سپس با یک فلاش‌بک به گذشته‌ای نه چندان دور رفته و برخورد مولانا و شمس را کلید می‌زند که سرانجام به یک نقطه عطف می‌رسد. جایی که مولانا مجذوب شخصیت پیچیده و خاص شمس شده و نگاه‌اش به جهان تغییر می‌کند. در نیمه میانی، توحیدی روی حسادت به عنوان یکی از تم‌های فیلمنامه مانور داده و موانعی را بر سر راه مرید و مراد قرار می‌دهد تا از بار تنش حاکم بر آن کاسته نشود. در این بین رفت و برگشت‌های زمانی هم رخ می‌دهد که از ساختار قصه بیرون نزده و تماشاگر را سردرگم نمی‌کند. در واقع این ساختار غیرخطی برای آن است که تکه‌های پازل قصه کنار یکدیگر قرار گرفته و یکپارچگی آن از دست نرود.

داستان‌های فرعی نقشی کلیدی در پیکره فیلمنامه‌های امروزی دارند و ((مست عشق)) از این بابت نمونه‌ای درخشان به حساب می‌آید. اولی قصه عشق نافرجام پسر مولانا (علاء‌الدین) به کیمیا خاتون است که به خوبی در بافت قصه جا افتاده و مثلثی عاشقانه را شکل می‌دهد و تماشاگر را به حدس و گمان‌هایی پیرامون نقطه عطف دوم فیلمنامه وادار می‌کند. دیگری داستانک مربوط به اسکندر بیک فرمانده خشن اهل قونیه است که علاقه‌ای نافرجام به دختری مسیحی به نام مریم داشته و توحیدی این داستانک را به بهترین شکل به قصه اصلی پیوند زده است. نکته مهمی که در فیلمنامه ((مست عشق)) به چشم می‌خورد، وفاداری به اندازه نویسنده به تاریخ است که وجوه نمایشی خوبی نیز به آن بخشیده شده است. همان‌طور که از عشق به عنوان تم اصلی و جانمایه اثر بهره گرفته و آن را به شخصیت‌های اصلی گره زده است.

حسن فتحی در آخرین ساخته سینمایی‌اش دست به ریسک بزرگی زده و به سراغ شخصیتی رفته که میلیون ها طرفدار در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر دارد. او با توجه به فیلمنامه خوبی که در اختیار داشته تلاش کرده تا اثر شسته‌رفته‌ای را خلق کند. تلاشی که از همان سکانس نخست (کابوس جنگ اسکندربیک) خود را به رخ کشیده و تا آخر ادامه پیدا می‌کند. به ویژه در دکوپاژ فیلمنامه که ظرافت و وسواس خاصی در آن به چشم می‌خورد. برای مثال می‌توان به سکانس گفتگوی طولانی شمس و مولانا اشاره کرد. البته نمی‌توان از مست عشق گفت و به فیلمبرداری درخشان زنده‌یاد مرتضی پورصمدی و تدوین استاندارد میثم مولایی اشاره نکرد.

یکی از چالش‌های مهم فیلم انتخاب بازیگران آن بوده که ترکیبی از بازیگران ایرانی و ترک به حساب می‌آید و ایجاد هارمونی میان آنها کار سختی به نظر می‌رسد. اتفاقی که تا حدود زیادی رخ داده و بازیگران نقش مهمی در کیفیت برجسته فیلم دارند. پارسا پیروزفر و شهاب حسینی انتخاب‌های هوشمندانه‌ای برای ایفای نقش‌های مولانا و شمس تبریزی بوده‌اند که البته کفه ترازو به سمت حسینی اندک چربشی دارد. همچنین بازیگران ترک زبان که در سینما و تلویزیون ترکیه شهرت زیادی دارند، در ایفای نقش‌ها موفق بوده اند.

مست عشق از آن دسته فیلم‌هایی است که تولید و پست پروداکشن سختی داشته که از این بابت می‌توان به گروه تولید آن دستمریزاد گفته و دستاوردهای آن برای سینمای ایران را به فال نیک گرفت.

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903013