به نقل از «تسنیم»

بررسی نقش آشوبگرانه امارات در منطقه عربی/ ابوظبی در عراق به دنبال چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۳۲۵۳۶۸

سیاست‌های مخرب امارات در منطقه و به طور ویژه عراق، پس از عادی‌سازی روابط ابوظبی با رژیم صهیونیستی در سطح گسترده‌تری دنبال می‌شود. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، مداخلات امارات در کشورهای منطقه از لبنان گرفته تا سودان، لیبی، عراق، سوریه، یمن … بر کسی پوشیده نیست اما ابعاد پنهانی این مداخلات هر روز بیش از پیش برای افکار عمومی جهان آشکار می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ردپای امارات در آشوب‌آفرینی‌های منطقه عربی

کشور امارات تلاش دارد تا در رقابت پنهان و غیر علنی خود با عربستان مسائل مربوط به جهان عرب را جهت دهی و مدیریت کرده و آن را به نفع خود برگرداند. هرجا که ابوظبی منافع خود را در تحولات کشورهای عربی و کشورهای خاورمیانه در خطر می بیند فوراً وارد عمل می‌شود و با استفاده از عناصر خود در این کشورها می‌کوشد تا این تحولات را به نفع خود هدایت کند.

مشارکت امارات در ائتلاف متجاوز سعودی علیه یمن، ترور علما و مخالفان ائتلاف متجاوز در شهر عدن به دست عناصر امارات، ایجاد زندان‌های مخوف و سری برای شکنجه یمنی‌ها در این کشور در کنار استفاده از عناصر القاعده برای حمله به استان تعز و تقویت تشکیلات تروریستی در این کشور همه و همه از مداخلات ابوظبی در یمن به شمار می رود.

در سودان نیز هر روز شاهد مداخلات و اقدامات آشوب برانگیز امارات در این کشور هستیم به طوریکه امارات از همان روزهای آغاز اعتراضات در سودان و برکناری نظام حاکم این کشور به ریاست «عمر البشیر» رئیس جمهور سابق سودان با ورود به این روند تلاش کرد تا در کنار عربستان مانع آن بشود که اعتراضات مردمی در سودان نتیجه مطلوب خود را بدهد.

همچنین کمک‌ها و حمایت‌های تسلیحاتی و سیاسی امارات از خلیفه حفتر در لیبی برای رسیدن به قدرت در این کشور و تشکیل یک دیکتاتوری نظامی از طریق لشکر کشی به طرابلس و به دست گرفتن کنترل پایتخت لیبی در راستای سیاستهای مداخله جویانه ابوظبی علیه کشورهای منطقه و به تعبیر دقیق تر علیه ملتهای منطقه می‌گنجد.

در تونس هم دخالت امارات بارز است و آنها فشارهای سیاسی و اقتصادی برای بسط سلطه بر تونس و مقدرات مردم آن انجام می‌دهند. آنها تونس را میان سرسپردگی به امارات یا رنج بردن از بحران امنیتی گذاشته‌اند. به اعتقاد ناظران کشورهای عربی، امارات مانع بزرگی در مسیر تحول اقتصادی و فرهنگی کشورهای عربی است و در بی‌ثباتی سیاسی و امنیتی این کشورها نقش دارد.

«عمیره ایسر» نویسنده الجزایری در مقاله‌ای درباره نقش مخرب امارات در منطقه می‌نویسد، امارات علیه جنبش مقاومت مسلحانه ضد صهیونیستی که در رأس آنها حماس، حزب‌الله و جهاد اسلامی قرار دارند، به منظور خدمت به طرح آمریکایی-صهیونیستی توطئه کرد. علاوه بر آن امارات به دخالت در امور داخلی کشورهای عربی ادامه داد تا طرح‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی را پیاده کند. گواه این مدعا نیز ترور محمود المبحوح از رهبران برجسته حماس و از فرماندهان شاخص گردان‌های عزالدین قسام شاخه نظامی حماس در دبی بود که در سال 2010 به دست موساد اسرائیل انجام شد.

روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» در مقاله‌ای در همان سال از علم و آگاهی کامل پلیس دبی از طرح صهیونیست‌ها برای ترور وی و همکاری که سرویس جاسوسی امارات با سیا انجام داده بود و سیا هم اطلاعات لازم را در اختیار موساد اسرائیل قرار داده بود، پرده برداشت. موضوع به همین جا ختم نشد و افسر اطلاعاتی امارات در پوشش هلال احمر امارات از مصر وارد غزه شدند تا به جاسوسی از حماس و مقاومت فلسطین بپردازد. هدف وی جمع آوری اطلاعات برای رژیم صهیونیستی بود.

امارات در عراق چه می‌خواهد؟

در این میان عراق نیز از مداخلات خصمانه امارات در امان نمانده و دایره سیاستهای توسعه طلبانه ابوظبی به شکل ویژه‌ای این کشور مهم در خاورمیانه را نیز دربر گرفته است.

ابوظبی از برگزاری همه پرسی اقلیم کردستان عراق حمایت تمام قدی در سال 2017 به عمل آورد و این موضوع سبب مخالف بغداد در آن زمان شد. یکسال پس از آن محموله مواد مخدر و تسلیحات از امارات به عراق از طریق بنادر بصره توقیف شد اما فشار شدیدی وارد شد تا موضوع آشکار نشود. این محموله تسلیحاتی نشان دهنده دخالت امارات در مشکلات امنیتی است و این سوال را مطرح می کنند که آیا داعش با امارات در ارتباط است؟ راز آثار باستانی عراقی دزدیده شد که در موزه‌ای در ابوظبی به نمایش درآمدند، چیست؟

از سوی دیگر قاچاق مواد مخدر از کشورهای عربی به ویژه امارات به عراق به طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است. محموله‌های مواد مخدر شامل تریاک و قرص‌های روان‌گردان است که بسیاری از کاربران اجتماعی عراقی، از این گونه رفتار امارات با کشورشان گلایه کرده‌اند و آن را نشانه تلاش این کشور برای نابودی روحی و روانی و به انحراف کشیدن جوانان عراقی دانسته‌اند.

پایگاه خبری « جهینه نیوز» در این خصوص نوشت: امارات بعد از قاچاق اسلحه، بزرگترین عملیات قاچاق مواد مخدر در عراق را انجام داد و تنها به قاچاق اسلحه و مواد مخدر بسنده نکرد؛ بلکه این کشور در قاچاق نفت عراق به امارات نیز دست داشته است.همچنین پرونده قاچاق نفت عراق به امارات از مشکلات اصلی دولت عراق است که پایگاه خبری «العربی الجدید» نقش برخی جناح‌ها و احزاب سیاسی عراق در قاچاق نفت این کشور به امارات را فاش کرد و نوشت که برخی از شیخ‌های سرشناس اماراتی در ابوظبی نیز در این امر دست دارند.

علاوه بر آن هم زمان با آغاز اعتراضات مردمی عراق در اکتبر 2019 نیز شواهد و نشانه های زیادی از تلاش امارات برای تاثیرگذاری بر تظاهرات عراقی‌ها که از اکتبر گذشته شروع شده، مشاهده شد. در این تاریخ سه هواپیمای حامل سلاح در فرودگاه اربیل از امارات به زمین نشستند.

با آغاز اعتراضات در عراق، ابوظبی تلاش کرد، کودتای نظامی که برای آن برنامه ریزی کرده بود را اجرایی کند. منابع سیاسی عراق در این زمینه گزارش دادند که مقامات عراق در اول اکتبر 2019 یکی از فرماندهان مهم در ارتش این کشور را به دلیل وجود اطلاعاتی در خصوص دست داشتن وی در کودتای احتمالی، دستگیر و به وزارت دفاع منتقل کردند. در همان تاریخ رادیو صوت العراق از دستگیری یک باند وابسته به امارات در عراق خبر داد که قصد داشتند تظاهرات مردم عراق را به نفع خود هدایت کنند. بر اساس این گزارش، این باند مستقیما وابسته به «طحنون بن زاید» مشاور امنیت ملی امارات بود و برادر ولیعهد ابوظبی تلاش کرد تا از طریق کانال‌های غربی موضوع را حل و فصل کند.

هشدار درباره توطئه بزرگ اسرائیل و امارات علیه عراق

همزمان «قیس الخزعلی» دبیر کل جنبش عصائب اهل الحق عراق در گفتگویی با رسانه‌های عراقی اعلام کرد: رژیم صهیونیستی و شیخ نشین امارات متحده عربی مهمترین صحنه گردانان این توطئه بزرگ علیه عراق هستند و جزئیات دقیق آن را در اختیار مقامات مسئول در دولت عراق قرار داده است.

توافقنامه اقتصادی عراق و چین که گفته می‌شود مهم ترین عامل خشم آمریکا علیه دولت «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر پیشین عراق بود، از اول اکتبر سال 2019 به اجرا درآمد، در این میان برای نخستین بار در عراق از نقش تخریبی امارات متحده عربی در اجرایی نشدن این توافقنامه پرده برداشته شد. برخی رسانه‌های عراقی تلاش‌های منفی امارات متحده عربی برای ناکام گذاشتن این توافقنامه اقتصادی را فاش کردند و بخشی از حمایت‌های ابوظبی از اعتراضات خیابانی عراق را مرتبط با امضای این توافقنامه اقتصادی دانستند.

«عالیه» نصیف نماینده پارلمان عراق چندی پیش در سخنانی اظهار داشت: نیروهای امنیتی عراق در سال 2020 شخصی به نام زغیر حسین الحاتمی را بازداشت کردند که اکنون به زندان ابد محکوم شده است. این فرد صراحتا اعتراف کرده است که از سوی امارات متحده عربی مامور بوده است تا عملیات ترور را علیه برخی از سیاسیون در کربلا انجام دهد.

اخیرا شیخ قیس الخزعلی در واکنش به خبرهای اداره دستگاه اطلاعاتی عراق توسط اماراتی‌ها در مرحله پیش‌ِرو با انتشار توئیتی اعلام کرد، منابع موثق از آمدن یک تیم امنیتی اماراتی به عراق برای اداره سرویس اطلاعاتی کشور خبر می دهند که این موضوع سوالاتی را مطرح می‌کند.

وی با اشاره به اینکه مگر نه این است که هرگاه امارات وارد دهکده‌ای می شود، آن را به ویرانی می کشاند نظیر آنچه با یمن و لیبی کرد، افزود: حجم توطئه ای که علیه عراق چیده می شود، چقدر است و چه سریعند اجرا کنندگان آن؟ آیا صحیح است که 300 نفر از کارکنان دستگاه اطلاعاتی عراق به گمرک‌های مرزی منتقل شده‌اند و این تیم اماراتی قرار است جایگزین آن‌ها شوند ؟

عراق| هشدار «الخزعلی» درباره طرح خطرناک امارات در عراق

 

به اعتقاد کارشناسان نقش مخرب امارات در منطقه عربی به ویژه پس از عادی‌سازی روابط این کشور با رژیم صهیونیستی چند برابر شده؛ زیرا پیش از این جاه‌طلبی‌های ابوظبی در کشورهای عربی اغلب محدود به منافع شخصی این کشور و تلاش‌های آن برای تبدیل شدن به یک قدرت عربی منطقه‌ای و پیشی گرفتن از عربستان بود، اما سیاست‌هایی که اماراتی‌ها پس از توافق با اسرائیل در قبال این رژیم پیش گرفته‌اند به شکل محسوسی نمایانگر جایگاه ویژه منافع صهیونیست‌ها در تحرکات منطقه‌ای امارات و به شکل خاص در رویارویی با محور مقاومت است.

در همین زمینه «صباح الطائی» تحلیلگر سیاسی عراقی اعلام کرد: دخالت امارات در عراق در ورای آن طرح‌های صهیونیستی است تا نقشه سیاسی کشور را تغییر دهند و آنرا همسو با سیاست‌های رژیم صهیونیستی در منطقه کند. امارات قبلا هم در پرونده عراق مداخله کرده است؛ اما اخیرا و پس از عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، دخالتش گسترده‌تر شده است و این حجم طرح صهیونیستی که به دنبال پیاده کردن آن از طریق امارات است را نشان می‌دهد تا نقشه سیاسی عراق را برهم بزند و آن را مطابق طرح رژیم صهیونیستی در منطقه کند.

پروژه امارات برای تحقق اهداف تل‌آویو در عراق

 

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: امارات متحده عربی امارات در منطقه رژیم صهیونیستی امارات در عراق کشورهای عربی سیاسی عراق مواد مخدر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۲۵۳۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فارن افرز: از اتحاد عبری-عربی علیه ایران خبری نیست/ همسایگان عربی ایران به دنبال جنگ با تهران نیستند

به گزارش جماران، با گذشت چند روز از پاسخ نظامی مستقیم جمهوری اسلامی ایران به حمله اسرائیل به ساختمان بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق، تحلیل ها درباره تاثیرات این حمله بر معادله های منطقه ای و فرامنطقه ای جنبه های وسیع تر و متفاوت تری را زیر ذره بین برده است. فارن افرز در تحلیلی در این باره می نویسد: زمانی که ایران در 13 آوریل بیش از 300 موشک و پهپاد را به سمت اسرائیل شلیک کرد، اردن به دفع حمله کمک کرد. گزارش‌های اولیه رسانه‌ها حاکی از آن بود که چندین کشور عربی دیگر در دفاع از رژیم اسرائیل کمک کرده‌اند، تلاش‌هایی که آنها بعداً آن را رد کردند. با این وجود، گروهی از رهبران اسرائیل و همچنین برخی ناظران در واشنگتن، این اقدامات را نشانه‌ای از یک تغییر بزرگ تفسیر کردند. محور این تحلیل ها این بود که این کشورهای عربی، در صورت ادامه تشدید درگیری اسرائیل با ایران، طرفدار اسرائیل خواهند بود. سپهبد هرزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش رژیم اسرائیل، اعلام کرد که حمله ایران «فرصت های جدیدی برای همکاری در خاورمیانه ایجاد کرده است». مؤسسه مطالعات امنیت ملی، یک اندیشکده پیشرو اسرائیلی، اعلام کرد که «ائتلاف منطقه‌ای و بین‌المللی که در رهگیری پرتاب‌های ایران به سمت اسرائیل مشارکت داشت، پتانسیل ایجاد یک اتحاد منطقه‌ای علیه ایران را نشان می‌دهد.»

پس از پاسخ اسرائیل به حمله ایران با یک حمله نسبتاً محدود به تأسیسات نظامی در ایران، دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست، ادعا کرد که اسرائیل «مانند رهبر یک ائتلاف منطقه ای علیه ایران رفتار می کند». او نوشت: «به نظر می‌رسد که اسرائیل با پاسخ آرام خود، منافع متحدانش در این ائتلاف - عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اردن را که همگی در دفع حمله ایران به اسرائیل کمک کردند، در نظر گرفته بود.» به نظر ایگناتیوس، این یک «تغییر پارادایم برای اسرائیل» است، تغییری که به خاورمیانه «شکل جدیدی» می‌بخشد.

با این حال، این ارزیابی‌ها بیش از حد مشتاقانه و خوش بینانه هستند و نمی‌توانند پیچیدگی چالش‌های منطقه را درک کنند. مطمئناً، با توجه به ماهیت بی‌سابقه حملات نظامی در ماه آوریل، استراتژی آینده اسرائیل علیه ایران ممکن است ملاحظات منطقه‌ای را بیشتر در نظر بگیرد. اما واقعیت‌های منطقه که مانع همکاری اعراب و اسرائیل می‌شود، تغییر قابل توجهی نکرده است.

حتی قبل از حمله حماس در 7 اکتبر و متعاقب آن جنگ اسرائیل علیه غزه، کشورهای عربی که توافقنامه 2020 ابراهیم را امضا کردند و عادی سازی با اسرائیل را پذیرفتند، از حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از گسترش شهرک سازی های اسرائیل در کرانه باختری و سیاست او نسبت به غزه، ناامید شده بودند. تلاش وزرای راست افراطی او برای تضعیف وضعیت موجود در بیت المقدس ، مجموعه ای از حملات مرگبار شهرک نشینان اسرائیلی به فلسطینی ها در شهرهای کرانه باختری در بهار سال 2023 به تنش های منطقه ای دامن زد. پس از آغاز عملیات نظامی اسرائیل در غزه در ماه اکتبر، که موجی از اعتراضات را در سراسر خاورمیانه برانگیخت، رهبران عرب در حمایت آشکار از اسرائیل تردید بیشتری پیدا کردند، زیرا می دانستند که همکاری آشکار می تواند به مشروعیت داخلی آنها لطمه بزند.

 هیچ چیز درباره واکنش اعراب به این دور از رویارویی ایران و اسرائیل نشان نمی دهد که این مواضع تغییر کرده است. گروهی از دولت‌ها که بسیاری از اسرائیلی‌ها  از آنها به عنوان «اتحاد سنی» یاد می‌کنند، در واقع همچنان به دنبال متعادل کردن روابط خود با ایران و اسرائیل، حفاظت از اقتصاد و امنیت خود و مهمتر از همه، جلوگیری از درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر هستند.

آنها همچنین احتمالاً پایان دادن به جنگ فاجعه بار در غزه را بر رویارویی با ایران در اولویت قرار خواهند داد. با این حال، با افزایش تنش بین ایران و اسرائیل، اشتیاق کشورهای عربی برای تسریع در ادغام منطقه‌ای اسرائیل بیش از هر زمان دیگری به تمایل اسرائیل برای پذیرش تشکیل کشور فلسطین بستگی دارد.

پیش از حمله 13 آوریل ایران به اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی اطلاعاتی درباره این حمله قریب الوقوع با ایالات متحده به اشتراک گذاشتند. سپس فرماندهی مرکزی ایالات متحده از این اطلاعات برای هماهنگی پاسخ خود با اسرائیل و سایر شرکا استفاده کرد. اردن به هواپیماهای نظامی آمریکا و بریتانیا اجازه ورود به حریم هوایی این کشور را داد تا هواپیماهای بدون سرنشین و موشک‌های ورودی ایرانی را متوقف کنند و مستقیماً حملات ایران را رهگیری کنند. گزارش‌های اولیه رسانه‌ها، به‌ویژه در ایالات متحده و اسرائیل، تأکید کردند که تلاش‌های منطقه‌ای گسترده، حمله تهران را خنثی کرده است.

اما به زودی مشخص شد که نقش اعراب در دفع حمله ایران محدود بوده است. هم عربستان سعودی و هم امارات به صراحت هرگونه کمک نظامی مستقیم به دفاع اسرائیل را تکذیب کردند. مقامات اردنی از مشارکت خود با عنوان حفاظت از منافع خود دفاع کردند. ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، با تاکید بر اینکه کشورش برای کمک به اسرائیل اقدامی نکرده است، اعلام کرد که «امنیت و حاکمیت» اردن «بالاتر از همه ملاحظات» قرار دارد.

تلاش هایی که کشورهای عربی برای مقابله با ایران انجام دادند، تقریباً به طور قطع ناشی از تمایل به حفظ روابط خود با ایالات متحده بود، نه برای همسویی بیشتر با اسرائیل. از زمانی که اسرائیل عملیات خود را در غزه آغاز کرد، رهبران عرب از اینکه جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده موفقیت بیشتری در مهار رفتار اسرائیل در غزه کسب نکرده است، شگفت زده شده‌اند. اما آنها همچنان به دنبال تعمیق همکاری خود با واشنگتن هستند. آنها هیچ منبع جایگزینی برای نوع امنیتی که ایالات متحده برای آنها تامین می کند، نمی بینند.

در ماه‌های اخیر، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و همچنین مصر و اردن به تشویق واشنگتن برای کمک به مدیریت پویایی‌های امنیتی خاورمیانه، مهار فعالیت‌های  ایران و جلوگیری از یک جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر ادامه داده‌اند. پایان دادن به جنگ در غزه همچنان یک اولویت فوری منطقه ای است و کشورهای عربی در حال کار برای یک طرح صلح با دولت بایدن هستند. رهبران عربستان همچنان معتقدند که یک معاهده دفاعی دوجانبه با ایالات متحده باید بخشی از هر توافق عادی سازی آینده با اسرائیل باشد.  امارات به تلاش خود برای مذاکره درباره توافقنامه دفاعی خود با دولت بایدن ادامه داده است.

با این حال، در همین زمان، کشورهای حوزه خلیج فارس اکنون تعامل نزدیک تری با تهران دارند. در سال 2019، پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته ای که ایالات متحده و سایر قدرت های بزرگ با ایران بر سر آن توافق کرده بودند، تهران بی ثباتی را در سراسر خلیج فارس گسترش داد، به کشتی ها در نزدیکی بنادر امارات حمله کرد و برای اولین بار حملات دقیقی را علیه تاسیسات نفتی عربستان انجام داد. ( این گزاره ها ادعای نویسندگان گزارش است و تهران دست داشتن در این حملات را تکذیب کرده است.) پس از امضای توافقنامه ابراهیم، تهران نیز به صراحت به بحرین و امارات هشدار داد که حضور نظامی اسرائیل در خلیج فارس خط قرمزی برای ایران خواهد بود.

خیلی قبل از حمله حماس در 7 اکتبر، کشورهای عربی به طور کلی تصمیم گرفته بودند که بهترین راه برای کاهش خطر ایران ، تلاش برای نزدیکی  است، نه تلافی. امارات و عربستان سعودی روابط دیپلماتیک خود با ایران را به ترتیب در سال های 2021 و 2023 احیا کردند. از 7 اکتبر، این کشورها همراه با بحرین و عمان، پیام‌ها و هشدارهایی را بین ایران و اسرائیل مخابره کرده و برای مدیریت تنش‌ها پیشنهاداتی را برای خروج از این وضعیت پیشنهاد داده‌اند. دو روز پس از حمله ایران در 13 آوریل، وزیر امور خارجه مصر با همتایان ایرانی و اسرائیلی خود به منظور مهار تشدید درگیری تلفنی تماس گرفت.

در ماه‌های آینده، کشورهای عربی احتمالاً تلاش خواهند کرد تا این اقدام متعادل کننده را حفظ کنند و از همه طرف‌ها به خویشتنداری دعوت کنند و از اقدامات تهاجمی بیشتر اسرائیل فاصله بگیرند. اگر تشدید تنش بین ایران و اسرائیل ادامه یابد، آنها احتمالاً حتی بیشتر تمایلی به حمایت از عملیات اسرائیل نخواهند داشت. هزینه های داخلی آنها برای حمایت آشکار از اسرائیل احتمالاً با گذشت زمان افزایش خواهد یافت، به ویژه اگر نیروهای اسرائیلی به سمت رفح حرکت کنند، شهری در جنوب غزه که صدها هزار فلسطینی در آن پناه گرفته اند و اسرائیل مدعی است که حماس پایگاهی مستحکم دارد.

بسیاری از کشورهای عربی نگرانی های اسرائیل در مورد فعالیت های منطقه ای ایران، به ویژه حمایت این کشور از شبه نظامیان غیردولتی را دارند. اما کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، به‌ویژه، به وضوح محاسبه کرده‌اند که آغاز گفتگوهای مستقیم دیپلماتیک، اعمال فشار با انگیزه‌های اقتصادی و انجام دیپلماسی پشتیبان با تهران امن‌ترین راه‌ها برای حفاظت از منافع آنها و جلوگیری از سرریز درگیری است. هر چقدر هم که درگیری ایران و اسرائیل تشدید شود، کشورهای عربی احتمالاً از این اشکال تعامل عقب نشینی نخواهند کرد. تلاش های آنها برای عادی سازی روابط با ایران از زمان آغاز جنگ غزه سرعت گرفته است، در حالی که تلاش ها برای عادی سازی روابط آنها با اسرائیل متوقف شده است.

در تلاش برای ترغیب اسرائیل به تفکر فراتر از جنگ غزه، عربستان سعودی همچنان چشم‌انداز عادی‌سازی را مشروط به مشارکت اسرائیل در یک فرآیند سیاسی با هدف ایجاد کشور فلسطینی می کند. با این حال، اسرائیل این درخواست های عربستان را نادیده گرفته است، شاید به دلیل اطمینان بیش از حد که پس از پایان جنگ در غزه، روند عادی سازی می تواند از همان جایی که متوقف شد ادامه یابد. عادی سازی بیشتر رابطه اعراب و اسرائیل در این شرایط بعید است. کشورهای عربی به همکاری با واشنگتن در زمینه دفاع موشکی ادامه خواهند داد، اما این همکاری مستلزم هماهنگی مستقیم با اسرائیل نیست. آنها همچنین به این زودی ها به سطح یک اتحاد رسمی دفاعی نزدیک نخواهند شد. این امر مستلزم همسویی بهتر سیستم‌های دفاعی کشورهای عربی و همچنین اعتماد بسیار بیشتر است که هر دوی این موارد در خاورمیانه وجود ندارد و ایجاد آن زمان می‌برد.

کشورهای عربی، به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس، از تلاش‌های اسرائیل برای تنزل دادن توانایی‌های نیابتی ایران استقبال خواهند کرد. اما آنها به احتمال زیاد با هرگونه حمله مستقیم به ایران که می‌تواند چشم‌انداز اقتصادی شکننده منطقه را بی‌ثبات کند یا به حمله متقابل ایران در خلیج‌فارس منجر شود، مخالفت خواهند کرد. با وجود اینکه کشورهای عربی علاقه مند به حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن هستند، آنها نمی خواهند به بلوکی بپیوندند که آشکارا علیه ایران و حامیان جهانی آن مانند روسیه کار می کند. آنها ترجیح می دهند روابط چند منطقه ای و جهانی را متعادل کنند، نه اینکه پل ها را بسوزانند.

با وجود این محدودیت‌ها، کشورهای عربی می‌توانند نقش مهمی در جلوگیری از تشدید بیشتر تنش بین ایران و اسرائیل ایفا کنند. تقویت خطوط ارتباطی بین دو کشور - و ایجاد خطوط گرم برای مدیریت بحران - بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. دقیقاً به این دلیل که تعدادی از کشورهای عربی روابط خود را با ایران و اسرائیل تقویت کرده‌اند، آنها می‌توانند از این روابط برای تشویق به خویشتن‌داری و کمک به انتقال پیام‌ها بین دو طرف استفاده کنند و در صورت شروع درگیری‌ها برای جلوگیری از درگیری یا کاهش آسیب تلاش کنند. در درازمدت، برای ایجاد ثبات در منطقه، کشورهای خاورمیانه باید پلتفرم خود را برای گفتگوی منظم ایجاد کنند که برای مشارکت ایران و اسرائیل باز باشد. حملات اخیر که ایران و اسرائیل را در آستانه جنگ قرار می دهد، تنها نشان می دهد که چقدر نیاز به چنین گفت وگویی ضروری شده است.

اما جهان باید انتظارات خود را برای همکاری نزدیکتر بین کشورهای عربی و اسرائیل کاهش دهد. همکاری کاملاً فنی که کشورهای عربی و اسرائیل اخیراً در زمینه‌های مورد علاقه مشترک از جمله انرژی و تغییرات آب و هوا داشته‌اند، احتمالاً ادامه خواهد داشت. با این حال، گردهمایی‌های منطقه‌ای پرمخاطب که آشکارا تعامل سیاسی کشورهای عربی با اسرائیل را تبلیغ می‌کنند، در کار نیست مگر اینکه اسرائیل به جنگ خود با غزه پایان دهد. تا آن زمان، تلاش کشورهای عربی برای حفظ روابط اقتصادی خود با اسرائیل نیز محدود خواهد بود. یک استراتژی کوتاه‌مدت واقع‌بینانه‌تر، حمایت از توانایی آن‌ها برای میانجی‌گری و جلوگیری از درگیری‌های آینده بین ایران و اسرائیل را در اولویت قرار خواهد داد.