اصولی برای ایجاد پیوند بین شهروندان و خیابان‌ها
تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۰۸۲۳۰
خیابان‌های یک شهر به عنوان مکان‌هایی عمومی، نقش مهمی در افزایش زیست‌پذیری و محبوبیت آن ایفا می‌کنند؛ چنانچه این فضاهای عمومی به خوبی طراحی نشوند، آنگاه حس ناامنی و نارضایتی را در میان مردم به وجود می‌آورد.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از گردشگران سراسر دنیا پس از سفر به یک شهر و مواجهه با خیابان‌ها، برای بازگشت خود به آن یا ترک شهر تصمیم می‌گیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خیابان‌ها و سایر فضاهای عمومی، هویت یک شهر را تشکیل می‌دهند و با کاربردهای متفاوت خود می‌توانند باعث تبادل ارتباطات بین جوامع در مناطق مختلف شهری شوند و کیفیت زندگی شهری را تحت تأثیر قرار دهند. بدیهی است که هر چه یک فضای عمومی و به خصوص یک خیابان از کیفیت بالاتری برخوردار باشد، فعالیت و پویایی بیشتر مردم را در پی خواهد داشت و در شهرت هویت شهر نیز نقش مهمی ایفا خواهد کرد. به همین دلیل، مقامات شهری باید در طراحی خیابان‌ها از اصول ویژه‌ای پیروی کنند، که در ادامه به معرفی چند نمونه پرداخته می‌شود.
جای دادن امکانات مختلف در خیابان‌ها نظیر ساختمان‌های مسکونی، مراکز اداری و تجاری، کافه‌ها، رستوران‌ها و مراکز تفریحی به طور چشمگیری در افزایش زیست‌پذیری آن سهیم است. علاوه بر این، در چنین خیابانی مردم بیش از سایر نقاط شهر احساس امنیت می‌کنند و به برقراری ارتباط دوستانه با یکدیگر می‌پردازند. مردم در خیابان‌هایی که برای آن‌ها جذاب به نظر می‌رسد به منظور مبارزه با ارتکاب جرم با هم متعهد می‌شوند و همین امر، امنیت منطقه را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. البته ایجاد تنوع در خیابان‌ها باید در تمام طول روز مورد توجه قرار گیرد و تنها مختص به زمان خاصی نباشد. به عنوان مثال، چنانچه یک منطقه شهری یا خیابان در ساعاتی از روز پرتردد و پویا باشد اما در طول شب فعالیت و شور خود را از دست بدهد، آنگاه مردم هنگام تاریکی در آن احساس امینت نخواهند کرد.
نماهای فعالایجاد هماهنگی بین دیوارها، پیاده‌روها و سطح خیابان‌ها می‌تواند بر ایمنی و یا ناامنی یک منطقه تأثیر بگذارد. بدون شک، مردم یک شهر به تردد در خیابان‌هایی که از نظر ظاهری در وضعیت مطلوبی قرار دارند، بیشتر به پیاده‌روی رغبت پیدا می‌کنند و همین امر، ایمنی منطقه را افزایش می‌دهد. این رابطه، بر درک مسافران از یک شهر و چگونگی استفاده آن‌ها از فضاهای عمومی تأثیر بسزایی می‌گذارد. در واقع، مفهوم و هویت یک شهر، در وهله اول از خیابان‌ها و پیاده‌روهای آن شکل می‌گیرد پس باید طراحی این فضاها به دقت مورد توجه برنامه‌ریزان و حتی ساکنان یک شهر قرار گیرد.
فضاهای عمومی به عنوان مکان‌هایی برای گرد هم آوردن مردم، بعد اجتماعی زندگی شهری را تحت تأثیر قرار می‌دهند. خیابان‌ها، میدان‌ها، پارک‌ها، پیاده‌روها، مسیرهای دوچرخه‌سواری عریض و قابل دسترسی و همچنین، مبلمان شهری می‌تواند باعث برانگیختن مردم یک شهر به برقراری ارتباط با یکدیگر شود. این امر به سهم خود در استفاده مثبت از فضاهای شهری و افزایش پویایی در آن سهیم است و می‌تواند باعث رونق اقتصادی منطقه نیز شود.
مقیاس انسانیساخت و ساز شهری در مقیاس بالا و با تراکم زیاد می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر سلامت جسمی و روحی ساکنان یک منطقه به جای بگذارد. بدیهی است که مردم در خیابان‌های خلوت و با کمترین پویایی تمایل دارند با سرعت بیشتری حرکت کنند چرا که در چنین فضاهایی احساس امنیت نمی‌کنند. برعکس، تمایل عابران در خیابانی با بیشترین نشاط به تردد آهسته، گفتگو با یکدیگر و تماشای اطراف به طور چشمگیری افزایش می‌یابد. ساخت‌وسازهایی با مقیاس انسانی، تأثیرات مثبتی بر درک مردم از فضاهای عمومی به جای می‌گذارد چرا که به آن‌ها حس دیده شدن در طراحی شهری را القا می‌کند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان طراحی شهری پویایی یک شهر خیابان طراحی خیابان طراحی خیابان شهری برنامه ریزی شهری فضای عمومی فضای عمومی شهر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق فضاهای عمومی خیابان ها یک شهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۰۸۲۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جلائی‌پور، استاد دانشگاه: برای عملیات «وعدهٔ صادق» به قدر کافی پیوست‌های دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده/ به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، شاهد تجدید طرح گشت ارشاد بوده‌ایم
به گزارش جماران؛ حمیدرضا جلائی‌پور استاد دانشگاه در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت:
در سیاست پیچیدهٔ ملی و جهانی امروز کم پیش می‌آید که موضع نیروها در برابر یک پدیده بتواند به عنوان شاقول و مرزگذارِ روشنِ اخلاقی و سیاسی عمل کند. موضع هر نیروی سیاسی در برابر عملکرد اسرائیل آپارتایدی و اشغالگر در شش ماه گذشته از این نمونه‌های کم‌یاب است. اسرائیلی که اساسا از ابتدا مبتنی بر اشغال، ترور، ایدئولوژی صهیونیستی، نسل‌کشی، پاک‌سازی قومی و استعمار شهرک‌نشین شکل گرفت و چند دهه مبتنی بر همین ابزارها و متکی به حمایت نواستعماری آمریکا و اروپا و با نقض مستمر و سیستماتیک حقوق و آزادی‌های اساسی فلسطینیان و قوانین بین‌المللی پیشروی کرد، در شش ماه گذشته کلکسیون بی‌سابقه‌ای از جنایات جنگی را در برابر دوربین رسانه‌ها و گوشی‌های هوشمند در جهان شبکه‌ای مرتکب شد.
برای عموم ایرانیان (حتی ناراضیان شدید) روشنگر است که بخش بزرگی از اپوزیسیون غیرملی نه‌تنها آشکارا در طرف اسرائیل نسل‌کش و کودک‌کش ایستادند و در برابر قتل عام ۴۰ هزار فلسطینی (اکثرا کودک یا زن) و انواع جنایت جنگی هولناک و فریب و دروغ مستمر اسرائیل سکوت کردند، بلکه رسانه‌ها و رهبران این اپوزیسیون وابستهٔ مالی و سیاسی نتانیاهو شده‌اند. اپوزیسیون وابسته به اسرائیل طرف اشتباه این شاغول مرزگذار ایستاد و از جمله به همین دلیل افول کرد و ضربه‌ای کاری و بلندمدت خورد.
مسالهٔ فلسطین و آرمان فلسطین قبل از انقلاب ۵۷ هم وجود داشت و امروز با مواضع اخیر حماس هم روشن‌تر شده است که خود اسرائیل (در نظر و عمل) و آمریکا (در عمل، چنان‌که در وتوی اخیرش متبلور شد) تنها موانع تشکیل دولت مستقل فلسطینی‌اند، و نه ایران که به آن رای مثبت داد. با این حال روشن است که اسرائیل می‌کوشد مثل دو دههٔ گذشته پروژهٔ امنیتی‌سازی ایران را پیش ببرد، از ایران مترسکی برای کاهش فشار روی خودش و ایجاد ائتلاف با کشورهای منطقه بسازد و در دشنه‌زنی به ایران در خارج و داخل مرزهایش پیشروی کند. حملهٔ اسرائیل به ساختمان دوم سفارت ایران در سوریه گام جدید اسرائیل آپارتایدی و خطای راهبردی آن بود که باز بخش بزرگی از اپوزیسیون با محکوم نکردنش نشان داد منافع ملی و قوانین بین‌المللی برایش اهمیت و اولویتی ندارد.
پاسخ ایران به حملهٔ اسرائیل اشغالگر در عملیات وعدهٔ صادق نیز رخداد بزرگی بود که باز بخش بزرگ از اپوزیسیون نتوانست اهمیتش را دریابد. برجام مهم‌ترین شاهکار دیپلماتیک و مولفهٔ قدرت نرم ایران و وعدهٔ صادق مهم‌ترین شاهکار بازدارندهٔ سخت ایران در دهه‌های اخیر بوده است. نیرویی که نتواند این واقعیت را ببیند و چنان از روزمرگی‌های سیاسی و اختلاف‌های دیگر ارتفاع بگیرد که اهمیت این دو مولفه در قدرت و منافع ملی ایران را درک کند به ضعف و عدم صلاحیت خودش گواهی می‌دهد. وعدهٔ صادق نشان داد که سرمایه‌گذاری همهٔ دولت‌های پس از جنگ بر بازدارندگی موشکی و سرمایه‌گذاری دههٔ اخیر ایران بر پهپادها در دفاع ملی کارساز بوده است. وعدهٔ صادق مصداق روشنی از دفاع مشروع مطابق قوانین بین‌المللی، با اهداف نظامی، بدون تلفات انسانی و به قصد پیشگیری از جنگ بود و به خاطر عقلانیت قابل توجهی که در اجرای آن بارز بود به جنگ نیانجامید، بر قدرت ملی افزود و ایران را به نسبت چند ماه پیش در برابر جنگ پرشدت، حملهٔ نظامی و پیشروی‌های اسرائیل مصون‌تر کرد. با این حال، پایدارسازی دستاوردهای صبح صادق نیازمند تقویت دیگر مولفه‌های قدرت ملی، از جمله دیپلماسی تواناتر، اقتصاد توانمند و افزایش انسجام داخلی و رضایت عمومی شهروندان است.
متاسفانه شواهد نشان می‌دهد برای عملیات موفق و مدبرانهٔ وعدهٔ صادق به قدر کافی پیوست‌های دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده است. به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، در هفته‌های گذشته شاهد احکام قضایی و تجدید طرح گشت ارشاد بوده‌ایم که بر شکاف‌ها و نارضایتی می‌افزاید و ناعادلانه است. متاسفانه همین سوءحکمرانی‌ها زمینه‌سازی کرده است برای این واقعیت تلخ که دانشجویان ایرانی حتی به نسبت دانشجویان آمریکایی حساسیت و اعتراض کمتری به نسل‌کشی اسرائیل نشان می‌دهند. آمریکایی که عملا پشتوانهٔ نسل‌کشی اسرائیل می‌شود و در دانشگاه‌هایش معترضان به نسل‌کشی سرکوب می‌شوند صلاحیت و مشروعیت اخلاقی پند و اندرز حقوق بشری به کشورهای دیگر ندارد، ولی صداوسیما و حکمرانانی که از سرکوب دانشجویان معترض در ایران حمایت می‌کنند و با گشت ارشاد و احکام قضایی ناعادلانه بر صورت آزادی‌ها پنجه می‌کشند هم صلاحیت نقد سرکوب در آمریکا را از دست می‌دهند و در جامعهٔ ناراضی نسبت به سهمگین‌ترین جنایات جنگی اسرائیل اشغالگر حساسیت‌زدایی می‌کنند. با این حال، سوء حکمرانی‌ها نباید قطب‌نمای اخلاقی شهروندان آگاه و نیروهای سیاسی ملی را از کار بیاندازد و صدای اعتراضشان به نسل‌کشی و سرکوب و تجاوز اسرائیل کودک‌کش به میلیون‌ها فلسطینی و سفارت ایران را کوتاه کند. در همین بزنگاه‌ها و با همین شاقول‌های مرزگذار است که عیار ملی و اخلاقی بودن نیروها سنجیده می‌شود.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور