گردشگری در بنایی که بوی تاریخ می دهد
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۳۹۳۶۹
معماری ایرانی و زیباشناسی یکی از ویژگیهای شکوهمند هویت فرهنگی و تاریخی ما ایرانیان به شمار میرود، ساکنان این سرزمین در درازای هزارهها و قرنها با الهام از طبیعت و بهره جستن خردمندانه از آن آثاری پدید آوردند که هنوز هم شکوه و اهمیت خود را از دست ندادهاند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از کُردتودی، این روزها با فرا رسیدن فصل بهار مردم مسافرتهای چندروزه خود را آغاز کردهاند و با گذر به استان کردستان در این مهد تمدن، نشانههایی از گذشته را در آثار تاریخی این شهر ببیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خانههای قدیمی شهر سنندج نشانههایی از گذشته، در دل شهر و بافت قدیمی آن هستند که میتواند محلی مناسب برای گردشگران و فرهنگ دوستان باشد.
از جمله بناهای تاریخی سنندج که البته نماد فرهنگ و هنر و اصالت و هویت مردم کرد نیز می باشد عمارت آصف است که از آن به عنوان خانه ی کُرد یاد می شود و البته که نامی بسیار برازنده برای این مکان است. خانه کرد موزه ی مردم شناسی اقوام کرد و البته بزرگترین موزه ی مردم شناسی در ایران است که یک قوم خاص (قوم کرد) را معرفی می کند. در این خانه می توان با جنبه های مختلفی از زندگی مردم کرد اشنا شد و از تماشای خود خانه و آنچه در آن قرار دارد کمال لذت را برد.
عمارت آصف که امروز در برگیرنده بخشی از پروژه فرهنگی خانه کرد، شامل فضاها و غرفههای نمایشی موزه است، که یکی از قدیمی ترین بناهای شهر سنندج محسوب می شود و در خیابان امام سنندج نزدیک مسجد دار الاحسان قرار دارد. این عمارت توسط «آصف اعظم» (میرزا علی نقی خان لشکر نویس) در دوره صفویه احداث شد.
این غرفه ها شامل مکتبخانه، قلاب بافی، زیورآلات، بخش کشاورزی، مشاغل و فنون، بخش اسناد، نگارخانه، حیات ورودی، حمام، غرفههای زندگی شهری، عکسهای تاریخی، اتاق خان، بخش پوشاک، غرفه شکار، غرفه صنایع دستی، غرفه بخش مطبخ زندگی روستایی، کتابخانه و مرکز اسناد است.
از دیگر بخشهای مجموعه آصف حمام بسیار زیبا و قابل توجه آن است که دارای ستون های سنگی منحصر به فرد و دیوارهای منقش با آهک کاری می باشد که این حمام شامل حمام سرد و گرم، خزینه، آتشدان و بخشهای مختلف است.
عمارت آصف به عنوان گنجینه ی مردم شناسی از با ارزش ترین آثار فرهنگی و تاریخی استان کردستان است وظرافت های به کار رفته شده در آن چشم هر بیننده ای را به خود مجذوب می کند و هر ساله میهمانان و گردشگران زیادی از این گنجینه ی تاریخ اقوام کرد دیدن می کنند.
براساس شواهد و شیوه معماری احتمالا ساخت بنای اولیه آن که ضلع شمالی عمارت را در برمیگیرد، مربوط به دوره صفویه است و قسمتهای دیگر آن در دوره قاجاریه و اوایل پهلوی تکمیل شده است. مجموعه عمارت حدود 4000 متر مربع عرصه و اعیانی دارد و علاوه بر سر در و دالان ورودی و اتاق تقسیم آب 4 حیاط شامل حیاط بیرونی، حیاط اندرونی، حیاط مستخدمان و حیاط مطبخ دارد که زیبایی هر کدام آنها حیرتانگیز است.
از جمله فضاها و غرفههای خانه کرد سنندج، نگارخانه و حیاط ورودی، حمام، غرفههای زندگی شهری، مکتب خانه، قالی بافی، آثار چوبی استاد بهزادیان، غرفههای مشاغل و فنون، بخش اسناد و عکسهای تاریخی، اتاق خان، بخش پوشاک، زیورآلات، غرفههای صنایعدستی، غرفههای زندگی روستایی و مرکز اسناد است.
تاریخچه ی بنا
برخی معتقدند عمارت آصف توسط آصف اعظم یا همان آصف دیوان یعنی میرزا علی نقی خان لشکر نویس در دوره صفویه احداث شده اما طبق گفته های دیگری که در مورد این عمارت وجود دارد چنین به نظر می رسد که در ابتدا خانواده معتمد هاشمی ها یا امجد الاشراف این بنا را احداث کرده و تالار اصلی در حیاط بیرونی که بخش اصلی بنا را تشکیل می دهد توسط امین التجار اصفهانی جد سادات امجد ساخته شده است و مدت ها بعد به تملک میرزا محمد رضای وزیر پدر آصف اعظم درآمده است و میرزا محمد رضای وزیر در زمان آصف اعظم فضاهای ضلع غربی را به مجموعه الحاق کرده است. نام بنا نیز از همین جا نشات می گیرد. برخی آن را عمارت آصف دیوان می خوانند و برخی دیگر از آن تحت عنوان عمارت آصف وزیری یاد می کنند. به هر حال هر دو دلالت بر خانه ی کرد سنندج دارد که یکی از پربازدیدترین مکان های دیدنی سنندج می باشد. در واقع نام این بنا در سال 1382 از عمارت اصف به خانه ی کرد تغییر کرد اما هنوز کسانی هستند که آن را تحت همان نام عمارت اصف می خوانند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: عمارت آصف غرفه ها ی مردم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۳۹۳۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف تاریخ ۴۵۰۰ ساله در زابل
باستانشناسان در کاوش آموزشی تپه «پیرزال سیستان»، بقایای معماری به قدمت حدودی ۴۵۰۰ سال پیش را کشف کردند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، باستانشناسان در کاوش آموزشی تپه «پیرزال سیستان»، بقایای معماری به قدمت حدودی ۴۵۰۰ سال را کشف کردند و حسین سرحدی، عضو هیئت علمی دانشگاه زابل و سرپرست دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ «پیرزال» سیستان در این باره اظهار کرد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایه اول این محوطه است؛ این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیه جنوبی یک حیاط مرکزی است.
کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است؛ بقایای این کوچه در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهنده توسعه ساخت و ساز در دوره آخر عصر مفرغ سیستان است؛ در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
تپه پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است؛ این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکده هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دوره چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است،
کد خبر 749225