چرا غرب اصرار به حفظ برجام دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۶۹۵۵۰
به گزارش روز یکشنبه ایرنا، رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در مصاحبه اخیر خود با شبکه «پی بی اس» آمریکا ضمن اعتراف به شکست سیاست فشار حداکثری ترامپ علیه ایران گفت آمریکا اکنون در موقعیت بدتری به نسبت قبل قرار دارد. به گفته وی اکنون ایران ده برابر بیشتر از میزان سال ۲۰۱۷، اورانیوم در اختیار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
توافق تجاری ایران با چین که هفته گذشته انجام شد تا حدود زیادی بازی را تغییر داد. البته بر کسی مخفی نبود که ایران و چین همواره روابط اقتصادی و همکاری های امنیتی و دفاعی داشته اند . با این حال طرف چینی همواره در پررنگ کردن این رابطه و یا رسانه ای کردن آن تردید داشت. چین با نگرانی از تحریم ها و تنبیه های اقتصادی آمریکا، عموماً دست به عصا و با چراغ خاموش در زمینه روابط تجاری اش با ایران حرکت می کرد. امضای توافقنامه ۲۵ ساله و علنی کردن آن در مقطع کنونی بیش از هر چیز حاوی یک پیام است و آن اینکه چین دیگر نگران اقدامات تلافی جویانه و یک طرفه آمریکا نیست.
در دنیای امروز «اعتبار» بیش از هر چیزی ارزش دارد. حتی در کوچکترین تراکنشهای اقتصادی، مهم ترین عامل، اعتبار و اعتماد بین طرفین است. در همکاری های بین المللی و استراتژیک، اهمیتِ عاملِ اعتماد صد چندان است. ایران به اعتراف سیاستمداران غربی، هیچ سود اقتصادی ای از امضای برجام نبرده که هیچ، بلکه شاهد افزایش تحریم ها نیز بوده است.
با یک برآورد، دولت آمریکا در زمان ترامپ حدود ۱۵۰۰ تحریم جدید علیه ایران وضع کرده است. اما اکنون که ایران نشان داده می تواند فشار حداکثری را تحمل کرده و حتی به پیشرفتهای هسته ای خود نیز شتاب دهد، سوال این است که چرا حفظ برجام برای دو طرف مهم است.
پاسخ به این سوال را باید در اهمیت اعتبار بین المللی جستجو کرد. ایران به خوبی به اهمیت قدرت نرم آگاهی داشته و می داند عامل نفوذش در منطقه وابسته به این قدرت است. ایران می داند در سالهای آینده، آنچه روابط اقتصادی، سیاسی و ائتلافهای جهانی را شکل خواهد داد در درجه اول حفظ وجهه و اعتبار بین المللی یک کشور به عنوان شریکی قابل اتکا است که از یک شب تا صبح سیاست خود را عوض نمی کند.
ایران می داند که با حفظ این اعتبار آینده روشن تری در جلب همکاری های بین المللی و منطقه ای خواهد داشت. سود اقتصادی از فلان قرارداد یا بهمان سرمایه گذاری ممکن است دچار فراز و فرود شود، اما آنچه باقی می مانند منافع درازمدت کشورها است که به مسائل عمیق تری مانند هویت ملی گره خورده است.
آمریکا و اروپا هم در سالهای گذشته و به ویژه در قضیه برجام، ثابت کردند که شرکای قابل اعتمادی در درازمدت برای هیچ کشوری نیستند. آنها حتی حاضر شدند اعتبار چندین دهه ای شورای امنیت سازمان ملل را نیز قربانی کنند. نتیجه قرار بود به زانو در آمدن ایران و تغییر حکومت یا فروپاشی در نتیجه فشار حداکثری باشد.
اکنون که نتیجه مورد نظر حاصل نشده و فقط هزینه آن روی دستشان مانده است، تلاش خواهند داشت تا جای ممکن جلوی ضرر را بگیرند. ایران در عوض در این مدت به این آگاهی رسیده است که بهترین برگ برنده اش در تبادل های بین المللی، استقلال، اعتبار و قدرت نرم برخاسته از آن است.
بنابراین ایران تلاش خواهد کرد هرگز به عنوان طرفی که زیر قرارداد زد شناخته نشود. در مقابل استراتژی غرب برای اینکه اعتبار لکه دار شده را احیاء کند این خواهد بود که ایران را در موضعی قرار دهد که به عنوان طرف ناقض برجام معرفی شود.
ایران اما از سوی دیگر تا آخرین لحظه به برجام وفادار مانده و آنطور که مسوولان ایرانی اعلام کرده اند از هرگونه مذاکره مجدد پرهیز خواهد کرد. اکنون فواید اقتصادی برای ایران در درجه دوم اهمیت قرار داشته و هدف اصلی حفظ وجهه جهانی و حفظ قدرت نرم برای آینده دور است.
وزیر خارجه جدید آمریکا به خوبی متوجه زوال اعتبار جهانی آمریکا شده و پیوسته از ناتو گرفته تا اتحادیه اروپا، در هر دیداری و از هر فرصتی برای تاکید بر پایبندی آمریکا به نظام قانون مدار جهانی سخن می گوید. نظامی که پس از جنگ جهانی دوم پایه و اساس تسلط آمریکا بر جهان را فراهم کرده است. نظامی که خود آمریکا به اصلی ترین رکن آن، یعنی شورای امنیت، با نقض قطعنامه آن شورا در زمینه برجام، ضربه زده است. نظامی که دولت ترامپ در چهار سال حکومت خود به اندازه چند دهه به آن صدمه زد.
اکنون متحدان اروپایی در اطاعت بی چون و چرا از آمریکا مردد هستند. آلمان تلاش دارد برغم خواسته صریح دولت بایدن و حتی با وجود تحریم ها و فشار های آمریکا، خط لوله «نورد استریم۲» را که گاز روسیه را به اروپا می رساند به اتمام برساند. اروپا امنیت انرژی خود را گروگان تغییرات در سیاست خارجی آمریکا نکرده و تلاش خواهد کرد تامین کننده ای مستقل از حوزه نفوذ آمریکا برای انرژی خود پیدا کند. ا
ین نتیجه بی اعتباری آمریکا است، چرا که آلمان دیگر اعتمادی به اینکه آمریکا امنیت و تمامیت آن کشور را تامین کند، ندارد. کسی چه می داند که رئیس جمهوری بعدی آمریکا حتی از ترامپ هم تندرو تر نباشد. البته نباید توقع داشت هژمونی آمریکا با این اقدامات و در کوتاه مدت صدمه جدی ببیند، اما آنقدر هست که ائتلافهای خارج از حوزه سلطه آمریکا را تشویق کند.
ایران در این بین به عنوان کشوری مستقل که سیاستهای آن توسط آمریکا دیکته نمی شود، در وضعیت ممتازی قرار دارد. با وجود منابع داخلی انرژی و نیروی کار متخصص، جمعیت باسواد و گستردگی جغرافیایی، اکنون یکی از باارزش ترین دارایی های ایران تصمیم گیری مستقل و قدرت نرم آن است که کشور را به شریک ایده آلی در عرصه جهانی تبدیل می کند، جهانی که به سرعت به سوی دو قطبی شدن پیش می رود.
بدین ترتیب ایران سود خود را در حفظ برجام و پایبندی به تعهدات بین المللی خواهد دید و طرفهای غربی نیز تلاش خواهند کرد اعتبار صدمه دیده خود را هر طور شده ترمیم کنند. البته روشن است که بازگشت به برجام برای طرفهای غربی سود اقتصادی و تجاری نیز خواهد داشت. علاوه بر آن به آنها اجازه خواهد داد در آینده امکان گفت وگو با ایران بر سر همکاری های امنیتی را از دست ندهند.
در مقابل، فاصله گرفتن از ایران و ضربه زدن به برجام، امکان چنین همکاری هایی را در آینده ضعیف خواهد کرد. روزی خواهد رسید که طرفهای غربی به همکاری ایران و شنیده شدن سخنانشان توسط ایرانی ها نیاز داشته باشند، در آن روز بهتر است که برجام به عنوان شاخص اندازه گیری قابل اعتماد بودن آنها، همچنان وجود داشته باشد.
برچسبها برجام اتحادیه اروپا ایالات متحده آمریکا رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران ایرانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: برجام اتحادیه اروپا ایالات متحده آمریکا برجام اتحادیه اروپا ایالات متحده آمریکا رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران ایران اخبار کنکور بین المللی قدرت نرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۶۹۵۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اصرار بارسا به فروش ۲بازیکن مازادش به سعودی
بارسلونا برای تأمین بودجه خریدهای تابستانیاش سعی دارد دو بازیکن خود را برای رفتن به لیگ عربستان سعودی متقاعد کند.
به گزارش تابناک ورزشی و به نقل از نشریه اسپورت؛ یکی از مهمترین و شاید مهمترین برنامه بارسلونا پس از راضی کردن ژاوی هرناندس به ادامه مربیگری، تأمین بودجه لازم برای خریدهایی است که قولشان را به او داده است. با توجه به وضعیت تراز مالی باشگاه و قوانین فعلی لالیگا در حوزه نقل و انتقالات، برای بارسلونا خرید بازیکنان جدید مشروط به فروش بازیکن خواهد بود و به همین دلیل انتظار میرود در تابستان گروهی از بازیکنان این تیم ترک کنند. در این میان اما بارسلونا روی خروج دو بازیکن حساب ویژهای باز کرده است، دو بازیکنی که در حال حاضر به صورت قرضی برای تیمهایی در لیگ برتر انگلیس بازی میکنند.
یکی از این بازیکنان آنسو فاتی هافبک هجومی برایتون است و دیگری کلمن لنگله مدافع فرانسوی استونویلا. در مورد لنگله عزم بارسا برای برنگرداندن او آنقدر زیاد هست که طبق اعلام اسپورت، ممکن است حتی به او پیشنهاد فسخ قرارداد بدهد. دلیل اصلی آن هم حقوق بالای این بازیکن است که تنها چند باشگاه از پس پرداخت آن برمیآیند.
اولویت بارساییها اما کسب درآمد از فروش هر دو بازیکن به عربستانیهاست که حاضرند ارقام قابل توجهی بپردازند. این در حالیست که لنگله پیش از این هم از خاور میانه پیشنهاد داشت اما آن را رد کرد. در مورد فاتی که انتقال او به عربستان با توجه به سن و سال پاییناش حتی بعیدتر است. خبر بدتر برای بارساییها در مورد فاتی اینکه طفره رفتنهای اخیر روبرتو دزربی سرمربی برایتون از پاسخگویی درباره آینده فاتی، نشانهای از بیمیلی او برای نگه داشتن این بازیکن در ورزشگاه آمکس قلمداد شده است.