دانستنی‌هایی درباره عفونت قارچی پا
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۷۸۹۰۹
اصطلاح قارچ پا (Foot Fungus) به عفونت های قارچی سطحی پا اشاره دارد. این عفونت ها می توانند لایه های خارجی پوست، مو و ناخن ها را تحت تاثیر قرار دهند. دو مورد از شایع‌ترین عفونت های قارچی پا شامل تینئا پدیس و اونیکومایکوزیس می شوند. ناطقان: به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، عفونت قارچی پا به طور معمول به تینئا پدیس ارجاع می شود که به نام پای ورزشکار یا کرم حلقوی پا نیز شناخته می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگر فردی به یک عفونت قارچی ناخن مبتلا باشد، احتمالا از نوع اونیکومایکوزیس است که به نام تینئا آنگویم نیز شناخته می شود.
دلایل
قارچ یا ارگانیسم های دیگر که موجب این عفونت ها می شوند، عبارتند از:
تینئا پدیس
تینئا پدیس به واسطه قارچ های درماتوفیت رخ می دهد. اینها قارچ هایی هستند که برای رشد به کراتین نیاز دارند و می توانند موجب عفونت هایی روی پوست، مو و ناخن ها شوند. قارچ هایی که به طور معمول موجب تینئا پدیس می شوند، عبارتند از:
- تریکوفیتون روبروم
- اپیدرموفیتون فلوکوزوم
- تریکوفیتون اینتردیجیتال
اونیکومایکوزیس
اونیکومایکوزیس می تواند به واسطه ارگانیسم های زیر رخ دهد:
- درماتوفیت ها، مانند تریکوفیتون روبروم، تریکوفیتون اینتردیجیتال
- مخمرها، مانند کاندیدا آلبیکانس
- کپک ها، مانند اسکوپولاریوپسیس برویکالیس
در کدام قسمت های پا رخ می دهد؟
هر دو عفونت در بخش های مختلف پا رخ می دهند:
تینئا پدیس
تینئا پدیس به طور معمول بین انگشتان پا آغاز می شود. این عفونت به طور خاص بین انگشت های چهارم و پنجم پا شایع است. برخی افراد از اصطلاح پای ورزشکار برای تعریف هر گونه التهاب بین انگشتان پا استفاده می کنند.
تینئا پدیس می تواند به کناره های پا و کف پا و همچنین پاشنه پا نیز گسترش یابد. در برخی موارد، تینئا پدیس می تواند در ترکیب با یک عفونت قارچی کشاله ران، دست ها، ناخن ها یا هر دو رخ دهد.
اونیکومایکوزیس
اونیکومایکوزیس ممکن است یک ناخن پا یا ناخن انگشت دست یا چندین ناخن را درگیر کند. به طور معمول، اونیکومایکوزیس ناخن انگشت بزرگ پا و انگشت کوچک پا را تحت تاثیر قرار می دهد.
عوامل خطر
عوامل خطر برای هر دو عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشند:
تینئا پدیس
در شرایطی که تینئا پدیس می تواند در هر فردی از جمله کودکان و افراد مسن رخ دهد، اما به طور معمول در مردان و بزرگسالان جوان دیده می شود.
از دیگر عوامل خطر برای تینئا پدیس عبارتند از:
- کفشی که کل پا را فرا می گیرد، مانند چکمه های سنگین یا کفش های ورزشی
- تعریق بیش از حد
- شرایط سلامت زمینه ای، مانند دیابت
- برخی داروها، مانند کورتیکواستروئیدها یا داروهایی که برای سرکوب سیستم ایمنی استفاده می شوند
- محیط های گرم و مرطوب
- راه رفتن پابرهنه در مکان های عمومی، مانند رختکن
- پوشیدن جوراب و کفش هایی با تهویه ضعیف
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب
- حضور در برخی فعالیت های ورزشی، مانند مسابقات ماجراجویانه
اونیکومایکوزیس
عوامل خطر برای اونیکومایکوزیس عبارتند از:
- سن بالا
- عفونت قارچی درمان نشده
- محیط های گرم و مرطوب
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب
- آسیب دیدگی پیشین به ناخن
- بیماری های التهابی ناخن
- برخی فعالیت های ورزشی
- تعریق بیش از حد
- سیستم ایمنی سرکوب شده
- کفش یا جورابی با تهویه نامناسب
- شرایط سلامت زمینه ای، مانند دیابت یا سوریازیس
- چاقی
علائم
علائم هر دو عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشند:
تینئا پدیس
تینئا پدیس یک توزیع یا الگوی عادی ندارد و می تواند فقط یک پا یا هر دو پا را درگیر کند. از جمله علائم آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پوست خارش‌دار، لایه لایه یا پوسته پوسته بین انگشتان پا، به طور معمول در فضای بین انگشتان چهارم و پنجم
- پوسته پوسته شدن کف و کناره های پا
- تاول هایی با اندازه کوچک یا متوسط در قسمت داخلی پا
در شرایطی که غیرمعمول است، فرد مبتلا به تینئا پدیس ممکن است با ترشح بین انگشتان پا یا شکل گیری زخم مواجه شود.
از دیگر علائم ابتلا به تینئا پدیس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پوست مرطوب و لایه لایه
- بوی نامطبوع
- ضخیم شدن پوست
- تغییر رنگ پوست و سفید، زرد یا سبز به نظر رسیدن آن
اونیکومایکوزیس
از جمله علائم اونیکومایکوزیس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- یک رگه سفید یا زرد در یک سمت ناخن
- پوسته پوسته شدن زیر ناخن
- بلند شدن انتهای ناخن و قرار نگرفتن درست آن روی انگشت پا یا دست
- تکه های سفید روی صفحه ناخن
- آسیب دیدگی یا تخریب ناخن
- تغییر رنگ ناخن
- شکاف ناخن
- ضخیم شدن ناخن
تشخیص
تشخیص هر دو عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تینئا پدیس
پزشک پای فرد را معاینه کرده و نشانه های مشخص تینئا پدیس را بررسی خواهد کرد. وی ممکن است کشاله ران، دست ها، و ناخن ها را برای بررسی هر نشانه ای از عفونت قارچی در این قسمت ها معاینه کند.
پزشک ممکن است نمونه هایی از پوست را برای آزمایش ارسال کند. نمونه ها برای تایید وجود عفونت قارچی بررسی خواهند شد.
ممکن است برای تایید تشخیص به آزمایش های بیشتری نیاز باشد. در این صورت، پزشک ممکن است نمونه ای را برای آزمایش کشت قارچ به آزمایشگاه ارسال کند.
اونیکومایکوزیس
مشابه با تینئا پدیس، پزشک ناخن یا ناخن های تحت تاثیر قرار گرفته را معاینه خواهد کرد و در پی نشانه های مشخص اونیکوکایکوزیس خواهد بود.
آزمایش های تشخیصی ممکن است شامل یک آزمایش کشت قارچ شوند.
پیشگیری
برای پیشگیری از این عفونت ها می توان نکته های زیر را مد نظر قرار داد:
تینئا پدیس
آکادمی انجمن درماتولوژی آمریکا موارد زیر را برای پیشگیری از ابتلا به تینئا پدیس یا پای ورزشکار توصیه کرده است:
- پوشیدن صندل یا کفشی که کل پا را در بر نمی گیرد در مکان های عمومی، مانند رختکن
- خشک نگه داشتن پا
- شستشو و خشک کردن روزانه پا
- پوشیدن جوراب های تهیه شده از پارچه های طبیعی
- استفاده متناوب از کفش هایی که هر روز پوشیده می شوند
- به اشتراک نگذاشتن پوشاک یا کفش با دیگران
اونیکومایکوزیس
آکادمی انجمن درماتولوژی آمریکا موارد زیر را برای پیشگیری از اونیکومایکوزیس توصیه کرده است:
- پوشیدن صندل یا فلیپ فلاپ ها هنگام گرم شدن هوا
- پوشیدن یک جفت جوراب تمیز در هر روز
- در صورت امکان استفاده متناوب از کفش در هر روز
- کوتاه نگه داشتن ناخن ها
- ضد عفونی کردن ناخن گیر پیش از استفاده
- خشک و تمیز نگه داشتن پا
- مرطوب کردن پوست اطراف ناخن ها به طور منظم
درمان
گزینه های درمان برای هر دو عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشند:
تینئا پدیس
پوشیدن کفشی مناسب و شستشو و خشک کردن منظم پا از جمله اقداماتی هستند که برای درمان تینئا پدیس باید مد نظر قرار داد.
پزشک ممکن است یک داروی ضد قارچ موضعی مانند کرم میکونازول را برای درمان موثرتر تینئا پدیس تجویز کند. به طور معمول، دو تا چهار هفته طول می کشد تا کرم تاثیر خود را بگذارد، اما اگر عفونت خفیف باشد ممکن است سریع‌تر نیز عمل کند.
اگر درمان موضعی موثر نباشد، پزشک ممکن است داروی ضد قارچ خوراکی مانند تربینافین یا فلوکونازول را تجویز کند. مدت زمان و دوز به شدت عفونت بستگی خواهد داشت.
اونیکومایکوزیس
درمانی های خانگی برای اونیکومایکوزیس شامل شستشوی منظم پوست اطراف ناخن و تمیز و خشک نگه داشتن پا می شوند.
مطالعه ای قدیمی نشان داد که درمان اونیکومایکوزیس با پمادهای منتول شده اثر مثبتی در 83 درصد شرکت کنندگان داشته است. برخی افراد نیز فکر می کنند که روغن درخت چای به درمان قارچ ناخن کمک می کند. با این وجود، پژوهش ها در این زمینه محدود هستند.
کرم های ضد قارچ موضعی برای عفونت های خفیف شامل آمورولفین و سیکلوپیروکس می شوند. مدت زمان و دوز مصرف به نوع دارو بستگی خواهد داشت.
به گفته آکادمی انجمن درماتولوژی آمریکا، قرص های ضد قارچ نسبت به کرم های موضعی از نرخ بهبود بالاتری برخوردار هستند. همچنین، آنها سریع‌تر عمل کرده، از این رو نیازی نیست فرد برای چند ماه آنها را مصرف کند.
اگر عفونت شدید باشد، پزشک ممکن است برداشتن ناخن را توصیه کند. این کار از طریق عمل جراحی یا به صورت شیمیایی انجام می شود. در هر صورت، ناخن می تواند دوباره رشد کند.
به تازگی، دانشمندان استفاده از لیزر برای درمان اونیکومایکوزیس را آزمایش کرده اند. اگرچه متخصصان لیزر را روشی بی خطر عنوان کرده اند، اما می تواند موجب مقداری درد و خونریزی شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
در صورت مشاهده هر گونه تغییر در پوست یا ناخن های پای خود، از جمله موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
- خارش
- تغییر رنگ
- تغییر در بافت
همچنین اگر درمان های خانگی به بهبود شرایط منجر نشود باید به پزشک مراجعه کرد. منبع: عصر ایران برچسب ها: دانستنی ها ، عفونت قارچی ، پا
منبع: ناطقان
کلیدواژه: دانستنی ها عفونت قارچی پا پزشک ممکن طور معمول عفونت قارچی نگه داشتن بین انگشت عفونت ها ناخن ها ضد قارچ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۷۸۹۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکار ساده برای کمک به رژیم‌تان؛ نوشیدن آب داغ چگونه باعث کاهش وزن می‌شود؟
آب داغ ممکن است فواید بالقوه ای برای کاهش وزن داشته باشد، از جمله کمک به هضم غذا، تقویت هیدراتاسیون و کاهش نفخ. با این حال، این یک راه حل مستقل برای کاهش وزن نیست و باید بخشی از یک رویکرد جامع باشد که شامل یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم است. با گنجاندن آب گرم به عنوان یک عنصر حمایتی در یک برنامه کاهش وزن کامل، افراد می توانند شانس خود را برای دستیابی به اهداف کاهش وزن خود بهینه کنند.
از شیوه‌های فرهنگی گرفته تا تأثیرات رسانه‌های اجتماعی، مفهوم استفاده از آب گرم برای کاهش وزن، دنیای سلامتی را تحت تأثیر قرار داده است.
سلامت نیوز در گزارشی نوشت:در این مقاله، دلایل افزایش محبوبیت آب گرم به عنوان یک روش برای کمک به کاهش وزن را بررسی خواهیم کرد. علاوه بر این، ما افسانه های رایج را رد خواهیم کرد و نکات عملی را برای گنجاندن آب گرم در روال کاهش وزن ارائه خواهیم داد.
شواهد فرهنگی نوشیدن آب گرم
در طول تاریخ، فرهنگ های مختلف مفهوم مصرف آب گرم را به دلیل مزایای درک شده آن در کاهش وزن پذیرفته اند. در بسیاری از کشورهای آسیایی، از جمله چین، ژاپن و هند، نوشیدن آب گرم عمیقاً در باورها و آداب و رسوم سنتی مرتبط با سلامتی و تندرستی ریشه دوانده است.
طب سنتی چینی (TCM)
در فرهنگ چینی، آب گرم یک عنصر اساسی برای حفظ سلامت و تعادل کلی در نظر گرفته می شود. اصول TCM می گوید که مصرف آب گرم به بهبود هضم و افزایش عملکردهای متابولیک بدن کمک می کند. اعتقاد بر این است که آب گرم می تواند جریان چی (انرژی) بدن را تحریک کند و توانایی بدن برای تجزیه غذا را بهینه کند و در نتیجه باعث بهبود هضم و کاهش وزن بالقوه شود.
آیورودا
آیورودا، سیستم پزشکی هند باستان، از مصرف آب گرم برای فواید مختلف سلامتی از جمله مدیریت وزن حمایت می کند. تحقیقات در مورد اصول آیورودا حاکی از آن است که آب گرم به برافروختن آتش گوارشی معروف به آگنی کمک می کند که مسئول تجزیه موثر غذا است. اعتقاد بر این است که نوشیدن آب گرم می تواند به هضم غذا کمک کند، سموم را در بدن کاهش دهد و از دفع مواد زائد حمایت کند، در نتیجه به طور بالقوه کاهش وزن را تسهیل می کند.
فرهنگ ژاپنیدر ژاپن، نوشیدن آب گرم، به طور خاص به شکل "آب گرم درمانی" محبوبیت پیدا کرده است. این تمرین شامل نوشیدن مقدار قابل توجهی آب گرم با معده خالی در صبح برای تحریک متابولیسم و ترویج سم زدایی بدن است. برخی از طرفداران ژاپنی آب گرم درمانی ادعا می کنند که طبق تحقیقات انجام شده، می تواند با بهبود هضم و حذف مواد زائد از بدن به کاهش وزن کمک کند.
نوشیدن آب گرم و کاهش وزن واقعیت دارد؟
۱. هضم کارآمد و کالری سوزی
نوشیدن آب داغ می تواند به آرامش عضلات دستگاه گوارش کمک کند و به طور بالقوه به تجزیه موثر غذا و جذب مواد مغذی کمک کند. هضم مناسب برای مدیریت موثر وزن ضروری است.
علاوه بر این، مصرف آب داغ به جای نوشیدنی‌های پر کالری مانند نوشیدنی‌های شیرین یا قهوه‌های خامه‌ای می‌تواند کالری دریافتی کلی را کاهش دهد و در طول زمان به کاهش وزن کمک کند.
۲. سرکوب اشتها
تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن آب داغ قبل یا در حین غذا خوردن، ممکن است احساس سیری را افزایش دهد و منجر به کاهش اشتها و کاهش بالقوه دریافت کالری شود. این را می توان به دمای گرم آب نسبت داد که معده را پر می کند و سیگنال های سیری را به مغز می فرستد.
۳. عامل روانیعمل جرعه جرعه نوشیدن آب داغ نیز می تواند احساس راحتی و رضایت را ایجاد کند و تجربه مصرف غذاهای گرم و آرامش بخش را تقلید کند. این جنبه روانی ممکن است به کاهش تمایل به غذاهای پر کالری بیشتر کمک کند.
۴. آبرسانیهیدراتاسیون کافی برای سلامت کلی بدن ضروری است و نقش مهمی در مدیریت وزن دارد. طبق مطالعات، زمانی که بدن به درستی هیدراته شود، می تواند عملکردهای مختلف بدن از جمله متابولیسم و هضم را بهینه کند.
انتخاب آب گرم به عنوان یک گزینه مناسب برای هیدراتاسیون بدن، می تواند به حفظ تعادل مایعات سالم کمک کند که برای مدیریت وزن بسیار مهم است.
۵. سم زداییمصرف آب گرم اغلب با فواید سم زدایی همراه است. تحقیقات ثابت می کند که مایعات گرم می توانند به تحریک دفع سموم از بدن کمک کنند و به طور بالقوه از تلاش های کاهش وزن حمایت کنند.
نوشیدن آب گرم همچنین ممکن است به بهبود عملکرد کبد کمک کند، زیرا کبد نقش مهمی در سم زدایی ایفا می کند. کبدی که به خوبی کار می کند می تواند به طور موثر مواد زائد را از بدن پردازش و از بین ببرد، که ممکن است تأثیر مثبتی بر مدیریت وزن داشته باشد.
۶. کاهش احتباس آب و نفخمصرف آب داغ می تواند اثر مدر خفیفی داشته باشد و باعث افزایش تولید ادرار شود که ممکن است به کاهش احتباس آب و نفخ کمک کند و باعث تسکین ناراحتی شود.
همانطور که قبلا ذکر شد، گرمای آب داغ می تواند عضلات دستگاه گوارش را شل کند و به طور بالقوه ناراحتی گوارشی از جمله نفخ را کاهش دهد.
نکات عملی برای گنجاندن آب داغ در برنامه کاهش وزن۱. دما و زمان برای مصرف آب گرم
آب باید گرم باشد و داغ نباشد تا از هر گونه ناراحتی یا آسیب احتمالی به گلو یا دستگاه گوارش جلوگیری شود. دمایی را هدف قرار دهید که نوشیدن آن آرام بخش و لذت بخش باشد.
با شروع روز با یک فنجان آب گرم با معده خالی، مصرف آب گرم را در برنامه روزانه خود بگنجانید. شما همچنین می توانید قبل از غذا یک فنجان آب گرم بخورید تا به طور بالقوه از هضم غذا کمک کرده و احساس سیری را تقویت کنید.
۲. افزایش طعم آب گرم با افزودنی های طبیعی لیموترش:لیموترش تازه را در آب داغ خود بفشارید تا طعمی با طراوت و تند داشته باشید. مرکبات مانند لیموترش، همچنین می توانند ویتامین C و آنتی اکسیدان ها را در بدن شما تقویت کنند. عرقیات گیاهی: دمنوش های گیاهی مانند بابونه، زنجبیل یا نعناع فلفلی را آزمایش کنید تا طعم و مزایای بالقوه سلامتی را به آب گرم خود اضافه کنید. این افزودنی‌های طبیعی همچنین می‌توانند به هضم کمک کرده و اثر تسکین‌دهنده‌ای داشته باشند. دارچین یا زردچوبه: مقداری دارچین یا زردچوبه را در آب داغ خود بپاشید تا طعمی گرم و معطر داشته باشد. این ادویه ها ممکن است خواص متابولیک و ضد التهابی بالقوه ای برای بدن داشته باشند.۳. ایجاد عادت نوشیدن آب داغ برای کاهش وزن آن را در دسترس قرار دهید: یک قمقمه یا بطری آب گرم را در طول روز در دسترس داشته باشید. این کار تضمین می کند که هر زمان که بخواهید می توانید به راحتی به آب گرم دسترسی داشته باشید و از آن لذت ببرید. تنظیم یادآوری ها: از یادآورها، هشدارها یا برنامه های تلفن هوشمند استفاده کنید تا از خود بخواهید در فواصل زمانی مشخصی در طول روز آب گرم بنوشید. ایجاد یک روال می تواند به ایجاد عادت مصرف منظم آب گرم کمک کند. ترکیب تدریجی: با جایگزین کردن یکی از نوشیدنی‌های معمولی خود با آب گرم شروع کنید و به مرور زمان دفعات آن را افزایش دهید. این امر به جوانه های چشایی شما اجازه می دهد تا بدون احساس خستگی با عادت جدید سازگار شوند. آن را شخصی سازی کنید: طعم ها، دماها و مواد افزودنی مختلف را آزمایش کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهترین است. شخصی سازی نوشیدن آب گرم می تواند آن را در دراز مدت لذت بخش تر و پایدارتر کند. خطرات و ملاحظات ۱. از دماهای شدید اجتناب کنید
نوشیدن بیش از حد آب داغ می تواند منجر به سوختگی دهان، گلو و دستگاه گوارش شود. مهم است که اطمینان حاصل شود که آب قبل از مصرف در دمای ایمن قرار دارد. افرادی که دهان، گلو یا سیستم گوارشی حساس دارند، ممکن است نیاز به احتیاط در مصرف آب گرم داشته باشند
۲. شرایط خاص بهداشتیافراد مبتلا به بیماری‌های خاص مانند بیماری ریفلاکس معده (GERD)، زخم معده یا سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، باید قبل از وارد کردن آب داغ به برنامه‌ی خود از یک متخصص راهنمایی بگیرند، زیرا ممکن است علائم آنها را بدتر کند.
۳. تداخلات دارویی
مصرف آب گرم ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد و بر جذب یا کارایی آنها تأثیر بگذارد. برای اطمینان از عدم وجود تداخلات احتمالی، در صورت مصرف هر گونه دارویی، مشورت با یک متخصص ضروری است.
آیا آب گرم چربی های شکم را می سوزاند؟هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان دهد آب گرم به تنهایی می تواند چربی شکم را بسوزاند. کاهش وزن زمانی اتفاق می‌افتد که کمبود کالری وجود داشته باشد، به این معنی که کالری کمتری نسبت به کالری که از طریق فعالیت بدنی و عملکردهای بدن می‌سوزانید، مصرف می‌کنید.
در حالی که آب داغ ممکن است فوایدی برای هضم و هیدراتاسیون داشته باشد، اما راه حل جادویی برای هدف قرار دادن چربی شکم به طور خاص نیست. یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و به طور کلی عادات سبک زندگی سالم کلید کاهش وزن پایدار است.
ترفند آب برای کاهش وزن چیست؟تحقیقات نشان می دهد که مصرف آب قبل از وعده های غذایی ممکن است با کمک به دریافت کالری کمتر به کاهش وزن کمک کند که می تواند احساس سیری ایجاد کند که منجر به کاهش اشتها و کاهش بالقوه کالری دریافتی می شود. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که نوشیدن آب به تنهایی یک استراتژی جامع کاهش وزن نیست و باید با یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم برای نتایج مطلوب ترکیب شود.
آیا نوشیدن آب گرم در شب برای کاهش وزن مفید است؟
بعید است که نوشیدن آب گرم در شب به تنهایی تأثیر قابل توجهی در کاهش وزن داشته باشد. کاهش وزن نتیجه تعادل کلی کالری در طول روز است، نه فقط زمان مصرف آب. با این حال، هیدراته ماندن برای سلامت کلی مهم است و می تواند از مدیریت وزن حمایت کند.
نوشیدن آب داغ در شب ممکن است به آرامش و خواب خوب کمک کند که به طور غیرمستقیم می تواند با ارتقای تندرستی و کاهش سطح استرس، به دستیابی به وزن سالم کمک کند.
آیا می توانم تمام روز آب گرم بنوشم؟در حالی که نوشیدن آب داغ در طول روز به طور کلی بی خطر است، مهم است که اعتدال و تنوع در مصرف مایعات خود را در نظر بگیرید. هیدراتاسیون کافی برای سلامت کلی بسیار مهم است و انتخاب آب گرم به عنوان یکی از گزینه های مناسب برای هیدراتاسیون شما می تواند مفید باشد. با این حال، مصرف انواع مایعات، از جمله آب ساده، دمنوش های گیاهی و سایر نوشیدنی های سالم نیز برای اطمینان از دریافت کامل و متعادل مواد مغذی مهم است.
چرا چینی ها آب گرم می نوشند؟در فرهنگ چینی اعتقاد بر این است که نوشیدن آب داغ فواید سلامتی مختلفی دارد. تصور می‌شود که به هضم غذا کمک می‌کند، گردش خون را تقویت می‌کند و از رفاه کلی حمایت می‌کند. آب گرم به عنوان تسکین دهنده و آرامش بخش به نظر می رسد، به خصوص در فصول سرما یا هنگام تجربه ناراحتی های گوارشی. علاوه بر این، اعتقاد بر این است که نوشیدنی‌های گرم به تعادل انرژی بدن کمک می‌کنند. در حالی که این باورها ممکن است اهمیت فرهنگی داشته باشند، مهم است که توجه داشته باشیم که شواهد علمی که از مزایای سلامتی خاص نوشیدن آب گرم حمایت می‌کند، محدود است.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است