وقتی پول قرض می کنید اما روحتان هم خبر ندارد!
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۷۹۴۴۰
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم، علی موالی،رئیس پلیس فتای استان قم اظهار کرد: بر اساس یک پرونده مشخص شد که کلاهبرداران پس از کسب اطلاعات هویتی کاربران با شماره تلفن آنها اقدام به ثبت نام در نرم افزارهای بانکی کرده و کد پیامک تایید هویت را نیز با ترفندهای گوناگون از قربانی دریافت و از این طریق به اطلاعات بانکی کاربران دسترسی پیدا و اقدام به برداشت غیرمجاز از حساب افراد می کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: همچنین در روش مشابه دیگر مشاهده شده که کلاهبرداران با شماره تلفن کاربران در شبکههای اجتماعی ثبتنام می کردند و کد پیامک شده برای تایید هویت را نیز با ترفندهای گوناگون از قربانی دریافت و از این طریق به صفحه کاربر شبکه اجتماعی مورد نظر دسترسی پیدا می نمودند.
موالی بیان کرد: کلاهبرداران سایبری پس از دسترسی به شبکه اجتماعی قربانی، اقدام به ارسال پیام و درخواست پول به عنوان قرض به مخاطبان حساب کاربری میکنند و تعدادی از مخاطبان بنا به دوستی و اعتمادی که با قربانی دارند بدون بررسی موضوع مبادرت به انتقال وجه میکنند.
رئیس پلیس فتای استان قم گفت: بنابراین به هیچ عنوان کدی که برای احراز هویت دریافت میکنید را برای کسی ارسال نکنید و گوشی همراه خود را حتی برای چند لحظه در اختیار افراد غیر قابل اعتماد قرار ندهید.
موالی ادامه داد: کلاهبرداران در صورت دسترسی به گوشی همراه شما برای در اختیار گرفتن اکانت حساب شبکه اجتماعی فقط به چند ثانیه زمان نیاز دارند، این زمان فقط به اندازهای نیاز است که کلاهبردار کد ارسال شده از شبکه اجتماعی برای شما را خوانده و سپس آن را حذف کند.
او بیان کرد: همچنین در صورت دریافت هرگونه پیامک از مخاطبان و یا هرگونه پیام در شبکههای اجتماعی از دوستان و آشنایان خود مبنی بر درخواست کمک نقدی به عنوان قرض ابتدا موضوع را بررسی کرده و با تماس و تحقیق از صاحب اکانت شبکه اجتماعی، از صحت و سقم موضوع مطمئن شوید و هیچگاه با عجله و شتاب اقدام به واریز وجه نکنید.
رئیس پلیس فتای استان قم در پایان عنوان کرد: در صورت بروز مشکل و مواجهه با جرائم رایانهای با مراجعه به پلیس فتا از مشاورهها و راهنماییهای کارشناسان این پلیس برای رفع مشکلات احتمالی استفاده کنید یا با مراجعه به سایت پلیس فتا به نشانی www.cyberpolice.ir بخش تماسهای مردمی درخواست خود را ثبت نمایید.
انتهای پیام/ش
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فضای مجازی جرایم سایبری پلیس فتا شبکه اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۷۹۴۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا تجربه شکست خورده را تکرار میکنید؟
به گزارش «تابناک»، محمد مهاجری در روزنامه اعماد نوشت: این مطلب را در کمال اکراه مینویسم زیرا به عنوان یک معتقد و ملتزم به حجاب تمایل ندارم نوشتهام همسو با مخالفان این حکم تلقی شود اما آنچه وادارم میکند بنویسم نگرانی عمیق از این موضوع است که اظهارات و عملکرد برخی مسوولان در زمینه مقابله با بیحجابی را دقیقا دارای نتیجه عکس پیشبینی میکنم و تصورم آن است که همچون مواردی که به آن اشاره خواهم کرد، نهتنها به با حجاب کردن و دیندارکردن جامعه کمکی نمیشود، که باحجابها را نیز در اراده و تصمیمشان متزلزل میکند.
سردار رادان فرمانده محترم نیروی انتظامی مدتی پیش تاکید کرد که مقوله حجاب، کاملا فرهنگی- اجتماعی است و نه امنیتی. این سخن درست او، اما در ادامه هیچ راهحلی جز برخورد پلیسی نمییابد. اساسا ما عادت داریم هر موضوع فرهنگی یا اجتماعی را تبدیل به کیس سیاسی کنیم. وقتی این مقوله سیاسی شد، ظرفیت امنیتی شدن پیدا میکند و بعد از آن هم معلوم است چه اتفاقی رخ میدهد. مدتی قشونکشی و دعوا و جنگ برپا میشود؛ دایره بحران گسترش مییابد؛ فاجعهای خلق میشود؛ بگیر و ببند راه میافتد؛ جامعه به اوج التهاب میرسد ... و نهایتا زخمی ناسور بر تن جامعه میماند. ظاهر اوضاع آرام میشود و آتشی که برافروخته شد، برای مدتی زیر خاکستر میماند و در انتظار فرصتی دیگر برای غائلهای دیگر روزشماری خواهیم کرد.
در سال ۱۳۵۸ موضوع موادمخدر، مسالهای جدی بود. مرحوم صادق خلخالی افتاد به جان قاچاقچیهای مواد مخدر و احکام اعدام و حبسهای طویلالمدت که از پس یکدیگر صادر و اجرا میشد. اهمیت موضوع آنقدر بالا بود که پروندههای موادمخدر در دادگاه انقلاب (و نه دادگاه عمومی) رسیدگی میشد. هنوز هم همین است. نتیجهاش چه شد؟ مواد مخدر جمع شد؟ تعداد معتادها کاهش یافت؟ الان وضع اعتیاد در جامعه مطلوب است؟هشدارهایی که پلیس در مورد کاهش سن اعتیاد و فراگیری آن میدهد، میبینید و میشنوید؟ همهچیز گویای آن است که قلع و قمعهای آن روزگار نتیجهاش بسیار کمتر از هزینهاش بوده.
ممکن است عدهای بگویند اگر همین برخوردها نبود، الان وضعیتمان بسیار بدتر از این بود. این از آن شبه استدلالهایی است که فقط مطرحکنندگانش را فریب میدهد و روشهای بینتیجه قبلی را توجیه میکند. برخورد با ماهواره و جمعآوری دیشها نمونه بعدی است. مگر ماموران از در و دیوار خانههای مردم بالا نرفتند؟ مگر با راپل به روی بام خانهها فرود نیامدند؟ نتیجه چه شد؟ این دیگر مانند مورد قبلی نیست که بگویند اگر برخورد نمیکردیم الان وضعیت بدتر بود.
اتفاقا افزایش روز افزون ماهوارهها ثابت کرد آن هجومها نه تنها هیچ سودی نداشت که پلیس و تصمیمگیران را از چشم مردم انداخت. و امروز درصد استفادهکنندگان از ماهواره بر همه عیان است. نتیجه آنکه در دو مقوله موادمخدر و ماهواره، با همه تصمیمات شدید، نتیجه دلخواه عاید کشور نشد. در موضوع حجاب نیز چنددهه است روشهای مختلف انتظامی تجربه شده و باز هم نتیجه معلوم است. اگر آنگونه که آقای رادان میگوید، این موضوع، فرهنگی و اجتماعی است، چرا با واردکردن پلیس، نتیجه محتوم گذشته را به جان میخرد و تجربه شکست خورده را تکرار میکند؟پرسشی که فرمانده محترم پلیس باید به آن پاسخ دهد اینکه در گشت ارشاد (و اخیرا طرح نور) میخواهند با چه چیز مقابله کنند؟ با «بیحجاب » یا «بیحجابی »؟ قاعدتا آنچه را پلیس مامور اجرای آن است برخورد با بانوان بیحجاب است .
به عبارت دقیقتر، پلیس با همه توان خود وارد شده تا با معلول مقابله کند و کاری به علت ندارد. خب محصول این کار چیست؟ به خانمی تذکر داده میشود. او شال یا روسریاش را کمی بالاتر میآورد و وقتی از جلوی پلیس رد شد دوباره همان تیپ قبلی مشاهده میشود. آیا این همه قانون و مقررات و توصیه و مصاحبه و اطلاعیه، برای این است که بانوان فقط جلوی چشم پلیس باحجاب باشند؟ حتی در قانون بعدی که اگر به تصویب شورای نگهبان برسد، خانمها باید در برابر دوربینهای متعدد، باحجاب باشند و هر جا دوربین و مامور نبود آزادند.
خودمان را جای ماموران پلیس و حتی نیروهای آمر به معروف که وظیفه تذکر به بیحجابها را دارند بگذاریم.
آیا وقتی میبینیم تذکرمان فقط برای چندثانیه فایده دارد و یک خانم بیحجاب 50متر آنطرفتر، کار خودش را میکند، فرسوده نمیشویم؟ حس « سر کار بودن » پیدا نمیکنیم؟دلیلش این است که همه مسوولان، در درک موضوع دچار سادهاندیشیاند و پدیده بیحجاب و بیحجابی را از هم جدا میدانند. و لابد میگویند چون برای دومی کاری نمیکنیم لااقل جلوی اولی را بگیریم. مجددا برمیگردم به مثال موادمخدر. در همان سالهای پرحرارت، چه بسیار معتادانی که به زندان و جریمه و... محکوم شدند اما دیری نگذشت که با اختراع جمله «معتاد بیمار است، نه مجرم » از همه افعال گذشته دست کشیدیم.
کوتاه سخن آنکه تا وقتی مثل نماینده بیتربیت اصفهان درمجلس، بیحجابی را پیش درآمد جرایم جنسی زشت، ترسیم میکنیم و برای پوشیدن جامه عفت برجامعه برنامه نداریم، ناگزیریم دست به دامان پلیس شویم.
جناب آقای رادان را دعوت میکنم با لباس شخصی همراه خانواده محجبه خود در نقاط مختلف شهر تردد کنند و درددلهای خانوادههای متدین را که از برخورد نامتعارف پلیس با مقوله بیحجابی گلهمندند بشنوند. قطعا در تصمیمشان مبنی بر اینکه برخورد با بیحجابی مهمتر است، یا مقابله با بیحجاب رجحان دارد، موثر خواهد بود.