آیا رؤیاهایمان حقیقت دارند؟
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۸۸۹۲۹
به نظر شما راهی برای مطالعه رویاهای انسان وجود دارد؟ وقتی به گذشته نگاه میکنیم، میبینیم خواب و رویا چه اهمیت عجیبی برای انسان داشته است.
به گزارش فرادید؛ شاید خوابگزار اعظم را در سریال «سلطان و شبان» به یاد بیاورید یا پیشگوهای دیگری که در داستانهای تاریخی مسئولیت تعبیر خواب و رویا و در پی آن پیش بینی آینده را بر عهده داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همه ما به نحوی اسم زیگموند فروید را شنیدهایم. شاید بدانید که او چه نقش کلیدی برای رویاها قائل شد و چگونه بر این باور بود که رویاها شاهراه رسیدن به ناخوداگاه انسان هستند و این که همه روان تحلیل گران باید از مراجعانشان درباره رویاهایشان بپرسند. او بر این باور د بود که با رمزگشایی از رویاها میتوان به کنه مشکلات روانی افراد دست یافت. اما امروزه چگونه به رویا مینگریم؟ آیا با گذشت سالها، علم راهی برای مطالعه دقیقتر رویاهای انسان یافته است؟
علمِ خواب دیدناز اول سده بیستم تا امروز پیشرفتهای تکنولوژیک زیادی اتفاق افتاده که هر روز بیشتر از روز پیش امکانات جدیدی برای رمزگشایی از عملکرد مغز جادوییمان را برای ما فراهم میکند. ما امروزه قادر به مطالعاتی هستیم که تا همین چند دهه پیش باورنکردنی به نظر میرسیدند. این ابزارهای جدید و مطالعات حاصل از آنها، امکان توسعه نظریههای علمی متعددی را فراهم کرده است.
یکی از معروفترین نظریههای عصب شناختی رویا که «فرضیه فعال سازی - سنتز» نامیده میشود؛ اما چندان نقش اسرار آمیزی برای رویاها قائل نمیشود. براساس این فرضیه رویاها در واقع معنایی ندارند؛ آنها صرفاً تکانههای الکتریکی مغزی هستند که افکار و تصویرهای تصادفی را از خاطرات ما بیرون میکشند.
این نظریه میگوید، انسانها پس از بیدار شدن، داستانهایی رویایی میسازند. با این وجود، با توجه به مستندات و شواهد گسترده مبتنی بر رویاپردازی انسان و همچنین شواهد تجربی غیر مستقیم مبنی بر این که پستانداران دیگر مانند گربهها نیز خواب میبینند، دانشمندان زیادی را نسبت به این نظریه بدبین کرده است. برای مثال روانشناسان تکاملی زیادی بر این باورند که خواب دیدن واقعا هدفی تکاملی را دنبال میکند.
به طور خاص «نظریه شبیه سازی تهدید» بر این باور است که رویا باید به عنوان یک مکانیسم دفاعی زیستی کهن دیده شوند. به این معنی که به دلیل قابلیتی که رویاها برای شبیه سازی حوادث بالقوه تهدیدآمیز داشتهاند، میتوانستند مکانیسمهای عصب شناختی مورد نیاز برای درک و جلوگیری از تهدیدها را تقویت کنند. این تئوریها نشان میدهند طی سالهای گذشته نظریههای متعددی برای روشن کردن رمزوراز نهفته در رویاهای انسان تلاش کردهاند، اما تا همین اواخر، شواهد ملموس قابل تامل تا حد زیادی دست نیافتنی بودند. با این حال، تحقیقات جدید منتشر شده در مجله «علوم اعصاب»، بینش قانع کنندهای در مورد مکانیسمهای خواب و رابطه قوی رویاهای ما با خاطراتمان ارائه میدهد.
کریستینا مار زانو و همکارانش در دانشگاه روم برای اولین بار موفق به توضیح چگونگی به یادآوردن رویاها شدهاند. این دانشمندان احتمال یادآوری موفقیت آمیز رویارا براساس الگوی امواج مغزی پیش بینی کردند.
به منظور انجام این کار، گروه تحقیقاتی ایتالیایی ۶۵ دانشجو را برای گذراندن دو شب متوالی در آزمایشگاه تحقیقاتی خود دعوت کردند. در این آزمایش در شب اول، به شرکت کنندگان اجازه داده میشد بدون هیچ آزمونی به خواب روند، با این هدف که به محیط جدید عادت کنند. در شب دوم، محققان امواج مغزی دانشجویان را هنگام خواب اندازهگیری کردند.
مغز ما چهار نوع امواج الکتریکی مغزی را تجربه میکند: دلتا، تتا، آلفا و بتا. هریک از این امواج نشان دهنده سرعت متفاوتی از ولتاژهای الکتریکی نوسانی است که در مجموع الکتروانسفالوگرافی نامیده میشوند. گروه تحقیقاتی ایتالیایی از این فناوری برای اندازه گیری امواج مغزی شرکت کنندگان در مراحل مختلف خواب استفاده کرد.
خواب پنج مرحله دارد؛ بیشتر رویاهای ما در مرحله REM اتفاق میافتند. در شب دوم شرکت کنندگان در زمانهای مختلف بیدار شده و از آنها خواسته شد که جزئیات این که آیا خواب دیده اند یا نه، چند بار خواب دیده اند و این که آیا محتوای رویایشان را به خاطر میآورند یا یانه را در دفترچهای یادداشت کنند.
طیف وسیعی از مطالعات پیش از این نشان داده اند که افراد وقتی مستقیما از خواب REM بیدار میشوند با احتمال بیشتری رویاهایشان را به یاد میآورند. مطالعه اخیر میتواند دلیل این موضوع را توضیح دهد. آن دسته از شرکت کنندگانی که بیشتر امواج با فرکانس پایینتر تتارا در لوبهای پیشانی به نمایش میگذارند، با احتمال بیشتری رویاهای خود را به یاد میآورند.
این یافته بسیار جالب است چراکه افزایش فعالیت تتا در پیشانی که پژوهشگران مشاهده کردند دقیقا شبیه رمزگذاری موفقیت آمیز و بازیابی خاطرات زندگینامهای است که در زمان بیداری دیده میشوند. به این معنی که همین نوسانات الکتریکی در قشر پیشانی هستند که یادآوری خاطرات اپیزودیک (به عنوان مثال، چیزهایی که برای شما اتفاق افتاده است) را ممکن میکنند. بنابراین، این یافتهها حاکی از آن است که مکانیسمهای نوروفیزیولوژیک که ما هنگام خواب دیدن (و یادآوری رویاها) به کار میگیریم دقیقا همانند مکانیسم ساخت و بازیابی خاطرات در هنگام بیداری هستند.
رویاها پلی باریک میان خاطرات و هیجانات ماروی هم رفته، این یافتههای اخیر داستان مهمی را درباره مکانیسم اصلی و هدف احتمالی خواب دیدن نشان میدهند. به نظر میرسد رویاها با رمزگذاری و ساخت خاطرات از هیجانات، در پردازش آنها به ما کمک میکنند. آنچه در خواب میبینیم و تجربه میکنیم الزاما واقعی نیست، اما هیجانات مرتبط با این تجربهها قطعا واقعی است.
داستانهای رویایی ما اساسا سعی دارند با ایجاد خاطرهای از هیجاناتمان، آنها را از تجربههایمان جدا کنند. به این ترتیب، خود هیجانات دیگر فعال نیستند. این مکانیسم نقش مهمی در سلامت روان ما ایفا میکند، چراکه پردازش نشدن هیجانات، به ویژه هیجانات منفی، سبب افزایش نگرانی هاو تولید اضطراب در ما میشود. در حقیقت، کمبود شدید خواب REM به طور جدی با بروز اختلالات روانی ارتباط دارد.
به طور خلاصه میتوان گفت، رویاها به تنظیم ترافیک در پل باریکی که تجربههای ما را با هیجانات و خاطراتمان مرتبط میکند، کمک میکنند.
رویاها در خدمت پردازش هیجانات زندگی روزمرهدر مطالعه دیگری که اخیراً همین گروه تحقیقاتی انجام داد، این پژوهشگران از جدیدترین تکنیکهای تصویربرداری مغز MRI برای بررسی رابطه بین خواب دیدن و نقش ساختارهای عمیق مغز استفاده کرده اند. در این مطالعه جدید، پژوهشگران دریافتند که رویاهای واضح، عجیب و پرهیجان (رویاهایی که مردم معمولا به یاد میآورند) با قسمتهایی از آمیگدالا و هیپوکامپ مرتبط است.
آمیگدالا بخشی از مغز است که نقش اصلی را در پردازش و به خاطر سپاری واکنشهای هیجانی بازی میکند و هیپوکامپ در عملکردهای مهم حافظه، مانند تحکیم اطلاعات انتقال یافته از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلندمدت نقش دارد. ارتباط بین رویاها و هیجانات ما در مطالعه جدید دیگری که متیو واکر و همکارانش در آزمایشگاه خواب و تصویربرداری عصبی در دانشگاه برکلی منتشر کرده اند، نشان داده شده است.
در این مطالعه دیده شده که کاهش خواب REM (یا رویای کمتر) توانایی ما را در درک هیجانات پیچیده در زندگی روزمره - یکی از ویژگیهای اساسی عملکرد اجتماعی انسان۔ تحت تاثیر قرار میدهد. دانشمندان همچنین اخیراً به این نتیجه رسیده اند که رویاپردازی احتمالا در کدام قسمت مغز اتفاق میافتد. یک بیماری بالینی بسیار نادر که به «سندرم شار کو ویلبراند» معروف است، موجب از بین رفتن توانایی خواب دیدن همراه با سایر علائم عصبی میشود.
با این حال، چند سال پیش بود که یک بیمار گزارش کرد که توانایی خواب دیدنش را از دست داده در حالی که تقریبا هیچ علامت عصب شناختی دائمی دیگری ندارد. بیمار در قسمتی از مغز دچار ضایعه بود که شکنج زبانی زیرین سمت راست (واقع در قشر بینایی) نامیده میشود. بنابراین، ما میدانیم که رویاها در این ناحیه خاص از مغز که با پردازش بصری، هیجانات و خاطرات بصری مرتبط است، تولید میشوند یا از طریق آن منتقل میشوند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: آزاده نامداری توافق ایران و چین خواب رویا رویا ها خواب دیدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۸۸۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش ۶ سال به طول عمر با این سبک زندگی
نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که یک سبک زندگی سالم میتواند خطر ژنتیکی مرگ زودهنگام را تا ۶۲ درصد کاهش دهد.
به گزارش همشهریآنلاین به نقل از سیانان، دکتر ژو لی (Xue Li)، رئیس دانشکده بهداشت عمومی در دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیان در چین، گفت با تغییر سبک زندگی و پیروی از یک سبک زندگی سالم، خطر مرگ زودهنگام میتواند تا حدود ۶۲ درصد در افراد دارای استعداد ژنتیکی کاهش یابد.
بسیاری از مطالعات ارتباط بین سبک زندگی سالم و طول عمر را نشان دادهاند و برخی دیگر بر مولفه ژنتیکی در طول عمر تاکید کردهاند، اما گزارشی که در نشریه «بی ام جی اویدنس بیسد مدیسین» (BMJ Evidence Based Medicine) منتشر شد، چگونگی تاثیر این دو را بررسی کرده است.
افزایش ۶ سال به طول عمر با سبک زندگی سالمدکتر علاءالدین شادیاب، دانشیار بهداشت عمومی و پزشکی در دانشگاه «کالیفرنیا سن دیگو» که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت که این مطالعه با دادههای بیش از ۳۵۰ هزار نفر و اطلاعات مربوط به ژنتیک، تحصیلات، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سابقه بیماری آنها، دارای روش شناسی قوی بود.
در جریان این مطالعه، محققان به هر فرد یک نمره «خطر پلی ژنتیکی» دادند، که نمرهای است که حجم زیادی ازانواع مختلف ژنهای متعددی را که بر طول عمر انسان تاثیر میگذارند ترکیب میکند. شرکت کنندگان در این مطالعه همچنین بر اساس نحوه رعایت اصول سبک زندگی سالم نمرهای دریافت کردند و سپس محققان به طور متوسط وضعیت سلامت آنها را به مدت ۱۳ سال مورد پیگیری قرار دادند تا مشخص شود این افراد عمر کوتاه، متوسط یا طولانی دارند.
این دادهها نشان میدهد که همه افراد، صرفنظر از خطرات ژنتیکیشان، در صورت داشتن سبک زندگی ناسالم، ۷۸ درصد بیشتر احتمال دارد که زودتر بمیرند. دکتر ژو لی، که همچنین مدیر موسسه ملی علوم داده در دانشکده بهداشت و پزشکی دانشگاه ژجیان است، گفت: افرادی که هم خطر ژنتیکی برای یک عمر کوتاه و هم سبک زندگی ناسالم دارند، دو برابر بیشتر از افرادی که خطر ژنتیکی ندارند و سبک زندگی سالمتری دارند، زودتر میمیرند.
دادهها نشان میدهد افرادی که در معرض خطر ژنتیکی قرار دارند میتوانند با یک سبک زندگی سالم، طول عمر خود را تا ۵.۵ سال افزایش دهند.
عوامل معکوس کننده مرگ زودهنگاماین مطالعه مشاهدهای بود، به این معنی که میتوانست ارتباطها را تعیین کند، اما نمیتوانست با اطمینان بگوید که این رفتارها علت مستقیم تغییرات در طول عمر هستند. اما محققان توانستند چهار عامل را شناسایی کنند که بیشترین تأثیر را بر معکوس کردن خطر مرگ زودهنگام دارند.
لی گفت: این مطالعه یک ترکیب سبک زندگی بهینه شامل چهار عامل سبک زندگی: عدم مصرف سیگار، فعالیت بدنی منظم، مدت زمان خواب کافی و رژیم غذایی سالم را شناسایی کرده که مزایای بهتری برای افزایش طول عمر انسان ارائه میکند.
خواب کافی در این مطالعه هفت تا هشت ساعت در شب تعریف شد. دستورالعملهای فعلی فعالیت بدنی در آمریکا حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط و دو روز تمرین قدرتی در هفته را برای بزرگسالان توصیه میکند.
چطور سبک زندگی سالم داشته باشیم؟بسیاری از مطالعات نشان میدهند رژیم غذایی مدیترانهای برای داشتن زندگی سالمتر و طولانیتر، گزینه مناسبی است، رژیم مدیترانهای سبکی از غذا خوردن است که بر پخت و پز مبتنی بر گیاه تمرکز دارد و اغلب غذاهای آن حاوی میوهها، سبزیجات، غلات کامل، لوبیا، دانهها و روغن زیتون است. در این رژیم غذایی از گوشت قرمز کم استفاده میشود.
وقتی نوبت خواب کافی میرسد، اگر نمیتوانید هفت یا هشت ساعت بخوابید، سعی کنید یک روال خواب ایجاد کنید، زمانی که نمیتوانید بخوابید از رختخواب خارج شوید و اتاق خواب را خنک و تاریک نگه دارید.
اگر تلاش کردهاید و نتوانستهاید یک برنامه ورزشی بسازید که میتوانید به آن پایبند باشید، آن را به بخشی از برنامه روزمره خود تبدیل کنید، به آرامی شروع کنید و فعالیتی را انتخاب کنید که از آن لذت میبرید.
کانال عصر ایران در تلگرام