به نقل از «صدای ایران»

مقایسه دو خودرو تویوتا یاریس هاچ بک هیبریدی و رنو کلیو هاچ بک هیبریدی

تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۸۹۲۸۰

تویوتا
 
حفاظت از محیط زیست و پیشگیری از تشدید معضلات زیست محیطی پیش آمده در جهان، به دغدغه‌ای همگانی تبدیل شده است. یکی از صنایع مسئول که در سیبل حملات مدافعین محیط زیست قرار دارند، خودروسازی است. بنابراین خودروسازان در تلاشند تا با تدوین و تهیه برنامه‌هایی در راستای حفاظت هرچه بیشتر از محیط زیست و تخریب و وارد آوردن آسیب هرچه کمتر به آن، توجه عموم طرفداران خود را جلب کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با توجه به این مهم، تویوتا، خودروساز برجسته ژاپنی پروژه‌های زیست محیطی خود را تا سال  ۲۰۵۰ در اکتبر ۲۰۱۵ اعلام کرد. در این طرح، شش چالش در این شرکت با هدف دستیابی به انتشار صفر CO2  و تاثیر مثبت آن بر زیست محیط تعریف شده است.
یکی از این برنامه‌ها اعطای کمک هزینه به افراد برای فعالیت‌های زیست محیطی در راستای ترغیب حس مسئولیت در مقابل نسل‌های بعدی است. برنامه بعدی تولید خودروها هیبریدی و تمام برقی با توانایی و قابلیت‌های بالا است در جهت ترغیب هرچه بیشتر مصرف کنندگان به خرید این خودروها. تویوتا یاریس هاچ‌بک هیبریدی یکی از این تولیدات است که با توجه به محبوبیت یاریس به محصولات تویوتا افزوده شده است.
 
رنو
 
رنو دیز از دیگر خودروسازان فعال در چالش‌های اجتماعی و جهانی است. بر همین اساس، این شرکت فرانسوی نیز سال‌ها است که پیاده سازی سیاست‌های محیط زیستی را در دستور کار خود قرار داده و سعی در پیشرفت آن‌ها دارد، رنو قصد دارد جای ممکن ردپای آلودگی‌های ناشی از وسایل نقلیه را در محیط زیست کم‌رنگ کند. این شرکت برای رسیدن به هدفش یک استراتژی زیست محیطی داوطلبانه را اجرا می‌کند که رویکرد این استراتژی پیش بینی و مدیریت مسائل زیست محیطی به‌صورت داوطلبانه به‌عنوان فرصت‌هایی برای خدمات جدید و فناوری نو است. شعارشان این است: «به محیط زیست احترام بگذارید». در ادامه برای تحقق به این شعار سعی در ارائه محصولات هرچه جذاب‌تر هیبریدی و برقی کرده، همچنین محصولات پرفروش قبلی خود را نیز در نسخه‌های هیبریدی تولید می‌کند. یکی از این محصولات، رنو کلیو هاچ‌بک هیبریدی است.
اکنون قصد داریم این دو هیبریدی جذاب را مقایسه کرده تا دریابیم کدام شرکت در ادای دین به محیط زیست موفق‌تر عمل کرده است. خودروهایی که پیشتر شاهد نسخه‌های بنزینی آن‌ها در ایران بوده‌ایم و متاسفانه در حال حاضر، جای خالی نمونه‌های هیبریدی‌شان را در بازار کشور به شدت احساس می‌کنیم.
 
معرفی تویوتا یاریس هیبریدی
 
تویوتا یاریس یک سوپرمینی هاچ‌بک هیبریدی عالی برای رانندگی در شهر و خارج از شهر است. طراحی آن براساس زبان طراحی جدید تویوتا صورت گرفته و در کابین یک فضای پیشرفته و جذاب را در اختیار سرنشینان قرار می‌دهد. این فضا که با نورپردازی خاص بسیار مدرن به نظر می‌رسد، همچنان از کیفیت بالای ساخت محصولات تویوتا بهره می‌برد.
تویوتا از جعبه دنده‌های بهینه شده CVT برای این خودرو به همراه یک موتور ۱.۳ لیتری بهره برده است. تویوتا یاریس هیبریدی از فناوری پیشرفته هیبریدی اختصاصی تویوتا بهره می‌برد که در صورت شارژ کامل، مسافت طولانی‌تری را بدون نیاز به بنزین طی می‌کند. با تویوتا یاریس هیبریدی با مشخصات فنی قابل قبول و کیفیت بالای ساخت خود مانند همه خودروهای تویوتا توجهات کارشناسان و خودرو بازان زیادی را در بازار جهانی جلب کرده است.
 
معرفی رنو کلیو هیبریدی
 
Renault Clio Hybrid یک هاچ‌بک سوپرمینی است که طبق استانداردهای جهانی در سگمنت B  قرار می‌گیرد. این خودرو که از ابتدا در نسخه بنزینی بسیار محبوب و موفق بود و به جوایزی همچون «ماشین سال اروپا در سال های 1991 و 2006» دست یافته است در نسخه هیبریدی نیز با استقبال خوبی مواجه شد.
این نسخه از کلیو ظاهری بسیار شیک و جمع و جور دارد و از طراحی جذابی برخوردار است. این ماشین رنو  در بین محصولاتی قرار داشت که احتمال ورود آن به ایران می‌رفت، اما با توقف واردات خودرو، امیدها را به یاس مواجه کرد. رنو کلیو هیبریدی از دست خودروهایی است که به نظر در بازار ایران بسیار موفق عمل کند و احتمالا مدل‌های جدید آن از اولین ورودی‌های پس از آغاز مجدد واردات خواهند بود.
 
مشخصات فنی تویوتا یاریس هیبرید
 
مصرف سوخت تویوتا یاریس هیبرید ۵.۳ لیتر در هر صد کیلومتر و CO2 تولید شده توسط آن، ۱۲۵ گرم در کیلومتر است. شتاب صفر تا صد کیلومتر ۱۱.۸ ثانیه آن حاصل همکاری یک موتور ۱.۵ لیتری بنزینی و یک موتور الکتریکی ۹۸ اسب بخاری است.
این خودرو به ویژگی هوشمند احیای ترمز مجهز است که از طریق آن، انرژی آزاد شده در اثر ترمزها  به برق تبدیل و برای شارژ باتری مصرف می‌شود. یاریس هیبرید به گیربکس CVT مجهز است که در سرعت‌های پایین عملکرد خوبی دارد ولی در سرعت‌های بالا چندان نرم و بی‌صدا نیست. آنچه از محصولات تویوتا انتظار نمی‌رود.
چراغ مه‌شکن قطره‌ای، نوارهای LED هوشمند، دوربین دید عقب و رینگ‌های آلیاژی از امکانات این خودرو هستند. زمانی که خودرو از حالت تمام برقی به تمام بنزینی شیفت می‌کند، این فرآیند با کمترین تنش صورت گرفته و هیچ تغییری از سوی راننده و سرنشینان حس نمی‌شود.
تویوتا یاریس هیبریدی نیز از محصولاتی است که امید ورودش به ایران ناکام ماند. برای مطالعه بیشتر درباره این خودرو به اینجا مراجعه کنید.
 
مشخصات فنی رنو کلیو هیبرید
 
این خودرو دارای باتری کوچک‌تر از مدل‌های قبلی با حجم ۱.۲ کیلووات ساعت (۲۳۰ولت) است. کلیو هیبرید در هر کیلومتر ۱۱۳ گرم CO2 تولید می‌کند و در حالت برقی سرعتش ۷۰-۷۵ کیلومتر بر ساعت است. با قدرت ۱۴۰ اسب بخار و شتاب صفر تا صد کیلومتر در حالت هیبریدی ۹.۹ ثانیه،  یک تجربه رانندگی پویا را برای شما به ارمغان می‌آورد.
همچنین با گیربکس چند حالته اتوماتیک، شتاب مطمئن و تغییر یکپارچه دنده را به همراه دارد. پیشرانه آن نیز All-New Clio E-Hybrid  به طور خودکار با شرایط و نحوه رانندگی سازگار می‌شود. 

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: خودرو تویوتا یاریس رنو کلیو هاچ بک هیبریدی تویوتا یاریس هیبریدی هاچ بک هیبریدی زیست محیطی زیست محیط محیط زیست رنو کلیو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۸۹۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیط‌زیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعت‌گرایی ظهور یافت.

نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی) در مقاله‌ای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعه‌شناسی ایرانی» به این موضوع اشاره می‌کند که اهمیت به محیط‌‌زیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسان‌محوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعت‌محورانه‌ای را شکل داده  که در آن محیط‌زیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.

* محیطزیست  و مناطق حفاظت شده

به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیت‌های انسانی دانسته شده است و از همینجا مرز‌های محیط‌زیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه‌ حفاظت شده می‌شناسیم پدید آمد. شکل‌گیری این مرز‌ها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیط‌زیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمی‌گردد.

او در ادامه می‌نویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجه‌های محدودی که در اختیار شورای شکار قرار می‌گرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بوم‌شناختی اهمیت ویژ‌ه‌ای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که  بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.

* رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

آذری می‌نویسد مراتع و جنگل‌های واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیت‌هایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.

آذری در ادامه توضیح می‌دهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرز‌ها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیت‌های موجود، محیط‌زیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نام‌های پارک‌های ملی، پناهگاه‌های حیات‌وحش، مناطق حفاظت‌شده و آثار طبیعی ملی تعریف و رده‌بندی شد.

* جهان مدرن و محیط‌زیست

این پژوهشگر در ادامه می‌نویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده  با ملاک‌های جهانی و حتی نام‌های رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرز‌ها هرگز نیازی به انطباق با زیست‌بوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیده‌اند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهر‌های مدرن و نیاز‌های فزاینده‌اش بود که محیط‌زیست را متأثر می‌ساخت.

این نویسنده در جمع‌بندی این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرز‌ها تهدید شد عمدتاً فعالیت‌های جامعۀ روستایی بود. جامعه‌ای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرز‌های جغرافیایی و مرز‌های بهره‌برداری‌اش حریص‌تر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرز‌ها از دوسوی این جبهه‌ها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیط‌زیست در همە ابعاد و شاخص‌هایش را هدف گرفته است.  

انتهای پیام/