به نقل از «فارس»

ورود شرکت های بزرگ فناوری به عرصه مواد غذایی و کشاورزی و پیامدهای آن

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۲۸۱۸۲

خبرگزاری فارس ـ گروه غرب از نگاه غرب: چند سال پیش شرکت فناوری ژاپنی فوجیتسو یک مزرعه عمودی نمونه را در قطعه زمینی بیرون از شهر هانوی راه اندازی کرد. این مزرعه برخوردار از فناوری پیشرفته که بیشتر به یک کارخانه شباهت دارد، کاهو را روی قفسه های عمودی در گلخانه ای کاملا محصور و مجهز به فناوری های پیشرفته که با رایانه های مرکزی در ژاپن مدیریت می شود تولید می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این رایانه ها به یک پلتفرم محاسبات ابری مرتبط هستند که فوجیتسو در مشارکت با یکی از بزرگ ترین خرده فروشان مواد غذایی در ژاپن یعنی «ایون» آن را اداره می کند. این مزرعه فوری تعجب انسان را برمی انگیزد؛ چنین حجم بالایی از منابع و انرژی صرف تولید چند سینی کاهوی ارزان قیمت می شود.
مسائل اقتصادی احتمالی کشاورزی عمودی، جذابیت خود را در سیلیکون ولی از دست نداده است. از سال 2014 استارت آپ های مزارع عمودی یک میلیارد و 800 میلیون دلار از سرمایه گذاران عرصه فناوری نظیر جف بزوس موسس آمازون و سافت بانک ژاپن را به سمت خود جذب کرده اند. این میزان سرمایه از کل جریان های سرمایه گذاری مستقیمی که سالانه به سمت کشاورزی سرازیر می شود بیشتر است. اما با وجود جریان های سرمایه عظیم به سمت این بخش، مزارع مجهز به فناوری پیشرفته که این شرکت ها احداث کرده اند تنها معادل 30 هکتار ناقابل از اراضی کشاورزی را در سراسر جهان به اشغال خود درآورده اند. به سختی می توان تصور کرد که این عرصه یک عامل جدی تغییر دهنده بازی در تولید مواد غذایی جهانی باشد.
درست در حاشیه راهی که از مزرعه عمودی این شرکت در حومه هانوی می گذرد، فوجیتسو مزرعه دیگری را به شکل نمونه احداث کرده که دیدگاهی متفاوت و واقع گرایانه را از این واقعیت به دست می دهد که چگونه شرکت های فناوری در حال حرکت به سمت عرصه کشاورزی هستند. این مزرعه در یک زمین معمولی رو باز قرار دارد و نمی توان آن را با مزارع اطراف خود تمیز داد. تنها تفاوت مهم آنها این است که تمام کارگرانی که در مزرعه فوجیتسو کار می کنند، گوشی های همراهی دارند که شرکت در اختیار آنها قرار داده و تمام حرکات آنها را زیر نظر دارند. ساعات کار آنها، بهره وری و نهاده هایی که به کار می گیرند، به دقت  در پلتفرم ابری شرکت در ژاپن لاگ و ثبت می شود. فوجیتسو در حال به کار گیری جدیدترین فناوری دیجیتال  برای به حداکثر رساندن بهره برداری از نیروی کار این شرکت است که عمری به قدمت خود شرکت دارد.
آنچه اهمیت دارد این است که فراتر از هیاهوهای رسانه ای را بنگریم. بله، فناوری های دیجیتال را می توان برای کشاورزان، مصرف کنندگان، کارگران مزارع و محیط زیست ساخت. اما فناوری در یک حباب تکامل پیدا نمی کند بلکه با پول و قدرت است که شکل می گیرد که هر دو به غایت در بخش فناوری متمرکز شده اند. در عصری که تنها معدودی از شرکت ها کنترل بی سابقه ای بر داده ها، ارتباطات و سیستم مواد غذایی دارند، کشاورزی دیجیتال به طرقی تحول پیدا خواهد کرد که قدرت و سود آنها را تقویت کند، مگر آنکه برای ممانعت فعالانه از عملی شدن این شکل از کشاورزی خود را سازماندهی کنیم.

دروی داده ها
در جهان فناوری دیجیتال، قدرت مبتنی بر داده هاست؛ ظرفیت گردآوری و پردازش مقادیر عظیمی از داده ها. پس درست مثل سایر بخش های اقتصاد، شرکت های بزرگ-  چه شرکت های فناوری، تامین کنندگان ارتباطات، زنجیره های خرده فروشی، شرکت های غذایی، کسب و کارهای کشاورزی باشند چه بانک ها- این شرکت ها نیز برای گردآوری داده هایی هرچه بیشتر از تمام گلوگاه های سیستم غذایی و یافتن راه هایی برای سود بردن از این داده ها در حال مسابقه با هم هستند. این تلاش ها هرچه می گذرد بیشتر همگرا و مرتبط با هم می شوند، از طریق مشارکت های شرکتی، ادغام ها و تصاحب ها که احتمال قبضه عمیق تر و کامل تر شرکت ها بر سیستم غذایی را تقویت می کند.
تاکنون بزرگ ترین بازیکنان در این ترکیب شرکت های فناوری جهانی موسوم به بیگ تک بوده اند. آنها در عرصه کشاورزی تازه وارد محسوب می شوند، اما در حال انجام سرمایه گذاری های سنگینی در این عرصه هستند، به خصوص در پلتفرم های اطلاعات دیجیتال مرتبط با خدمات ابری آنها.
برای مثال مایکروسافت در حال ایجاد یک پلتفرم کشاورزی دیجیتال به نام آروز فارم بیتز است که از طریق فناوری ابری جهانی عظیم این شرکت یعنی آزور کار می کند. این پلتفرم برای تامین داده ها و تجزیه و تحلیل های زمان واقعی در مورد وضعیت خاک و آب، رشد محصولات، وضعیت آفات و بیماری ها و تغییرات آب و هوایی و اقلیمی که ممکن است با آن مواجه شوند برای کشاورزان طراحی شده است. به همین دلیل است که مایکروسافت در حال مشارکت در شرکت های پیشتاز برای ساخت پهبادها و تجهیزات حسگر کشاورزی است، همانطور که این فناوری های درحال ساخت این شرکت ها  می توانند اطلاعاتی را که از فارم بیتز، تراکتورهای دارای فناوری پیشرفته، پهبادهای اسپری آفت کش و سایر ماشین هایی که به ابر آزور متصل می شوند دریافت و بر اساس آنها عمل کنند.
شرکت های کسب و کارهای کشاورزی به خصوص آنها که در کار فروش بذر، آفت کش و کود هستند  از همان ابتدا از مزیت بیگ تک برخوردارند. بزرگ ترین بازیگران کسب و کارهای کشاورزی همگی اپ هایی دارند که اکنون میلیون ها هکتار از مزارع را پوشش می دهند و داده هایی را در تبادل مشاوره و تخفیف هایی را در به کارگیری محصولاتشان به آنها می دهند.
بایر مثل دیگر شرکت های کسب و کار کشاورزی مجبور است زیرساخت های دیجیتالی را که برای راه اندازی اپ خود نیاز دارد، از یک شرکت بیگ تک که خدمات ابری جهان را در کنترل دارد اجاره کند. در این مورد این شرکت «خدمات وب آمازون» بزرگ ترین پلتفرم خدمات ابری جهان است که پیشتر از مایکروسافت، گوگل و علی بابا قرار می گیرد. آمازون مثل فیس بوک در حال ساخت پلتفرم کشاورزی دیجیتال خود است که به طور بالقوه می تواند داده های گردآوری شده از سوی بایر و چندین شرکت دیگر را که از خدمات آن استفاده می کند به کار بگیرد. در نتیجه این شرکت نه تنها از نظر حجم داده هایی که می تواند به آنها دسترسی پیدا کند بلکه از نظر ظرفیت تجزیه و تحلیل این داده ها و در نهایت سود بردن از آنها، مزیت بزرگی بر این شرکت ها دارد. پس منطق به ما می گوید که پیشاپیش بازی آغاز شده و اکنون به سمت همگرایی بین شرکت هایی که محصولات را برای کشاورزان تامین می کنند (آفت کش ها، تراکتورها، پهبادها و غیره) و شرکت هایی که جریان داده ها را در کنترل خود دارند حرکت می کند.

شکاف دیجیتال
تمام این حرف ها ممکن است با واقعیت ها و نیازمندی های 500 میلیون خانوار کشاورزی کوچک یا بیشتر در جهان که بخش عمده ای از مواد غذایی جهان را تولید می کنند کاملا بی ارتباط به نظر برسد. کاملا روشن است که ابزارهای فناوری پیشرفته نظیر تراکتورهای بی راننده و پهبادهای آفت پاش برای آنها در حال ساخت نیست. مهم تر اینکه کیفیت اطلاعاتی که پلتفرم های دیجیتال برای کشاورزان تامین می کنند تنها به خوبی داده های گردآوری شده است. پس آنها در مزارعی واقع شده اند که  حجم زیادی از گردآوری داده ها وجود دارد (تست های منظم خاک، مطالعات اراضی، اندازه گیری های تولید محصول و غیره) و شرکت های فناوری می توانند از مزارعی که توانایی مالی خرید فناوری های جدیدی را دارند که این داده ها را گردآوری می کنند (مثل تراکتورهای جدید، پهبادها و حسگرهای میدانی)، مقادیر بسیار زیادی از داده های با کیفیت بالا و در زمان واقعی را گردآوری کنند. آنها الگوریتم هایی را برای پردازش و تجزیه و تحلیل داده ها تهیه کرده اند و ادعا می کنند که می توانند  توصیه های لازم را در مورد به کار گیری کود، آفت کش و زمان برداشت محصول در اختیار کشاورزان قرار دهند که تقریبا مختص مزارع آنها و سودمند است. با این حال اگر مزارع در مناطقی قرار داشته باشند که کشت تک محصولی دارند این مسئله تفاوت بزرگی نیز ایجاد می کند، چون این امر گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها و نیز ارائه توصیه های لازم را بسیار ساده تر می کند.
اما با این حال مزارع کوچک معمولا در مناطقی وجود دارند که گسترش این خدمات معمولا شامل حال آنها نمی شود و هرگونه گردآوری داده های میدانی متمرکز در آنها کار دشواری است. این خدمات به دلیل چندین دهه تنظیمات ساختاری معمولا از «جنوب جهانی» دریغ شده است. همچنین مزارع کوچک توانایی مالی تهیه فناوری های گردآوری داده ها را که معمولا گران قیمت هستند و مزارع بزرگ تر با استفاده از آنها می توانند اطلاعات خود را به پلتفرم های ابری بفرستند ندارند. در نتیجه داده هایی که شرکت های فناوری در مورد مزارع کوچک گردآوری می کنند  به ناگزیر  کیفیت بسیار پایینی خواهد داشت.

ابری در افق
در طول دو دهه گذشته بیل گیتز مالک مایکروسافت بخش بزرگی از ثروت خود را در تلاش برای فراهم کردن زمینه های سازگاری مزارع کوچک در جنوب جهانی با چیزی کرده که ادعا می کند «پیشرفته ترین بذرها، آفت کش ها و کودها» است که بزرگ ترین شرکت های کسب و کارهای کشاورزی جهانی آنها را تولید می کنند و می فروشند. با وجود سرمایه گذاری اگر نگوییم میلیاردها، میلیون ها دلاری که مراکز تحقیقات بین المللی این فناوری ها و برنامه ها نظیر «آلیانس برای یک انقلاب سبز در آفریقا» را ترویج می کنند، تلاش های بیل گیتز تاثیر اندکی داشته و نرخ سازگاری آنها با این فناوری ها همچنان پایین است.
مایکروسافت و شرکایش در تهیه داده های دیجیتال و پلتفرم های ارتباطاتی که بعدا بتوانند آنها را به شرکت های تولید آفت کش ها و سایر بازیگرانی که می خواهند بر گزینه های کشاورزان نفوذ داشته باشند بفروشند، تنها نبوده اند. 
با توجه به آنچه که گفته شد، باید در همه جا در برابر تصرف کشاورزی دیجیتال از سوی شرکت ها مقاومت کرد. برای شکل گیری چنین مقاومتی تولید کنندگان مواد غذایی (کشاورزان، ماهیگیران، خرده فروشان جزء، فروشندگان خیابانی مواد خوراکی، کارگران مزارع و سایرین) باید  برای در هم شکستن قدرت بیگ تک و میلیاردرهای آنها در کنار دیگران قرار گیرند و برای دورنمایی متفاوت مبارزه کنند؛ دورنمایی مبتنی بر یک مشارکت دمکراتیک و متنوع در تولید و به اشتراک گذاری دانش و اطلاعات.
نویسنده: سایت گرین (GRAIN)
منبع: https://b2n.ir/b51941

انتهای پیام/ 

منبع: فارس

کلیدواژه: فناوری کشاورزی مواد غذایی کشاورزان کسب و کارهای کشاورزی کشاورزی دیجیتال گردآوری داده ها شرکت های فناوری فناوری پیشرفته برای کشاورزان تجزیه و تحلیل شرکت ها مزارع کوچک مواد غذایی فناوری ها بزرگ ترین داده هایی داده ها کسب و کار بزرگ تر آفت کش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۲۸۱۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نیاز کشور به گندم برای تولید نان ۱۲ میلیون تن است

به گزارش خبرنگار مهر، مجتبی خیام نکویی ظهر پنج شنبه در بازدید از مرکز تحقیقات کشاورزی استان سمنان (شاهرود) ضمن بیان اینکه در تولید انواع محصولات کشاورزی باید از دانش و فناوری‌های جدید بهره گرفت، ابراز داشت: وجود شرکت‌های دانش بنیان و روی آوردن آنها به بخش کشاورزی از جمله نیازهای اساسی است.

وی ضمن بیان اینکه تنها هفت درصد شرکت‌های دانش بنیان معادل ۷۰۰ شرکت در بخش کشاورزی فعال هستند، افزود: با توجه به نیاز کشور این میزان شرکت دانش بنیان باید به ۲۰ درصد افزایش یابد.

معاون وزیر جهاد کشاورزی ضمن بیان اینکه نیاز کشور به گندم برای تولید نان ۱۲ میلیون تن است، ابراز داشت: انتظار می‌رود تا شرکت‌های دانش بنیان پا را فراتر نهاده و در این مقوله‌ها ورود کنند.

خیام نکویی ضمن بیان اینکه صنف و صنعت کشور نیز یک و نیم تن گندم نیاز دارند، تصریح کرد: با بهره‌گیری از دانش و فناوری نوین داخلی افزایش تولید گندم در دستور کار است.

وی ضمن بیان اینکه افزایش تولید گندم تا ۱۹ میلیون تن هدف گذاری شده است، افزود: با رشد بهره‌وری در تولید گندم و فناوری‌های جدید معتقدیم این هدف گذاری محقق خواهد شد.

کد خبر 6088589