همکاری های ایران و چین، نیازی دو جانبه برای تقویت روابط
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۳۲۲۸۷
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، این سند که هیچگونه الزام قانونی ندارد و تنها چارچوب همکاری های دو کشور را تعیین می کند از دیدگاه رقابت ژئوپلتیک با واکنش رسانه های غربی مواجه شد که مدعی بودند ایران و چین با امضای این قرارداد به دنبال تغییر بازی در سطح بین الملل در میان تحریم های آمریکا علیه تهران هستند.
بر خلاف تبلیغات غیرواقعی رسانه های غرب در مورد سند همکاری دو کشور، ایران و چین با سلطه و قلدری مخالف هستند و از عدالت و انصاف بین المللی محافظت می کنند و برنامه های راهبردی و همکاری را با هدف افزایش تعامل و سطح روابط دنبال میکنند، به طوری که کارشناسان معتقدند این توافق می تواند الگویی برای همکاری سایر کشورها بر اساس نیازهای خود و در چارچوب توسعه متقابل باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طرح همکاری جامع چین و ایران نتیجه تلاش دو طرف پس از صدور بیانیه مشترک در مورد ایجاد یک مشارکت راهبردی جامع در ژانویه ۲۰۱۶ و در جریان سفر "شی جین پینگ" رییس جمهوری چین به ایران است.
کارشناسان معتقدند جدا از ارتقاء همکاری های سیاسی، برنامه جامع همکاری ایران و چین میتواند پیامدهای منطقه ای مثبت زیادی برای دو کشور داشته باشد به طوری که «دینگ لانگ» استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه بین المللی شانگهای در مورد این سند همکاری گفت: چین و ایران سابقه همکاری طولانی دارند و ایران در چارچوب ابتکار عمل کمربند و جاده یک شریک حیاتی برای چین است.
او گفت: امضای این سند ناشی از نیاز دو کشور به دنبال توسعه بر اساس اصل سود متقابل و نتایج برد - برد است. ایران برای عبور از تحریم های غرب و تقویت زیرساخت های داخلی به همکاری با چین نیاز دارد و چین هم برای تأمین امنیت انرژی خود نیاز به واردات نفت از ایران دارد. بر این اساس مسایل اقتصادی مهمترین دستاورد این همکاری دو جانبه است.
اگرچه محتویات این سند منتشر نشده است اما انطور که مقامات دو کشور می گویند بر اساس این سند دو طرف از پتانسیل های همکاری اقتصادی و فرهنگی استفاده می کنند و برنامه هایی برای همکاری های طولانی مدت تنظیم می کنند که پیامدهای مثبت زیادی برای تهران و پکن دارد.
توافق همکاری با چین، نماد تمایل تهران برای همکاری با کشورهای دیگر
کارشناسان آشنا به روابط چین و ایران می گویند همکاری های انرژی قسمت بزرگی از توافق چین و ایران است. «لی ویجیان» معاون انجمن مطالعات خاورمیانه در پکن به روزنامه گلوبال تایمز گفته است توافق استراتژیک ۲۵ ساله، نشانه ای از همکاری عملی بین چین و ایران، محدود به دو کشور نیست، زیرا این نماد رویکرد چین برای خنثی کردن تنش های ژئوپلتیک در خاورمیانه با تقویت توسعه اقتصادی منطقه و نماد تمایل تهران برای همکاری با کشورهای دیگر است.
لی گفت: بیماری همه گیر کرونا تقاضای نفت را کاهش داده و خطرات حیاتی اقتصاد منطقه را تحت تأثیر قرار می دهد. گردشگری محلی از این بیماری همه گیر آسیب دیده و توسعه منطقه ای را در معرض تهدید قرار داده است. به همین دلیل دو کشور می توانند با امضای این قرارداد در زمینه های مختلف بهداشتی، گردشگری و فرهنگی در کنار مزایای اقتصادی با یکدیگر کار کنند.
برخورداری دو کشور از همپیمانانی قدرتمند در شرق و غرب آسیا، مقابله با چالش های یکجانبه گرایی به سرگردگی آمریکا، کاهش تاثیرات تحریم های امریکا بر تهران و پکن، ارتقا همکاری های تجاری و اقتصادی در زمینه های مواد اولیه و انرژی و در نهایت توسعه روابط در چارچوب یک کمربند یک جاده، از جمله پیامدهای منطقه ای این سند ۲۵ ساله است.
برچسبها چین ایالات متحده آمریکا نفت ایران پروندهٔ خبری سند جامع همکاریهای ایران و چینمنبع: ایرنا
کلیدواژه: چین ایالات متحده آمریکا نفت چین ایالات متحده آمریکا نفت ایران اخبار کنکور برای همکاری چین و ایران ایران و چین دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۳۲۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وحشت بلومبرگ از قدرت ائتلافسازی ایران
اعتراف اخیر بلومبرگ نشان میدهد که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شدیداً از همافزایی و همکاری ایران با بازیگرانی مانند روسیه، کوبا، بلاروس، چین، کره شمالی و... وحشتزده هستند.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در حالی که رسانههای غربی در طول سالهای گذشته و اخیر، همواره بر انزوای ایران در نظام بین الملل به مثابه گزاره و پیشفرضی تصنعی و القایی مانور دادهاند، اخیرا برخی رسانههای آمریکایی و اروپایی نمیتوانند نگرانی خود را بابت قدرت ائتلافسازی استراتژیک ایران با شرکای راهبردی خود را پنهان سازند.
اخیرا پایگاه خبری بلومبرگ گزارشی درباره همکاری نظامی روسیه و جمهوری اسلامی ایران منتشر کرد، امری که باعث نگرانی رژیم اشغالگر قدس و متحدانش شده است. بلومبرگ در اینخصوص نوشته است " سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، در دیدار با محمدرضا آشتیانی، همتای ایرانیاش، در شهر آستانه، پایتخت قزاقستان تاکید کرده است که مسکو آماده گسترش همکاریهای نظامی مفید و متقابل با ایران است. در چنین شرایطی، نگرانی اسرائیل از پیامدهای گسترش روابط دفاعی مسکو و تهران جدیتر از گذشته شده است، بهویژه آنکه روسیه پس از رگبار موشکی ۱۳ آوریل ایران علیه اسرائیل، از تهران طرفداری کرد و وزارت امور خارجه این کشور آن حمله را «دفاع از خود» توصیف کرد. "
واقعیت امر این است که جمهوری اسلامی ایران نهتنها قواعد بازدارندگی را به خوبی آموخته و آن را محقق ساخته است، بلکه همافزایی راهبردی با برخی بازیگران کلیدی در حوزه روابط بین الملل را نیز بهگونهای عملیاتی و به دور از توجه به هیاهوی جریانات طرفدار آمریکا و اروپا در دستورکار قرار داده است.
ابراز نگرانی رسانههای غربی (از جمله بلومبرگ) در خصوص ارتقای همکاریهای امنیتی، نظامی و راهبردی ایران و کشورهایی مانند روسیه و چین برخاسته از همین حقیقت است. این موضوع نشان میدهد که انتقادات جهتداری که در خصوص تعمیق مناسبات دوجانبه ایران و روسیه در طول سالهای گذشته مطرح شده، تا چه اندازهای غیرواقعی بوده است.
همافزایی راهبردی، فرمولی است که مطابق آن دو بازیگر با توجه به وجود تهدیدات یا فرصتهای مشترک در حوزه روابط بین الملل، از ظرفیتهای متقابل یکدیگر در معادلات جهانی استفاده میکنند. بدیهی است که همافزایی راهبردی با یک بازیگر، به معنای وابستگی به آن کشور نیست و اتفاقا به معنای درکی واقعبینانه در قبال ماهیت مناسبات جهانی و حوزه روابط بین الملل است.
اعتراف اخیر بلومبرگ نشان میدهد که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شدیداً از همافزایی و همکاری ایران با بازیگرانی مانند روسیه، کوبا، بلاروس، چین، کره شمالی و .. وحشتزده هستند و آن را مایه ایجاد ائتلافی میدانند که ثمره آن قطعا در تعارض مطلق با امیال مداخلهگرایانه و توسعهطلبانه غرب در جهان امروز قرار دارد.
همین مسئله نشان میدهد که ائتلاف راهبردی با کشورهای مخالف آمریکا (حتی اگر در مواردی با آنها اختلاف نظر داشته باشیم) باید بهصورتی جدی و مستمر در دستورکار دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان قرار گیرد تا بتوان از ثمرات آن در ایجاد موازنه قدرت به سود جریان ضد غرب در نظام بینالملل استفاده کرد.
البته در طول سه سال اخیر گامهای موثری در این خصوص برداشته شده و لازم است این نگاه راهبردی، تبدیل به یکی از ثوابت سیاست خارجی کشورمان شود.