Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایرنا»
2024-05-01@07:22:21 GMT

صدای آرمان‌شهری که از بوم نقاش روایت می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۷۱۱۹۶

صدای آرمان‌شهری که از بوم نقاش روایت می‌شود

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نام فرخ نگمت‌زاده  (Farrukh Negmatzade) نقاش تاجیکستانی با هنر معاصر تاجیسستان آمیخته شده و کمتر برنامه ای است که با هدف معرفی فرهنگ تاجیکستان در سراسر جهان برگزار شود و به آثار این نقاش مزین نباشد.

 آثار نقاشی های فرخ نگمت زاده، وفادار به سنت مانده و توانسته با گرایش های هنر پیشرو، معاصریت را با سنت بیامیزد و واقع گرایانه و بی پروا هویت تاجیکستانی اش را در بستری مدرن هویدا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زندگی روستایی پیرنگ آثار این هنرمند است. زندگی بی آلایش، سادگی در فرم و ریتم آرام نقاشی هایش را می توان همچون یک خط موازی در تمامی آثار این هنرمند یافت.

نقاشی‌های بی تکلف این هنرمند، موقعیت های روزمره، مناظر و پرتره هایی را به تصویر کشیده است که عاری از هر گونه زندگی صنعتی است. حضور زنان با پوشش های سنتی در میان طبیعتی دست نخورده به همراه حیوانات اهلی همچون سگ و الاغ از مهمترین ویژگی های این نقاش است.

 در این نقاشی ها می توان صدایی را شنید که به گفته مارتین هایدگر (فیلسوف آلمانی، ۱۸۸۹ تا ۱۹۷۶) حقیقتی است که فناوری اجازه شنیدن آن را از ما ربوده است. آرمان شهری که از گذشته بر بوم نقاش احضار و حکایت می شود.

طیف رنگ محدودی بر بوم نقاشی نگمت زاده خودنمایی می کند و تمایل به محدودیت استفاده از رنگ ها تا جایی در آثار فرخ پیش می رود که در برخی آثار شاهد  تک‌رنگ هایی هستیم که رنگ ناگهان به عنصری نمادین بدل می شود.

حضور پرتکرار زنان در این آثار تمایل آشکاری به استعاره پیدا می کند. سگ و الاغ به کارکترهایی شوخ طبعانه بدل می شوند که در بیشتر آثار تلاش می کنند حضور خود را به بیننده گوشزد می کنند.

 این نقاش، سرزمین شگفت انگیزی را بر بوم نقاشی حکایت می کند. بیابان ها و استپ ها در گرگ و میش، شکوفه های رنگارنگ، رودخانه ها و دریاچه های آبی که در زیر کوه های سر به فلک کشیده جاری هستند. این‌ها سرزمین باستانی آسیای میانه بوده که اکنون کمتر مکانی را می توان یافت که از ردپای صنعت در امان باشد.

فرخ نگمت زاده متولد ۱۹۵۹ در دوشنبه تاجیکستان است. این هنرمند دانش آموخته مدرسه هنری مسکوست و در سال ۱۹۸۲ از موسسه هنر دولتی مسکو فارغ التحصیل شد. آثار این نقاش تاجیکستانی در موزه ها و مجموعه های خصوصی جهان نگهداری می شود و نام این هنرمند  با هنر معاصر تاجیکستان آمیخته شده است.

برچسب‌ها هنرهای تجسمی اختصاصی ایرنا تاجیکستان نقاشی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: هنرهای تجسمی اختصاصی ایرنا تاجیکستان هنرهای تجسمی اختصاصی ایرنا تاجیکستان نقاشی اخبار کنکور بوم نقاش نقاشی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۷۱۱۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)

رازی که هزاران سال به قوت خود باقی مانده بود، سرانجام کشف شد، چرا که فیزیکدانان بر این باورند که سرانجام به چگونگی ساخت اهرام مصر باستان پی برده‌اند. 

به گزارش فرادید، این موضوع که چگونه یک تمدن باستانی بدون ماشین‌آلات سنگین موفق به ساخت اهرام شد، مدت‌ها موضوع فکر بسیاری از افراد بود. هرم بزرگ جیزه به ارتفاع ۱۴۷ متر، زمانی که ساخته شد، بلندترین سازه جهان برای بیش از ۳۸۰۰ سال بود و ما همچنان مجذوب عظمت آن هستیم. 

برخی تصمیم می‌گیرند از اهرام دیدن کنند، برخی دیگر تصمیم می‌گیرند بر فراز آن‌ها با چتر پرواز کنند و برخی دیگر جرات کرده و به داخل هرم بزرگ می‌روند، اما ما تا کنون نمی‌دانستیم آن‌ها چگونه ساخته شده‌اند. 

گروهی از دانشمندان دانشگاه آمستردام در مورد چگونگی ساخت اهرام توسط مصریان باستان به کشف پیشگامانه‌ای دست یافتند. تیمی از فیزیکدانان به رهبری دکتر دانیل بون، روی یک نقاشی دیواری در مقبره جهوتی‌هوتپ (Djehutihotep) تمرکز کردند. این نقاشی که قدمت آن به سال ۱۹۰۰ قبل از میلاد بازمی‌گردد، به نظر یک تکنیک ساختمانی را نشان می‌دهد. 

این نقاشی دیواری ۱۷۲ مرد را به تصویر کشیده که مجسمه‌ای را با طناب‌های متصل به سورتمه حرکت می‌دهند. جلوتر از سورتمه، جایی که به نظر می‌رسد جیزه یا اطراف آن باشد، دیده می‌شود که آب را روی شن‌ها می‌ریزند. فیزیکدانان که شیفته این کشف شده بودند، تصمیم گرفتند آن را آزمایش کنند. 

آن‌ها به مصر رفتند و هرم خودشان را در مقیاسی بسیار کوچکتر ساختند. در طول آزمایش مشخص شد اگر ماسه خشک باشد، به شکل توده درمی‌آید و حرکت اجسام را دشوارتر می‌کند، اما با افزودن مقدار مناسب آب، از شکل گرفتن این توده‌ها جلوگیری می‌شود و ماسه صاف می‌ماند. 

Bonn در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفته است: «اگر از شن و ماسه خشک استفاده کنید، خوب کار نمی‌کند، اگر ماسه بیش از حد مرطوب شود، باز هم خوب کار نمی‌کند. برای این کار یک سفتی بهینه لازم است.» 

قبلاً اعتقاد بر این بود که استفاده از آب برای کمک به ساخت و ساز تشریفاتی بوده، نه عملی. 

یافته‌های این تیم در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان (Physical Review Letters) منتشر شد. در مقاله منتشرشده توضیح داده شد: «سایش لغزشی روی شن و ماسه با افزودن مقداری آب (نه خیلی زیاد) تا حد زیادی کاهش می‌یابد.» 

«اگر میزان آب درست نباشد، ماسه مرطوب بیابان تقریباً دو برابر سفت‌تر از ماسه خشک می‌شود.» 

«یک سورتمه به راحتی روی شن‌های سفت صحرا می‌لغزد، چون شن‌ها مانند وقتی که خشک هستند مقابل سورتمه انباشته نمی‌شوند.» 

این موضوع به قدری ساده است که حتی بون و تیمش هم غافلگیر شدند: «من از میزان کاهش ۵۰ درصدی نیروی کشش بسیار متعجب شدم، به این معنا که مصریان باستان فقط به نیمی از مردان نیاز داشتند تا اهرام را از روی شن‌های خیس در مقایسه با شن‌های خشک بکشند.»

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • روایت زندگی قهرمانان در دستان دانش آموزان
  • روایت زندگی قهرمانان در دستان دانش اموزان
  • یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)
  • زیبایی نقاشی خداوند در طبیعت زیرکوه
  • چگونه به هنر نگاه کنیم و واقعا آن را ببینیم؟
  • رازهای نقاشی مرگ سقراط
  • موافقت شورای صدور ساخت آثار سینمایی با فیلم‌نامه هنرمند چهارمحال و بختیاری
  • لزوم برندینگ شهری با احیای گرافیک محیطی
  • استقلال می‌خواهد صدای کامیون‌ها را نشنود و راحت بخوابد!
  • مروری بر آثار ایرانی در بینال ونیز/ آنجا که نگاه پایان می‌گیرد