کتابخانه‌ها را به خانه شما آورده‌ایم
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۷۲۴۰۳
همشهری آنلاین_پریسا نوری: آنها با شروع پاندمی پس از یک وقفه کوتاه برنامه‌هایشان را در فضای مجازی و سپس میدانی آغاز کردند و گام به گام پیش رفتند و حالا با گذشت بیش از یک سال از کرونا علاوه بر اینکه در ارائه خدمات حضوری و مجازی حرفی برای گفتند دارند، چشم‌انداز خدماتشان را در سال جدید، چه در سایه کرونا و چه در شرایط عادی ترسیم کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از اوایل شیوع کرونا طبق فرمان ستاد مقابله با کرونا، مراکز فرهنگی و هنری تعطیل شد و دوره زمستانه کلاس‌های آموزشی نیمه‌کاره ماند. این وضعیت غیرمنتظره، مدیران و مخاطبان این مراکز را دچار سردرگمی کرد و نیاز به تدابیری برای تکمیل دوره‌های نیمه‌تمام بود.
مدیر مراکز فرهنگی و هنری منطقه ۴ از آن روزها این‌طور می‌گوید: «با الزام به تعطیلی مراکز فرهنگی و هنری، تا اواخر فروردین سال گذشته در یک شوک و بهت بودیم که چه کنیم؛ اما تصمیم گرفتیم کلاس‌ها و برنامه‌های نیمه‌کاره را در فضای مجازی تکمیل کنیم. یک دوره یک ماهه برای تولید محتوای فضای مجازی در نظر گرفتیم و نامش را «جشنواره خدمت» گذاشتیم. در این جشنواره با کمک مربیان و همکاران آموزشی و حتی هنرجوها به تولید محتوای آموزشی در فضای مجازی پرداختیم. اوایل کیفیت کارهای تولید شده چندان خوب نبود و ریزش مخاطب داشتیم، اما کم‌کم محتوا به لحاظ کیفی افزایش پیدا کرد. حالا با گذشت بیش از یک سال تجربه فراوانی در تولید محتوای مجازی و برگزاری کلاس آنلاین داریم و کیفیت محتوای تولیدی هم مطلوب و استاندارد شده است.»
گسترش فعالیت‌های جهادییکی از رویدادهایی که در مراکز فرهنگی منطقه به‌ویژه فرهنگسرای اشراق شاهد آن بودیم ارائه خدمات جهادی با شرکت نیروهای مردمی بود. به عبارتی ماهیت فعالیت این مراکز علاوه بر فرهنگی و هنری به سمت خدمات جهادی رفت.
رئیس فرهنگسرای اشراق درباره چرایی شکل‌گیری فعالیت‌های جهادی این‌طور می‌گوید: «بی تردید کرونا لطمه‌ها و صدمات اقتصادی زیادی به مردم به‌ویژه قشر ضعیف وارد کرد و ما طبق توصیه رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران و تأکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان، در حد بضاعتمان با تأمین فضا و امکانات در این راه، به گروه‌های جهای و مردمی کمک کردیم. نمونه این فعالیت‌ها راه‌اندازی کارگاه دوخت ماسک، گان و تهیه موادضدعفونی بود که همان اوایل دوره کرونا شروع به کار کرد. بعد از مدتی که کمبودها در زمینه ماسک و گان و مواد ضدعفونی رفع شد، بر روی تهیه سبدهای ارزاق و پخت و توزیع غذا بین خانواده‌های بی‌بضاعت تمرکز کردیم. خوشبختانه به همت گروه‌های جهادی این خدمت روز به روز گسترش پیدا کرد به‌طوری که اوایل با پخت و توزیع هفتگی ۱۰۰ پرس غذا شروع شد و حالا به توزیع یک هزار غذای گرم درهفته رسیده است.»
برگزاری کارگاه‌های حضوری به‌صورت محدودتا پیش از شیوع کرونا در فرهنگسرای اشراق به‌عنوان بزرگ‌ترین مرکز فرهنگی و هنری منطقه ۴ طی هر نیم فصل آموزشی، بیش از ۲۰۰ کلاس و کارگاه متنوع با سرفصل‌های فرهنگی، هنری و ورزشی ارائه می‌شد و مخاطبان بسیاری از سراسر منطقه و حتی مناطق اطراف در این کارگاه‌ها شرکت می‌کردند. اما در این مدت برگزاری کارگاه‌های عملی در سایه کرونا محدود شده است.
مدیر مراکز فرهنگی و هنری منطقه ۴ با تأیید این موضوع درباره فعالیت کارگاه‌های عملی می‌گوید: «گرچه حجم فعالیت‌های میدانی و حضوری در شرایط کرونا نسبت به سال‌های گذشته کمتر شده است، اما کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی حضوری، مانند آموزش سفالگری، موسیقی، نقاشی و... با رعایت محدودیت‌ها در پذیرش هنرجو برگزار می‌شود. مثلاً قبلاً حد نصاب تشکیل کلاس ۲۰ نفر بود، ولی حالا کلاس‌ها با حداکثر ۷ یا ۸ نفر برپا می‌شود.»
تداوم فعالیت‌های مجازی در سال آیندهکرونا هنوز دست از سرمان برنداشته است، پس به نظر می‌رسد امسال هم اغلب دوره‌های آموزشی و هنری به‌صورت مجازی برگزار شود. دوستعلی در این‌باره می‌گوید: «ما امسال برای هر دو وضعیت با کرونا و بدون کرونا آماده‌ایم. با تجربه خوبی که در سال ۹۹ در تولید محتوای مجازی کسب کردیم، کمیت و کیفیت قابل قبولی در شرایط مجازی ارائه خواهیم داد، اگر وضعیت سفید باشد، با توجه به اینکه انتشار و تولید در فضای مجازی جزو مأموریت‌های ذاتی ما در منطقه ۴ تعریف شده است، باز هم برخی فعالیت‌های مجازی و برخط را ادامه می‌دهیم.»
راه‌اندازی پیک کتاببا وجودی که کتابخانه‌های نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور هنوز بازگشایی نشده‌اند، اما فعالیت ۵ کتابخانه زیرمجموعه مرکز فرهنگی و هنری در منطقه ۴ (کتابخانه اشراق، لویزان، حکیمیه، امید، هنگام) از چند ماه پیش با رعایت پروتکل‌ها از سر گرفته شده است. دوستعلی در این‌باره می‌گوید: «در بخشی از فضای کتابخانه، جایی برای قرنطینه کتاب‌ها در نظر گرفته‌ایم که همکاران کتابدار، کتاب‌هایی که اعضا به کتابخانه برمی‌گردانند را به مدت ۲ هفته در بخش قرنطینه نگه می‌دارند و سپس به قفسه‌ها منتقل می‌کنند. همچنین برای تشویق اعضا به مطالعه کتاب، قرار است «پیک کتاب» را به خدمات کتابخانه اضافه کنیم. به این صورت که اعضا به‌صورت آنلاین کتاب دلخواهشان را سفارش می‌دهند و ما آن را از طریق پیک به دستشان برسانیم.»
جایی برای تفریح و هواخوریفرهنگسرای اشراق برای اهالی محله جوادیه و خاک‌سفید فقط یک مرکز فرهنگی و هنری نیست؛ حیاط سرسبز و بزرگ این مرکز با انبوه درختان سر به فلک کشیده همراه با صدای شرشر آب و آواز پرندگان این مرکز را شبیه یک بوستان تفریحی و گردشگری کرده است. از این‌رو اهالی در هر فرصتی برای تفریح و ورزش به اینجا می‌آیند.
«فخیمه ساداتی» بانوی سالمندی که در همسایگی این مرکز زندگی می‌کند و هر روز با واکر برای پیاده‌روی به فرهنگسرا می‌آید، می‌گوید: «من دیابت دارم و دکترها گفته‌اند قدم زدن در هوای خوب برای سلامتی‌ام مفید است برای همین هر روز یکی دو ساعت در اینجا قدم می‌زنم.» روبه‌روی حوض بزرگی که وسط حیاط فرهنگسرا چشمنوازی می‌کند، پیرمردی روی نیمکت دستمال سفره‌اش را پهن کرده تا لقمه‌ای نان و پنیر بخورد. پیداست از راه دور آمده. می‌گوید اهل رودهن است و در درمانگاه تأمین اجتماعی که روبه‌روی فرهنگسرا است، نوبت گرفته. چون درمانگاه شلوغ بوده تا دکترش بیاید، به اینجا آمده تا قدری استراحت کند و خستگی راه را از تنش به در کند.
در بخش وسایل بدنسازی هم چند نفر از بانوان مشغول ورزش هستند. می‌گویند در همسایگی فرهنگسرا زندگی می‌کنند و هر صبح برای ورزش و هواخوری به اینجا می‌آیند. رئیس فرهنگسرای اشراق با استقبال از حضور همسایه‌ها در محوطه فرهنگسرا می‌گوید: «درهای فرهنگسرا همه روزه از ساعت ۷ تا ۱۶ به روی شهروندان باز است تا از فضای سبز و امکانات تفریحی آن بهره‌مند شوند.»
کد خبر 594495 برچسب‌ها فرهنگ منطقه ۴ كروناويروس همشهری محله فرهنگسرا هنر کتابخانه، کتابخوانی، کتابداریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فرهنگ منطقه ۴ كروناويروس همشهری محله فرهنگسرا هنر کتابخانه کتابخوانی کتابداری فرهنگی و هنری منطقه ۴ فرهنگسرای اشراق فضای مجازی تولید محتوای فعالیت ها کارگاه ها کلاس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۷۲۴۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پدر، مادر، ما متهمیم ...
وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...
چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.
آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.
قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.
آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟
آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟
نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟
در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست
اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..
به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.
شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.
باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.
پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.
همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.
قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
*فعال اجتماعی
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت